بخشی از پاورپوینت

--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----

اسلاید 1 :

vدسترسی عروقی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه می تواند به صورت موقت یا دایم باشد:

  • کاتتر های کاف دار یا بدون کاف
  • فیستول شریانی وریدی
  • گرافت های شریانی وریدی

اسلاید 2 :

vبهترین محل های قرار دادن کاتتر به ترتیب عبارتند از:

  • ورید ژوگولار داخلی راست
  • ورید ژوگولار داخلی چپ
  • ورید ساب کلاوین (ارجحیت با دست راست)
  • ورید فمورال(فقط جهت بیماران بستری در بیمارستان)

اسلاید 3 :

  • در خلال پروسه اتصال و قطع کاتتر، هم کارکنان دیالیز و هم بیمار بایستی از ماسک‌های جراحی استفاده کنند.
  • پوشیدن دستکش بعد از شستن دستها توسط پرستار الزامیست.
  • سپس با روش استریل محل کاتتر باید با نرمال سالین یا الکل سفید تمیز شود.
  • از به کاربردن بتادین بدلیل آسیب رساندن به کاتتر باید اجتناب کرد.

اسلاید 4 :

  • لومن و سرهای کاتتر نباید در هوا باز بمانند.
  • درحالی که یک گاز تمیز زیر اتصالات کاتتر نگه‌داشته می‌شود یک سر یا سرنگ باید همواره روی و یا درون لومن کاتتر قرارگرفته باشد.
  • لومن کاتتر باید استریل نگه داشته شود.
  • تزریقات از طریق کاتترها ممنوع می باشد.

اسلاید 5 :

  • بعد از هر دیالیز، هاب کاتتر (catheter hubs) و اتصالات جریان خون باید در یک ماده ضدعفونی کننده  به مدت 3 تا 5 دقیقه قرار بگیرند و قبل از جدا شدن خشک شوند.
  • به نظر می رسد ضد عفونی کننده های محتوی کلرهگزیدین (>0/5) نتایج بهتری نسبت به بتادین از خود به جای می گذارند.
  • بعد از جدا کردن هر لاین از کاتتر، پیچ های اتصالات کاتتر باید با کلرهگزیدین اسکراب شوند.
  • کاتتر باید با یک پانسمان خشک و استریل پوشانده گردد.
  • از پانسمان های غیر نفوذ پذیر به هوا باید اجتناب گردد و باید یا از گاز استریل و یا از پانسمان شفاف نیمه تروای استریل استفاده شود.

اسلاید 6 :

  • در حین دیالیز باید پانسمان وجود داشته باشد.
  • کاتترهای تونل دار که کاملا ترمیم شده اند ممکن است احتیاج به پانسمان نداشته باشند.
  • تعویض پانسمان در کاتتر های موقت با گاز استریل حداقل هر 2 روز یکبار و با پانسمانهای شفاف نیمه تراوا حداقل هفته ای یکبار انجام شود.
  • در شرایط تعریق زیاد یا خونریزی یا شل یا کثیف شدن پانسمان، تعویض باید زودتر انجام شود.

اسلاید 7 :

  • ناحیه بیرونی نباید به هیچ عنوان به طور کامل در زیر آب حمام قرار بگیرد.
  • هم چنین استحمام تنها باید بعد از مستقر و مستحکم شدن مجرای خروجی کاتتر دائم انجام شود.
  • در صورت تمایل بیمار برای استحمام، باید قبل از مراجعه به واحد دیالیز صورت بگیرد.
  • از شنا کردن به حالتی که کل بدن در زیر آب قرار بگیرد، مثلا در استخر های کلردار، به دلیل احتمال عفونت باید پرهیز شود.

اسلاید 8 :

  • درمان با پماد موپیروسین در ناحیه خارجی کاتتر برای کاهش کلونیزاسیون استافیلوکوکوس ها موجب کاهش سرعت عفونت کاتتر و افزایش بقای کاتتر شده است
  • اما بدلیل ترس از ظهور میکروارگانیسم های مقاوم به موپیروسین از استفاده گسترده آن اجتناب می شود.
  • استفاده از پماد های آنتی بیوتیکی در ناحیه خارجی تنها تا زمان بهبود محل نصب کاتتر ادامه می یابد.

اسلاید 9 :

  • پیش از استفاده از هرگونه پمادی باید اطمینان حاصل شود که وسیله مورد استفاده برای حل کردن پماد، با پلاستیک های به کاررفته در کاتتر واکنش زیان آوری نداشته باشد.
  • در کشور ما پماد موپیروسین با کاتتر ناسازگاری دارد و باید از پمادهای دیگری مثل اریترومایسین یا تتراسیکلین یا جنتامایسین چشمی استفاده شود.

اسلاید 10 :

  • در بیمارانی که در بینی خود ناقل استافیلوکوکوس هستند، د کلونیزاسیون بینی باعث کاهش میزان بروز عفونت منتشر خونی مرتبط با مسیر عروقی (central line-associated bloodstream infection) می شود اما باز هم خطر مقاومت وجود دارد.
  • در تمام واحدهای دیالیز بصورت ماهیانه از تمام بیماران باید کشت بینی فرستاده شود
  • در صورت مثبت بودن کشت برای استافیلوکوک آرئوس باید دیکلونیزاسیون بینی بوسیله پماد موپیروسین در هر دو سوراخ بینی 2بار در روز بمدت 5روز صورت پذیرد.
در متن اصلی پاورپوینت به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر پاورپوینت آن را خریداری کنید