بخشی از مقاله
بعضي از محيط‌ها براي يادگيري، انگيزه‌اي بسيار جالب هستند و برخي ديگر بهترين و مؤثرترين وسايل را به فراخور استعداد افراد دربردارند.
عوامل سازندة محيط براي كودك عبارتند از: فضاي كافي براي فعاليت، وسايل بازي مناسب، دوستان مهربان، آموزش و راهنمايي و وظايفي كه به آنها محول مي‌كنيم و در حيطة توانايي آنهاست.
براي اينكه يك وسيله به بهترين وجه ممكن طراحي شود بايد تا حد امكان با مكان استفاده محصول آشنا بوده و خصوصيات آن را مشخص كنيم تا در انتخاب فرم، عملكرد، جنس و مسايل ديگر مربوط به طراحي محصول مواردي برگزيده شوند كه بيشترين سازگاري با محيط و عناصر وابسته به آنها از جلمه اشياء پيرامون محصول و استفاده‌گر را داشته باشد.
تشريح خصوصيات محيط استفاده:
اتاق كودك به واسطة استفاده‌اي كه از آن مي‌شود، داراي خصوصيات خاصي است كه در اينجا به بررسي آن مي‌پردازيم:
1- اتاق كودك، اتاقي است كه در حدود 12 متر يا حدود 2*3 محسوب مي‌شود.
2- دماي اتاق همواره متعادل است و از سرد و گرم شدن بيش از حد آن جلوگيري مي‌شود.
3- حتي الامكان آفتاب گير انتخاب مي‌شود و نور خورشيد به داخل اتاق مي‌تابد.
4- كودك در اتاق خود احساس آرامش كرده و آنجا را حيطة قلمرو خود مي‌داند.
5- در اتاق وي، معمولاً انواع و اقسام اسباب بازيها مشاهده مي‌شود.
6- رنگ اتاق كودك معمولاً با ديگر اتاق‌ها متفاوت است و با توجه به جنسيت كودك، ديوارها رنگ آميزي مي‌شوند.
7- لوستر، تابلوها و وسايل فانتزي و كودكانه در اتاق وي استفاده مي شود.
8- والدين سعي مي‌كنند، حتي الامكان وسايل اتاق كودكشان قابل شستشو باشد.
تاثيرات محيط بر محصول:
تاثيرات بصري:
- چهار گوش بودن اتاق و صاف بودن ديوارها
- ابعاد اتاق كودك
- وجود وسايل فانتزي و كودكانه در اتاق كودك
- رنگ اتاق
تاثيرات فيزكي و شيميايي:
- ايجاد ضربه به محصول از جانب كودك يا حين حمل و نقل
بايد توجه داشت كه اين محصول توسط گروه سني 4 تا 6 سال استفاده مي‌شود و اين گروه مايل به حركت، جنبش و بازي مي‌باشند، در نتيجه ممكن است محصول با صدماتي روبه رو شود.
- رطوبت
اين محصول معمولاً سر و كاري با محيط مرطوب ندارد و قابليت شستشوي محصول بستگي به جنس آن دارد.
- مواد رنگي (ابزارهاي كار و نقاشي)
خود مواد رنگي و ابزارهاي نقاشي، كاردستي و خمير بازي نيز مي توانند عاملي براي آلودگي و آسيب رسي به محصول باشند.
- دستهاي آلودة كودك:
كودكان به علت شيطنت و كنجكاوي غالباً آلودگي‌هاي مختلفي را از طريق دستهاي خود به محصول منتقل مي‌نمايند. اين آلودگي‌ها به طور عمده شامل آلودگي‌هاي خوراكي و غير خوراكي است. آلودگي‌هاي خوراكي مانند شكلاتها معمولاً ذرات چربي و نشاسته بر محصول باقي مي‌گذارند كه معمولاً به وسيلة آب و مواد شوينده قابل نظافت است ولي آلودگي‌هاي غير خوراكي مي تواند شامل موارد مختلفي از جمله آلودگي‌هاي شيميايي باشد.
از ديگر عوامل محيطي تاثير گذار بر محصول مي توان به موارد زير اشاره كرد:
- گرد و غبار
- تابش احتمالي نور خورشيد
-گرما
تاثيرات محصول بر محيط:
هر محصولي كه در محيط و مكان مخصوص به خود قرار مي‌گيرد، تاثيراتي هم از لحاظ فرمي و بصري و هم از لحاظ فيزيكي و شيميايي بر محيط خواهد داشت. ناديده انگاشتن اين تاثيرات باعث مي شود كه طرح يا محصول مورد نظر، آن طور كه بايد موفق به نظر نرسد.
