بخشی از مقاله
چکیده
مقاله حاضر تحت عنوان » تطبیق طهارت روح در قرآن و عهدین« تلاش دارد با روش توصیفی - تحلیلی باحقیقت و تفحّص در آیات قرآن مجید و بررسی متون کتاب مقدّس - عهد قدیم و عهد جدید - ، به مقایسه و تطبیق بین آن ها بپردازد تا با نتیجهگیری صحیح علمی، حقایق نورانی قرآن کریم هر چه بیشتر نمایان گردد.
بی شک یکی از مهمترین ابزار و اهداف رسولان الهی برای هدایت جامعه بشری به سوی حق تعالی، کسب طهارت باطنی و روحی رهروان طریق الهی بوده است ، چرا که تا روح انسان از رذایل زدوده نگردد، امکان دستیابی به مدارج بالاتر وجود نداشته و چه بسا آلودگیهای درونی، موجبات انحراف انسان در پیمودن مسیر صحیح پیشرو خواهد گردید. لذا آنچه که از تحقیق حاضر بدست آمده، مبیّن این نکته است که در همهی ادیان آسمانی به این موضوع نگاه خاصّی شده و بهطُ رق مختلف به بشر آموخته-اند که چگونه درون را پاک نموده و از آلودگیها پرهیز نماید که مهمترین محور آن، اطاعت و بندگی خدا و ترک معصیت میباشد.
مقدمه
همهی تلاش انبیاء بر آن بوده که راه سعادت را به انسان نشان داده و با هدایت الهی و تربیت صحیح دینی قافله بشریّت را به سلامت، به سرمنزل مقصود که همان قرب و رضای خداوند است، برسانند. در ادیان مختلف آسمانی سعی بر آن است که محورهای هدایت و هلاکت شناسانده شده و به انسان کمک میگردد تا راه خیر را پیموده و از راه شر اعراض نماید.
انسان در این دنیای گذرا و در مسیر سعادت، با خطرات و دشمنان متعدّدی روبروست که جملگی در تلاشند تا او را به پرتگاههای وحشتناک سقوط معنوی سوق داده و از رسیدن به کمال بازدارند. از جمله خطرات میتوان به رذائل اخلاقی مانند تکبّر، حسد، کفر و ... اشاره نمود که با وجود نفس امّاره در درون انسان و حضور شیاطین جنّ و انس به ویژه ابلیس ملعون در بیرون، پیمودن صراط مستقیم بیمدد انبیاء و اولیاء الهی غیرممکن خواهد گردید. لذا باید در راه تکامل، قدم به قدم از این آموزهها استفاده و با فراگیری معارف دینی و پیروی از رسولان واقعی با اطمینان و یقین حرکت نموده و با سلامت به مقصد تعیین شده، نائل گشت.
سنّت و حکمت الهی بر آن است که بندگانش هیچگاه از هدایت محروم نگشته و در همهی اعصار برگزیدگانی بودند که انسانها را راهنمائی نمایند تا آنکه در عصر حاضر و زمان غیبت آخرین ذخیرهی الهی، امام عصرعجلاالله تعالی فرجه الشریف وجود حضرتش در عصر ظلمت و تباهی، نور هدایت بشر میباشد.
بنابراین با وجود حجج الهی در زمین، انسان بدون هیچ عذر و بهانهای میبایست به فرامین خالق یکتا تمکین و با اطاعت و بندگی نسبت به تقویت صفات پسندیده در وجود خود تلاش نموده و در مقابل، با زدودن رذیلتها، مقدّمات کسب طهارت روح خود را فراهم آورده که این، از مهمترین واساسیترین شروط سعادت بشر است.
مفهوم شناسی
الف: معنای لغوی طهارت
طهارت از سه حرف اصلی »ط هبهر«معنی پاکی و از بین بردن آلودگی است و متضاد کلمه دَنَس می باشد، به معنای نظافت و نزاهت و پاک شدن از هرگونه زشتی و پلیدی است که این نوع پاکیزگی هم شامل پاکی جسم است از نجاسات و هم پاکی روح از رذایل اخلاقی،چرا که ظاهر باید طاهر باشد تا بتوانظاهر قرآن را مسّ کرد و باطن هم باید پاک باشد تا بتوان باطنش را درک نمود.
طهارت در لغت به معنی پاکی، تمیزی، پاکدامنی، قداست، پرهیزکاری ، نظافت و نزاهت است.
ب: معنای اصطلاحی طهارت
طهارت عبارت از طهارت ظاهریّه از کثافات و نجاسات مثل حیض و نفاس و طهارت باطنیّه از معاصی و اخلاق رذیله و طهارت معنویّه از توجّه به غیرخداست و در کل میتوان گفت طهارت هم به معنای پاکی ظاهری و هم پاکی درونی و باطنی است یعنی میتواند معنای وسیعی داشته باشد که مفهوم پاکسازی روحانی از آثار شرک و گناه و جسمانی از آثار آلودگی به کثافات را شامل میشود.
واژهشناسی روح
کلمهی روح علاوه بر قرآن در کتابهای مقدّسی مانند تورات و انجیل به همین لفظ بکار رفته است و در هر کاربردی، مفهوم ویژه خود را دارد. بنابراین برای جلوگیری از خطا در کاربردها و مفاهیم، بهتر است که این واژه به لحاظ لغوی و اصطلاحی بررسی شود.
