بخشی از مقاله
پيشگفتار
يكي از مهمترين قطعات مورد تاكيد در استانداردهاي جهاني سيستمهاي آسانسوري، برد كنترل اضافه بار ميباشد. وظيفه اين برد اندازهگيري بار ورودي به كابين، مقايسة آن با ظرفيت مجاز و ارسال پيامهاي مناسب به برد كنترل مركزي آسانسور ميباشد.
مزيت استفاده از اين سيستم در درجة اول تأمين امنيت جاني و جلوگيري از سقوط كابين و در درجه دوم كاهش هزينههاي نگهداري و تعميرات موتور در اثر استفاده نادرست از آسانسورها ميباشد.
متاسفانه به دليل هزينة سنگين بردهاي وارداتي و عدم تمايل سازندگان داخلي به توليد مشابه داخلي به دليل ماهيت چند تخصصي (Multi- Discplinary) توليد كه مستلزم به كارگيري چند تخصص براي توليد مجموعة برد ديجيتال و ساخت قطعة مكانيكي مورد استفاده در ساختمان آسانسور و نيز سنسورهاي مورد نياز، استفاده از بردهاي كنترل اضافه بار در استانداردهاي ايران، اجباري شده است. هدف از پروژه حاضر، طراحي و ساخت برد كنترل اضافه بار ميباشد.
وردي اين برد، سيگنال الكتريكي حاصل از تنش سنسور strain guage متصل به قطعة مكانيكي مخصوصي ميباشد كه نمونة آن در شكل زير نشان داده شده است.
سيگنال ورودي كه حاصل از تنش سنسور ميباشد پس از تقويت و نمونه برداري وارد كنترل كننده ميگردد. در كنترل كننده عمل تصميم گيري نسبت به ارسال پيامهاي foll load و over load متناسب با ظرفيت كابين و همچنين فعال شدن آلارم، انجام ميشود.
بر اي تنظيم حداكثر مقادير مجاز از پانل تنظيم دستي استفاده ميشود. كه شامل نمايشگر مناسب براي نمايش اعداد و پيغامهاي لازم براي كاربرد و صفحة كليد براي ورد اطلاعات مربوط به تعداد نفرات مجاز و غيره ميباشد.
براي طراحي اين برد ديجيتالي ابتدا بايد يك ميكرو كنترلر مناسب در نظر گرفته شود و سپس سيستم طراحي شده توسط سخت افزار تحقق پيدا كند، براي اين منظور يك بلوك دياگرام كلي مطابق شكل زير فرض ميشود.
در بلوك دياگرام فوق سنسور وظيفة توليد سينگنال آنالوگ ايجاد شده از تغييرات وزن كابين آسانسور را به عهده دارد تقويت كنندهاي كه بعد از سنسور قرار دارد. سيگنال ايجاد شده را تقويت مي كنند و آن را براي عمليات كنترلي آماده ميسازد و بعد از ا“ نيز ميكروكنترلر قرار داده شده كه عمل كنترل كننده را انجام ميدهد.
بلوكهاي ذكر شده در بالا همگي توسط سختافزار بر روي كارت تحقق پيدا ميكند بطوريكه سنسور وزن را كه يك سيگنال آنالوگ است تشخيص ميدهد و آن را به A/D منتقل ميكند . سيگنال آنالوگ به سيگنال ديجيتال تبديل مي شود و سپس بوسيلة ميكروكنترلر، كنترل ديجيتال روي آن صورت ميگيرد. سيگنالهاي خروجي ديجيتال ميباشند و براي توليد پيامهاي over load و full و آمار به كار ميروند.
در فصلهاي بعدي به بررسي كاملتر مباحث ذكر شده، جزئيات كار و طراحي كنترلر پرداخته مي شود كه مباحث ارائه شده به صورت زير طبقه بندي ميشوند:
در فصل اول به معرفي سنسور strain guage و اساس كار آن و معيارهاي انتخاب سنسور و آرايش مداري آن ميپردازيم.
در فصل دوم به اتصال فيزيكي سنسور 8-G و طراحي مكانيكي المان اندازهگيري وزن پرداخته ميشود.
فصل سوم به طراحي و ساخت تقويت كننده صنعتي براي S.G پرداخته خواهد شد.
فصل چهارم به طراحي و ساخت برد ديجيتال كنترل بار ميپردازيم
در فصل پنجم، ساختار كلي برنامه ميكروكنترلر ارائه خواهد شد.
در فصل ششم نيز تحقق عملي پروژه، نتايج و پيشنهادات ارائه خواهد شد.
فصل 1:
معرفي سنسور strain Gauge
1-1: مقدمه:
يكي از روشهاي متداول در اندازهگيري وزن استفاده از سنسورهاي S-G ميباشد. اساس كار اين سنسورها همانطور كه توضيح داده خواهد شد بر تغيير طول يك المان الكتريكي و در نتيجه تغيير مقاومت الكتريكي آن استوار است. در اين فصل به معرفي اساس كار، آرايشهاي مداري سنسور و نيز معيارهاي انتخاب سنسور مناسب خواهيم پرداخت.
1-2: اساس كار سنسور S-G :
مقاومت الكتريكي هر المان فيزيكي متناسب با طول آن المان ميباشد. يعني يا به طور دقيقتر كه در آن L طول المان و A سطح قطع آن ميباشد. و اگر طول يك المان فيزيكي به هر دليلي تغيير كند مقاومت الكتريكي آن دچار تغيير خواهد شد. اين مطلب اساس كار سنسورهاي S-G ميباشد.
اين سنسورها معمولاً به صورت چاپ شده ميباشند. كه نمونهاي از آنها در شكل زير نمايش داده شده است.
همانطور كه ملاحظه مي شود و چاپ سنسور به صورت مارپيچ انجام شده در نتيجه امكان تغيير طول كلي سنسور بسيار افزايش يافته است به اين معني كه با تغيير طول در هر يك از قطعههاي افقي و با فرض اينكه تعداد اين قطعهها n ميباشد. تغيير طول كلي بربر خواهد بود.
براي تبديل تغييرات وزن به تغيير طول در سنسور لازم است از يك المان مكانيكي استفاده شود. كه نمونهاي از آن در شكل زير نشان داده شده است.
نقش المان مكانيكي تبديل نيروي كه ناشي از وزن است به نيروي ميباشد تغير نيروي باعث تغيير انحناي المان مي گردد.
بعد از اعمال نيروي قبل از اعمال نيروي
اگر سنسور S-G به المان مكانيكي به طور كامل چسبانده شده باشد. تغيير انحناي فوق باعث تغيير طول اين سنسور و در نتيجه تغيير مقاومت الكتريكي آن خواهد شد.
به طور خلاصه تغيير وزن باعث تغيير تنش در المان مكانيكي و در نهايت تغيير مقاومت سنسور ميشود.
به طور علمي تنش به صورت زير تعريف مي شود.
كه در آن تغيير طول ناشي از نيروي ورودي و L طول اوليه المان ميباشد.
G.F به نسبت تغيير مقاومت به مقاومت اوليه تقسيم بر نسبت تغيير طول به طول اوليه G.F يا گين فاكتور ميشود.
1-3- آرايش مداري سنسور S-G :
يا
سنسورهاي S-G معمولاً به صورت پل مقاومتي مورد استفاده قرار ميگيرند.
فرض و و
علت استفاده از آرايش مداري پل وتسون آن است كه :
1) تغييرات بسيار كوچك ايجاد شده در مقاومتهاي مدار را تشخيص دهيم.
2 ) حساسيت دمايي ناشي از گرم شدن مقاومت در اثر عبور جريان را كاهش دهيم براي اين منظور لازم است هر چهار مقاومت مورد استفاده در پل وتستون از يك نوع يعني چاپ شده باشند. ولي از آنجا كه تنها يكي از چهار مقاومت بايد نسبت به تغيير طول حساس باشد. لذا يكي از مقاومتها را در جهت تغييرات طول و سه مقاومت ديگر را عمود بر جهت تغيير طول چاپ مي كنند.
1-4 : معيارهاي انتخاب سنسورها S-G
يكي از پارامترهاي الكتريكي مؤثر در انتخاب سنسور نسبت تغيير ولتاژ خروجي به دامنة ولتاژ تحريك مي باشد. كه اين پارامتر بر حسب بيان ميشود به عنوان مثال گفته ميشود اين سنسور داراي تغييرات ميباشد. يعني در حالت حداكثر تنش (حداكثر مجاز 4) و با ولتاژ تغذية 10 ولت خواهد بود.