اين تاثيرات در مورد اجزاء مختلف يك محصول نيز مشاهده مي‌شود، به طوري كه يك طرح از نظر فرم و به طور كلي عناصر بصري بايد هماهنگي داشته باشد.
اين تاثيرات بدين شرحند:
- تاثيرات فرمي و بصري (ايجاد فضاهاي مختلف محيطي بر اساس فرم محصولات در محيط استفاده)
- ايجاد فضاهاي بصري مختلف بر اساس فرم محصولات (بزرگ يا كوچك جلوه دادن فضا و محيط)
- ايجاد حس آرامش، ترس، اضطراب و … بوسيله فرم محصولات
- ايجاد محيطي باز يا خفه به وسيله رنگ محصول
- تغيير دادن احتمالي مسير رفت و آمد افراد خانواده در اتاق كودك
- تاثيرات فيزيكي و شيميايي (صدمه زدن به كف پوش اتاق به وسيله پايه‌هاي محصولات، احتمال آسيب ديدن ديوارهاي مجاور محصول در صورت بروز ضربه‌هاي احتمالي)
- تاثيرات اجزاء محصولات بر يكديگر (تخريب و استهلاك قطعه‌اي به وسيلة قطعات ديگر، خراب شدن سريعتر يك قطعه نسبت به قطعات ديگر، هماهنگي عناصر بصري اجزاء با يكديگر)
لازم به ذكر است كه بررسي قابليت تعمير پذيري (Repair)، قابليت ساخت مجدد (Remanufature) قابليت بازيافت (Recycle) و قابليت استفاده مجدد (Reuse) در محصول نيز حائز اهميت است.
نتيجه‌گيري:
در طراحي محصول مورد نظر، نكات زير در رابطه با تاثيرات متقابل محيط و محصول بر يكديگر و تاثيرات اجزاء محصول بر هم حائز اهميت است:
- توجه به محيط قرارگيري محصول (اتاق كودك) در رابطه با استفاده‌گر (كودك) (هماهنگي ابعاد و اندازه وشكل ظاهري محصول با محيط استفاده)
- از لحاظ جنس مقاوم در برابر ضربات وارده، رطوبت و تابش نور خورشيد.
- تا حد امكان، حداقل آسيب را به محيط استفاده وارد آورد (نداشتن لبه‌هاي تيز).
- تا حد امكان، قطعات كمترين آسيب را نسبت به هم وارد آوردند.
آناليز بازار:
در اين بخش محصولات موجود مشابه شناسايي و مشخصات آنها با يكديگر مقايسه شده است.
اين نمونه‌ها شامل نمونه‌هاي داخلي و خارجي مي‌باشد.
نتيجه‌گيري:
با مقايسة نمونه‌ها مشخص مي‌شود كه اكثر آنها در فرم مستطيل (با لبه‌هاي نرم) و متريال چوب يا پلاستيك و رنگهاي شاد مشترك هستند.
با توجه به بررسي نمونه‌هاي موجود، رعايت نكات زير جهت به وجود آوردن محصول جديد لازم است:
- قيمت مناسب محصول
- افزايش طول عمر محصول با كاربرد جنس مناسب
- تبديل اجزاء به يكديگر با اتصالات ساده و كار آمد
- دوام مناسب قطعات
- زيبايي مجموعه
- در نظر گرفتن نيازها و خصوصيات كودك
براي بازاريابي و فروش اين محصول از بين سه گرايش بازار كه عبارتند از :
1- گرايش محصول 2-گرايش فروش 3- گرايش بازاريابي
بايد از گرايش بازاريابي استفاده نمود.
اين كرايش عبارت است از تعيين نيازها، خواسته‌ها و ارزش‌هاي بازار هدف و تطبيق سازمان در جهت ارضاء آنها به گونه‌اي مؤثرتر از ساير رقبا. در اين حالت براي فروش بايد مسائل زير را مفروض نمود:
1- گروه اصلي يعني كودكان كاملاً ارضاء شود.
2- برنامة دقيق براي آگاهي از خواسته‌ها تدوين شود، چه از لحاظ فيزيكي و چه از لحاظ روانشناسي.
3- با ارائه كيفيت مناسب محصول گروه دوم استفاده‌گر (والدين) نيز در اختيار گرفته شود.
