دانلود مقاله ورزش بدمینتون

بخشی از مقاله

تاریخچه و ریشه بازی بَدمینتون (به انگلیسی: Badminton) امروزی از کشور هندوستان آغاز شده‌است، از بازی که آنها به نام Poona انجام می‌دادند. این بازی که رقابتی زیبا بود توسط افسران ارتش انگلیس، ازهندوستان به کشورشان انتقال داده شد.
در قرن پنجم در چین بازی به نام (Ti jian zi) وجود داشت که در آن به توپی در هوا ضربه می‌زدند.در حدود سال ۱۶۰۰ مردم در اروپا بازی به نام«jeu de Volant» را با استفاده از یک راکت انجام می‌دادند. زمانی که افسران انگلیسی در هندوستان مستقر شدند با بازی Poona آشنا شدند و خیلی زود از آن یک رقابت ورزشی ساخته شد و آنها در اوایل سال ۱۸۷۰ آن را همراه با وسایل و تجهیزات لازم به کشورشان معرفی کردند.
یک «دوک انگلیسی» رسماً این بازی را به انگلستان معرفی کرد. در سال ۱۸۷۳، بابرگزاری یک مهمانی درمحل زندگی خود (Badminton) ترتیب برگزاری بازی «پونا» را داد و این بازی از همانجا توجه سایرین را جلب کرد ومیان طبقه مرفه جامعه انگلیس شناخته شد و از آنجا گسترش یافت. آنها بازی جدید را به نام محل زندگی دوک «بدمینتون» نامیدند. (پونای کودکان کوچه و خیابان هندوستان به طبقه مرفه جامعه انگلستان رسید و نامش تغییر پیدا کرد!)

بدمینتون
بدمینتون قانونمند نخستین بار قوانین این بازی درسال ۱۸۷۷ نوشته شد و طی چند سال شکل زمین بازی تغییراتی کرد تا اینکه در سال ۱۹۰۱ زمین رسمی بدمینتون به شکل مستطیل فعلی تثبیت شد. باشگاه‌های ورزشی بدمینتون کم کم در سرتاسر انگلستان شروع به کار کردند. تا سال ۱۸۹۳ این بازی تا اندازه‌ای پیشرفت کرد که ۱۴ باشگاه برای ساختن یک اتحادیه به هم ملحق شدند.(سپس وقتی کشورهای بیشتری فدراسیون‌های خود را راه اندازی کرد این نام به «انجمن بدمینتون انگلستان تغییر پیدا کرد»). در آن زمان این انجمن یا اتحادیه قوانین مشخص و معینی را برای این بازی‌ها تدوین و نخستین و با ارزش ترین مسابقات بدمینتون که در خود انگلیس و بین ورزشکاران آنجا بود را برگزار می‌کرد. با گسترش این ورزش در میان سایر کشورها، نیاز به وجود تشکیلات بین المللی برای این ورزش حس شد. فدراسیون جهانی بدمینتون (IBF) در سال ۱۹۳۴ تأسیس شد و درحال حاضر اداره مرکزی آن در (کنت) انگلستان است. این ۹کشور نیز نخستین بانیان و اعضای این اتحادیه به شمار می‌روند: کانادا، دانمارک، انگلستان، فرانسه، ایرلند، هلند، نیوزیلند، اسکاتلند، ولز. امروزه در IBFبیش از ۱۵۰ کشور عضویت دارند.

بازی کودکانه: بازی «پونا» از بازی‌های کودکانه دیگری آغاز شد. آن بازی‌ها براساس مدت زمان ضربه زدن هرگروه بر شی ءای، بدون برخورد آن به زمین، توسط اسبابی شبیه چوگان یا شیئی پارو شکل انجام می‌شد. این بازی مشارکتی و نه رقابتی، در اصل بدون وجود تور انجام می‌شد، و توپ مورد استفاده را «پرنده» می‌نامیدند چون بیشتر مواقع از پر ساخته شده بود.
فدراسیون بین المللی بدمینتون در ۱۹۳۴ با حضور ۹ فدراسیون تأسیس شد.

یک بازی ساده اما جذاب تقریباً هر شخصی می‌تواند به کمک یک راکت سبک وزن بدمینتون و ضربه زدن به توپی از روی تور از این بازی لذت بخش استفاده کند. چرا که این بازی برای مبتدیان بسیار ساده‌است. این بازی در جمع‌های خانوادگی، مهمانی‌ها و... درسرتاسر دنیا پرداخته می‌شود. اما نباید فراموش کرد که سریع ترین بازی انجام شده با راکت است. یک ضربه محکم به توپ باعث می‌شود که توپ با سرعت تقریبی ۳۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند و در سطوح حرفه‌ای و بالای آن نیاز به سرعت، عکس العمل، استراتژی و قدرت زیاد بازیکن دارد. چرا که بازیکن برجسته این رقابت حتی تا ۲ کیلومتر را طی یک مسابقه در زمین می‌دود و به این طرف و آن طرف می‌زند! رقابت‌ها و مسابقات بیشتری در کشورهای مختلف دنیا، با الهام از آنچه در انگلستان شکل گرفت، راه اندازی شد جام "Thomas" یکی از این رقابتها بود که نخست وارد این عرصه شد. «جورج توماس» یک تنیسور انگلیسی بود که به سوی بدمینتون کشیده شد و در ۹۰ مسابقه عنوان کسب کرد (طی ۲۴ سال). او همچنین نخستین رئیس فدراسیون جهانی بدمینتون بود. درسال ۱۹۴۹ جام توماس به عنوان مسابقه جهانی بدمینتون مردان (مانند جام Devis در تنیس) معرفی شد.

در سال ۱۹۵۶ نیز رقابت‌های جام "UBER" برای زنان خلق شد. «Betty uber» انگلیسی یک بازیکن برجسته در بدمینتون دونفره جایزه آن را اهدا کرد. در ابتدا این مسابقات هر ۳ سال یکبار انجام می‌شد. امروزه بازیکنان برجسته این رشته ورزشی برای جوایز مالی با هم در سرتاسر دنیا رقابت می‌کنند. آسیا و بدمینتون اگرچه بدمینتون در انگلستان متولد شد اما آسیایی‌ها بدمینتون را از آن خودکردند. چین و اندونزی دو کشوری هستند که مقتدرانه درمسابقات بین المللی این رشته شرکت می‌کنند و مسابقات این رشته مردم زیادی را متوجه خود می‌کند. این دو کشور مجموعاً بطور اعجاب انگیزی تاکنون ۷۰ درصد از مسابقات IBF را برنده شده‌اند و در ۲۳ مسابقه (جام توماس) همواره آسیایی‌ها برنده بوده‌اند. در جام UBER نیز آخرین ۱۵ عنوان برتر جهان را آسیایی‌ها از آن خود کرده‌اند.و از میان ۶۱ مدال اهدا شده درمسابقات المپیک این رشته آسیایی‌ها ۵۴ عدد آن را تصاحب کرده اند! بعد از آسیایی‌ها، ورزشکاران اسکاندیناوی، بدمینتون را با قدرت و سرعت خوبی بازی می‌کنند.

کانادا، دانمارک، انگلستان، فرانسه، ایرلند، هلند، زلاندنو، اسکاتلند و ولز اعضای اولیه این فدراسیون بودند. امروزه تعداد اعضا به عدد ۱۴۷ رسیده‌است.
بدمینتون از سال ۱۹۹۲ در المپیک بارسلون به بازیهای المپیک اضافه شد. پس از آن بود که به میزان اعتبار این ورزش در کشورهای آسیایی مثل چین، کره، اندونزی، مالزی افزوده شد. این پدیده مقارن با پیشرفت این ورزش در انگلستان و کشورهای اسکاندیناوی بود.
در یونان بدمینتون در ابتدا در سال ۱۹۸۰ وارد شد. در آغاز این ورزش توسط دانشجویان دانشگاه دموکریتوس در تریس انجام شد. در ۱۹۹۲ فدراسیون هلنی بدمینتون با حضور ۶ باشگاه ورزشی تأسیس گردید. امروزه ۳۵۰۰ ورزشکار در قالب ۴۰ باشگاه در سراسر یونان به ورزش بدمینتون می‌پردازند.
بدمینتون ورزشی است که مردان و زنان در هر رده‌ای و در هر سنی می‌توانند به آن بپردازند. ولی برای بازی کردن در بالاترین رده‌ها ورزشکاران باید مهارتهای ویژه، استقامت، قدرت و انعطاف پذیری خود را افزایش دهند.

این ورزش در سراسر دنیا و بخصوص در آسیا گسترش پیدا کرده و به جایی رسیده که در مسابقات مهم تعداد تماشاگران به پانزده هزار نفر هم رسیده‌است.
در یونان ورزش بدمینتون به شکل قابل توجهی رو به رشد است. در سال ۱۹۹۵ تنها ۹ بازیکن رسمی در یونان وجود داشت در حالیکه تعداد آن امروزه به ۳۵۰۰ نفر می‌رسد.
در حین بازیهای المپیک آتن ۲۰۰۴ پیش بینی می‌شد که مسابقات بدمینتون با استقبال خوبی مواجه شود. کشورهای مطرح در این ورزش منتخبین خود را پس از ۱۲ ماه انتخاب به این مسابقات می‌فرستند.
آشنایی با ورزش بدمینتون

این بازی كه با راكت و توپ پردار در سالنهای سرپوشیده اجرا می شود برای اولین بار در هند اجرا شد و پس از آن به انگلستان برده شد. در هندوستان این بازی را پونا(Poona) می نامیدند. افسران ارتش انگلیس كه در آن كشور مستقر شده بودند این بازی را آموختند و آنرا به انگلستان برده و به دوستان خود معرفی كردند.
چون برای اولین بار این بازی در مجلس ضیافتی كه در قصر بدمینتون برپا شده بود انجام گرفت از آن پس بازی پونا را بدمینتون نامیدند. این بازی به سرعت در اكثر كشورهای جهان گسترش یافت.
در سال 1934 فدراسیون بین المللی بدمینتون را "سر جرج توماس" بنیان نهاد. بعدها این بازی در محیط باز نیز انجام شد. در حال حاضر زبده ترین تیمهای بدمینتون دنیا را كشورهای آسیایی مانند چین، اندونزی، تایلند، هند، سنگاپور، ژاپن و كره جنوبی و زبده ترین تیمهای بدمینتون اروپا را كشورهای انگلستان، دانمارك، سوئد، بلژیك و آلمان تشكیل می دهند.
پیدایش بدمینتون در ایران حدود یكصد سال پیش با ورود انگلیسیها به جنوب كشور بخصوص شهرهای نفت خیز خوزستان متداول شد.
اولین زمین بدمینتون حدود صد سال پیش در سالنی در شهر مسجد سلیمان خط كشی و مورد بهره برداری قرار گرفت و سرانجام در سال 1351 فدراسیون بدمینتون ایران تأسیس گردید.

ویژگیهای بازی بدمینتون:
این ورزش شامل انواع حركات دویدن، پریدن، ضربه زدن و خم شدن و كشش بدن بصورت سریع بوده و برای بازیكن لذت بخش است. این ورزش برای سلامت بدن بسیار مفید بوده و موجب تقویت كامل قدرت، استقامت، سرعت و چابكی و ورزیدگی بدن می شود.
قدرت تشخیص، احساس رقابت و رضایت و تمركز حواس و سرعت انتقال فكری و بدنی( عصبی و عضلانی) را تقویت می نماید. ضمناً در طی تمرینات و مسابقات موجبات آشنایی و دوستیهای بیشتر را فراهم می نماید.

مختصری از روش و اصول بازی بدمینتون:
بازی بدمینتون بر روی زمینی به شكل مستطیل اجرا می شود كه توسط یك تور به دو قسمت مساوی تقسیم شده است.
این بازی به دو صورت انفرادی و دو نفر( دوبل) انجام ی گیرد. در بازیهای انفرادی، در هر قسمت زمین یكنفر و در بازیهای دوبل در هر قسمت زمین دو نفر قرار می گیرند و بازیكنان توپ را از روی تور به طرف یكدیگر طوری می زنند كه به زمین حریف مقابل برخورد نماید و یك امتیاز یا زدن سرویس را بدست آورند. توپ بدمینتون حتماً باید در فضا بین بازیكنان رد و بدل شود و در صورتیكه توپ روی زمین بازی بافتد، بازی متوقف خواهد شد.
یك مسابقه شامل سه گیم است و برنده كسی است كه دو گیم از سه گیم را برده باشد. هر گیم در بازی انفرادی و دوبل مردان 15 امتیاز و در بازی بانوان انفرادی 11 امتیاز و دوبل بانوان 15 امتیاز است. پس از پایان هر گیم بازیكنان زمین را عوض می كنند.

اندازه و ابعاد زمین بدمینتون:
زمین بازی دو نفره(دوبل):
طول 40/13 متر
عرض10/6 متر
زمین بازی یكنفره ( سینگل)
طول 40/13 متر
عرض18/5 متر

سالن بازی:
ارتفاع سقف نباید كمتر از 62/7 متر از مركز میدان بازی باشد. در مواردی كه فقط یك میدان وجود دارد باید حداقل یك متر اطراف آن خالی بوده و اگر دو زمین در كنار هم است این فاصله باید حداقل 22/1 متر باشد. رنگ كف سالن باید یكنواخت و تیره انتخاب گردد.
رنگ سبز تیره توصیه می شود. دلیل تیره بودن رنگ كف زمین این است كه نور را منعكس نكند.
نور:
در طی روز بهتر است نور كافی از سقف بتابد اگر چنین امكانی نباشد از پنجره های كنار میدان بازی نور بتابد هر پنجره ای كه روبروی بازیكنان قرار دارد، باید كاملاً تیره و بسته باشد.
در شب و یا در سالن باید نور چراغ بالای هر طرف زمین بفاصله در حدود 4 متر ارتفاع و حدود 1 متر بیرون از سطح زمین نصب شود قدرت تمامی چراغهای سالن باید 2000 وات باشد.