هر چند ميزان بيشتر باشد. دامنه سيگنال خروجي سنسور در تحريك يكسان بيشتر خواهد بود لذا دقت اندازهگيري افزايش مييابد.
پارامتر الكتريكي ديگري كه در انتخاب سنسور بايد در نظر گرفته شود سخني تغييرات G-F مي باشد. از آنجا كه تغيير طول المان فيزيكي نسبت به تغييرات نيروي وارده ههم جا خطي نيست لذا منحني GF نيز خطي نميباشد و به صورت منحنيهايي مانند شكل زير ميباشد.
براي اينكه اندازهگيريهاي داراي دقت كافي باشند لازم است سنسور در محدوده خطي آن مورد استفاده قرار گيرند. لذا انتخاب سنسوري كه محدودة خطي مناسبي در وزنهاي مطلوب داشته باشد. در دقت اندازهگيري بسيار تأثير گذار است.
پارامتر فيزيكي كه در انتخاب سنسور بايد مورد توجه قرار گيرد. حداكثر تنش قابل اعمال به سنسور ميباشد. سنسور S-G يك المان فيزيكي ميباشد و مانند هر المان فيزيكي ديگر داراي محدودة مجاز براي تغيير طول ميباشد. بطوريكه اگر تغيير طول سنسور بيش از اين مقدار مجاز شود. ديگر خاصيت ارتباعي المان قادر به برگرداندن وضعيت سنسور به طول اولية آن نخواهد بود و سنسور خاصيت خود را از دست خواهد داد. اگر تغييرات طول باز هم بيشتر باشد ميتواند حتي موجب پارگي قطعات چاپي سنسور شود. و لذا براي هر سنسور يك حداكثر تغيير طول مجاز يا حداكثر تنش مجاز قابل اعمال تعريف ميشود.
1-5- نمونهاي از سنسورهاي S-G و المانهاي ميكانيكي:
1-6- روش نصب سنسور روي المان مكانيكي .
فصل 2 :
طراحي و ساخت برد ديجيتال كنترل بار
2-1- مقدمه
در اين فصل به توضيح و معرفي بر دو قسمتهاي مختلف آن پرداخته مي شود.
بلوك دياگرام كلي سيستم در شكل (4-1) نشان داده شده است.
فرمانهاي ارسالي به برد كنترل آسانسور
اين بلوك دياگرام شامل پنج بلوك اصلي تشكيل دهنده برد است.
- كليد و كنترلر (Microcontroler)
- مبدل آنالوگ به ديجيتال . (A/D)
- تقويت كننده (AMP)
- صفحه كليد (Keyboard)
- نمايشگر (LCD)
علاوه بر اين بخشها جهت امكان ارائه آزمايشگاهي پروژه بردهاي شبيه سار سنسوري – staiو برد خروجي فرمانهاي ارسالي به تابلوي مركزي آسانسور نيز طراحي و ساخته شده است.
2-2- ميكروكنترلر
در پياده سازي سيستم از ميكروكنترلر 8qc51 استفاده شده است. ميكركنترلر 8qc51 يكي از ميكر كنترلرهاي همه منظوره مي باشد كه در بسياري از سيستمهاي الكترونيكي كه نياز به قابليت برنامهريزي دارند استفاده ميگردد.
مشخصات ميكروكنترلر 8qc51:
- 128 بايت حافظه داخلي RAM
- رابط سريال
- 64 كيلو بايت فضاي حافظه خارجي كه
- 64 كيلو بايت حافظه خارجي براي داده
- پردازنده بولي ( كه عمليات روي بيت ها را انجام ميدهد)
- 210 مكان بيتي آدرس پذير.
- انجام عمليات ضرب و تقسيم در 4 ميكروثانيه
- چهار در گاه (I/O) هشت بيتي
- دو تايمر (شمارنده 16 بيتي)
- اين ميكرو كنترلر قابليت كار با ولتاژ و حداكثر جريان دهي در پورتهاي خروجي آن 15ma ميباشد و فركانس كاري اين ميكرو از 4 تا 24 مگاهرتز ميباشد.
2-2-01- بررسي پايههاي 8051
اين ميكروكنترلر يك IC با 40 پايه است كه 32 پايه از 40 پايه اين IC به عنوان در گاه I/O عمل ميكند، كه البته 24 خط از اين خطوط دو منظوره هستند. هر يك از اين خطوط ميتواند به عنوان I/O يا خط كنترل و يا بخشي از درگاه آدرس يا گذرگاه داده بكار بروند. يا صفحه كليد قرار گيرند و يا هر خط به تنهايي با قطعات تك بيتي مانند سوئيچ ها و ترانزيستورها ارتباط برقرار كنند.
در گاه صفر PoRT
اين درگاه، يك درگاه دو منظوره از پايه 32 تا 39 تراشه مي باشد. اين درگاه در طراحيهاي با كمترين اجزاي ممكن به عنوان يك درگاه I/O عمومي استفاده ميشود و در طراحيهاي بزرگتر كه از حافظة خارجي استفاده ميكنند، اين درگاه يك گذرگاه آدرس و داده مالتي پلكس شده ميباشد.
درگاه يك (PORTT):
درگاه يك درگاه اختصاصي I/O روي پايههاي 1 تا 8 است. وظيفه ديگري براي پايههاي درگاه 1 در نظر گرفته شده است، بنابراين گهگاه براي ارتباط با وسايل خارجي بكار ميرود.
درگاه دوم (PORT2) :
درگاه دوم (پايههاي 21 تا 28) يك درگاه دو منظوره است كه به عنوان I/O عمومي و يا بايت بالاي گذرگاه آدرس در طراحي با حافظه كد خارجي بكار ميرود. اين درگاه همچنين در طراحي هايي كه بيش از 256 بايت از حافظه داده خارجي نياز دارند استفاده ميشود.
درگاه سوم (PORT3):
در گاه سوم يك درگاه دو منظوره روي پايههاي (10 تا 17 ) ميباشد. علاوه بر I/O عمومي اين پايهها هر يك وظايف ديگري نيز در رابطه با امكانات خاص 8051 دارند.
علاوه بر درگاههاي بررسي شده تراشه 8051 پايههاي براي كاربردهاي خاص دارد.
RST (Roset) :
ورودي RST در پايه 9 ، آغاز كد اصلي 89051 است. هنگامي كه اين سيگنال حداقل براي دو سيكل ماشين در وضعيت بالا بماند، ثباتهاي داخلي 89051 با مقاديري مناسبي براي شروع به كار، بار ميشوند. مداري كه با روشن كردن سيستم IC را Roset ميكند تا ميكرو از ابتداي نرم افزار شروع به خواند كند مطابق شكل (3-6) ميباشد.
شكل (3-4) اتصال RST به مدار Roset
(Address Latch enable ) ALE:
از اين پايه (پايه 30 ) براي جداسازي گذرنامه آدرس و داده استفاده ميشود. وقتي كه 8051 به يك حافظه بيرون وصل ميشود، پورت صفر هر دو مقدار داده و آدرس را تهيه ميكند. به بيان ديگر 8051 آدرس و داده را از طريق پورت صفر مالتي پلكس مي نمايد تا در مصرف پايهها صرفهجويي شود. پايه ALE براي دي مالتي پلكسي كردن آدرس و داده به كار مي رود. بنابراين وقتي است، 8051 پورت صفر را به عنوان سير داده و وقتي ALE=1 است، آن را به عنوان مسير آدرس به كار ميبرد.
در حالت معمولي ميباشد و در اين صورت به عنوان گذرگاه داده عمل كرده و داده را به خارج و يا داخل هدايت خواهد كرد.
(Exterhal Aceess) EA :
سيگنال ورودي EA در پاية 31 به سطح منطقي بالا (Vce) و يا پايين (GND) وصل ميشو.
اگر اين پايه در وضعيت بالا قرار گرفته باشد 8051 برنامه را از ROM داخلي غيرفعال ميشود و برنامهها از EPROM خارجي اجرا ميشوند.
Vce و GND ( اتصال تغذيه):
اين تراشه با يك تغذية +5V كار مي كند. پايه 40 ولتاژ تغذيه را براي تراشه فراهم ميكند و پاية 20 زمين است.
2-2-2- نحوة اتصالات ميكروكنترلر
در گاه صفر : از اين درگاه براي اتصال يك صفحه كليد به ميكرو استفاده شده است.
درگاه يك (p1): اين پورت در سيستم به خروجيهاي ADC متصل است و مقدار ديجيتال سنسور بر روي اين پورت ريخته ميشود.
