بخشی از مقاله

چکیده

یکی از وظایف سازمان حفاظت محیط زیست حفظ و حراست از گونه های حیات وحش می باشد، در این زمینه قانون شکار و صید مصوب 1346 اختیاراتی را به سازمان مذکور برای پیگیرد و مجازات عاملان شکار و صید و همچنین مطالبه ضرر و زیان وارده به حیات وحش واگذار نموده است. در بند چ ماده 3 و ماده 18 قانون شکاروصید از ضرر و زیان وارده به جانوران وحشی سخن به میان آمده است. در ماده 3، تعیین بهای جانوران وحشی را از حیث مطالبه ضرر و زیان و در ماده 18 بیان سمت قانونی سازمان محیط زیست در ورود در دعوا را بیان می دارد.[1] در این مقاله سعی بر آن است تا شیوه های مطالبه ضرر و زیان ناشی از شکار و صید از نظر ماهوی و شکلی به صورت مختصر بیان و ایرادات و مشکلات موجود در تعیین مبالغ آن بررسی گردد.

واژگان کلیدی

حیات وحش ، ضرر، زیان، محی زیست

مقدمه


-1 احمدی احمد آبادی،علی، رئیس اداره حقوقی اداره کل محی زیست استان قم a.ahmadi6290@yahoo.com

-2 رکنی، محمود علی، مدیر کل حفاظت محی زیست استان قم 3 -موسوی، سید حمید رضا، معاون اداره کل محی زیست استان قم

لفظ ضرر که در مقابل نفع استعمال می شود در لغت به معنی نقصان و زیان است و زیان نیز که ضد سود می باشد به معنی خسارت است . بنابر این ضرر، زیان و خسارت در لغت مترادف یکدیگر استعمال می شوند . در قانون آئین دادرسی کیفری ، اصطلاح ضرر و زیان تواماً ودر معنای لغوی آن استعمال شده ، ولی در قانون آئین دادرسی مدنی ضرر به معنی از بین رفتن مال یا به واسطه فوت شدن منفعتی که از انجام تعهد حاصل می شود ، آمده است .در قانون مجازات عمومی سابق و همینطور در قانون مجازات اسلامی ، لفظ ضرر به ندرت به کار گرفته شده و غالبا ً قانونگذار به جای ضرر و زیان لفظ خسارت را بکار برده است . [2] درعرف قضایی نیزمفهوم ضرر از معنی لغوی آن مایه گرفته و حقوقدانان نیز به هنگام بحث از مسوولیت (اعم از مسوولیت جزایی ومدنی)اصطلاح ضرر و زیان را مترادف خسارت دانسته وآن را شامل زیانهای مادی و معنوی می

شناسند [3]

متن

هنگامی که بزهی رخ می دهد دو زیان و خسران پدید می آید یک خسارت وارده به اجتماع از بابت اخلالی که در نظم اجتماعی آمده است و دوم خسارات و زیان های مادی و معنوی وارده به شخص در اثر ارتکاب آن بزه که در اکثر موارد نیز قابل جبران به صورت کامل نمی باشد. از این رو مطابق تبصره ماده 2 قانون آیین دادرسی کیفری جرمی که دارای دو جنبه باشد می تواند موجب دو ادعا گردد .

تبصره- جرمی که دارای دو جنبه باشد میتواند موجب دو ادعا شود: الف - ادعای عمومی برای حفظ حدود الهی و حقوق و نظم عمومی.

ب - ادعای خصوصی برای مطالبه حق از قبیل قصاص و قذف یا ضرر و زیان اشخاص حقیقی یا حقوقی.

در ماده 3 قانون مذکور و قانون احیاء دادسراها آمده که تعقیب متهم از جهت جنبه الهی و حفظ حقوق عمومی برعهده دادستان و از جهت جنبه خصوصی با تقاضای شاکی خصوصی شروع می گردد.

طبق ماده 9 قانون آیین دادرسی کیفری ضرر و زیان های قابل مطالبه به دو صورت می

باشند.

ماده - 9 شخصی که از وقوع جرمی متحمل ضرر و زیان شده و یا حقی از قبیل قصاص و قذف پیدا کرده و آن را مطالبه میکند مدعی خصوصی و شاکی نامیده میشود.

ضرر و زیان قابل مطالبه به شرح ذیل میباشد:

ضرر و زیانهای مادی که درنتیجه ارتکاب جرم حاصل شده است.

منافعی که ممکنالحصول بوده و در اثر ارتکاب جرم، مدعی خصوصی از آن محروم و متضرر میشود.

بحث ما در ارتباط با ضرر و زیان های ناشی از جرم شکار و صید جانوران وحشی مذکور در قانون شکار وصید مصوب 1346 می باشد. همان گونه که مشاهده شد ضررهای وارده به حیات

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید