بخشی از مقاله
چکیده
امروزه کاهش مصرف انرژی، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر به مسائل مهم و اصلی هر جامعه ای تبدیل شده اند، یکی از روش های کاهش مصرف انرژی استفاده از راهکارهای بومی و انرژی تجدید پذیر می باشد. اقلیم معتدل و مرطوب استان مازندران دارای رطوبت بالا در فصل تابستان می باشد یکی از راهکارهای کاهش رطوبت و کاهش میزان حرارت در فضای زندگی این منطقه استفاده از تهویه طبیعی می باشد. ما در این مقاله برآنیم که با مطالعه کتابخانه ای به ویژگی های خانه های اقلیم معتدل و مرطوب پی برده و با مطالعه بر روی نمونه مورد نظر راهکارهای کاهش مصرف انرژی برودتی در این خانه را پی برده و با الگو برداری از این روش ها به کاهش مصرف انرژی و حفظ طبیعت زیست کمک نماییم.
کلمات کلیدی: اقلیم معتدل و مرطوب، کاهش مصرف انرژی، تهویه طبیعی، رطوبت، خانه
7
دومین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری
با رویکرد پدافند غیر عامل در معماری و شهرسازی ×
قـــــــم 17 اسفند ماه 1393 www.saud.ir
-1مقدمه:
مناطق روستایی ایران مانند مناطق شهری با رشد جمعیت، صنعتی شدن و عوارض آن مانند مصرف زیاد انرژی تخریب و آلودگی محیط زیست دست و پنجه نرم می کنند و از طرفی »توسعه صنعت و فناوری منجر به فراموش شدن مصالح بومی و تکنیک های سنتی ساخت و ساز شده است که باعث کاهش سطح مطلوب آسایش ساکنین و افزایش مصرف انرژی شده است.[1]
ساختمان ها نیز بخشی از محیط زیست را تشکیل می دهند و بخش اعظمی از آلودگی های زیست محیطی را ایجاد می کنند. البته نمی توان ساخت و ساز را متوقف کرد ولی با یک تفکر ، طراحی و برنامه ریزی دقیق، می توان ساختمان هایی ساخت که کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشند .
تکنیکهای طراحی اقلیمی که برگرفته از معیارهای آب وهوایی معماری بومی باشد دارای حداکثر کارایی خواهد بود. روشهای سرمایش و گرمایش طبیعی ساختمانها از دیر باز در معماری بومی رایج بوده است. معماران و مهندسان ایرانی از قرن ها پیش با استفاده از جریان باد، اختلاف دمای هوا در شب و روز در طول سال توانستند شاهکارهایی خلق کنند که در شرایط جوی حاکم بر منطقه با کمترین مصرف انرژی در ساختمان ها برای خود بوجود آورند. طراحی ساختمان، اولین خط دفاعی در مقابل عوامل اقلیمی خارج بنا ست. طراحی اقلیمی روشی است برای کاهش همه جانبه هزینه انرژی یک ساختمان، در تمام آب و هواها، ساختمانهایی که بر طبق اصول طراحی اقلیمی ساخته شده اند، ضرورت گرمایش و سرمایش مکانیکی را به حداقل کاهش می دهند و در عوض از انرژی طبیعی موجود در اطراف ساختمانها استفاده می کنند. [2]
-2بحران انرژی:
به طوری که حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینه ساخت و ساز می کند. افزایش مداوم جمعیت، کشورهای جهان را بیش از پیش با مشکل کمبود انرژی رو به رو ساخته و حیات بشر را تهدید می کند. شاید با کوشش مداوم دانشمندان، پرتو امیدی برچهره حیات بر روی کره خاکی بتابد و بیم متلاشی شدن تمدن بشر در اثر کمبود انرژی و کثرت آلودگی محیط، از بین برود. [3]
ساختمانها در ایران با مصرف بیش از 40 درصد انرژی کشور، بزرگترین مصرف کننده انرژی می باشد و نیز میزان مصرف انرژی ساختمانها در ایران در مقایسه با دیگر کشورها و استانداردهای جهانی بسیار بالاست. بخش عمده مصرف انرژی ساختمانها همچنین از محصولات نفتی و گازی تأمین می گردد. لذا مراکز شهری بزرگ در ایران دارای آلودگی هوایی بالایی می باشند که غالبا ناشی ازمصرف انرژی های فسیلی است. بخش ساختمان و مسکن یکی از منابع اصلی تولید آلودگی می باشد. این بخش در ایران حدود 26/4 درصد دی اکسید کربن را به خود اختصاص می دهد. بنابراین کاهش مصرف انرژی ساختمانها امری ضروری بوده و کاهش مصرف انرژی در بخش ساختمان و مسکن، تأثیر بسزایی بر کل مصرف انرژی کل کشور و بر میزان تولید گازهای گلخانه ای و آلودگی هوا خواهد داشت. بجز مزایای زیست محیطی کاهش مصرف انرژیهای فسیلی در ایران، صرفه جویی انرژی همچنین منافع اقتصادی زیادی برای کشور در بر خواهد داشت. [4]