محيط بازاريابي محصول:
محيط بازار مناسب براي اين محصول به دلايل زير بيشتر شمال، شمال غرب، شرق و تا حدودي مركز پايتخت يعني تهران است.
1- رفاه مالي مناسب جهت خريد محصولات رفاهي و تزئيني
2- سطح فرهنگي و تحصيلي مناسب والدين و در نتيجه اهميت نقاشي كودكان
عوامل اجتماعي بازار هدف:
انواع عوامل اجتماعي بر بازار هدف تاثير مي گذارد. فرهنگ يكي از اين عوامل مهم مي‌باشد. در هر ناحيه از ايران فرهنگ‌ها و الگوهاي متفاوتي موجود است. فرهنگ اين محصول در بازار معمولاً بستگي به كمكي دارد كه اين محصول در بالابردن انگيزه و تشويق خلاقيت كودك دارد. چنانچه ارتباط بين هنر و پيشرفت كودك با محصول مشخص باشد خانواده‌ها با رقبت بيشتري محصول را خريداري مي‌كنند.
سواد نيز يكي از عوامل بسيار مهم است. پدر و مادرهاي تحصيل كرده از اين محصول استقبال بيشتري مي‌نمايند.
استراتژي بازاريابي هدف:
1- بازاريابي يكسان و انبوه
با متعادل ساختن قيمت محصول مي‌توان بخش عمدة كودكان تهران و مراكز استانها را تحت پوشش قرار داد؛ در اين حالت بايد سطح قيمت را كاهش داد.
2- بازاريابي تمركزي
مي‌توان با در نظر گرفتن گروه كودكان مرفه، فقط برروي اين گروه تمركز پيدا كرد؛ در اين حالت بايد كوشيد تا تمام نيازهاي اين گروه برآورده گردد.
آناليز كاركرد عملي:
الف) آناليز كاركرد جسمي (ارگونومي):
در اين آناليز، محصول موجود به طريق زير مورد تجزيه و تحليل قرار مي‌گيرد:
1- آماده سازي (قبل از استفاده):
1-1- نشستن روي صندلي
2-1- بيرون كشيدن ميز
2- كار (هنگام استفاده):
1-2- گذاشتن كاغذ بر روي ميز
2-2- برداشتن ابزار نقاشي
3-2- نقاشي كردن
3- كار پس از استفاده (جمع آوري):
1-3- جمع كردن ابزار نقاشي و كاغذ
2-3- هل دادن ميز به داخل (جاي گذاري)
3-3- پايين آمدن از صندلي
كودكان در هنگام نشستن وضعيت‌هاي بدني گوناگون را به خود مي‌گيرند. براي ارزيابي تناسب كودك با ميز و صندلي كه از آن استفاده مي‌كند لازم است كه كودك داراي وضعيت بدني نشان داده شده در شكل زير باشد.
اين امر مستلزم رعايت هفت معيار است:
الف- كف پاها بر روي زمين
ب- فضاي كافي بين پشت پاها و لبه جلويي نشيمنگاه وجود داشته باشد.
ج- هيچ گونه فشاري از طرف قسمت جلوي نشيمنگاه به سطح خلفي ران وارد نيايد.
د- فضايي كافي بين سطح بالايي ران و سطح زيرين ميز براي حركت آزادانه پاها وجود داشته باشد.
ر- آرنج‌ها هنگامي كه باز و عمودي هستند تقريباً در ارتفاع سطح رويي ميز قرار گيرند.
و- تكيه‌گاهي مستحكم در ناحيه كمري و زير تيغه‌هاي شانه وجود داشته باشد.
ز- فضائي كافي بين تكيه گاه پشت و سطح نشيمنگاه براي حصول اطمينان از حركت آزادانه كفل موجود باشد.
توصيه هاي ارگونومي:
- نشستن حالت كاملاً فعالي است كه بايد دقيقاً مكانيزمهاي آن را شناخته و تاثيرات فيزيولوژيكي بدن را با آن بررسي كرد، تا مطلوبترين سطح ارتفاع نشيمنگاه بدست آيد. يكي از عوامل مهم در طراحي صندلي رعايت ميزان ارتفاع آن مي‌باشد، زيرا اگر اين اندازه نامناسب باشد عوارض عديده‌اي را براي انسان در برخواهد داشت.
