بخشی از مقاله
چکیده
هدف از پژوهش حا ضر برر سی و تحلیل میزان تاثیر مدیریت زمان بر خودکنترلی دبیران تریبت بدنی شهر تبریز با ا ستفاده از نرمافزار SPSSبود. پژوهش حا ضر از نوع تو صیفی- همب ستگی بود و جامعه آماری آن را 220 نفر از دبیران تربیت¬بدنی دوره متو سطه شهر تبریز ت شکیل می¬دادند.
با توجه به تعداد کم جامعه آماری، نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد و پر س شنامه¬های مدیریت زمان کوئین - 2003 - و خودکنترلی تانجی - 2004 - ب صورت ت صادفی در جامعه مورد نظر توزیع و در نهایت 185 پر س شنامه بدون نقص و ایراد جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردید. پس از تایید روایی صوری و محتوایی پرسشنامهها توسط هفت تن از اساتید مدیریت ورزشی، پایایی پرسشنامه ها نیز در یک مطالعه راهنما و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب = 0/66 ، / 081 و = 0/72 بدست آمد.
به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از شاخص¬های آمار تو صیفی و رگر سیون خطی در سطح معنیداریP<0/05 ا ستفاده شد. یافتهها ن شان داد تاثیر مدیریت زمان، اولویتبندی اهداف، تفویض اختیار، مدیریت ارتباطات و مدیریت جل سات بر خودکنترلی دبیران تربیت بدنی معنیدار بود.
نتایج حاکی از آن بود که هدفگذاری و برنامهریزی بر خودکنترلی دبیران تربیت بدنی شهر تبریز تاثیر معنی¬داری ندارد. به نظر میرسد دبیران تربیت بدنی از عوامل اتلاف وقت اگاهی کامل ندارند و زمان در دسترس خود را نمیتوانند مدیریت کنند که احتمالا برنامهریزی ضعیف، ملاقات¬های برنامهریزی ن شده، جل سات و عدم تفویض اختیار با شد. براین ا ساس بهتر است آگاهی دبیران را نسبت به مولفه های مدیریت زمان ارتقاء داد.
.1 مقدمه
دبیران به عنوان رکن اساسی نظام آموزشی کشور در دستیابی به اهداف نظام آموزشی نقش و جایگاه ویژهای دارند. توجه به این قشر از جامعه از لحاظ آموزشی و تربیتی، باروری هر چه بیشتر نظام آموزشی و تربیتی جامعه را موجب میگردد . یکی از عوامل بسیار مهم در کاهش کارایی آموز شی دبیران عدم مدیریت زمان ا ست. زمان، سرمایه و منبع ارز شمند ی ا ست که اگر از د ست رفت هرگز نمیتوان جایگزینی برای آن یافت
مدیریت زمان به فعالیتهایی گفته می شود که به ا ستفاده موثر زمان دلالت دارد و ت صور می شود بارآوری را آسان و استرس را کم میکند. همچنین مدیریت زمان بر روی برخی عوامل تاثیرگذار بر موفقیت تحصیلی میتواند تاثیر ب سزایی داشته با شدکه از این عوامل مهم میتوان به خودکنترلی ا شاره نمود. یکی از متغیرهایی که به نظر میر سد با مدیریت زمان در ارتباط تنگاتنگ باشد خودکنترلی است. کریتنر و کینیکی خودکنترلی را تفاوتهای مهم فردی و قابل سنجش ویژگی های رفتاری تعریف می کنند، که بیانگر میزان مطابقت ویژگیهای رفتاری خود با شرایط و موقعیت موجود است
بامیستر و تیس معتقدند که: امروزه به نظر می ر سد، ب سیاری از م شکلات عمده فردی و اجتماعی، نا شی از نقص در خودکنترلی با شد. این گونه یافته ها، مبانیچند بُعدی برای این فرضیه وسیع را هدایت می کند که ظرفیت بالا در خودکنترلی، موجب سازگاری مطلوب و توانمند شدن فرد برای زندگی شادتر و سالم تر می شود
ژولینگ و همکارانش در مطالعهای با هدف تاکید بر فعالیت رفتاری دانشجویان افسرده کالج چینی، برنامهای در راستای آموزش خودکنترلی طراحی و تست نمودند. روش بررسی بدین صورت بود که 74 نفر از دانشجویان که دارای افسردگی بارز بودند، به طور ت صادفی به دو گروه تق سیم شدند: گروه مداخله 37 - نفر - و گروه شاهد 37 - نفر - . شرکت کنندگان در مداخله برنامه ه شت هفتهای CSCTو چهار ماهه پس آزمون را در مقایسه با گروه شاهد که تنها اندازه گیری های قبل و بعد را دریافت کرده بودند دریافت کردند. تمام شرکت کنندگان پرسشنامه افسردگی بک - BDI-Ⅱ - و مقیاس خودکارآمدی - - SCS را در سه نقطه زمانی: پایه، پس آزمون و پیگیری چهار ماهه اندازه گیری کردند.
