بخشی از مقاله

بيمه  گری چیست ؟
بيمه ، اشخاصي  را كه  متحمل  لطمه ، زيان  يا حادثه  ناخواسته اي  شده اند قادر مي سازد كه  پيامدهاي  اين  وقايع  ناگوار را جبران  كنند. خسارت هايي  كه  به  اين  قبيل افراد پرداخت  ميگردد از پول هايي  تأمين  مي شود كه  براي  خريد بيمه  نامه مي پردازند و با پرداخت  آن  در جبران  خسارت  همديگر مشاركت  مي كنند. به  بيان ديگر همه  آن هايي  كه  خود را بيمه  ميكنند با مشاركت  در سرمايه اي  كه  متعلق  به همه  خريداران  بيمه  است ، در جبران خسارت  و زيان هاي هريك از افراد بيمه شده ،شريك  و سهيم  مي شوند.


بيمه گران  خطرهاي  احتمالي  را به خوبي مي شناسند و احتمال وقوع آن ها رامي دانند بنابر اين مي توانند ميزان  حق  بيمه اي  را كه  هر شخص  بايد بپردازد به نحوي  محاسبه  كنند كه  مبلغ  جمع آوري  شده براي  جبران  خسارت هايي  كه  پيش خواهد آمد، كافي  باشد. بديهي  است  كه  تنها تعدادي  از آنان  كه  خود را بيمه  كرده اندنياز به جبران خسارت از محل  مبلغ  جمع آوري  شده  خواهند داشت .


بر اين  اساس ، مقدار حق  بيمه  مربوط به  هر نفر متقاضي  بيمه  با توجه  به  دو عامل مهم  محاسبه  مي شود: نخست  اين  كه ، به  طور كلي  احتمال  بروز خسارت  در آينده چه  قدر است  و دوم ،آن  كه احتمال  وقوع  حادثه براي بيمه گذار متقاضي  بيمه  بيشتريا كمتر از ميانگين احتمال  خطر مزبور باشد. براي  روشن  شدن  موضوع 3 مثال مي آوريم .


1. در بيمه هاي  مربوط به  اتوموبيل : جواني  كه  اتوموبيل  پرقدرتي  دارد ياراننده اي كه  قبلا چند مورد تصادف  داشته و خودش مقصر بوده  است ، از راننده ميان  سال  و با تجربه اي كه  اتوموبيل  كم  قدرتي  دارد و قبلا تصادف  نكرده  است ، حق بيمه  بيشتري  مي پردازد
2. در بيمه  آتش سوزي : صاحب  مغازه  ساندويچ  فروشي ، ازصاحب  يك دفتر خدماتي حق  بيمه  بيشتري  مي پردازد يعني ، هر چه  احتمال  خطربيشتر باشد، حق  بيمه  نيز بيشتر خواهد بود
3. براي  فردي  جوان و تندرست  كه شغل  بي خطري  دارد خريدن  بيمه  زندگي  آسان تر و حق  بيمه  آن  هم  كمتر خواهد بودتا فرد سال مندي  كه شغل  پرخطري  دارد.  


   بيمه  چگونه  به  وجود آمد؟
بيمه هاي  غيرزندگي ، پيشينه  بلند مدتي  دارند. نوعي  از بيمه هاي  دريايي  حدود 3000 سال  قبل  مورد استفاده  قرار گرفت . بيمه هاي  زندگي  نيز سابقه  زيادي  دارند.اين  نوع  بيمه ها نخستين بار هنگامي  پديد آمد كه  سربازان  رومي  قسمتي  از دستمزدخود را در صندوقي  جمع آوري  كردند تا چنانچه  در جنگ  كشته  شدند، آن  پول  به خانواده هايشان  پرداخت  شود.


بيمه  در دنياي  امروز
امروز ديگر تصوراين كه گونه اي  از فعاليت  انسان  بدون  وجود بيمه  شكل  پذيردمشكل  است . به  ويژه  آن  كه  در قرن  بيستم  تحولات  تكنولوژي ، حمل  و نقل  وارتباطات  با سرعت  و وسعت  شگفت آوري  انجام  پذيرفته  است . برجسته ترين  نمونه اين  موضوع  پيشرفت  موتور اتوموبيل  است  كه  متعاقب  آن  بيمه  اتوموبيل  به  يكي  ازمهم ترين  بخش هاي  صنعت  بيمه  تبديل  شده  است .


توسعه  مهم  ديگر، افزايش  تعداد ريسك هاي  يگانه  خيلي  بزرگ  است .نفتكش هاي  غول پيكر و هواپيماهاي  بسيار بزرگ  نمونه هايي  هستند كه  نشان مي دهند سرمايه تحت پوشش  بيمه  ممكن  است  صدها ميليون تومان ارزش داشته باشد. مشكلات مربوط به پوشش چنين سرمايه هاي عظيمي  باعث  شده  است  كه بيمه گران به پشتيباني  يكديگر، يك خطر بزرگ  را در سطح  داخلي  و بين المللي  به صورت  بيمه  اتكايي  مجدد بين  خود توزيع  كنند و از عهده  جبران  خسارت هاي هنگفت  برآيند.


همراه  با ارتقا و پيچيدگي  بيشتر زندگي  انسان  امروز، بيمه ها نيز از زواياي  مختلف و با شتاب  توسعه  يافته اند. زيان هايي  كه  ممكن  است  به  طور ناخواسته  در جريان فعاليت  و زندگي  عادي  هر فردي  به  ديگران  وارد آيد و در قبال آن ها مسؤول  واقع شود بابيمه مسؤوليت  تحت  پوشش  قرار ميگيرند.در اين  خصوص ، مي توان  به بيمه  مسؤوليت  پزشكان  و بيمه  مسؤوليت  توليد كنندگان اشاره  كرد. نمونه هاي جديدتر، بيمه  افترا براي  روزنامه نگاران  و ايستگاه هاي راديو و تلويزيون  و بيمه آلودگي ناشي  از نشت  نفت  از تانكرهاست . بيمه هاي  سيل ، زلزله وخرابي كامپيوترنيز بر همين  منوال  ظهور كرده اند.
بيمه هاي  زندگي  نيز پيشرفت هاي  شگرفي  يافته  و مجموعه  متنوعي  از انواع  اين نوع  بيمه  را ارائه  كرده  است در اين  زمينه  انواع  بيمه هاي  مستمري و عمر و پس انداز به طور چشم گيري  افزايش  يافته  است در ادامه ، بيمه گران  رشته  زندگي مجبور شده اندكه  با مشكلات  جديدي  نظير بيماري  ايدز مواجه شوند و درباره  پيشرفت علم ژنتيك بينديشند


  بيمه هاي  غيرزندگي   
بيمه  دريايي  كه  امروز وجود دارد احتمالا در حدود سده هاي  يازدهم  و دوازدهم ميلادي  در منطقه اي  در شمال  ايتاليا به  وجود آمده  است  شخصي به نام لومباردز درسده هاي  چهاردهم  و پانزدهم  انگليسي ها را با اين  نوع  فعاليت  آشنا ساخت  مفاهيم بيمه گر و بيمه گري ، نخستين  بار در بيمه  دريايي  مطرح  شد. آن  روزها هر بازرگاني  كه حاضر به تقبل  بخشي  از يك  خطر بود نام  خود را همراه  با سهمي  كه  از آن  خطر قبول مي كرد در پايين  صفحه اي  كه  جزئيات  خطر مزبور در آن  درج  شده  بود مي نوشت .آن  وقت  مالكان  كشتي ها و بازرگانان  دريافتند كه  مي توانند كشتي ها را براي  حمل اجناس  سودآور اعزام كنند زيرا مي دانستند چنانچه كشتي دچار حادثه شود ازاين طريق  جبران  خواهد شد. در سال  1666 آتش سوزي  بسيار بزرگي  در لندن  روي  داد كه  باعث  به  وجودآمدن  بيمه  آتش سوزي  شد. معلوم  نيست  كه  نخستين  بيمه  آتش سوزي  به  صورت امروزي  در چه  زماني  صادر شد اما گفته  مي شود كه  نخستين  شركت  بيمه آتش سوزي  به  نام  اداره  آتش  در سال  1680 بنيان  نهاده  شد كه  بعدها فونيكس  لقب گرفت  


 آشنایی با اصول بیمه گری
امروزه كمتر كسي را مي توان يافت كه تجربه مراجعه به شركتهاي بيمه براي خريد بيمه نامه و يا دريافت خسارت را نداشته باشد. با اين وصف نارضايتي از شيوه محاسبه خسارت نيز تجربه ديگري است كه در اين مسير توجه هر زيانديده اي را به خود جلب مي نمايد. به دليل عموميت استفاده از اتومبيل اغلب چنين تجربه اي از طريق خسارات وارده به اتومبيلها بدست آمده است ليكن در مقايسه با رقم قابل توجه سرمايه فعال در ساير بخشهاي صنعت شايد بيمه هاي اتومبيل از كم تأثيرترين بيمه نامه ها در زندگي بيمه گذاران باشند، به اين معني كه در صورت قصور در تعيين ميزان خسارت سرنوشت زيانديده آنچنان دست خوش تغيير نمي گردد كه نتوان از آن چشم پوشي نمود.


  اگرچه با افزايش ارزش مورد بيمه حساسيت رسيدگي به خسارت بالتبع براي زيان ديدگان و حتي شركتهاي بيمه افزايش مي يابد ليكن شيوه ارزيابي و رسيدگي به خسارتهاي سنگين در ساير انواع بيمه تفاوت چنداني با رسيدگي به خسارات بيمه هاي اتومبيل ندارد!! و علي رغم اهميت اين موضوع در سرنوشت بيمه گذاران بيمه گران مي توانند با سهل انگاري خود سرنوشت صاحب سرمايه اي را با تهديد جدي روبرو سازند.


 در همان مثال بيمه هاي اتومبيل نيز همواره اين سؤال در ذهن بيمه گذاران نقش مي بندد كه چرا ابتكار عمل براي تعيين ميزان و نحوه جبران خسارت دراختيار بيمه گران است؟!! و چگونه شركت بيمه كه يكي از اطراف عقد بيمه محسوب مي شود بطور يكجانبه اجازه ارزيابي اوليه، صدور بيمه نامه، مطابقت حادثه با شرايط بيمه نامه و در نهايت پذيرش يا رد خسارت و احياناً ارزيابي آن را دارد؟


    شايد يك مثال ديگر بتواند مقصود نگارنده را از حساسيت اين موضوع مهم بهتر نمايان سازد. تصور نمائيد در يك مسابقه فوتبال يكي از بازيكنان دو تيم علاوه برشركت در مسابقه به عنوان بازيكن، در مقام داور مسابقه نيز حاضر شود آيا در چنين شرايطي مي توان انتظار داشت كه همواره قضاوت برمبناي عدالت و واقعيتهاي موجود استوار باشد؟


در برخي موارد پاسخ منفي بيمه گر به بيمه گذار براي جبران خسارت مستند به ايرادات موجود در خود بيمه نامه است و اگرچه بيمه گر قرارداد بيمه را تهيه نموده و راساً يا از طريق نمايندگان خود آن را صادر نموده است ليكن در هنگام بررسي خسارت اعلام مي نمايد: <بيمه نامه منطبق با شرايط و وضعيت بيمه گذار تهيه نشده است!! و...> و به اين ترتيب نه تنها مرهمي برزخم زيانديدگان نمي گذارند بلكه بيمه گذار كه هيچ اطلاع درستي از ضوابط و شرايط بيمه نامه ندارد را مسئول اين وضعيت معرفي مي نمايند كه به نظر چنين استنباطي اصلاً قابل پذيرش نيست زيرا اگرچه بيمه گذار را مي توان به عدم تحقيق از اصول بيمه گري متهم نمود ليكن نمي توان قبول كرد كه بيمه گران نيز از اين شرايط بي اطلاع بوده اند و سهواً اقدام به صدور بيمه نامه هاي ناقص و يا نامناسب مي نمايند! و مشخص است كه بيمه گر با اين عمل خود به جهل بيمه گذاران دامن زده و حتي براي دريافت حق بيمه از اين ناآگاهي بيمه گذار سوءاستفاده نموده است و مقدمتاً مي داند كه در هنگام ورود خسارت به دليل وجود نقص در بيمه نامه مي تواند خود را از هرگونه مسئوليتي مبرا نمايد؟!

 

چنين رفتاري به دليل مغايرت با اصل حسن نيت (Utmost good faith) پذيرفته نيست. بنابراين در شرايطي كه شركتهاي بيمه ابتكار عمل را از صدور تا ارزيابي خسارت در دست دارند آيا اين احتمال وجود نخواهد داشت كه اين بيمه گران به جاي بررسي حقايق موجود و با استفاده از جهل بيمه گذاران به مسائل تخصصي اين رشته برمبناي منافع خود اقدام به صدور بيمه نامه، اظهارنظر و ارزيابي خسارت نمايند؟! مسلماً رد قاطع اين احتمال محال بوده و بلكه تجربه صنعت بيمه كشور نيز مؤيد وجود چنين مشكلاتي است. مشكلاتي كه به نظر دست اندركاران اين صنعت ناشي از سابقه مشاركت انحصاري دولت در اين صنعت و عدم توجه به مشتري مداري است و به همين دلايل لزوم حمايت از حقوق بيمه گذاران بيشتر احساس مي شود.
  بنابراين با توجه به اينكه اولا:ً علم كامل و جامعي به شرايط و مقررات بيمه نامه از طرف بيمه گذاران وجود ندارد. ثانيا:ً صدور بيمه نامه و رسيدگي به خسارات با ابتكار عمل بيمه گران است.


    در صورت بروز اختلاف، چه راههايي براي دفاع از حقوق بيمه گذاران پيش بيني شده است؟
    با توجه به اصل سي و چهارم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران اولين راه حل را مي توان توسل به مقامات صلاحيتدار قضايي دانست كه اگرچه پاسخ درستي است ليكن فعلاً بهترين راه حل نخواهد بود زيرا توسعه و پيشرفت بيمه گري موجب شده اشراف به تمام مسائل و جوانب آن به تخصص جداگانه اي تبديل شود و بيم آن مي رود كه تا زمان تشكيل دادگاههاي تخصصي بيمه، در مواردي به دليل پيچيدگي اختلاف، دستگاه قضايي به تنهايي از عهده تفسير بيمه نامه ها برنيايد. مهمتر اينكه رسيدگي قضايي امري تشريفاتي، وقت گير و هزينه بر بوده و اين تطويل رسيدگي با شرايط زيانديدگان سازگاري ندارد و حتي در شرايطي تأخير در پرداخت خسارت مي تواند در سرنوشت زيانديده تأثيري به مراتب بيشتر از مبلغ خسارت داشته باشد.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید