بخشی از مقاله
مقدمه
سلامت و بهداشت از ارکان مهم و از عوامل مؤثر توسعه پایدار در هر جامعه است و البته نقش دارو در این میان بسیار اساسی، مؤثر و تعیین کننده است. بدین سبب که داروعمدتاً به عنوان آخرین و حساس ترین مرحله در چرخه سلامت و بهداشت اثر خود را آشکار می سازد. بشر براي رفع نیازهاي اولیه خود در جهت تسکین و فرو نشاندن دردها و آلام خود از دارو استفاده می کرده است. آشکار است داروهاي مورد استفاده تنها داروهاي طبیعی بوده و بخش عمده اي از آنها را گیاهان دارویی تشکیل می داده است. سابقه استفاده از دارو در تاریخ، به آغاز تاریخ بشریت باز می گردد و آثار مکتوب و قابل توجهی در این زمینه موجود است.
توسعه و پیشرفت دارو و داروسازي در گستره زمان تا قرن پیش، از مصرف داروهاي طبیعی پا را فراتر ننهاده بود. تنها از سده پیش با ساخت داروهاي شیمیایی چهره و ساز و کار دارو و داروسازي تغییر کرد و شاید بتوان گفت، بکلی متحول شد. با تحولاتی که پدید آمد، داروهاي شیمیایی و سنتتیک به عنوان اساسی ترین داروها براي درمان بیماریها در دسترس و مورد استفاده قرار گرفت. در این مقاله به چگونگی وضعیت دارو در جهان و وضعیت دارو در ایران پرداخته نهایتاًو به ارایه راه حلهایی براي مصرف بهینه، مصرف منطقی و یا پیشگیري از هدر رفتن این سرمایه ملی - دارو - خواهیم پرداخت.
همانگونه که مشاهده می شود در سال 2001 فروش دارو در جهان 387/5 میلیارد دلار بوده، در سال 2002 این رقم به 420/6 میلیارد دلار رسیده و در سال 2006 به 618/3 میلیارد دلار خواهد رسید. چنانکه ملاحظه می شود این ارقام در مجموعه تجارت جهانی رقم قابل توجهی است. اگر به مولکولهاي چند میلیارد دلاري نظري بیانداریم. با مروري بر گزارش سالانه 2002 شرکت هاي دارویی دنیا می توانیم به نام ده داروي برتر شیمیایی و بیولوژیک که هر کدام فروشی بیش از سه میلیارد دلار در سال داشته دست بیابیم.