درگاه دوم (P2): اين درگاه براي اتصال ميكرو به صفحه نمايش بكار رفت است.
درگاه سوم (P3) : پايههاي (P3.2 , P3.1 , P3.0) به بلوك ADC متصل هستند كه پاية P3.2 پاية INT فعال كننده ADC است و دو پايه ديگر براي RD و WR تراشه ADC است.
پايههاي P3.4 تا p3 به بلوك فرمانهاي كنترل آسانسور متصل مي شود.
پاية P3.3 (SET) نيز به يك LED نشان دهندة خاتمه عمليات Setting متصل ميشود.
RST: اين پايه به مدار Roset متصل ميگردد.
XTAL1 و XTAL2 : اين پايهها به يك كريستال 12 كيلو هرتز متصل هستند.
EA: در مدار مورد برسي اين پايه به سطح بالا وصل ميشود تا برنامه از ROM داخلي خوانده شود. Vce و GND: اين دو پايه به مدار منبع تغذيه كه ولتاژ 5 ولت را توليد مي كند وصل نشدهاند.
شكل 4-4 اتصالات ميكروكنترلر
2-3- تبديل كننده آنالوگ به ديجيتال
در اين بخش تراشة ADC (مبدل آنالوگ به ديجيتال) بررسي شده است.
ابتدا به توصيف تراشه ADC پرداخته شده و سپس چگونگي اتصال آن به 8051 نشان داده شده است.
مبدلهاي آنالوگ به ديجيتال از وسايل متداول براي اخذ داده ميباشند. كامپيوترهاي ديجيتال مقادير دو رويي جدا از هم را بكار ميبرند. ولي در جهان فيزيكي همه چيز آنالوگ است يك كميت فيزيكي (وزن، دما، فشار، رطوبت) با وسيلهاي به نام مبدل قابل تبديل به يك سيگنال الكتريكي (جريان يا ولتاژ) است. مبدلها را سنسور يا حسگر مي نامند. گر چه سنسورها براي وزن دما، فشار، سرعت و . . . ساخته شدهاند ولي همه آنها يك نوع خروجي را كه ولتاژ يا جريان است توليد ميكنند بنابراين يك مبدل آنالوگ به ديجيتال براي تبديل سيگنالهاي آنالوگ به اعداد ديجيتال لازم است، بطوريكه PC بتواند آنها را بخواند. در سخت افزار مورد استفاده از يكي از پرمصرفترين تراشههاي ADC به نام تراشة ADC0804 استفاده شده است.
2-3-1- تراشه ADC 804
آي سي ADC804 يك مبدل آنالوگ به ديجيتال و از خانواده ADC800 است. با ts ولت كار مي كند و داراي قابليت دقت يا تجزيه 8 بيتي است. علاوه بر دقت زمان تبديل هم فاكتور مهم ديگري در انتخاب ADC است. زمان تبديل به معني زماني است كه ADC لازم دارد تا سيگنال آنالوگ ورودي را به روي پايههاي dKR يا CLKIN تغيير است ولي نميتواند سريعتر از 110 ميكرو ثانيه باشد.
2-3-2- بررسي پايههاي ADE 804
CS: پاية CS (پايه 1 ) يك ورودي فعال پايين است كه براي فعال كردن تراشه بكار مي رود . براي فعال كردن تراشه اين پيه صفر ميشود.
(Road) RD :
اين سيگنال ورودي فعال پايين روي پايه 2 است. ADC سيگنال آنالوگ ورودي را به معادل دودويي تبديل كرده و آن را در يك ثبات داخلي نگه مي دارد. RD براي خارج كردن داده از تراشه 804 استفاده ميشود. وقتي CS=0 است اگر يك پالس بالا- پائين به پايه RD اعمال شود، بيت خروجي ديجيتال در پايههاي نشان داده خواهند شد. پايه RD فعال ساز خروجي هم خوانده ميشود.
(wright) WR:
يك سيگنال ورودي فعال پايين روي پايه 3 است. كه آغاز روند تبديل را به ADC804 اطلاع ميدهد. اگر باشد به هنگام انتقال بالا به پائين WR، تراشه ADC804 شروع به تبديل ورودي آنالوگ vin به عدد ديجيتال 8 بيتي مي نمايد. مقدار زمان لازم براي تبديل به مقادير clkin و clkR بستگي دارد. پس از اتمام تبديل داده پايه INTR بوسيلة ADC 804 به پايين واداشته مي شود.
