بخشی از مقاله
چکیده:
امروزه نگرانی های بسیاری به دلیل تعارض روز افزون انسان در محیط زیست از جمله آلودگی های زیست محیطی، تجدید ناپذیری منابع گران بهای انرژی را پدید آمده ا ست به گونه ای که این تعامل نا سازگار ان سان و طبیعت به صورت یکی از بحران ها و دغدغه های ا سا سی انسان معاص ر مطرح شده و نهضت های جدیدی برای چاره اندیشی تدابیر در این خصوص فراهم آمده است که از جمله آن ها معماری سبز می با شد.
در معماری سبز هر ساختمان باید به گونه ای طراحی و ساخته شود که نیاز آن به سوخت ف سیلی به حداقل ممکن بر سد . که معماری سبز با جست و جوی راهی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمان ها بر محیط و معماری را به دنبال دارد . در ادامه به ویژگی های معماری سبز با در د ست دا شتن مطالعاتی در مورد شرایط محیط ا شاره می شود در این مورد ا صولی چون هم سازی با اقلیم ، بازیافت پذیری انرژی های ساختمان ها ، مصالح ساختمانی و نحوه ذخیره انرژی های غیر قابل تجدید - سیتره های فعال و غیر فعال خورشیدی - مطرح می شود.
بررسی نمونه های معماری سبز با محیط برای بهره گیری مطلوب از راه کار و تکنولوژی نوین و انتخاب نگرش و ایده های طراحی با توجه به دغدغه های ذکر شده می تواند بسیار مفید واقع شود و در این راستا نمونه های از معماری مسکونی مورد مطالعه قرار گرفت. نظر به این که معماری مورد نظر در این طراحی اقلیم گیلان انتخاب شده است . شرایط آب و هوایی این منطقه و نیز توجه به رویکرد مربوطه منجر به ایجاد یک فضایی مناسب برای سکونت و احساس رضایت ساکنان گردد.
مقدمه:
مفهوم م سکن، چیزی بیش از یک سرپناه و چیزی بیش از محافظ ان سان و فعالیت هایش از گزند عنا صر طبیعی ا ست. پا سخ به این سوال که نار سایی های این تعریف کدام ا ست و بیش از این چی ست، ب سیار د شوار ا ست و با توجه به عواملی نظیر و ضعیت اقلیمی، مذهب و گروه قومی، مبلغی از درآمد که باید به هزینه م سکن اخت صاص داده شود و نیز گذ شته تاریخی فرد در رابطه با مسکن و تمایلات و بینشهای فردی او، تغییر میکند. [1]
مفهوم مسکن؛ علاوه بر مکان فیزیکی، کل محیط مسکونی را نیز در برمیگیرد که شامل تمامی خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهتر زیستن خانواده و طرحهای اشتغال، آموزش و بهداشت افراد است. در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن، یک واحد مسکونی یا یک خانه نیست؛ بلکه شامل کل محیط مسکونی میشود. [2] به عبارت دیگر؛ م سکن چیزی بیش از یک سرپناه فیزیکی ا ست و باید تمامی خدمات و ت سهیلات عمومی لازم برای زندگی بهتر انسان را دارا باشد.
همچنین باید حق تصرف نسبتاً طولانی و مطمئن برای استفادهکننده آن، فراهم باشد. پرداختن به شاخ صههای م سکن، به عنوان کلیدیترین ابزار برنامهریزی و ت شکیلدهنده شالوده ا صلی آن را، میتوان از ح ساسترین مراحل برنامهریزی دانست. عرصه مسکن به منظور تأمین رشد اجتماعی، علاوه بر خود واحد مسکونی، محیط پیرامون آن را نیز در بر میگیرد. نیاز به مسکن دارای دو بعد کمی و کیفی است. [2]
معماری سبز به انگلی سی Green Architecture :یکی از گرایشها و رویکردهای نوین معماری ا ست که در سالهای اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است. این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد در پی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونی است. هدف از ایجاد ساختمانهای سبز بهبود یافتن آب و هوا ، جلوگیری از اتلاف انرژی م صرف شده جهت سرمایش و گرمایش و جلوگیری از اثرات منفی ساخت و ساز بر محیط زیست است. قبل از هر چیز که یک ساختمان سبز خلق شود مانند هر چیز دیگر به یک خالق احتیاج دارد .
این موضوع یعنی ایجاد ساختمان سبز به سلامت فردی که در آن و در محیط اطراف آن زندگی می کند کمک خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد و باعث رضایت مندی و سودمندی آنان خواهد شد.این موضوع نیازمند کاربرد با دقت استراژی های تصدیق شده در معماری است استفاده از طبیعت بادوام و منبع مواد با کفایت و تکیه بر خور شید برای ا ستفاده های گرمایی و نیروی برق و رو شنایی روزانه و دوباره ا ستفاده کردن از ضایعات یک اتحاد و یکپارچه سازی ساختمانی ظریف این استراژیها را تولید می کند. البته باید توجه داشت که تبدیل فرهنگ بشر به یک پایه و تغییر ساختار اساسی روح و سر شت ان سان ب ستگی دارد.ما باید یکی شدن و به هم پیو ستن و واب ستگی به یکدیگر را با یک چیزی خیلی و سیع تر از خودمان را دوباره کشف کنیم .جهان طبیعت قلم رویی است روحانی که نسبت به همه چیز برتری می یابد. [3]
همایش هنر و صنعت در ساختمان
بیان مساله:
مسکن به معنای مأوا ، منزل ، محل سکونت و خانه می باشد. در فرهنگ فارسی معین شرح این واژه چنین آمده است : مسکن : محل سکونت ، جای باش ، مقام ، منزل . این واژه امروزه با کمی تفاوت نسبت به کلمه خانه و بیشتر در معنای واحد مسکونی به کار می رود که می توان آن را اینگونه تعریف نمود : » مکانی است که یک یا چند خانوار در آن سکونت دارند . منظور از مکان تمام یا قسمتی از هر ساختمان است که یک ورودی مستقل به معبر عمومی - کوچه ، خیابان ، بازار ، میدان و ... - یا معبر اختصاصی - راهروی مشترک ، راه پله مشترک و ... - داشته باشد «.
مسکن و مجموعه مسکونی
در تعریف مرکز آمار ایران » واحد مسکونی ، مکان ، فضا و یا محوطهای است که یک یا چند خانوار در آن سکونت داشته و به یک یا چند ورودی - شارع عام یا شارع خاص - راه داشته باشد« - مرکز آمار ایران ، . - 1375 مسکن شهری از نظر نوع ، تراکم مسکونی و نیز تعداد طبقات و خانوار ساکن به چند دسته طبقهبندی می شود ، اما از نظر جمعیتی به سه دسته تک خانواری ، چند خانواری و مجتمع مسکونی قابل تقسیم است - کتاب سبز، جلد چهارم - . مسکن مستقل ویلایی - Detached - به آن نوع از خانهها اطلاق می شود که مستقل و جدا از هم و دارای حیاط و فضای باز خصوصی می باشند.
خانه های آپارتمانی « - Apartment Flats - » ، بخش عمدهای از مسکن شهری را در شهرهای بزرگ و متوسط تشکیل میدهند. خانههای آپارتمانی با توجه به اینکه در نواحی کم درآمد و یا پر درآمد احداث شوند، از نظر اندازه و نوع و میزان تنوع متفاوت خواهند بود. مجتمعهای مسکونی - Clusters - با تجمع تعدادی آپارتمان در یک بلوک شهری، که به شکل یکپارچه طراحی و ترکیب شده باشند، پدید می آید. [5] برج - Sky Scraper - اصطلاحاً به آپارتمانهای بلندمرتبه بیش از ده اشکوب گفته میشود.
مجتمع مسکونی یا بلوک آپارتمان به ساختمانهای بلندمرتبهای گفته میشود که به صورت چندطبقه ساخته میشوند و معمولا کاربری مسکونی یا اداری-مسکونی یا چند کاربری دارند و تفاوت آنها با آسمانخراش در این است که معمولا به ساختمانهای بی شتر از 15 طبقه آ سمانخراش گفته می شود. در شهرهای بزرگ به علت کمبود زمین نیاز به تراکم جمعیتی را به کمک ساخت بلوکهای آپارتمانی مرتفع میکنند. [6]
شاخص های مسکن
برای شناخت وضعیت مسکن، شاخص های متعددی وجود دارد، از جمله میتوان به شاخص هایی چون کیفیت ساختمان - نوع مصالح مورد استفاده - ، نحوه تصرف واحدهای مسکونی، قدمت واحدهای مسکونی و غیره اشاره کرد. در این جا تعدادی از شاخصهای مسکن به طور مختصر مورد بررسی قرار میگیرد.[5]
