بخشی از مقاله
چکیده:
رخدادهای اخیر جهان، بطور قابل ملاحظه بر بحران های مالی جهانی، متمرکز شده و علاقه به ریسک و ماهیت سیستم هایی که برای مدیریت ریسک عمل می کند را شدت بخشیده است. یکی از حوزه هایی که به نسبت توجه کمتری به آن شده است رابطه متقابل ریسک، مدیریت ریسک و حسابداری مدیریت و شیوه های کنترلی است. در این مطالعه ریسک وفرایندی که ریسک مدیریت می شود، با ترسیمی از عمر سازمانی بررسی می شود. باتغییر در شیوه های سازمانی مدیریت ریسک می تواند شیوه های معینی از سازماندهی را تسهیل و مشروعیت بخشد.. بحثی که فراتر از آن ایجاد می شود آن است که مدیریت ریسک بدور از اینکه موضوعی مرتبط با تامین مالی - ارزش در معرض خطر، مشتقات و غیره - یا حسابداران - افشاء صورت های مالی و غیره - باشد به موضوعی پیرامون کنترل مدیریت حرکت نموده است. و بنابراین حوزه کلیدی است که حسابداران مدیریت باید در آن درگیر شوند. این مطالعه نه تنها اثرات یک طرفه مدیریت ریسک، شامل موضوعات پیرامون اعتماد و پاسخگویی، را برجسته می سازد بلکه همچنین بر ریسک ثانویه یا مدیریت ریسک تدافعی و افزایش ریسک ابتلا به شهرت - اعتبار - نیزتمرکز می کند..
واژگان کلیدی: مدیریت ریسک، حسابداری مدیریت، کنترل مدیریت
-1مقدمه و کلیات:
ریسک وفرایندی که ریسک مدیریت می شود وترسیمی از عمر سازمانی در هردو بخش عمومی و خصوصی است. از این رو در ابتدا موضوع خاصی که تحقیقات حسابداری مدیریت روی مدیریت ریسک در سال 2009 منتشر شد، توجه به ریسک در حوزه دانشگاهی، صنعت، حرفه ها بوده و رخدادهای اخیر جهان شامل بحران های مالی جهانی، بحران های مالی در منطقه اروپا، زلزله ژاپن - ایران و تسونامی، سیل ها در تایلند و نشت نفت در آب های عمیق خلیج مکزیک همگی تاکید دارند و ارزش در معرض ریسک را تقویت می کنند. به طور خاص ماهیت سیستم هایی که برای اداره ریسک و برایندهای مدیریت ریسک عمل میکنند - اسکیت و دیگران،. - 2006
اگرچه پیامدهای اکولوژیکال و اقتصادی هنوز ناشناخته هستند. اما با این وجود آگاهی از ریسک در حال رشد و شیوه های سازمانی به طور فزاینده ای پیرامون ریسک سازماندهی می شوند. این بخش به سبب وجود سه عامل است: اول، افزایش منافع در حاکمیت شرکتی و تمرکز توسط هیئت مدیره ها بر شناسایی، تشخیص، ارزیابی رفتار و کنترل نمودن مدیریت ریسک به خوبی ارزیابی اثر بخشی کنترل های مدیریتی برای مدیریت ریسک است: دوم، تمایل به سوی قانونگذاری حاکمیت وسیع جهانی با استفاده از ریسک مبتنی بر رویکردهای قانونگذاری است که بر مکانیزم های کنترل داخلی محکمی متمرکز است.
برای نمونه، قانونگذاری در شکل ساربینز اکسلی اجرا شده در 2002در آمریکا، آیین حاکمیت شرکتی - انجمن گزارشگری مالی، - 2010، پیمان بانکداری باسل، چارچوب اجرا شده توسط کمیته حامی سازمان های کمیسیون تردوی - - COSO، و پذیرش ISO31000 به عنوان استاندارد مدیریت ریسک بین المللی. چارچوب های مشابهی در دیگر کشورها نیز ایجاد شده اند: سوم، تقویت رسانه ها از رسوایی ها - سوین و هابردر شرف چاپ - ، اگر چه کاسپرسون و دیگران - 2003 - نیز این مطلب را بر جسته می کنند، اما با این بینش باید باید با احتیاط رفتار شود.این عوامل پیشنهاد می دهد که مطالعه ریسک و مدیریت ریسک به سویی فراتر از سلامتی و ایمنی بیمه و مدیریت اعتبارات وتدابیر کوتاه مدت با تامین مالی - شامل محاسبات ارزش در معرض خطر و استفاده از مشتقات - و با حسابداری - خصوصاً تمرکز بر افشاء در صورت های مالی - حرکت نموده است.
بحران های مالی جهانی برجسته کرده معایب نادیده گرفتن ریسک عملیاتی را، ریسک های ناشی از عمل افراد، سیستم ها و فرایندها و درک گسترده تری از ریسک های خارجی مواجه با سازمان هاست. استاندارد بین المللی ریسک مدیریت - ISO, 2009 - ISO31000، ریسک ها را به عنوان اثر عدم اطمینانی بر دستیابی اهداف، با مدیریت ریسک همراه با مجموعه ای ازاصول، چارچوب ها و فرایندها برای ریسک مدیریت تعریف میکند. حرکت بسوی مدیریت ریسک بنگاه - - COSO,2004 - - ERM تمرکزها را به یک دید جامع تری از ریسک منتقل می کند. آن برجسته می کند که کنترل های مبتنی بر ریسک متناسب - - COSO,2007 باید در مکانی قرار گیرد، تا آنجا که ممکن است، که در جهت کمک به اطمینان از اینکه اهداف سازمانی دستیافتنی هستند.
این ها مفاهیم مهمی را برای کارورزان و محققان حسابداری مدیریت داردخصوصاً آنهایی که مرتبط با کنترل های مدیریتی هستند.مدیریت ریسک فرایند برنامه ریزی ای سیستماتیک است برای، تشخیص، تحلیل، پاسخگویی، و سنجش ریسک پروژه. مدیریتریسک شامل فرآیند، ابزار، و روشهایست که به مدیر پروژه در جهت بیشینه کردن احتمال و پیامدهای وقایع مثبت و کمینهکردن احتمال و پیامدهای وقایع منفی کمک میکند. مدیریت ریسک پروژه در صورتیکه در اوایل دوره عمر پروژه شروع شود ودر حین پروژه مسئولانه دنبال شود بیشترین اثربخشی را خواهد داشت.تقویت درک عمومی از ریسک عمومی به عنوان یک اهرم تحولی عمل می کند که گسترش مدیریت ریسک را در تنظیمات سازمانی شتاب داده است. در یک برهه کوتاه مدت زمان برخی از تحولات در درک و عمل مدیریت ریسک وجود داشته است - پاور، 2007، پاور و دیگران . - 2009
ارتقا یافته ها توسط محققان دانشگاهی، متخصصان ریسک، هیئت های حرفه ای، مشاوران، سازمان های بین المللی و مقررات گذاران ریسک، و مسیری که در آن مدیریت می شود- یک ویژگی برجسته سازمان ها و محیط های آنهاست. از پیدایش در حوزه های مختلفی از قبیل بهداشت حرفه ای و ایمنی و بیمه ، و مصون سازی از ریسک های مالی و اعتباری این است که توسعه داده شده تا اساسی از حاکمیت خوب و از طریق قوانین مبتنی بر ریسک باشد ویک منبع خوب قانونگذاری - آیرز وبریت ویت، :1992 مک گون، 1995، میلر و دیگران - 2008 در هر دو حوزه های عمومی و خصوصی باشد.ناتوانی بسیاری از موسسات مالی با ویژگی های خوب ناشی شده از نگرانی های گسترده پیرامون استفاده از مشتقات مالی در پیگیری بی وقفه سود کوتاه مدت است. این ناتوانی ها تکیه بر ناتوانی های نظارتی و کنترل داخلی به سبب رفتار ریسکی اتخاذ شده مفرط است.
نشت نفت در آبهای عمیق در خلیج مکزیک نه تنها نتیجه ای از زیان های محیطی، اقتصادی، شهرت - اعتبار - بلکه همچنین نتایج شیوه های مدیریت ریسک ضعیف را برجسته می کند که حذف بیش از اندازه هزینه ها یک اولویت سازمانی اش می باشد. با تغییر شیوه های سازمانی - برای مثال، از طریق استفاده از ابزاری مانند ثبت آماری ریسک، ترسیم ریسک و سیستم های - ERM،مدیریت ریسک می تواند تسهیل کند و مسیرهای معین از سازماندهی را مشروعیت می بخشد. آن می تواند پتانسیلی را برای تغییر خطوط مسئولیت و پاسخگویی در سازمان با اشاره به یک مسیری خاصی از حاکمیت افرادوفعالیت ها ایجاد کند. مشابه مباحثات میلر - - 1994 پیرامون سیستم های حسابداری، سیستم های مدیریت ریسک می تواند:
"ساختارهای عادی سازمان ها در ردیف قواعد نهادی پرقدرت تبدیل کند. این قواعد سپس می تواند لازم الاجرا بر سازمان های خاصی باشد. بنابراین ساختارهای عادی سازمان ها می تواند منعکس کننده افسانه محیط های نهادی شان در عوض تقاضای فعالیت های کاریشان باشد."مدیریت ریسک نه تنها یک نگرانی مهم برای سازمان های فردی است بلکه آن همچنین ارتباطی را بین سازمان ها و محیطی فراهم می کند که درآن عمل می کنند وهمچنین رخدادهای ناخوشایند مالی و زیست محیطی سازمان های متعددی وکل بخش های اجتماع را تحت تاثیر قرار می دهند. همانگونه پاور - - 2004 بحث کرده است، ریسک های ثانویه برای اعتبار یک سازمان به اهمیت ریسک های اولیه برای کارشناسانی هستند که دانش و آموزش دارند. مدیریت ریسک به طور فزاینده ای به نظر می رسد در یک سطح عرضی سازمان بحرانی باشد. به علاوه سه مقاله در این جریان خاص1 بر همکاری بین شرکتی از