CLKR- CLKIN:
CLKIN پايه 4 تراشه يك پايه ورودي متصل به يك منبع ساعت خارجي است كه هنگام استفاده از ساعت خارجي براي زمان بندي استفاده ميشود. تراشة 04 داراي يك مولد ساعت داخلي نيز است كه براي استفاده از آن پايههاي CLKR- CLKIN به يك مقاومت و يك خازن وصل مي شوند.
در اين مدار از ساعت خارجگي استفاده ميشود و پاية 4 را به پاية ALE ميكرو متصل ميكنيم.
INTER (وقفه):
INTER پايه پنجم ADC كه يك پايه خروجي فعال پايين است. اين پايه معمولاً بالاست و وقتي تبديل پايان يابد، به سطح پايين رفته و به cpu آمادگي براي برداشتن داده را اطلاع مي دهد. پس از پائين رفتن INIR ، يك CS=0 ايجاد و يك پالس بالا به پائين به پاية RD فرستاده ميشود تا داده به خارج از تراشه ADC 804 برود.
Vin (-) , Vin (+) : Vin (-) , Vin (+) وروديهاي آنالوگ تفاضلي هستند كه در آن Vin (+) - Vin (-) = Vin ميباشد. اغلب Vin(-) به زمين و Vin(+) به وردي آنالوگ جهت تبديل به ديجيتال وصل است.
: كه پايه هاي 11 تا 18 را شامل مي شوند ( D7 همان MSB و همان LSB است) پايههاي خروجي داده ديجيتال است. اين خروجي هاي سه حالته بافر شده و داده تبديل شده فقط رماني كه CS=0 باشد و RD به پايين وا دا شته شود قابل دسترسي است.
براي محاسبة ولتاژ خروجي، فرمول زير بكار ميرود:
كه برابر است با خروجي داده ديجيتال ، Vin ولتاژ ورودي آنالوگ و اندازه پله يا دقت هم در ازاي كوچكترين تغيير مي باشد كه براي ADC هشت بيت برابر است.
: پاية 9 تراشه يك ولتاژ ورودي است كه به عنوان نرجع بكار مي رود.
اگر اين پايه باز باشد، وردي آنالوگ براي ADC804 در محدودة 0 تا 5 ولت است مثل پاية Va) با اين وجود كاربردهاي بسيار ديگري كه به vin وصل ميشوند به جز تا 5 ولت است.
هنگامي به كار مي رود كه ولتاژ ورودي در محدوده نباشد مثلاً اگر محدوده وردي آنالوگ 0 تا 4 ولت باشد. به 2 ولت وصل مي شود. جدول (1-4) محدودة Vin را براي انواع وروديهاي نشان ميدهد.
2-3-3- روش اتصال ADC 804
در مباحث بالا به بررسي پايههاي ADC 804 پرداخته شد و چگونگي فعال شدن هر پايه توضيح داده شد. در اين قسمت چگونگي اتصال هر يك از پايهها به اجزاي ديگر مدار نشان داده ميشود.
پاية Cs (پاية 1): براي فعال كر دن A/D صفر ميشود.
پاية Rd ( پاية 2) : براي خواندن مقداري كه در ثبات داخلي A/D نگهداري مي شود بايد به اين پايه يك پالس بالا- پايين اعمال شود. اين پايه به پايه صفر از پورت سوم (P3.0) تراشه 8051 متصل شده است، كه به صورت نرمافزارش پاس از اين پايه دريافت مي كند. فعال ميشود.
پايه WR (پاية 3): براي آغاز روند تبديل ورودي آنالوگ به عدد ديجيتال به اين پايه بايد يك پالس بالا – پايين اعمال شود. اين پايه به پاية يك از پورت سوم (p3.1) از تراشه 8051 متصل شده است كه بصورت نرمافزاري پالس از اين پايه دريافت مي كند.
Clking R (پايه 4 و 19) : براي زمانبندي A./D همانطوري كه در شكل مشاهده ميشود از clk ميكرو استفاده شده است به اين ترتيب كه پاية30 ALE/P به CLKIN در پاية c.4 ADC 84 متصل است.
INTR ( وقفه ) پاية 5) : اين پايه نشان دهنده اتمام تبديل ADC است. زمانيكه كار ADC است .