به طور کلی مدل خطی تکرار اندازه گیری تجزیه و تحلیل واریانس ن شان داد که در مقای سه با گروه کنترل، گروه مداخله در افزایش نمره خودکنترل خود را افزایش داد، در حالی که علائم افسردگی آنها به طور قابل توجهی بهبود یافته بود. تجزیه و تحلیل رگرسیون یکنواخت و لجستیک نشان داد که شرکت کنندگان با علائم افسردگی خفیف پایه بی شتر احتمال دارد که از مداخلات CSCT بهره مند شوند
آموزش و پرورش دارای سرمایه عظیم انسانی در هر کشور است و نحوه فعالیت آن در هر کشور نشاندهنده میزان رشد و ترقی آن کشور میباشد . معلمان مدارس به واسطه مسولیتی که در پیشبرد اهداف آموزشی مدارس و همچنین تعلیم و تربیت دارند از اهمیت ویژهای در مدارس برخوردارند. از سوی دیگر، با توجه به کاهش فعالیت بدنی در اقشار مختلف جامعه بویژه نوجوانان و جوانان ،دبیران تربیت بدنی به عنوان مروجین ورزش، تندرستی و سلامت در مدارس در وضعیت و سلامت فعلی و آینده جامعه تأثیر بسزایی دارند؛ یکی از دلایل عمده کاهش کارایی دبیران تربیت بدنی در محیط کاری، از دست دادن فرصت و زمان در اختیار برای انجام کارها یا به اصطلاح تلف شدن وقت آنان میباشد. زمان یکی از منابع کمیاب و بینظیری است که استفاده موثر و اثربخش از آن ضرورتی اجتناب ناپذیر برای موفقیت در کار و زندگی محسوب میشود.
جواهری زاده - 1388 - در پژوه شی نتیجه گرفت که مدیریت زمان در نظام آموزش و پرورش ک شور ما هنوز جایگاه ا صلی و ا سا سی خود را پیدا نکرده است، بدین معنا که در جهانی که برای انجام بسیاری از فعالیتها اعم از صنعتی و خدماتی یا بازرگانی، زمان استاندارد انجام عملیات وجود دارد. نظام آموزش و پرورش به عنوان اصلیترین رکن توسعه جوامع باید بتواند خود را با تحولات هماهنگ کند.
از سوی دیگر، چون تربیت نیروی انسانی مورد نیاز جامعه و تضمین سلامتی و نشاط آنها همگی از وظایف نظام آموزشی هر کشوری است، موضوع مدیریت زمان و خودکنترلی در این سازمان به عنوان نهادی که رسالت تربیت نسل آینده جامعه را بر عهده دارد از حساسیت بیشتری برخوردار است، زیرا چنین سازمان-هایی برای توسعه و پیشرفت به کارکنان منظم و مسئولیتپذیر نیاز دارند تا علاوه بر ماندگار بودن در طی زمان و جلوگیری از هزینههای مجدد، کار مفید بیشتری در قبال مشاغل و وظایف محوله انجام دهند. از آنجا که مؤلفه اهمال-کاری دارای پیامدهای منفی و نامطلوب فردی و اجتماعی هس ت و موج ب آشفتگی در فرایند خودتنظیمی و احساس کنترل شخصی در دبیران میگردد، مطالعه و بررسی آن از جهت علمی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دارای اهمیت و ضرورت است . خودکنترلی در آموزش و پرورش، توجه به اخلاق و روابط ان سانی ا ست، زیرا اخلاق، تعهد ایجاد میکند و باعث می شود افراد نسبت به وظایف و رفتار شغلی خود به بهترین شکل و بدون وجود عامل کنترل خارجی حساس باشند
به نظر میرسد دبیران اگر دارای خودکنترلی پایینی باشند به پیامدهای رفتاری خود کمتر میاندیشند و احتمال دارد که نسبت به تعهدات خود وفاداری کمتری داشته باشند و به راحتی تعهد خود را نسبت به کار خود زیر پا بگذارند. هدفی که در خودکنترلی دنبال میشود ارائه یک شخصیت سالم است که به بلوغ فکری رسیده است و در برابر انواع مشکلات از خود مقاومت نشان میدهد و در محیط کار و زندگی شغلی خویش خودکنترل می شود و این می سر نخواهد بود مگر ب سترهای منا سب در مدارس فراهم شود، تا در نهایت خودکنترلی در مدارس نهادینه شود. اینکه قعاًوا مدیریت زمان تا چه میزان میتواند مرتبط با اهمالکاری و خودکنترلی باشد و تا چه حد میتواند بر این دو متغیر تاثیر گذار باشد، میتواند علاوه ب ر شناخت بیشتر و دقیقتر این متغیرها و میزان رابطه بین آنها در مراحل حساس و سرنوشت ساز زندگی - شغل، انجام کارها به موقع و غیره - ، مدنظر قرار گیرد. در نهایت با توجه به توضیحات فوق محقق درصدد است به تعیین تاثیر مدیریت زمان بر خودکنترلی دبیران تربیت بدنی شهر در شکل شماره یک آورده شده است بپردازد.
شکل .1 مدل مفهومی پژوهش آموزش و پرورش دارای سرمایه عظیم انسانی در هر کشور است و نحوه فعالیت آن در هر کشور نشاندهنده میزان رشد و ترقی آن کشور میباشد. معلمان مدارس به واسطه مسولیتی که در پی شبرد اهداف آموزشی مدارس و همچنین تعلیم و تربیت دارند از اهمیت ویژه ای در مدارس برخوردارند . یکی از دلایل عمده کاهش کارایی دبیران تربیت بدنی در محیط کاری، از د ست دادن فر صت و زمان در اختیار برای انجام کارها یا به اصطلاح تلف شدن وقت آنان میباشد. زمان یکی از منابع کمیاب و بینظیری است که استفاده موثر و اثربخش از آن ضرورتی اجتناب ناپذیر برای موفقیت در کار و زندگی محسوب میشود .
جواهری زاده - 1384 - در پژوه شی نتیجه گرفت که مدیریت زمان در نظام آموزش و پرورش ک شور ما هنوز جایگاه ا صلی و ا سا سی خود را پیدا نکرده ا ست، بدین معنا که در جهانی که برای انجام ب سیاری از فعالیتها اعم از صنعتی و خدماتی یا بازرگانی، زمان ا ستاندارد انجام عملیات وجود دارد . نظام آموزش و پرورش به عنوان اصلیترین رکن توسعه جوامع باید بتواند خود را با تحولات هماهنگ کند. از سوی دیگر، چون تربیت نیروی انسانی مورد نیاز جامعه و تضمین سلامتی و نشاط آنها همگی از وظایف نظام آموزشی هر کشوری است، موضوع مدیریت زمان و خودکنترلی در این سازمان به عنوان نهادی که رسالت تربیت نسل آینده جامعه را بر عهده دارد از حساسیت بیشتری برخوردار است، زیرا چنین سازمانهایی برای توسعه و پیشرفت به کارکنان منظم و مسئولیت پذیر نیاز دارند تا علاوه بر ماندگار بودن در طی زمان و جلوگیری از هزینههای مجدد، کار مفید بیشتری در قبال مشاغل و وظایف محوله انجام دهند.
از آنجا که مؤلفه اهمالکاری دارای پیامدهای منفی و نامطلوب فردی و اجتماعی هست و موجب آشفتگی در فرایند خود تنظیمی و احساس کنترل شخصی در دبیران میگردد، مطالعه و بررسی آن از جهت علمی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی دارای اهمیت و ضرورت است. خودکنترلی در آموزش و پرورش، توجه به اخلاق و روابط انسانی است، زیرا اخلاق، تعهد ایجاد میکند و باعث میشود، افراد نسبت به وضایف و رفتار شغلی خود به بهترین شکل و بدون وجود عامل کنترل خارجی حساس باشند
به نظر میرسد دبیران اگر دارای خودکنترلی پایینی باشند به پیامدهای رفتاری خود کمتر میاندیشند و احتمال دارد که نسبت به تعهدات خود وفاداری کمتری داشته باشند و به راحتی تعهد خود را ن سبت به کار خود زیر پا بگذارند. هدفی که در خودکنترلی دنبال می شود ارائه یک شخ صیت سالم ا ست که به بلوغ فکری ر سیده ا ست و در برابر انواع م شکلات از خود مقاومت ن شان میدهد و در محیط کار و زندگی شغلی خویش خودکنترل می شود و این می سر نخواهد بود مگر بسترهای مناسب در مدارس فراهم شود، تا در نهایت خودکنترلی در مدارس نهادینه شود.
اینکه واقعا مدیریت زمان تا چه میزان میتواند مرتبط با اهمالکاری و خودکنترلی باشد و تا چه حد میتواند بر این دو متغیر تاثیر گذار باشد، میتواند علاوه ب ر ش ناخت بیش تر و دقیقتر این متغیرها و میزان رابطه بین آنها در مراحل حساس و سرنوشت ساز زندگی - شغل، انجام کارها به موقع و غیره - ، مدنظر قرار گیرد. در نهایت با توجه به توضیحات فوق محقق درصدد است به بررسی تاثیر مدیریت زمان بر خودکنترلی دبیران تربیت بدنی شهر تبریز بپردازد
.2 روش پژوهش
پژوهش حاضر با توجه به هدف از نوع تحقیقات کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری دادهها جزء تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دبیران تربیت بدنی دوره متو سطه شهر تبریز در سال 95-96 بود. تعداد جامعه آماری بنا به اعلام مرکز آمار واطلاعات اداره کل آموزش و پرورش استان آذربایجان شرقی، 220 نفر بود که با توجه به تعداد کم جامعه آماری، نمونه برابر با جامعه در نظر گرفته شد و پرسشنامههای مدیریت زمان کوئین - 2003 - و خودکنترلی تانجی - 2004 - بصورت تصادفی طبقهای در جامعه مورد نظر توزیع و در نهایت 185 پرسشنامه بدون نقص و ایراد جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردید.
در پژوهش حاضر از، تحلیل پر س شنامه - به عنوان روش ا صلی - و از روش مطالعات م ستندات و مطالعه کتابخانه ای - به عنوان رو شهای مکمل - جهت جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. پرسشنامه استاندارد مدیریت زمان کوئین - 2003 - شامل شش بُعد - تعیین هدف، اولویت بندی، برنامهریزی، تفویض اختیار، مدیریت ارتباطات و مدیریت جل سات - و 40 گویه در مقیاس پنج ارز شی لیکرت بود. پر س شنامه ا ستاندارد خودکنترلی تانجی - 2004 - با 36 گویه، متغیر خودکنترلی را در پژوهش حاضر مورد سنجش قرار دادند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط هفت تن از متخصصین مدیریت ورزشی مورد تأیید قرارگرفت و پایایی آنها نیز در یک مطالعه راهنما با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب =0/66 ، =0/86 و =0/72 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی، ضریب هبستگی و رگرسیون خطی در سطح معنیداری p 0/05 استفاده شد.
جدول .1 مقادیر متوسط واریانس استخراج شده و پایایی ترکیبی متغیرهای پژوهش
