بخشی از مقاله

چکیده

اگر چه بحث در تحریف قرآن قرن هاست که اوج گرفته، ولی اگر به زمان عقب برگردیم خواهیم دید که چنین مسئله ای آغازمند است و از زمان نزول قرآن، و پس از آن مطرح نبوده، زیرا در عصر رسول خدا، حضرتش آنچنان در حفظ و کتابت قرآن تأکید داشتند که حتی توصیه ای برای عدم تحریف نیز ننموده اند. برای یافتن خاستگاه بحث تحریف قرآن، باید مجادلات سنی – شیعی را در این باره تبیین کنیم. مهمترین مسئله کلامی شیعه، بحث امامت بوده که موجب مباحث گوناگونی بین فریقین شده، و طی این مناظرات، داستان تحریف قرآن شکل گرفته است. نقطه آغازین بحث عدم تحریف قرآن هم زمان با بحث صوری و سیاسیِ جمع قرآن صورت پذیرفته است. از جمله دیدگاه هایی که در طول تاریخ مورد توجه بوده، جمع قرآن در زمان پیامبر - ص - می باشد. بر همین اساس در این پژوهش خواهان پاسخگویی به این سوال هستیم که چه رابطه و ادله محکمی مبنی بر جمع قرآن در زمان پیامبر و عدم تحریف قرآن وجود دارد که سایر ادله موجود مبنی بر جمع آوری قرآن در زمان خلفا را باطل می کند. نتیجه ای که در این پژوهش به دست آمد حاکی از آن است که با توجه به ادله، جمع و تدوین قرآن در زمان پیامبر تایید شده، و این امر منتهی به اثبات مصونیت قرآن از تحریف می گردد. برخی از این ادله عبارتند از: حجیت بخشیدن به عدم حضور امیر مؤمنان در مراسم بیعت با ابوبکر، استفاده متکلمان شیعی از مأخذ سنی در مجادله با آنها، ایجاد فرقه هایمتعدد و تردّد محدثان هر فرقه با دیگران، طرح مسئلة ذکر یا عدم ذکر نام اهل بیت در قرآن در مجادلات کلامی فریقین، بی توجهی به فقه الحدیث روایات موهوم تحریف، دامن زدن به بحث های چالشی توسط غلات، سرایت روایات حوزة قرائات به حوزة تحریف.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید