بخشی از مقاله
خلاصه
ما ارتباط بين تحمل گلوكز حاملگي و افزايش فشار خون ايجاد شده حاملگي را مورد ارزيابي قرار داديم همچنين ارتباط فشار خون دوران حاملگي و پره اكلامپسي* با تحمل گلوكز حاملگي را مورد مطالعه قرار داديم .
زنان ژاپني باردار تحت يك آزمون تحمل گلوكز بنام GCT*
قرار گرفتندكه اين آزمون در هفته27-24 (ماه ششم ) حاملگي با 50گرم گلوكز خوراكي واندازه گيري قند خون يكساعت بعد از آن انجام شد .درصورتيكه نتايج قندخون در تست اوليه بالاتر
از130 ميلي گرم در دسي ليتر باشد اين تست با 75 گرم گلوكز خوراكي پيگيري ميشود.
ما يك معيار تشخيص در مورد مشكلات زايماني ومشكلات ژنيكولوژي* بكار برديم كه در آن ديابت دوران حاملگي را بر اساس دو يا بيشتر از دو تست تحمل گلوكز مورد تشخيص قرار داديم . تست تحمل قند طبيعي شامل زناني بود كه نتايج قند خون آنها كمتر از 130 ميلي گرم در دسي ليتر ميباشد. يا اينكه تست تحمل گلوكز دوم يا OGGT* نرمال باشد .فشار خون دوران حاملگي بصورت فشار بالاتر از 90/140 ميليمتر جيوه در اولين معاينه مشخص شد . علاوه بر آن اين افراد نبايد پروتئين اوري داشته باشند . پره اكلامپسي با فشار خون دوران حاملگي بعلاوه پروتئين اوري تشخيص داده شد.از 2651بيمار 49 خانم مبتلا به ديابت دوران حاملگي بودند و 139 بيمار تست تحمل گلوكز مختل در حد خفيف داشتند .
60بيمارفشار خون دوران حاملگي را نشان دادند و 58 بيمار مبتلابه پره اكلامپسي بودند. ميزان بروز فشار خون حاملگي در افراد با تست تحمل گلوكز مختل يا ديابت دوران حاملگي برابر با 8/5تا2/8 درصدبودكه اين ميزان بصورت معني داري بالاتر از گروه باتست تحمل گلوكز طبيعي بوده است .(1/4 درصد)
بنابراين : زنان ژاپني با تست تحمل گلوكزمختل يك افزايش خطر براي ايجاد فشار خون حاملگي داشته اند.
پره اكلامپسي:توكسمي مراحل انتهائي حاملگي با هيپر تانسيون پروتئين اوري و ادم مشخص مي شود. Pre eclampsia GCT : تست رقابتي گلوكز Glucos Challang Test ژنيكولوژي :شاخهاي از علم پزشكي به بيماريهاي دستگاه تناسلي زنانه مي پردازد. Gynecology
OGTT: تست تحمل گلوكز خوراكي
Oral Glucos Tolerance Test
1- مقدمه
حاملگي همراه با ديابت وابسته به انسولين احتمال خطر يماريهاي يا اختلالات افزايش فشار خون را افزايش مي دهد.كه شامل افزايش فشار خون حاملگي و همچنين پره اكلامپسي است. كه ارتباط داردبا عوارض وبيماريها و مرگ ومير قبل از تولد.
اين افزايش فشار خون حاملگي بستگي دارد به فشار خون دست كم 90/140ميليمتر جيوه كه اتفاق مي افتد براي اولين بار در ميانه حاملگي بدون پروتئين اوري .
پره اكلامپسي با فشار خون حاملگي در دسته بدون پروتئين اوري مشخص مي شود .مطالعات قبلي به يك افزايش فشار خون حاملگي و پره اكلامپسي درميان زناني با ديابت شيرين حاملگي دلالت دارند..
علاوه بر آن چندين مولف نيز گزارش داده اند كه زنان باردار با تحمل گلوكز مختل خفيف ممكن است ريسك ا فزايش فشار خون حاملگي و پره اكلامپسي ا داشته باشند. اگر چه برخي مطالعات ديگر نشان مي دهد كه ريسك افزايش گلوكز خون در دوران بارداري مخالف موضوع بالا بوده است . بنابراين اتفاق نظري راجع به بحث مورد نظردرباره افزايش گلوكزوفشار خون دوران بارداري بطورجدي وكلاسه بندي شده عموما"وجود
نداشته است .علاوه بر آ ن انواع مخصوص از اختلالات فشار خون دوران بارداري در زنان با تست تحمل گلوكز دوران بارداري محتمل همزمان مي شود. تاكنون بيشتر مطالعات در باره تحمل گلوكز مختل حاملگي در مورد زنان سياه پوست و زنان قفقازي انجام گرفته و درمورد زنان بومي آسيا محدوديت داشته است .
بروز تحمل گلوكز مختل بستگي دارد به نمونه هاي جمعيتي و معيار هاي تشخيصي . بعلاوه بروز بيماريهاي افزاينده فشار خون در نژادهاي مختلف گزارش شده است .ما در مطالعاتمان به اين نتيجه رسيد يم كه رابطه اي بين تحمل گلوكز مختل در نتيجه قبل از زايمان به انضمام با افزايش فشار خون حاملگي و پره اكلامپسي در جمعيت زنان ژاپني وجود دارد .
2- روش و مواد
يك باز نگري وتجديد نظر از يادداشتهاي پزشكي براي 2651زن باردار ژاپني انجام شده است كساني كه بطور كلي از ژوئن 1996 تا دسامبر 2000غربالگري شده اند از جهت ديابت شيرين حاملگي در بيمارستان دانشگاه كيو.
سن حاملگي در اين مطالعه بر اساس طول فاصله پوبيس تا ناف در اولين سه ماهه حاملگي تشخيص داده مي شد. خانمهاي كه حاملگي متعددوزناني كه نوزاداني با اختلالات مادرزادي و خانمهاي كه سابقه پزشكي عدم تحمل گلوكز داشتند يا از داروهاي كه متابوليسم گلوكزرا تحت تاثير قرار مي دهداستفاده ميكردندازمطالعه خارج كرديم هرمورددرمحدوده27-24هفتگي بارداري تحت آزمايش استاندارد50گرم گلوكز خوراكي يك ساعته (GCT) قرارگرفتند. بدون توجه به حالت ناشتا بودن يا نبودن يك نمونه خون وريدي يكساعت بعداز خوردن 50گرم گلوكز خوراكي بعد يك تست 75 گرمي دو ساعته تحمل گلوكز خوراكي (OGTT) كه اين تست به عنوان يك تست تشخيصي اگر درجه گلوكز پلاسماي وريدي در تست GCTبيشتر از 130ميلي گرم در دسي ليتر بود انجام مي شد .
بر اساس حدود استفاده شده 75گرم دو ساعت بعد براي تست OGTTكه در نظر گرفته شده اگر دو مورد يا بيشتر از حدود تعيين شده زير باشد:
* در حالت ناشتا 100ميلي گرم در دسي ليتر
* يك ساعت بعد 180ميلي گرم در دسي ليتر
* دو ساعت بعد 150ميلي گرم دردسي ليتر
توسط جامعه مامائي و ژنيكولوژي ژاپن GDM* تشخيص داده شد.
تحمل گلوكز مختل خفيف بصورت يك سطح غير طبيعي OGTTمشخص مي شود . گروه با تحمل گلوكز طبيعي شامل زنان باGCTزير 130ميلي گرم در دسي ليتر يا سطح OGTTنرمال ميشوند. همه زناني كه GDM داشتند با يك پروتكل ديابتي شديد درمان شدند تا غلظت گلوكز پلاسمادر حالت ناشتا به زير 100ميلي گرم در ليتر و غلظت تست دو ساعته به زير 120ميلي گرم در دسي ليتر برسد. هرگاه درمان رژيمي نميتوانست اين اهداف را برآورده كند انسولين درماني آغاز مي شد. زنان داراي تحمل گلوكز مختل هيچ درماني جهت بهبود كنترل گليسمي در خلال بارداري در يافت نكردند.اطلاعات كلينيكي ونتايج بارداري از تاريخچه بيمارستاني بيماران جمع آوري شد. موارد بر اساس شاخص حجم بدني (BMI)* طبقه بندي مي شدند كه از تقسيم وزن (به كيلوگرم ) به قد( به سانتيمتر ) به دست مي آيد. به شرح ذيل :
كاهش وزن BMI زير 5/18 وزن نرمال BMI 9/24-5/18 و افزايش وزن باBMI بالاي 25مشخص مي شد. افزايش فشار خون بارداري به صورت رسيدن به فشار حداقل 90/140 ميلي متر جيوه براي اولين بار بعد از ميانه بارداري بدون وجود پروتئين در ادرارياسابقه فشارخون قبلي تعريف ميشود. پروتئين اوري به صورت ترشح حداقل 3/0 گرم پروتئين در ادراردريك دوره24ساعته تعريف ميشود.تشخيص پره اكلامپسي
(مسموميت حاملگي )درزناني انجام ميشدكه فشار خون حاملگي و پروتئين اوري داشتند.
GDM: ديابت شيرين حاملگي Gestational Diabetes Mellitus
BMI : شاخص توده بدني Body Mass Index
با استفاده از منحني استانداردژاپن وزن تولدنوزاداني كه وزن تولدشان بالاي منحني90درصدبود براي سن بارداري سنگين تر تشخيص داده مي شوند.(LGA)*
ونوزاداني كه وزن تولدشان كمتر از منحني 10 درصدبود.براي سن بارداري كم وزن تشخيص داده مي شدند.(SGA)*
ماكروزومي*به صورت وزن تولدبالاي4000گرم تعريف ميشد.
آناليزآماري با استفاده از تست t- student و2 x يا تست نسبت
احتمالي فيشرتوسط نرم افزارJMP(انستيتويsas وCary وnc)
p-value زير 05/0 سطح معنادار در نظر گرفته شده است .
3- نتيجه
صفاتي كه دراين بيماران موردپيگيري قرارمي گرفت بر اساس ميانگين سن حاملگي برابر با3/4 +/- 6/32 بود.بر پايه سن حاملگي درموقع زايمان كه 8/1 +/- 8/38 هفته بود و متوسط وزن نوزاد هنگام تولد برابر441 +/-2977گرم مشخص ميشد.
@ خانمهائي كه اولين زايمان راداشتند 70% بودند 1847زن .
@ خانمهائي كه افزايش فشارخون داشتند3/2% بودند60خانم .
@ خانمهائي كه افزايش توكسمي مراحل انتهائي حاملگي كه با هيپرتانسيون پروتئين اوري وادم همراه هستند2/2%بودند 58 نفر.
در صورتي كه وزن نوزادان متولد شده 155 نوزاد 8/5% بالاتر از سن حاملگي بود اين اطلاعات پيشنهاد كننده يك توضيح واقعي از نفوس حاملگي در جمعيت عمومي بود .
در 2651 زن 49نفر (8/1%) پيدا شده اند كه GDM داشته اند و 139 نفر (2/5%) نشان داده اند كه تست تحمل گلوكز مختل خفيف دارند.
جدول شماره يك
خصوصيات زنان با تحمل گلوكزنرمال تحمل گلوكزمختل وGDM
GDM
n- 49 )) تحمل گلوكزمختل خفيف
N= 139 تحمل گلوكزنرمال N=2463 صفات اختصاصي
6/4 +/-36 37 +/- 8/33 3/4 +/- 4/32 سن مادر
4 +/- 3/21 3 +/- 5/20 4/2 +/- 2/20 حاصل وزن بدن برقددرحاملگي Kg/M2
(5) 2/10% (10) 2/7 % (113)6/4% افزايش وزن Bmi>25
(7) 3/14% (27) 4/19% (532)6/21% كاهش وزن Bmi<18/5
(17) 7/34% (47)8/33% (740)30% تعدادزايمانهاي قبلي
(2) 1/4% (10)2/7% (128)2/5% تاريخچه فاميلى
در ديابت شيرين
تمام زنان با GDMتشخيص داده شده انددر انتهاي سه ماهه دوم حاملگي و چهار نفر نياز به درمان با انسولين پيداكردند جدول شماره يك در صفحه قبل خصوصيت زناني با تست تحمل گلوكز نرمال و تحمل گلوكز مختل خفيف يا ديابت حاملگي رانشان
مي دهد.