چنانچه در شكل بالا ملاحظه مي‌گردد؛ اگر ارتفاع نشيمنگاه صندلي بلند باشد پاها آويزان گشته فشار زيادي روي رگهاي خوني و اعصاب رانها وارد مي‌كند.
براي رفع اين عيب يا بايد ارتفاع صندلي قابل تنظيم باشد و يا زير پايي مناسب داشته باشد. از طرفي فشار ناشي از لبه جلوي صندلي نيز قابل بررسي است. اگر لبه هاي جلو صندلي سفت باشد به نسوج فشار مي‌آورد و برخلاف استخوان ران جريان خون را پايين مي‌آورد، كه سبب خواب افتادگي پاها و يا درد شديد مي‌شود.
- شكل زير مربوط به درازا و ارتقاع صندلي است. اگر سطح نشيمن گاه صندلي كوچك باشد، زير رانها حمايت نمي‌شود و فشار روي بافتهاي ديگر زياد شده باعث ناراحتي در كوتاه مدت مي‌گردد و اگر سطح نشيمنگاه بزرگ باشد فرد براي استفاده پشتي بالاجبار طول لازم براي رسيدن به پشتي را با دادن زاويه زيادتر به بدن و پاها جبران مي‌كند.
در نتيجه به مرور با زاويه دار شدن مركز ثقل، بدن فرد به طرف جلو سر مي‌خورد كه نشستن او را دچار اخلال مي‌كند.
نيازهاي ايمني:
گروه استفاده‌گر مورد نظر بعلت شرايط خاص رفتاري داراي رفتارهاي پيش بيني نشده هيجاني، نامتعادل، تند و سريع و… مي‌باشند. آنها به هر چيزي كه دسترسي پيدا كنند آن را وسيله مناسبي براي بازي مي‌بينند و اين طرز تفكرشان كاملاً مغاير با تفكر و انتظار بزرگسالان است.
كودكان به علت حركتهاي زياد بدني، تلاش و عدم تعادل درست در بسياري از موارد نمي‌توانند متعادل بر روي صندلي قرار گيرند. كودكان هنگام نشستن بر روي صندلي حركتهايي مانند حركت صندلي به جلو و عقب بر روي پايه، بلند شدن، تكان دادن دست و پا، از خود نشان مي‌دهند كه با تلفيق شدن با اعمال ديگر مانند نوشتن، نقاشي كردن و بازي كردن، تعادل كودك را بر روي صندلي بر هم مي‌زند. لذا تعادل فرم و طرح از جهت ايستايي و محكم بودن اجزاء طرح بسياري ضروري به نظر مي‌رسد.
لازم به توضيح است كه حوادث معمولاً به دليل در اختيار قرار دادن وسايل نامتناسب با گروه سني كودكان يا استفادة غلط از آنها پيش مي‌آيد. بايد در نظر بگيريم كه ميزان رشد جسماني و ذهني بچه‌ها بسيار متفاوت است؛ لذا با توجه به شناختي كه از كودك داريم بايد وسيله‌اي در اختيار او قرار دهيم كه متناسب با توانايي‌ها و نيازهايش باشد. لذا در طراحي وسايل كودكان رعايت نكات زير ضروري مي باشد:
1- در طراحي محصول براي كودك بايد لبه‌ها و گوشه‌هاي تيز و خطرناك را حذف كرد.
2- در طراحي وسايل مخصوص كودك بايد از تعداد خطوط عمود بر هم كاست و بيشتر در لبه‌ها از خطوط منحني استفاده كرد.
3- صاف كاري و قسمتهاي چوبي و فلزي ميز و صندلي بايد طوري باشد كه در لباس و بدن كودك آسيب، زخم يا بريدگي ايجاد نكند.
4- اتصالات ميز و صندلي بايد كاملاً محكم و ثابت باشد، تا در اثر حركت و جنب و جوش كودكان از هم جدا نشود.
5- مواد انتخاب شده نمي‌بايست خطرات برق گرفتگي و يا احتراق داشته باشد.
6-از مواد سمي كه براي كودك خطر آفرين مي‌باشد در طراحي محصول نبايد استفاده كرد.
نيازهاي بهداشتي:
از آنجايي كه گروه استفاده‌گر كودكان 6-4 سال مي‌باشند و اين گروه نسبت به بقيه گروه‌هاي انساني آسيب پذيرتر هستند، لذا بايستي موارد بهداشتي در مورد آنان كاملاً رعايت گردد.
به خصوص در انتخاب مواد و مصالحي كه در ساخت تجهيزاتي مانند ميز و صندلي مورد استفاده قرار مي‌گيرند، بايد توجه خاصي مبذول داشت. بدين ترتيب كه در انتخاب مواد نكات زير رعايت گردند:
1- ايجاد آلرژي و حساسيت نكند، زيرا كودكان داراي پوستهاي نسبتاً حساس هستند.
2- بوي نامطلوب نداشته باشد.
3- مواد و مصالح انتخابي در اثر مرور زمان ورقه ورقه يا پوسته و تجزيه نشود.
4- جاذب گرد و غبار نباشد؛ مانند بعضي از پلاستيك‌ها كه به طور دائم غبار و پرز را به علت ايجاد بار الكتريكي جذب مي‌كنند.
5- به راحتي قابل شسشتو و تميز كردن باشد كه اين امر هم از لحاظ مواد ساخت و هم از جهت فرمي مي‌بايستي رعايت گردد.
6- مواد بايد طوري انتخاب گردد كه در هنگام نشستن، كودك عرق نكند و محيط نامناسب بهداشتي ايجاد نشود.
آنتروپومتري:
علم آنتروپومتري يكي از شاخه‌هاي فعال علم ارگونومي است كه نه تنها به بررسي و تفحص و برآورد ابعاد و اندازه‌ها و زواياي حركتي اندام‌ها و اعضاء وارگان‌هاي وجود انسان در رابطه با سيستم‌هاي مرتبط كاري و زندگي مي‌پردازد، بلكه ميزان انحرافات اين اندازه‌ها و مقدار اختلاف ابعاد و زواياي مختلف اعضاء بدن انسان را در بين گروه‌هاي سني، نژادها و قوم‌هاي متعدد مورد بررسي قرار مي‌دهد.
از موارد مهم آنتروپومتري در طراحي ميز و صندلي تناسب صندلي با ميز است. اگر اندازه‌هاي مختلفي از ميز و صندلي تعريف شده است صرفاً براي جوابگويي به تناسب‌هاي بدني متفاوت كودكان است؛ به طوري كه از نشستن كودكان كوچكتر بر روي صندلي‌هاي بزرگ و بر عكس جلوگيري شود. براي اطلاع بيشتر از اندازه‌هاي آنتروپومتريكي كودكان 4 تا 6 سال كه در طراحي و ساخت محصول جديد حائز اهميت است به جداول () و () مراجعه شود.
دختر دختر پسر دختر دختر پسر پسر دختر پسر دختر پسر پسر پسر دختر جنسيت
106 108 103 100 106 111 102 106 110 110 99 107 110 103 طول قد
5/92 97 92 5/88 96 102 90 97 98 98 87 5/95 96 93 ارتفاع چشم
81 82 88 76 91 85 79 82 83 5/85 76 82 90 80 ارتفاع شانه
69 62 67 57 69 64 62 62 63 65 59 63 67 59 ارتفاع آرنج
60 60 63 56 60 59 56 64 60 63 58 62 62 58 ارتفاع‌نشسته
5/46 49 53 5/44 50 50 44 55 48 51 46 5/50 48 48 ارتفاع چشم
(نشسته)
43 43 40 38 43 41 39 38 40 41 36 36 5/38 35 طول طفل،زانو
36 30 34 30 36 32 31 31 30 33 27 30 35 29 ارتفاع زانو
30 29 28 5/27 30 26 25 27 27 27 24 27 28 5/27 ارتفاع ركبي
5/5 5/5 6 5/5 5/6 6 5/5 6 6 3/6 5/5 6 5/6 4/5 پهناي دست
122 5/122 130 114 137 134 124 128 129 133 115 125 136 123 حددسترسي بالاي سر
آنتروپومتري كودكان 5-4 سال
صدك95 صدك 50 صدك5 SD جامعه انحراف معيار SD ميانگين جنسيت
50/111 55/105 59/99 52/3 60/3 5/105 طول قد
56/100 2/94 84/78 76/3 85/3 2/94 ارتفاع چشم
99/89 8/82 61/75 25/4 36/4 8/82 ارتفاع شانه
21/69 3/63 38/57 49/3 58/3 3/63 ارتفاع آرنج
54/64 05/60 55/55 65/2 72/2 05/60 ارتفاع‌نشسته
82/83 77/48 72/43 98/2 06/3 77/48 ارتفاع چشم
(نشسته)
21/43 35/39 49/35 28/3 34/3 35/39 طول كفل،زانو
90/35 8/31 70/27 42/2 48/2 8/31 ارتفاع زانو
21/30 47/27 74/27 62/1 66/1 47/27 ارتفاع ركبي
49/6 86/5 22/5 37/0 38/0 68/5 پهناي دست
35/137 55/126 75/115 38/6 55/6 55/126 حددسترسي بالاي سر
آنتروپومتري كودكان 5-4 سال
پسر پسر پسر دختر دختر پسر دختر پسر پسر دختر دختر دختر پسر دختر جنسيت
118 114 125 116 111 118 113 112 112 127 105 112 106 112 طول قد
106 99 118 106 101 105 99 102 104 113 92 101 94 5/101 ارتفاع چشم
93 92 107 92 89 92 92 89 88 98 83 90 92 90 ارتفاع شانه
70 68 75 69 67 70 68 66 65 73 61 70 67 67 ارتفاع آرنج
59 60 67 60 59 59 62 62 63 66 57 62 65 57 ارتفاع‌نشسته
47 45 55 50 49 46 48 52 52 52 44 51 53 48 ارتفاع چشم
(نشسته)
43 43 47 43 41 43 42 41 38 47 38 42 42 41 طول كفل،زانو
36 35 37 36 5/31 36 35 34 34 36 31 33 33 33 ارتفاع زانو
31 30 32 31 28 31 30 29 29 31 27 28 29 29 ارتفاع ركبي
5/6 7 5/7 5/5 6 5/6 6 6 6 7 5/5 5/5 5/6 6 پهناي دست
145 5/134 155 136 136 145 137 138 137 153 127 134 134 125 حددسترسي بالاي سر
آنتروپومتري كودكان 6-5 سال
صدك95 صدك 50 صدك5 SD جامعه انحراف معيار SD ميانگين جنسيت
14/124 78/114 43/105 55/5 67/5 78/114 طول قد
58/112 09/103 59/93 63/5 75/5 09/103 ارتفاع چشم
83/99 78/91 72/83 77/4 88/4 78/91 ارتفاع شانه
62/73 65/68 69/63 94/2 01/3 65/68 ارتفاع آرنج
29/66 35/61 41/56 93/2 99/2 35/61 ارتفاع‌نشسته
98/54 46/49 93/43 28/3 35/3 46/49 ارتفاع چشم
(نشسته)
55/64 61/42 67/38 34/2 39/2 61/42 طول كفل،زانو
23/37 39/34 55/31 68/1 72/1 39/34 ارتفاع زانو
00/32 78/29 56/27 32/1 35/1 78/29 ارتفاع ركبي
12/7 28/6 43/5 5/0 51/0 28/6 پهناي دست
04/151 15/139 27/127 04/7 20/7 15/139 حددسترسي بالاي سر
آنتروپومتري كودكان 6-5 سال
عملكرد ارگونوميكي رنگ:
عملكرد ارگونوميكي رنگ با ملاك‌هايي همچون دستيابي به ايمني، شرايط ديد خوب، دوام و بقاي ظاهري محصول و توجه به ماهيت كالا مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد. به نطر مي‌رسد كه عملكرد ساختاري رنگ، عملكرد ارگونوميكي آن را نيز شامل مي‌شود، اما واقعيت اين است كه تاثيرات ساختاري رنگ براي دستيابي به اهداف ارگونوميكي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
عملكرد ارگونوميكي رنگ در مطالعات بسياري مورد تحقيق قرار گرفته است. همچنين رنگ به عنوان يك ابزار كاهش كنتراست روشني بين يك منبع نوري و محيط اطراف آن، مورد مطالعه قرار گرفته است. از رنگ مي‌توان به عنوان يك ابزار كنترل و توزيع يكنواخت نور در يك اتاق بهره جست. جنبه‌هاي مطرح در عملكرد ارگونوميكي رنگ عبارتند از:
الف- ايمني:
ايمني را مي‌توان با انتخاب صحيح رنگ به منظور افزايش قابليت ديده شدن اجزايي كه پتانسيل خطر دارند، فراهم كرد. با قرار دادن اجزاي متحرك و خطرناك در كانون توجه ( به وسيلة رنگهاي روشن و زنده) اين امر تحقيق پيدا مي‌كند؛ به گونه‌اي كه همواره اين قطعات با محيط اطراف خود كنتراست ايجاد كنند.
