بخشی از مقاله
چکیده
در چند دهه اخیر مهاجرت به شهرها یکی از مسائل مهم کشور میباشد که پیامدهای متفاوتی برای مهاجرین، شهر - ساکنین - و مدیریت شهری در بر داشته است. از جمله عوامل اصلی گسترش فضایی شهر بوشهر ناشی از مهاجرت و رشد مناطق حاشیهای شهر میباشد که باعث افزایش جرم در مناطق حاشیهای شهر شده است. در این مقاله با استفاده از روش کتابخانهای، بازدید میدانی، ابزار پرسشنامه - بررسی نمونهای - ، مصاحبه حضوری و نگرش سیستمی به بررسی ارتباط حاشیهنشینی در افزایش میزان جرم و تاثیر آن در امنیت اجتماعی در شهر بوشهر پرداخته شده است.
یافتههای پژوهش نشان میدهد که، حاشیهنشینی یکی از علل جرم محسوب میشود. که دلیل اصلی آن نیز مهاجرت است. همچنین پارامترهای نظیر ساختار سن خانوادگی، وضعیت تأهل، سطح سواد و شغل با ضریب بالایی در شکلگیری جرائم تأثیر گذار میباشد. در پایان نیز پیشنهاداتی عملی و کاربردی در جهت کاهش آسیبهای اجتماعی در محلات حاشیهای ارائه گردیده است.
واژگان کلیدی: حاشیه نشینی، افتراق فضایی- مکانی، شهر بوشهر، امنیت اجتماعی.
مقدمه یکی از پدیدههای مهم دهههای اخیر رشد بیرویه جمعیت است. این وضعیت که ناشی از رشد بیرویه جمعیت شهرنشین است در شهرهای کشورهای در حال توسعه بهوضوح مشاهده میشود. سطح برخورداری شهرها و محرومیت روز افزون مناطق روستایی منجر به توسعه نا برابر مناطق و ایجاد شکافی عمیق بین شهرها و روستاها در کشورهای کمتر توسعهیافته شده است، این امر خود سبب تشدید مهاجرتهای داخلی گردیده و پیامد این واقعه موجب پیدایش حاشیهنشینی و وجود حلبی آبادها در شهر ها میگردد.
آمارهای سازمان بینالمللی نشان میدهد، تقریبا یک میلیارد نفر از کل جمعیت دنیا در نواحی حاشیهایی به سر میبرند بنابر گزارش سال مرکز اسکان بشر سازمان ملل متحد، حدود درصد جمعیت شهری جهان در فقر مطلق بسر میبرند همچنین در آماری دیگر توسط همین سازمان که در سال ارائه شده است، از هر نفر در جهان یک نفر در خلال سال آینده، زندگی خود را در مناطق حاشیه شهرها و سکونتگاههای غیر قانونی طی میکند.
شواهد حاکی از آن است که طبق تخمینهای جهانی درصد جمعیت شهرنشین دنیا در نقاط حاشیهایی زندگی میکنند طبق برآورد،تا درصد رشد شهری مربوط به کشورهای در حال توسعه است؛ در حالی که این رشد توسط ساکنان فقیر مساکن غیر رسمی صورت پذیرفته است آمارها نشان میدهد، ایران نیز به عنوان یکی از کشورهای جهان سوم از رشد شهر نشینی بالایی برخوردار است. به طوری که تعداد شهرها در ایران از در سال به حدود شهر در سال رسیده است.
نرخ افزایش جمعیت شهری در این مدت از درصد در سال ، به درصد در سال رسیده است. نرخ رشد افزایش جمعیت شهری درصد سالانه در مقابل درصد جمعیت روستایی است - پروژه سیساستهایی در مورد انسان حاشیه نشین در ایران. حاشیهنشینی پدیدهای است که نه تنها در جهان بلکه در ایران نیز آرام آرام میتواند به معضلی تبدیل شود که دولتها تا کنون نتوانستهاند از آن رهایی یابند و برای حل آن چارهای کنند.
