دانلود مقاله اجرای طرحهای جنگلداری

بخشی از مقاله

اجرای طرحهای جنگلداری

چکیده :
بخش یک سری چهار طرح جنگلداری نکا - ظالمرود به مساحت 3/1445 هکتار و 5/318 هکتار اراضی زراعی شامل 32 قطعه می باشد که در گذشته به عنوان سری اصلاحی به روش جنگلداری دانه زاد همسال و شیوه پناهی مدیریت شده است. دسترسی به این سری از طریق جاده آسفالته نکا، استخر پشت و جاده روستائی کوهسار کنده میسر می باشد.
خلاصه مشخصات طرح :

1 ) مساحت 3/1445 هکتار
الف ) سطح قابل کار 5/1061 هکتار شامل :
سطح قابل بهره برداری 5/1023 هکتار
حمایتی 10 ساله 35 هکتار
جنگل کاری سنواتی 3 هکتار

ب ) فضای باز - هکتار
ج ) اراضی زراعی 290 هکتار (یکپارچه خارج از قطعات)
د ) اراضی تجاوزی 5/28 هکتار
هـ ) حفاظتی و جاده 3/65 هکتار

2 ) ترکیب و کلاسه سنی درختان :
راش ممرز بلوط گونه های صنعتی گونه های هیزمی جمع

درصد تعداد گونه ها 05/2 11/30 46/7 53/15 84/44 100
درصد حجم گونه ها 93/3 24/44 71/16 56/14 56/20 100
تعداد در هکتار گونه ها 63/4 04/68 86/16 32/32 11/104 226
حجم در هکتار گونه ها 16/13 08/148 94/15 50/42 06/75 335

جوان میانسال مسن پیر و فرتوت
درصد تعداد درختان 7/37 56/39 96/19 78/2
درصد حجم درختان 26/4 79/24 53/47 42/23
تعداد در هکتار درختان 77/139 19/55 72/24 28/6
حجم در هکتار درختان 21/48 96/95 72/112 40/78

تعداد کل درختان قابل بهره برداری 88731 اصله
حجم کل درختان قابل بهره برداری 294983 مترمکعب

3 ) جنگلداری :
روش جنگلداری : دانه زاد ناهمسال نامنظم
شیوه جنگل شناسی : تک گزینی – احیائی
نوع برش : تک گزینی، اصلاحی، بهداشتی، قطع یکسره (لکه ای، نواری، سرتاسری)
نوع بهره برداری : مکانیزه
امکان برداشت 10 ساله : 19526 مترمکعب
امکان برداشت سالیانه : 1952 مترمکعب
قطعه 126 با مساحت 24 هکتار به عنوان قطعه شاهد انتخاب شده است.
4 ) جاده :
طول جاده موجود : 9/1 کیلومتر
طول جاده پیشنهادی : 750/15 کیلومتر
تراکم جاده : حدود 83/14 متر در هکتار
5 ) اقتصادی و اجتماعی :

5 واحد بهره برداری دامداری در گذشته در سطح سری مستقر بوده که طی برنامه ده ساله قبلی ساماندهی شده اند. در حال حاضر صرفاً دام کتول متعلق به روستای کوهسار کنده (5617 واحد دامی) به صورت موردی و برخی دام کتول روستای بالا زرندین از عرضه این سری تعلیف می کنند. ضمن اینکه حدود 30% چوب سوخت موردنیاز اهالی روستاهای کوهسار کنده به حجم سالیانه 600 مترمکعب از این سری تأمین می شود.
6 ) تهدات 10 ساله :

جنگل کاری 47 هکتار (مساحت جنگلهای مخروبه جمعاً 4/158 هکتار است)
واکاری 3 هکتار (مساحت جنگلهای سنواتی جمعاً 3هکتار است)
پرورشی - هکتار
سله شکنی 77 هکتار
وجین 289 هکتار
خراش 5/172 هکتار
بذرپاشی و بذرکاری 5/162 هکتار
تعداد نهال موردنیاز 240050 اصله

مقدار بذر مورد نیاز
سیمبان 1 نفر
قرقبان 1 نفر مشترک با سری 7
موتورسیکلت 1 دستگاه
ساختمان نگهبانی 1 باب
مرمت حصارکشی 5/37 کیلومتر یک نوبت
فس کشی با پایه بتونی 5 کیلومتر

اهداف :
بنا به مفهوم توسعه پایدار منابع جنگلی «مدیریت استفاده صحیح از منابع جنگلی در محدوده ظرفیت آنها برای تضمین تجدید حیات و استمرار جنگلها» تنها ابزار شناخته شده جهت تحقق مفهوم فوق، اجرای طرحهای جنگلداری است که می توانیم با استفاده از علم جنگل شناسی و ایجاد ارتباط منطقی بین سامانه های طبیعی (محیط زیست)، تکنولوژی و اقتصاد، رابطه انسان (اجتماعات انسانی داخل و حاشیه جنگل که به نوعی به لحاظ معیشتی به جنگل وابسته اند) با جنگل را به تعادلی معقول برسانیم. برای دسترسی به این هدف بلند مدت و مهم یعنی توسعه پایدار جنگل، اهداف میان مدت و کوتاه مدت زیر در برنامه ده ساله اخیر تبیین و مدنظر خواهد بود.

1 ) اصلاح ساختار جنگل و رسیدن به جنگلی ناهمسال و نرمال و هدایت توده به سمت ساختار عمودی و افقی مناسب، به عبارتی ایجاد زمینه لازم جهت اجرای برشهای تک گزینی براساس قطر هدف به عنوان هدف میان مدت که در برنامه های تجدیدنظر طرح در دهه های آتی نیز می بایست مورد پیگیری باشد.
2 ) بالا بردن ارزش کمی و کیفی توده های جنگلی با استفاده از قدرت خودبازپروری جنگلهای مرغوب (تولیدی) و نزدیک کردن مؤلفه های جنگل شناسی در تیپهای موجود به تیپ ایده آل یا جوامع جنگلی مناسب با رویشگاه.

3 ) احیاء و بازیافت قدرت خودبازپروری توده های جنگلی قهقرا یافته یا فضاهای خالی و استفاده بهینه از حداقل پتانسیل باقیمانده در عرصه های نیمه مخروبه ومخروبه.
4 ) رعایت بهداشت محیط جنگل و جلوگیری از طغیان آفات و بیماریها.
5 ) بهره برداری قسمتی از تولید جنگل ناشی از اقدامات جنگل شناسی به صورت محصولات جنگلی و تأمین بخشی از مواد اولیه سلولزی موردنیاز صنایع چوب و کاغذ کشور به عنوان هدف ثانویه.
6 ) حفظ خاک و بالا بردن توان ذخیره آب.

7 ) ایجاد امنیت و حفظ حیات وحش (فون) در محدوده مورد عمل و جنگلهای مجاور.
8 ) پایدار ماندن قوانین قرق در ادامه ساماندهی دامداران داخل جنگل که در گذشته صورت پذیرفته است.
9 ) قطع وابستگی معیشتی اهالی روستاهای حاشیه جنگل با جنگل از طریق افزایش سطح اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در منطقه با کمک سازمانها و مؤسسات ذیربط.
10 ) ساماندهی دام کتول به عنوان هدف دراز مدت با کمک سازمان جهاد کشاورزی.
11 ) ترویج فرهنگ منابع طبیعی به عنوان یک هدف مهم و اصولی.
فصل اول :
مطالعات :
موقعیت مکانی :
بخش یک جزء مجتمع جنگلی نکا – ظالمرود و در حوزه رودخانه نکا به فاصله 20 کیلومتری شهرستان نکا قرار دارد. این بخش از مجموع اسامی بزرگترین آبادیهای این ناحیه، چلمردی – کوهسار کنده نامیده می شود و در دامنه های شرقی و غربی (در دامنه های شمالی خیل کمتر است) رودخانه لکشاه و کوهسار کنده واقع شده است.
مشخصات جغرافیائی، حدود و وسعت طرح :
طول و عرض جغرافیائی :
طول شرقی ' 27 – 53 ' 18 – 53
عرض شمالی ' 29 – 36 ' 35 – 36
حدود اربعه :
از طرف شرق و شمال شرق به یال عمده ایکه حوزه آبخیز رودخانه لکشاه (شاخه جنوبی) را از حوزه آبگیر شاخه شمالی همان رودخانه جدا می کند. این یال در عین حال حدفاصل بخش یک و بخش دو است.
از طرف مغرب یال عمده ایکه حوزه آبگیر رودخانه کوهسار کنده را از حوزه آبگیر دارابکلا و پیله کوه جدا می کند ادامه دارد.
از طرف جنوب مرز بخش در طول یال اصلی که حوزه آبگیر ظالمرود را از حوزه نکا جدا می کند ادامه دارد.

ارتفاع از سطح دریا :
حداکثر ارتفاع بخش 690 متر
حداقل ارتفاع بخش 100 متر

محدوده فوق به 7 سری تقسیم شده است که سری 4 به وسعت 3/1445 هکتار در قسمت میانی بخش و دامنه سمت راست (شرق) شاخه شمالی رودخانه لکشاه (دامنه غربی) واقع شده و از سمت غرب و شمال غرب به رودخانه کوهسار کنده (سریهای 6 و 7 ) از سمت شرق به یال مرز سریهای 2 و 3 ، از سمت جنوب به یال مرز سری 5 و از شمال به اراضی زراعی بالازرندین محدود می شود. از نظر ارتفاعی این سری در یک محدوده نسبتاً گسترده و از ارتفاع 100 الی 690 متر از سطح دریا و در یک دامنه با جهت عمومی غربی واقع شده است.

تقسیمات ارضی سری بر حسب پتانسیل اراضی شامل :
جنگلهای تولیدی 1/498 هکتار
جنگلهای نیمه مخروبه 367 هکتار
جنگلهای مخروبه 4/158 هکتار
جنگلهای حماتی (فاقد برداشت 10 ساله) 35 هکتار

عرصه غیرقابل کار 3/65 هکتار
جنگل کاری سنواتی 3 هکتار
اراضی زراعی داخل محدوده طرح 5/318 هکتار می باشد

توضیح اینکه از اراضی زراعی فوق مقدار 5/28 هکتار جزء اراضی تجاوزی می باشد.
وضعیت مالکیت (منابع طبیعی و مستثنیات) :
پس از تصویب قانون ملی شدن جنگلها در سال 1341 جنگلهای این سری همانند سایر عرصه های جنگلی تحت مالکیت دولت و در سال 1347 در قالب بخش یک طرح جنگلداری نکا – ظالمرود تحت مدیریت علمی قرار گرفت و لذا تا حدودی اراضی و عرصه های آن از نظر مالکیت تثبیت شده و در دهه های گذشته صرفاً سطوح اندکی (5/28 هکتار) به صورت غیرمجاز به اراضی زراعی تبدیل شده است که موقعیت آن بر روی نقشه سری مشخص می باشد و به تفصیل در صفحه 25 ذکر شده است. به جز 5/28 هکتار اراضی تجاوزی 5/261 هکتار اراضی زراعی روستای کوهسار کنده در محدوده این سری واقع شده که جزء مستثنیات محسوب می گردد.

مساحت کل سری در ابتدای طرح 3/1445 هکتار شامل 3/1155 هکتار عرصه پوشیده از جنکل و 290 هکتار اراضی زراعی (مستثنیات) بوده است و در حال حاضر نیز در مساحت کل سری تغییری ایجاد نشده و با توجه به توضیحات فوق عرصه های پوشیده از جنگل با کاهش 5/28 هکتار برابر 8/1126 هکتار است (5/1061 هکتار قابل کار، 3/65 هکتار غیرقابل کار) و در مقابل اراضی زراعی از 290 هکتار به 5/318 هکتار افزایش یافته است.
امکان دسترسی به منطقه طرح :

سری 4 با توجه به وضعیت توپوگرافی مناسب و وجود جاده روستائی کوهسار کنده در شمال سری و جاده دانگ اول بخش یک در جنوب سری از امکانات دسترسی خوبی برخوردار است. ضمن اینکه این به دلیل مجاورت سری با روستاهای بزرگی نظیر بالازرندین و کوهسارکنده قسمتهای عمده ای از سطح سری خصوصاً در شمال آن و اراضی نسبتاً کم شیب، دارای مسیرهای متعدد تراکتورو با شیب قابل قبول می باشد که امکان خروج چوب و استفاده از تعدادی از این گذرگاهها به عنوان مسیر چوبکشی فراهم می باشد و مسیرهای مازاد برنیاز به جهت رعایت مسائل حفاظتی می بایست مسدود و نهالکاری شود.

سابقه مدیریت جنگل :
قبل از ملی شدن جنگلها، عرصه های جنگلی فوق تحت عنوان مختلف به خرده مالکین و اربابان منطقه تعلق داشت و جهت مصارف مختلف اعم از زغال گیری و تهیه الوار و چوب آلات ساختمانی و چوب سوخت مورد استفاده غیراصولی و غیرعملی قرار داشت تا اینکه پس از ملی شدن جنگلها و اعمال مالکیت دولتی، در سال 1347 برنامه ریزی لازم جهت مدیریت علمی بر این منابع در قالب طرح جنگلداری نکا – ظالمرود آغاز و اجرای آن به شرکت سهامی نکاچوب با مدیریت دولتی محول گردید.

از آنجا که در طرح اولیه تقسیمات ارضی و سری بندی فارغ از نظام حوزه ای و براساس پتانسیل اراضی شامل سریهای تولید، مخروبه، چراگاهی و حفاظتی بوده است اما عرصه های پوشیده از جنگل واقع در محدوده سری 4 (سری بندی جدید) تماماً به مساحت 3/1155 هکتار جزء سری تولیدی بوده است.

در قطعات مربوط به این سری حداقل یک نوبت برش اصلاحی اعمال شده است که شرح مفصل آن در مبحث ارزیابی و پیشینه طرح آمده است. در مجموع علیرغم حضور مجری و حفاظتهای معمول در عرصه های خراج از دانگ زادآوری، تعداد 9 قطعه به مساحت 305 هکتار از عرصه های تولیدی با افت کمی و کیفی مواجه بوده و تبدیل به توده مخروبه شده است. ضمن اینکه 5/28 هکتار از عرصه های پوشیده از جنگل به زمین زراعی تبدیل شده و در حال حاضر عرصه های پوشیده از جنگل برابر 8/1126 هکتار است.
پیشینه طرح و ارزیابی اقدامات گذشته :

مدیریت علمی جنگلهای بخش یک نکا – ظالمرود از سال 1353 به شیوه پناهی و دانگ ثابت آغاز شد. سری بندی و تقسیمات ارضی در طرح اولیه براساس پتانسیل ارضی و به صورت زیر بوده است :
- سری تولیدی به مساحت 9/8399 هکتار شامل جنگلهای مرغوب و دارای پتانسیل لازم جهت استقرار زادآوری طبیعی.
- سری احیائی به مساحت 4/842 هکتار، مخروبه و فاقد پتانسیل کافی جهت استقرار زادآوری که می بایست از طریق اعمال برشهای سرتاسری و نهالکاری احیاء شوند.
- سری چراگاهی به مساحت 8/541 هکتار شامل قطعات مخروبه مجاور روستاها جهت تولید علوفه و گردشگاه دامهای کتول روستاهای داخل محدوده طرح.
- سری حفاظتی، عرصه ها و مناطق پرشیب، سنگلاخی یا ناپایدار و حاشیه دره ها که غیرقابل بهره بردیا می باشند به مساحت 9/295 هکتار.

- 1120 هکتار در محدوده طرح مربوط به اراضی زراعی و قراء داخل طرح بوده لذا کل مساحت بخش یک شامل 11200 هکتار می باشد.
علیرغم ساختار ناهمسال ناجور، جنگل بیشتر به جهت رعایت مسائل اقتصادی و گذر از مشکلات اجتماعی، رعایت جنبه های جنگل شناسی برای مدیریت جنگلهای بخش یک، روش جنگلداری دانه زاد همسال منظم و شیوه جنگل شناسی پناهی در جنگلهای تولیدی و شیوه احیائی با اعمال برشهای سرتاسری در جنگلهای مخروبه انتخاب گردید. دلایل انتخاب این شیوه مختصراً به شرح زیر بوده است:
«نظر به احتیاج عمومی به چوبهای با ابعاد بزرگ و لزوم ازدیاد قدرت تولید جنگل مخصوصاً از لحاظ کیفی و استفاده منطقی از فرآورده های جنگلی و اصلاح عملیات حمایتی برای پرورش جنگلهای این بخش روش دانه زاد انتخاب گردید.

از طرفی موقعیت بخصوص این جنگلها (وجود دو طبقه که ترکیب یکی از آنها به علت زیادی تعداد مرز تقریباً همیشه خراب است) و از طرف دیگر شرایط اقتصادی و اجتماعی (اقتصادی نبودن سرمایه گذاریهای سنگین برای تجهیز سریع جنگل و سنت توأم با احتیاج روستانشینان در مورد چراندن جنگلها) ما را بر آن داشت که از تک گزینی صرفنظر کرده و دانه زاد منظم یا جور را انتخاب نمائیم.

دانه زاد منظم در مورد جنگلهای این بخش دارای مزایای زیر است :
الف ) به طور نسبتاً رضایت بخش تجدید نسل توده های جنگلی (منظور توده های جنگلی خوب است) و هدفهای اقتصادی جنگل را تأمین می کند.
ب ) ورود انواع رزین دار و سایر انواع پر ارزش را پس از برش نهائی به آسانی امکان پذیر می کند.
پ ) اجازه استفاده از جنگل را با صرف هزینه کمتری از لحاظ ساختمان راههای لازم جنگل امکان پذیر می سازد.

در آغاز کار 3 یا 4 متر راه برای هر هکتار جنگل کافیست در صورتیکه با شیوه تک گزینی حداقل برای هر هکتار 10 متر جاده لازم خواهد شد.
ت ) امکان می دهد که ما در مرحله اول چرا را در دانگ اول محدود کنیم در صورتیکه از شیوه تک گزینی می بایستی در سرتاسر جنگل چرا را ممنوع نمود» (نقل از ص 58 کتابچه طرح اولیه).

با توجه به توضیحات فوق و تأکید بر ضرورت تسریع در جوان سازی جنگلها و از طرفی به منظور تأمین اهداف اقتصادی طرح 25% از سطح جنگلهای بخش (به جای 20% معمول در شیوه پناهی) شامل بهترین قطعات به لحتظ شرایط کمی و کیفی توده سرپا که کمترین مشکلات اجتماعی را داشتند به عنوان دانگ واحد (اول) انتخاب گردید و عرصه دانگ دوم نیز به همین ترتیب از قبل انتخاب شد.
در هر صورت، در محدوده دانگ اول به مساحت 2091 هکتار با میانگین حجم در هکتار 410 مترمکعب و برداشت سالیانه 42600 مترمکعب طی ده سال اول از سال 1353 لغایت 1362 برابر کتابچه طرح اولیه و امکان برداشت تعیین شده، طرح جنگلداری اجرا گردیده است. (حجم برداشت در هر سال معادل 50% حجم سرپای برداشتگاه سالانه و 4/1 درصد حجم سرپای کل بخش بوده است.)

در برخی از قطعات طی ده سال اول دو برش درنظر گرفته شده است (قطعات 52 ، 54 ، 59 ، 62 ، 64 ، 165 ، 167 ، 169 ، 171 ، 172 ، 173 ، 176 ، 178 ، 180 ، 181 ، 186 ، 187 ، 188 ، 189 ، 190 ، 191 ، 216 ) و در بقیه قطعات دانگ، یک مرتبه دخالت شده است.
در معدودی از سایر قطعات تولیدی (خارج از عرصه دانگ اول) در ده ساله اول برشهای اصلاحی به شرح ذیل اجرا شده است :

- برش روشن کردن در قطعات 121 ، 122 ، 127 و 234 با حجم برداشت سالیانه 160 مترمکعب و مساحت مورد عمل در هر سال 18 هکتار بوده است.
- برش اصلاحی در قطعات 142 ، 150 ، 155 با حجم برداشت سالیانه 60 مترمکعب و سطح مورد عمل در هر سال حدود 8 هکتار بوده است.
- در سری ایحائی با توجه به سطح نسبتاً بزرگ این سری و مشکلات اجتماعی ممنوعیت چرا در سطح سری و لزوم تأمین ناهمسانی نسبی، مدت لازم برای احیای این سری 40 سال درنظر گرفته شده است. (سالانه حدود 20 هکتار) در این راستا قطعات 114 ، 115 ، 116 ، 271 و 272 با برداشت نزدیک به صد در صد قطع یکسره و نهالکاری شدند و در مجموع از این سری طی ده سال اول میزان 41650 مترمکعب برداشت شده است.

همراه با اعمال برشهای زادآوری در محدوده دانگ تجدید نسل، حذف گیاهان مزاحم و خراش سطحی خاک در 20% سطح عرصه پیشنهاد شده است. ضمن اینکه طرح اولیه توصیه کرده است پس از پایان مدت اول و انجام برش نهائی 40% سطح دانگ تجدید نسل که فاقد زادآوری مناسب خواهد بود به صورت مصنوعی و با ورود سوزنی برگان نهالکاری شود.
با عنایت به عدم قرق کامل محدوده دانگ تجدید نسل، عدم اجرای کمکهای زراعی و باز شدن بیش از حد تاج پوشش به جهت برداشتهای سنگین توصیه شده در طرح اولیه در پایان ده سال اول زادآوری در حد مطلوب و موردانتظار مستقر نشده و وضعیت جنگل به صورت زیر بوده است :

- با برداشت 25% تعداد کل در سطح دانگ اول حجمی برابر 46% موجودی سرپا بهره برداری شده است.
- تعداد و حجم توسکا در طبقه قطری 20 – 10 سانتیمتر اضافه شده است.
- تاج پوشش از حد 50% کمتر شده است.
- تجدید حیات پیش به جا با دخالتهای شدید از بین رفته است.

- تجدید حیات گونه های نامرغوب جایگزین گونه های مرغوب شده است.
- در نقاطی که می بایستی توده های جنگلی متشکل از انواع درختان نامرغوب قطع یکسره و جنگلکاری شوند به طور ناقص دخالت شده است. به ویژه مراقبت از توده های دست کاشت اصولاً انجام نشده است.
- عملیات زراعی به هیچ عنوان انجام نشده است.

- در مناطقی که تاج پوشش بیش از حد باز شده، تمشک گسترش یافته است.
- نهال های گونه های نامرغوب که مانع و مزاحم استقرار تجدید حیات گونه های مرغوب می شوند حذف نگردیده اند.
در هر صورت با اتمام ده سال اول براساس برنامه تجدیدنظر ده ساله دوم از سال 1363 لغایت 1373 (مدت یازده سال) میزان 353660 مترمکعب برداشت یعنی بیش از 75% حجم سرپا با اعمال برش نهائی و قطع یکسره در 509 هکتار (29%) از سطح دانگ پیش بینی گردیده که متأسفانه این حجم برداشت با توجه به شرایط توده های درختی و نتایج حاصل از برشهای اول در ده ساله اول به شرحی که گفته شد حجم بسیار بالائی بوده است.
علاوه بر آن قطعات 264 لغایت 270 به مساحت 2/205 هکتار از سری احیائی جهت قطع یکسره و نهالکاری برنامه ریزی شده است. حجم برداشت در این قطعات در مجموع 48101 مترمکعب پیش بینی شده بود.

در کتابچه دوم برای قطعات تولیدی خارج از دانگ تجدید نسل هیچگونه دخالتی لحاظ نشده است.
علی ایحال، طی ده سال دوم علیرغم توجه بیشتر به قرق عرصه دانگ تجید نسل و اعمال برخی عملیات کمکی زراعی خصوصاً در سالهای پایانی مدت اول به جهت عدم استقرار زادآوری در اندازه های کمی و کیفی مورد انتظار، طرح با کسری برداشت مواجه شده است به طوریکه عملاً علیرغم توصیه اجرای برش نهائی در اکثر قطعات امکان اجرای آن وجود نداشته و در زمان برنامه ریزی برای مدت دوم (سال 1370 ، چهار سال قبل از پایان مدت) تمامی سطوح دانگ اول پوشیده از درختان مادری بوده و میانگین موجودی درختان با قطر بیش از 30 سانتیمتر برابر 140 مترمکعب در هکتار و متوسط موجودی در هکتار درختان با قطر کمتر از 30 سانتیمتر 4/35 مترمکعب بوده است.

در اثر اجرای عملیات جنگلداری به تدریج توده های سرپا در محدوده دانگ اول به طرف شرایط مناسب تری از نظر سالم بودن، اختلاط و ترکیب گونه ها، کیفیت درختان باقیمانده، نسبت درختان جوان به پایه های مسن و ... تغییر شکل یافته ولی به لحاظ استقرار تجدید حیات راش و سایر گونه های مرغوب ضعیف بوده و اهداف طرح در حد مطلوب محقق نشده است. لذا طی ده ساله سوم در محدوده دانگ اول هیچگونه برداشتی توصیه نشده و صرفاً عملیات نهالکاری، کمکی زراعی و پرورشی مناسب با شرایط توده ها در هر پارسل پیش بینی و تجویز گردیده است. نتایج اجرای برنامه های بهسازی جنگل طی ده ساله سوم و وضعیت جنگل در آغاز ده ساله چهارم در سریهای 1 و 2 و 5 (برابر سری بندی جدید) بررسی خواهد شد.

در حال حاضر، با پایان یافتن مدت اول، طی حکم شماره مأموریت برنامه ریزی برای ورود به دانگ دوم به آقای مهندس ابوالحسن سپهری (سینه سپهر) واگذار شد. از آنجا که قطعات دانگ دوم در طرح اولیه انتخاب گردیده بود و قبلاً شبکه جاده موردنیاز توسط مجری طرح (شرکت سهامی نکاچوب) احداث شده بود و علیرغم اینکه بهترین قطعات باقیمانده را شامل می شد و با اصل استمرار و توازن اقتصادی دراز مدت طرح مغایرت داشت ناگریز همان قطعات به عنوان دانگ دوم پذیرفته شد که شامل 51 قطعه با مساحت کل 2162 هکتار و قابل بهره

برداری 1825 هکتار با میانگین موجودی در هکتار کل درختان سرپا 460 مترمکعب و میانگین موجودی در هکتار درختان با قطر بیش از 30 سانتیمتر 411 مترمکعب. در حالیکه میانگین موجودی در هکتار سایر قطعات تولیدی باقیمانده با مساحت 4119 هکتار برابر 397 مترمکعب و موجودی درختان با قطر بیش از 30 سانتیمتر معادل 340 مترمکعب بوده است. ضمن اینکه قطعات 111 لغایت 113 و 258 لغایت 263 به مساحت کل 390 هکتار و میانگین موجودی در هکتار 349 مترمکعب در سری مخروبه قرار داشته و در ده ساله سوم جهت احیای قطعات 111 ، 112 ، 113 و 258 برنامه ریزی لازم صورت گرفته است.