بخشی از مقاله
بررسی تاثیر ورزش همگانى بر جامعه و حافظه فضایی وابسته به سن
شواهد فراوانی وجود دارد مبنی بر اینکه ورزش بدنی میتواند نروشیمیایی هیپوکمپ را تغییر داده، فعالیت عصبی، ترشح عوامل تروفیک و طول بقای سلولهای عصبی هیپوکمپ را بعد از ایسکمی افزایش دهد (1). از طرف دیگر هیپوکمپ علاوه بر نقش مهم خود در یاد گیری و حافظه در اعمال حرکتی بدن نیز همانند کورتکس مغز دخالت مینماید (2).
همچنین در مطالعات الکترو فیزیولوژیک نشان داده شــده که حرکات بدنی (نظیر پریدن، دویدن و قدم زدن) فعالیت الکتریکی هیپوکمپ را افزایش میدهد که علت آن میتواند تغییر فعالت نرونی و نروترانسمیتری باشد(3,4,). یافته های فوق بیانگر تاثیر مثبت ورزش در رفتار وابسته به هیپوکمپ مخصوصا تقویت قدرت یاد گیری و حافظه فضایی است. ضمنا گزارشاتی در مورد کاهش قدرت یادگیری و حافظه فضایی وایسته به سن وجود دارد و شکل بسیار شدید آن بصورت سندروم آلزایمر در بعضی افراد پیر دیده میشود (5).
با توجه به مطالب فوق این سوال مطرح میگردد که آیا ورزش بدنی میتواند از کاهش قدرت یادگیری و حافظه فضایی وابسته به سن جلوگیری نماید. در مطالعه حاضر تاثیر ورزش بر
قدرت یادگیری و حافظه فضایی در رابطه با سن مورد بررسی قرار میگیرد.
بررسی سیستم آدرنرژیک و نقش اندوتلیوم عروق محیطی در مدل تجربی نارسایی قلبی ایجاد شده توسط آدریامایسین در خرگوش
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تحقیق پاسخهای ایجاد شده توسط گیرنده های آدرنرژیک و نیز مطالعه کنتراکتیلیتی عضله صاف عروقی در عروق محیطی بزرگ بدنبال نارسایی قلبی ایجاد شده توسط آدریامایسین به عنوان یک داروی ضد سرطان است.
مواد و روش کار: 60 خرگوش نر نیوزیلندی به وزن 2 تا 5/ 2 کیلوگرم (تهیه شده از موسسه پاستور تهران).در دو گروه 30 تایی دریافت کننده آدریامایسین(mg/kg. 1 تزریق IV، دو بار در هفته برای 8 هفته) (گروه آزمایش) و سالین نرمال (گروه کنترل) مورد مطالعه قرار گرفتند نارسایی قلبی در گروه آزمایش توسط هیستوپاتولوژی تایید گردید. پاسخهای وابسته به دوز افزایشی نورآدرنالین، استیل کولین، نیتروپروساید سدیم، آدنوزین، آدنوزین تری فسفات وایزوپرنالین درحلقه های عروقی شریانهای آئورت، کلیوی و سافینوس و وریدهای اجوف، کلیوی و سافینوس و همچنین کنتراکتیلیتی عضله صاف عروق تعیین گردید. آنالیز توسط T-test Student's و ANOVA از طریق SPSS و تعیین pEC50 توسط نرم افزارٍPrism و رسم نمودارها توسط Excell انجام گرفت.
نتایج: در مقایسه گروه آزمایش با کنترل حداکثر پاسخ انقباضی به نور آدرنالین در شریانهای آئورت کلیوی و سافینوس و وریدهای کلیوی وسافینوس تغیر نکرده ولی مقدار آن در ورید اجوف گروه آزمایش(18/±52/1) در مقایسه با گروه کنترل(27/0±10/2) دارای افزایش معنی دار بود(05/0P<.). همچنین pEC50 نورآدرنالین درآئورت گروه آزمایش(16/0±93/5)) در مقایسه با گروه کنترل(08/0±65/5) دارای افزایش معنی دار بود )050/<0.(P ولی در مورد اثرات گشادکننده استیل کولین، نیتروپروساید سدیم، آدنوزین، آدنوزین تری فسفات، ایزوپرنالین و همچنین کنتراکتیلیتی عضله صاف عروق اختلاف معنی داری دیده نشد.
بحث: مطالعه ما نشان میدهد که حساسیت سیستم آدرنرژیک در عروق محیطی بزرگ تمایل به مختل شدن داشته است. همچنین پاسخ گشاد کنندگی عروق به استیل کولین افزایش یافته ولی پاسخ گشاد کنندگی عروق به دهنده نیتریک اکساید سدیم نیتروپروساید طبیعی بود. بنابراین به نظر میرسد که افزایش مداوم غلظت نور آدرنالین ارتباط نزدیکی با افزایش آزادی نیتریک اکساید داشته که منعکس کننده مکانیسم جبرانی برای تنگی زیاد عروق ناشی از کاتکول آمین های خون است. با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد میگردد که اولا چون در فیزیوپاتولوژی نارسایی قلبی عوامل متعددی همچون آنژیوتنسین، اندوتلین و هورمونهای مختلف درگیر میشوند آنها نیز مورد مطالعه قرار بگیرند و ثانیا عروق ریوی نیز از نظر تغییرات حساسیت آدرنرژیک و نقش اندوتلیوم بررسی شوند.
تمرينات همگانى
تمرینات ورزش همگانى از حرکات تمرینات و ورزشهای متناسب با شرایط جسمانی فرد بهترین شیوه انجام ایروبیک می باشد.
این استراتژی مصدومیت های پیاپی را کاهش و بروز آنها را تقلیل می دهد و موجب می شود که در موقعیتها و شرایطی که فرد فعالیتهای زیاد بدنی انجام میدهد توازن و بالانس بیشتری در حرکات ماهیچه ها برقرار گردد، که این امر موجب لذت بردن بیشتر فرد نیز می شود.
به خصوص این مساله هنگامی که فرد ورزشها و تمریناتی با تحرک بالا مثل (دویدن، رقصهای سنگین، تنیس، راکت بال و اسکواش) یا ورزشهایی با تحرک کمتر مانند (شنا، پیاده روی، اسکی) انجام می دهد بسیار حائز اهمیت است.
توصیه های محتاطانه ما برای اینکه دچار مشکل نشوید در خصوص کسانی است که فعالیتهای ورزشی زیادی انجام میدهند و اگر شما اضافه وزن دارید و یا سابقه مصدومیتهای طولانی، یا در حال حاضر از مشکلاتی در نواحی پا، مچ پا، زانو، مفصل ران یا کمر دارید باید در انجام تمرینات ایروبیک احتیاط کنید. اگرچه تمرینات ایروبیک، تمرینات تکنیکی یا با تمرکز زیاد نیست، اما این ورزش به بهبود وضعیت جسمانی شما و پیش گیری از مصدومیتها کمک شایانی میکند. البته همه شیوه هایی که ممکن است در رابطه با ایروبیک از سوی سایرین مشاهده کنید مناسب و اصولی نیست. شما می بایست شیوه صحیح و درست را از مربیان ایروبیک یا فیزیولوژیستها بیاموزید.
مدت زمان انجام تمرینات
اینکه چه مدت زمانی را برای انجام تمرینات باید اخنصاص دهید بستگی به هدف، جدول برنامه ریزی و شرایط فیزیکی شما دارد، اما زمان 10 تا 60 دقیقه به نظر می رسد زمان قابل قبولی باشد.
اگر هدف شما کاهش وزن اضافی بدنتان باشد و در شرایط مساعدی هم باشید میتوانید مدت بیشتری هم ورزش کنید. شاید در اینصورت چیزی حدود سی، چهل یا شصت دقیقه هم به شما توصیه شود. تحقیقات اخیر نشان داده که سطح امادگی بدنی حتی با تمرینات نظم 10 دقیقه ای در روز هم افزایش می یابد. البته بهتر آن است که این تمرینات 10 دقیقه ای روزی دو یا سه بار و حداقل پنج روز در هفته باشد.
برای بالانس کلی آمادگی بدن، سلامتی و تناسب اندام جدول سی دقیقه ای توصیه میشود.
1- تعیین و اندازه گیری ضربان قلب، که روش خوبی برای این است تا بدانید با افزایش تحرکات بدنیدر هر دقیقه به چه اندازه ضربان قلب بالا میرود.
2- شیوه بعدی تست صحبت کردن نام دارد، شما باید قادر باشید وقتی که تمرین میکنید به راحتی هم صحبت کنید (این شیوه برای فهمیدن اینکه تمریناتتان چقدر سنگین است بسیار مفید می باشد).
3- با توجه به میزان تواناییتان به سادگی میتوانید بفهمید که تمرینات با وجود دشواری چه تاثیری بر شما میگذارند.
البته شما و مربی تان میتوانید به کمک هم تعیین کنید که چه روشی برای شما مفید تر است و قابلیت بیشتری دارد، چرا که ما نمیتوانیم توضیحات کافی را با ذکر جزییات واقعی به شما ارائه دهیم. اگرچه به نظر میرسد که تمرینات متوسط و متعادل برای یک فرد عادی میتواند کاملا" لذت بخش باشد.
تعداد دفعات نرمال و معمول انجام این تمرینات دو بار در طول هفته است. در شرایط ایده آل و نرمال انجام دو بار در هفته این تمرینات به شما این فرصت را خواهد داد تا تناسب اندام خود را حفظ کرده و از آمادگی جسمانی خوبی برخوردار باشید. اما به عقیده کارشناسان و فیزیولژیستها انجام سه تا پنج نوبت تمرینات در طول هفته بهتر و موثرتر خواهد بود.
هدف از دست دادن وزن زیادی
اگر هدف اصلی شما از ورزش از دست دادن چربی و وزن اضافی باشد، شش یا هفت نوبت در هفته که تقریبا" معادل روزی یکمرتبه است، میتواند تاثیر بالقوه ای روی اندام شما داشته باشد و شما را به وزن مطلوبتان برساند. در مجموع آنچه در انجام این تمرینات حائز اهمیت است افزایش مدت زمان انجام حرکات، استمرار و تکرار، و بالا بردن میزان دشواری تمرینات میباشد. مخصوصا" اگر در شرایط جسمانی مناسبی نیستید، وزن اضافی دارید، سالخورده اید و یا در دوران بهبودی از مصدومیت و سپری کردن دوران نقاهت هستید، این تمرینات برایتان بسیار مفید خواهد بود و اگر هنوز هم شک دارید از به آرامی مراحل ساده و سبک ایروبیک شروع کنید و از این ورزش لذت ببرید.
گرم کردن بدن
با حرکات و نرمشهایی خیلی نرم و آرام در کمال آرامش خودتان را گرم کنید، همین نرمش ها باعث میشوند تا اگر مشکل جسمانی دارید ناراحتی و دردتان کاهش پیدا کند و کم کم بهبود پیدا کنند. گرم کردن و آماده کردن بدن برای تمرینات ایروبیک با انجام نرمشهایی سبک و در سطوح ساده ای از تمرینات کششی به مدت 2 تا 10 دقیقه به شما کمک ویژه ای خواهد کرد، اما به یاد داشته باشید که نباید به طور ناگهانی در طول انجام تمرینات، آنها را متوقف کنید چرا که ممکن است دچار سر گیجه شوید یا از حال بروید.
تصورات غلط
این تصور غلط که تمرینات ایروبیک ماهیچه ها را سخت و غضلانی میکند بسیار طبیعیست، اما واقعیتش این است که انجام این تمرینات تاثیر بسیار کمی در سفت کردن ماهیچه ها دارد. در تمرینات معمولی ایروبیک ماهیچه هایی که در بدن بیش از سایرین فعالیت میکنند، صدها حرکت ماهیچه ای را به طور متناوب تکرار می نمایند - بدون اینکه در برابر این تمرینات مقاومتی نشان دهند، در صورتیکه بخواهید ماهیچه ها و عضلاتتان محکم و سفت شوند تمرینات وزنه برداری تاثیر قابل توجهی در این باره خواهند داشت.
برداشت غلط دیگر در این مورد این است که اغلب تصور میکنند با انجام تمرینات ایروبیک در تعداد دفعات محدود و زمان نرمال میتوانند چربی اضافی و وزن زیادی خود را به سرعت از دست میدهند. تحقیقات اخیر نشان داده است که ما با انجام هرگونه حرکات کششی و ماهیچه ای ممکن است بتوانیم وزن اضافه مان را از دست بدهیم.
هدف اصلی شما از انجام تمرينات همگانى
اما اگر هدف شما از ورزش همگانى رسیدن به یک تعادل و بالانس جسمانی، و بالا بردن درصد سلامتی و داشتن روحیه خوب است، باید به خاطر داشته باشید که تنها راه تاثیر گذار و موثر در این امر انجام مرتب و همیشگی تمرینات ایروبیک می باشد. حتی اگر این تمرینات از حرکات کششی بسیار طی مدت زمان کوتاهی برخودار باشند. سعی کنید از ورزش ایروبیک لذت ببرید و تمریناتش را آسان بگیرید تا در طول یک مدت زمان مشخص تاثیراتش را ببینید. از آنجاییکه عمده تمرینات ایروبیکی روی تکرار حرکات تاکید دارد، به همین جهت نیاز چندانی به تمرکز کامل ندارد (هرچند توجه و تمرکز کافی از لحاظ تکنیکی در انجام هر ورزشی مهم است) ، اما به هر حال خواندن و گوش کردن به موزیکها و نوارهای آموزشی، تماشای برنامه های تلویزیونی ایده جالبی برای یادگیری بهتر تمرینات ایروبیک است.
