بخشی از مقاله

حضرت علی علیه السلام و اهل بیت اسلام در قرآن


با مطالعه آیات قرآن مجید این حقیقت برای ما آشکار می گردد که خداوند متعال برای شناساندن علی علیه السلام به مردم و بیاان قدر و منزلت اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به مناسبتهای مختلف آیات بسیاری را بر رسول خود نازل فرموده است چنان که پیامبر گرامی می فرماید:
هر آینه قرآن بر چهار بخش نازل شده است: که یک چهارم آن تنها درباره ما اهلبیت است و یک چهارم آن درباره ی دشمنان ما و یک چهارم آن درباره ی حلال و حرام و یک چهارم دیگر آن درباره واجبات و احکام است. و هر آینه خداوند درباره ی آیات بسیار پر معنایی را نازل فرموده است.


از آنجا که مبنای ما بر اختصار است از بیان صدها آیه ای که خداوند متعال درباره علی علیه السلام و اهل بیت پیامبرش اسلام نازل فرموده است فقط به ذکر چند آیه اکتفا می کنیم.
تذکر این نکته نیز لازم است که در بیان شان نزول آیات توضیح و تفسیر آنها فقط احادیثی را که مورد اعتماد اهل سنت می باشد آورده ایم.
بسم ا... الرحمن الرحیم


این طلحه حلبی شافعی در کتابش «البر المنتظر» می گوید: بدان که جمع اسرار کتب آسمانی در قرآن آمدهاست و جمیع آنچه که در قرآن نازل شده در سوره مبارکه حمد جمع شده است و آنچه که در سوره حمد است در (بسم ا... الرحمن الرحیم) آل موجود است و آن چه که درباره بسم ا... است همگی در نقطه زیر باد وجود دارد.
بعد ابن طلحه می گوید حضرت علی علیه السلام فرمود: من نقطه زیر باد (بسم ا... الرحمن الرحیم) هستم.
اهدنا الصراط المستقیم


عبدا... بن علوی از رسول خدا صلی ا... علیه و آله و سلم روایت می کند که حضرت فرمود: اگر کسی می خواهد از شرایط چون باد بگذرد و بدون حساب وارد بهشت شود پس باید که دوست بدارد دوست و وصی ملازم و جانشین من علی بن ابی طالب را و اگر کسی می خواهد به آتش در آید پس ولایت او را رها کند. به عزت و جلال پروردگارم سوگند که هر آینه علی در ورود به پیشگاه خداوند است و کسی نمی تواند بر خداوند وارد شود مگر از دری که آن در علی است و هر آینه علی صراط مستقیم است و به درش که روز قیامت خداوند از

مردم در مورد ولایت از بازخواست می کند. ابن عباس در تفسیر اهدنا الصراط المستقیم می گویند: ای بندگان خدا بگویید اهدنا الی حب النبی و اهل بیته. ما را به دوستی پیامبر و اهل بیتش هدایت فرما مسلم بن حیان می گوید: با بریده شینده که می گفت اهدنا الصراط المستقیم یعنی راه محمد و دودمانش. امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: صراط المستقیم: ولایت امیرالمومنین علی است.


رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرمود: استوارترین شما بر صراط کسی است که دوستیش به خاندان و اصحاب من شدیدتر باشد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به علی علیه السلام فرمود: یا علی توئی راه روشن و توئی امیر بزرگ مومنین.
اولئک علی هدی من ربهم و اولئک هم المفلحون


علی علیه السلام می فرماید: سلمان فارسی به من گفت یا علی! هر گاه که شما خدمت پیامبر می رسیدی و من نزد آن حضرت بودم رسول خدا بر پشت من و میان دو شانه ام می زد و می فرمود ای سلمان این علی و حزبش رستگارانند (هذا و حزبه من المفلحون) رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: یا علی به زودی تو و شیعیانت به پیشگاه خداوند وارد می شوید در حالی که از خدا راضی و خداوند نیز از شما خشنود است. جابر بن عبدالله می گوید روزی در حضور پیامبر اکرم بودیم که علی بن ابی طالب وارد شد. حضرت فرمود: برادرم به جانب شما آمد. و سپس روی به جانب کعبه نمود و با دستش به دیوار کعبه کوبید و فرمود: سوگند به آن کس که جان من در دست قدرت اوست. این شخص و شیعیان او رستگاران روز

قیامتند. سپس فرمود: او نخستین کسی از شماست که من ایمان آورد وفادارترین شما نسبت به پیمان پروردگار استوارترین شما در انجام دستورات الهی عادل ترین شما در تقسیم کردن عادلانه اموال است مقام و منزلتش نیز در پیشگاه خداوند از همه والاتر و بزرگ تر است رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: علی و شیعیان رستگاران روز قیامتند.
فتلقی آدم من ربه کلمات فتابه علیه


عبدالله بن عباس می گوید: از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم درباره کلماتی که آدم با آن کلمات خداوند را خواند و خدا توبه اش را پذیرفت سوال کردم حضرت فرمود: آدم خدا را این چنین خواند: الهی به حق محمد و علی و فاطمه و حسن علیه السلام که توبه مرا بپذیری و خداوند به حرکت این اسماء گرامی، توبه او را قبول علی علیه السلام از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت می کند که فرمود: خدای عز و جل آدم را در سرزمین هند فرود آورد و حوا را در جده آدم در محل فرود خود صد سال بر خطایی که کرده بود، گریست تا آن که خدای متعال جبرئیل را نزدش فرستاد که ای آدم من تو را به دست خود نیافریدم؟ و مگر از جان خود در تو ندمیدم؟ آدم در پاسخ همه سوالات عرض می کرد: آری خداوند فرمود: پس این همه گریه برای چیست؟ عرضه داشت: از این که از جوار رحمت حق دور شده ام.


حق دور شده ام. جبرئیل گفت: به کلماتی که می گویم خدا را سوگند بده و این سوگند را چند بار تکرار کن تا خداوند توبه تو را بپذیرد. آن کلمات این است: بار الها! تو را به حق محمد و آل محمد سوگند می دهم: معبودی جز تو نیست و منزه از هر عیب و نقص هستی. خدایا! بد کردم و به خود هستی روا داشتم: از من در گذر که تو پر گذشت و بسیار مهربانی.
اقیموا الصلوه و آتوالزکوه و ارکعو مع الراکعین


ابن عباس می گوید: به درستی که این آیه، در حق رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و علی بن ابی طالب علیه السلام نازل شده است. همانا ایشان اولین نمازگزاران و رکوع کنندگانند. ابن عباس می گوید: علی علیه السلام چهار امتیاز دارد که احدی ندارد: اول نخستین کسی از عرب و عجم است که با رسول خدا نماز گزارد، دوم: تنها کسی است که در همه جنگها پرچم رسول خدا را به دست داشت، سوم: تنها کسی است که در روز مهراس (جنگ احد) که روزی بسیار خطرناک بود قدمی عقب گذاشت. چهارم: این که او تنها کسی است که عهده دار غسل و کفن و دفن رسول خدا بود. ابی حنیفه به سند خود از چنین روایت می کند از علی شنیدم که فرمود: من اولین کسی هستم که اسلام آوردم و با رسول خدا نماز گزارم ابن عباس می گوید رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: اولین کسی که با من نماز خواند علی ابن ابی طالب بود. علیه السلام فرمود: من بنده خدا و برادر رسول خدا هستم من صدیق اکبرم و هر کس بعد از من چنین ادعائی کند کذاب است. من هفت سال قبل از سایر مردم نماز خواندم.


والذین آمنوا و عملو الصالحات اولئک اصحاب الجنه هم فیها خالدون
ابن عباس می گوید: از آیاتی که درباره رسول خدا صلی الله و آله و سلم علیه السلام و اهل بیتش علیهم السلام نازل شده این آیه از سوره بقره است. بخصوص در حق علی که او نخستین ایمان آورنده و نخستین نماز گزارنده پس از پیغمبر در این امت است تو اولین کس از امت من هستی که وارد بهشت خواهی شد و شیعیان تو بر منبرهایی از نور همه شادمان و با چهره ای سفید به همراه تو گرد من خواهند بود: من آن را شفاعت می کنم و ایشان همسایگان من در بهشت خواهند بود. رسول خدا فرمود: یا علی! اولین کسانی وارد بهشت می شوند من، تو، حسن و حسین هستیم و سپس فرزندان ما بعد از ما و همسرانشان وارد می شوند و درآن روز شیعیان در طرف راست و چپ ما می خواهند بود.


رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: علی بن ابی طالب در بهشت برای اهل آن مانند ستاره صبح برای اهل دنیا می درخشند و فرمود: علی شیعیان او اهل بهشت هستند.
و من الناس من یشری نفسه ابتغا مرضات الله و الله رئوف بالعباد


زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مامور به هجرت به سوی مدینه شد. علی علیه السلام را خواست و وقوع را با ایشان در میان گذاشت و فرمود: من امشب باید به سوی مدینه حرکت کنم. لیکن اگر مشرکین مکه که قصد جانم کرده اند. جای خالی مرا ببینند و متوجه رفتن من شوند نقشه ما به شکست می انجامد آیا تو حاضری امشب به جای من در بسترم بخوابی؟ علی علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا! اگر من در جای شما بخوابم آیا شما به سلامت از مکه خارج می شوید؟ حضرت فرمود: آری پس علی علیه السلام

لباس مخصوص حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم را پوشید و روپوش آن حضرت را روی خود انداخت و در محل خواب ایشان به استراحت پرداخت. رسول خدا پنهان از خانه خود خارج شده و راه مدینه را در پیش گرفت. در این هنگام خداوند علی اعلی جبرئیل و میکائیل را مخاطب قرار داده و فرمود «ای ملک مقرب من! من عمر یکی از شما دو نفر را از عمر دیگری طولانی تر قرار داده ام؛ کدامیک حاضرید، زیادی عمر خویش را به دیگری ببخشد؟» هر دو ساکت ماندند و هیچکدام حاضر به بذل عمر خویش نشده در این وقت، خداوند متعال به آنان فرمود: بروید و گذشت و فداکاری را از بنده ام علی بن ابی طالب بیاموزید، من بین او و رسولم برادری برقرار کردم بروید و او را از گزند دشمنانش محفوظ بدارید.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید