بخشی از مقاله
چکیده
هدف این مقاله مروری ملزومات خصوصی سازی در ورزش و راهکارهای رسیدن به آن در بخشهای خصوصی و نیز بهبود کیفیت خدمات ارائه شده در حوزه ورزش میباشد. نتایج مطالعات بررسی شده در ایران و سایر کشورها نشان میدهد که خصوصی سازی تاثیر بسیار زیادی در هزینههای دولت داشته و در نتیجه منجر به بهبود رقابت و سرمایهگزاری در ورزش و پیشرفت اقتصادی میشود.
همچنین اجزاء توسعه خصوصیسازی میتواند منجر به تاثیرات مثبت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی میشود. همچنین مشخص شده است که کیفیت خدمات ارائه شده در بخشهای خصوصی بسیار بهتر از خدمات ارائه شده توسط قسمتهای دولتی میباشد. به همین دلیل به نظر میرسد که خصوصی خاصی در حوزه ورزش در عصر حاضر امری اجتناب ناپذیر باشد که میتواند منجر به بهبود خدمات ارائه شده و نیز فراهم کردن بهتر بسترهای ورزش قهرمانی بشود.
مقدمه
ورزش نه تنها یک فعالیت مبتنی بر سلامت و فرهنگی میباشد بلکه امروزه به عنوان یک فعالیت اقتصادی نیز در جهان شناخته می- شود. امروزه حوزه و صنعت ورزش تاثیر مستقیم و غیرقابل انکاری در شاخصهای اقتصادی جامعه نظیر تولید ناخالص ملی - GDP - ، کاهش هزینههای درمان و نیز کاهش آمار جرم و جنایت شده است
به طور کلی، خصوصی سازی به راهها و روشهایی اطلاق میشود که منجر به کاهش نقش دولت شده و بخشهای خصوصی در بازارهای اقتصادی به شکل مناسبی فعالیت میکنند. در دهههای اخیر، در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، بخشهای از خدمات دولتی به بخش خصوصی انتقال یافته است و سرعت این انتقال روز به روز در حال افزایش میباشد
امروزه به خوبی مشخص شده است که مالکیت بیش از حد دولت بخصوص در کشورهای کمتر توسعه یافته منجر به محدود شدن رشد اقتصادی شده است که در نهایت منجر کاهش بهرهوری و افزایش هزینههای دولت میشود .
خصوصی سازی می-تواند شامل طیف وسیعی از فعالیتها باشد که طی آن نقش دولت به طور کلی قطع شده و یا در برخی موارد نوعی همکاری بین بخش دولتی و خصوصی شکل میگیرد با این تفاوت که بخش دولتی همچنان نقشهای کلیدی را بر عهده دارد
در خصوصی سازی، ایده اولیه بر این اصل است که جو و اصل رقابت و نیز نظام حاکم بر بازارهای شرکتهای خصوصی ایجاد شود و هر یک از شرکتها نسبت به بخش دولتی عملکرد بهتری را ارائه دهند. در چنین شرایطی انتقال مالکیت و مدیریت شرکت از بخش دولتی به بخش عمومی از طریق فرایند خصوصی سازی عمولاً منجر به بهبود عملمرد و بهرهوری اقتصادی میشود
منطق و اصل خصوصی سازی بر این اصل استوار است که فعالیتهای با هزینههای بالا و کیفیت و اثربخشی پایین به بخشهای خصوصی واگذار شوند تا بتوانند در یک فضای رقابتی با هزینههای کمتر منجر به خدمات با کیفیت و بهرهوری بالا شود. براساس بررسی صورت گرفته، در حضور شرکتهای دولتی، نسبت سوددهی بخش خصوصی کاهش پیدا کرده و بیشتر مقروض میشوند
بر اساس تحقیقات صورت گرفته نشان داده شده است که تفاوتهای بین بخشهای خصوصی و دولتی، برنامهریزیها و نحوه مدیریت آن را نشان دادند. بر این اساس، بخش خصوصی این توانایی را دارد که به سرعت خود را با شرایط محیط تطبیق داده و آن را به نفع خود تغییر دهد
امروزه موضوع خصوصیسازی در بخشهای مختلف صنعت از اهمیت و توجه ویژهای برخوردار میباشد و حوزه ورزش نیز از این امر مستثنی نمیباشد. خصوصیسازی در حوزه ورزش در کشورهای توسعه یافته غربی امری بسیار حیاتی بوده و به طور گستردهای مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. اهمیت ورزش و تفریحات سالم یکی از مهمترین دلایل این امر میباشد
تمرین و ورزش یکی از زیرساختهای اقتصادی در کشورهای در حال توسعه شناخته میشود و به همین دلیل به عنوان یکی از استراتژیهای اقتصادی کشورها در نظر گرفته میشود. تمامی فاکتورهای که تعیین کننده اثرات اقتصاد و زیرساختهای اجتماعی میباشد مورد شناسایی قرار گرفته است . - Keynezad, et al., 2015 - شواهد موجود نشان میدهد که در بسیاری از باشگاههای ورزشی، به جای هدر رفت پول، افزایش هزینههای تولید را نیز منجر میشود. رشد بیش از 50 درصدی در دهه اخیر، سرمایهگذاری بیش از 400 میلیارد دلاری در حوزه ورزش آمریکا، این حوزه را به عنوان یکی از 10 صنعت برتر آمریکا معرفی کرده است
تمرین و ورزش در جامعه صنعتی شده امروزی، فاکتوری است که بر روی میزان تولید و بهرهوری جامده نقش بسزایی داشته و بر روی رفاه اقتصادی مردم نیز موثر میباشد. به همین دلیل استفاده از سرمایهگذاریهای بخش خصوصی، اجرای اقدامات برنامه ریزیشده مطلوب ورزشی در کشور و سرمایه گذاری قابل توجهه در این بخش باید مدنظر قرار بگیرد. در این بررسی سعی خواهیم کرد تا به توسعه خصوصی سازی در ورزش بپردازیم و تاثیر بر اجزای حکومتی، اقتصادی و رقابتی و نیز سرمایه گذاری و نیز استراتژیهای موثر بر رشد و شکوفایی این بخش نشان داده شود.
ارتباط مستقیمی بین سهم ورزش در اقتصاد ملی و حجم سرمایهگذاری صورت گرفته در بخش ورزش وجود دارد که در کشورهای توسعه یافته بسیار کمتر میشود که دلیل آن محدودیتهایی میباشد که بخش خصوصی به منظور توسعه ورزش با آن مواجه میباشد. در نتیجه، سهم اقتصاد ورزش در تولید ناخالص ملی، در ایتالیا %2، بریتانیا %1/7 و در آلمان %1/4 میباشد درحالی که این میزان در ایران برابر با %0/38 میباشد . - Khosravi and Askarian, 2016 - این نتایج نشان میدهد که در کشورهایی که از نظر اقتصادی کمتر توسعه یافتهاند موفقیت خصوصی سازی نیازمند ایجاد یک محیط مناسب برای فعالیت بخش خصوصی میباشد. اصلاحات اساسی اقتصادی، بهبود چارچوبهای قانونی، بهبود سیستمهای پولی، برداشتن موانع پیش روی رقابت سالم و کاهش بروکراسی برای ایجاد چنین فضایی لازم میباشد
گسترش خصوصیسازی در حوزه ورزش، ارتباط مستقیم و معنیداری با اقتصاد کشور و مخارج دولت دارد. به همین دلیل به نظر می- رسد که در ایران با بهبود مدیریت در ورزش و بهبود طرحهای خصوصی سازی و پیادهسازی این برنامهها در زیرساختهای هزینههای دولتی، رقابتی، سرمایهگذاری، توسعه اقتصادی و رشد کشور در اثر افزایش بهرهوری و موثر بودن سیستم اقتصاد ورزشی دور از دسترس نباشد. در این روش هزینههای دولت کاهش پیدا کرده و سرمایهگذاریهای صورت گرفته توسط بخش خصوصی به توسعه و گسترش این حوزه کمک میکند.
همچنین، با توجه به ارتباط و همبستگی بین فاکتورها و زیرساختهای مدیریتی خصوصی سازی، میتوان با شناسایی این چارچوبها در ورزش و صنعت ورزش در ایران نقاط قوت و ضعف آن شناسایی شده و از فرصتهای محیطی در جهت بهبود استفاده کرد.
بسیاری از مطالعات در کشورهای صنعتی در رابطه با اثرات منفی و مثبت خصوصی سازی، به حداقل رساندن و خرید خدمات از کارفرماها صورت گرفته است که بیانگر افزایش در اثرات اقتصادی این تغییرات برای سازمانها و کاهش افسردگی و فشار ذهنی و نیز بیماریهای فیزیکی و روانی کارکنان میشود. در بررسی صورت گرفته به منظور ایجاد و پیادهسازی ساختارهای قهرمانی از طریق خصوصیسازی در ایران در سال 2006، نشان داده شد که با کاهش وضعیت موجود از طریق فروش و وارد کردن بخش خصوصی به سرمایهگذاری، سرعت کار و اثربخشی آن به شدت افزایش مییابد. متاسفانه با توجه به دادههای موجود، حضور بخش خصوصی در ورزش با موانع بسیاری مواجعه میباشد و باید در این زمینه بازنگریهای کلی در قوانین و مقررات صورت بگیرد. سازمان آموزشهای ورزشی به عنوان هسته اصلی باید توجه ویژهای به این امر داشته باشد.
