بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
- نوع مصالح
- مصالح مورد استفاده در اين منطقه، عمدتاً گل، خشت و آجر است. اين نوع مصالح در منطقه به وفور يافت مي شوند، تهيه آنها ارزان است و سابقه ديرينه كاربرد در اين نواحي را دارند. از نظر اقليمي نيز عملكرد خوبي دارند؛ زيرا در طي روز دير گرم مي شوند و شب هنگام دير حرارت را پس مي دهند، كه باعث تعديل نوسان حرارت در طي شبانه روز در ساختمان مي شود.
اسلاید 2 :
- از لحاظ عملكرد اقليمي، مي توان دو حياط، يكي در خانه هاي مدرن و ديگري در ابنيه سنتي منطقه را مقايسه نمود. در حياط خانه هاي امروزي، معمولاً از موزاييك، آسفالت و نرده ها و در هاي آهني استفاده مي شود. اين نوع مصالح، به سرعت حرارت آفتاب را به خود جذب مي كنند و در روز هاي گرم تابستان، هنگام بعد از ظهر، راه رفتن با پاي برهنه روي كف اين حياط و يا دست زدن به نرده ها و در هاي فلزي ممكن نمي باشد؛ در صورتيكه در حياط ابنيه سنتي كه با آجر فرش شده، دماي هوا بر روي سطح آجر بسيار كمتر از آسفالت و يا موزاييك است و در شب هنگام نيز كه هوا سرد مي شود، اين آجر ها هنوز حرارت را در خود حفظ كرده اند و فضاي حياط، زود سرد نمي شود.
اسلاید 3 :
- زواره
- "پيشينه زواره را كه «ريگستان» نيز ناميده مي شود، مي توان تا زمان ساسانيان دنبال كرد زيرا به طوريكه گفته مي شود اين مكان يا اردستان كه در پانزده كيلومتري آن واقع است، زادگاه انوشيروان بوده است. ... در عهد سلجوقيان، اين محل مانند اردستان، شهر ثروتمندي گرديده و بنا هاي شايان اهميت، از آن دوره باقي مانده است."
- شهرك تاريخي زواره در استان اصفهان و در شمال شرقي اردستان واقع است. ارتفاع اين شهرك از سطح دريا، 905 متر است و در عرض جغرافيايي 33.30 درجه قرار دارد. به دليل اينكه زواره در حاشيه دشت مركزي ايران واقع شده، لذا آب و هواي آن گرم و بسيار خشك است؛ به نحوي كه ميانگين بارش ساليانه آن از 103 ميلي متر تجاوز نمي كند و اكثر اين بارندگي نيز از اواسط پاييز تا اواسط بهار مي بارد و در طي شش ماه از سال، هوا گرم و بارندگي و رطوبت هوا بسيار اندك است.
- اقتصاد اين شهرك، عمدتاً بر مبناي امور كشاورزي از قبيل كشت گندم و جو و محصول باغات و صنايع دستي است؛ ولي از آنجاكه مقدار ريزش باران ساليانه كم مي باشد، لذا كشاورزي به صورت ديم در اين منطقه وجود ندارد. مزارع زواره در سابق توسط قنات هاي متعدد اطراف شهرك، آبياري مي شده؛ ولي هم اكنون فقط چهار رشته قنات به نام هاي تقي آباد، كهنگ، مهر و گرم هنوز آب دارند و بقيه آب مصرفي از طريق بيست حلقه چاه عميق كه اكثراً در سمت غرب شهرك قرار دارند، تامين مي شود. كشتزار هاي اهالي نيز عمدتاً در سمت غرب و جنوب غرب، در مسير جاده زواره به اردستان قرار دارند.
اسلاید 4 :
- طراحي شرايط آسايش در مجاور كويري بزرگ و پهناور، كاري بسيار مشكل است و به منظور فراهم نمودن محيط مناسب براي سكونت انسان، شناخت صحيح شرايط اقليمي و حداكثر استفاده از امكانات محيطي و حفاظت از فضا هاي مسكوني در برابر عوامل نامطلوب ضروري است.
- در اين شهرك، باد مطلوب در تابستان، كه به نام «باد خراسان» معروف است، از سمت شمال شرق مي وزد. با توجه به نقشه هوايي (شكل 20)، مشخص است كه كل بافت شهر، سمت كوچه ها و معابر اصلي و حياط مركزي ساختمان ها، رو به سمت اين باد و پشت به آفتاب گرم بعد از ظهر تابستان و همچنين «تفت باد» كه باد نامطلوب بسيار گرم است، قرار دارد. بدين ترتيب در ايام بحراني سال يعني در فصول گرم، بافت شهر و اجزاء آن در مقابل آفتاب گرم و باد نامطلوب، محافظت شده و از باد مطلوب خراسان، جهت تعديل حرارت در تابستان، استفاده گرديده است. به عبارت ديگر، طراحي شهري و همچنين طراحي معماري، با استفاده از ساده ترين و طبيعي ترين امكانات، در جهت تامين شرايط آسايش انسان، صورت گرفته است
اسلاید 5 :
- در زواره، خصوصيات يك شهرك مناطق كويري ايران به بهترين نحو مشهود است و علاوه بر رعايت جهت باد و آفتاب، مسايل ديگر اقليمي نيز رعايت شده است. بافت شهر به صورت متراكم و فضا هاي شهري مانند معابر، ميادين و حسينيه ها، كاملاً محصور مي باشند (شكل20). كليه ساختمان ها، اعم از مذهبي، تجاري، خدماتي و مسكوني، كاملاً درونگرا بوده و تمامي بازشو ها بجز ورودي، به حياط مركزي باز مي شوند و پوسته خارجي ابنيه، كاملاً بسته مي باشند. مصالح مورد استفاده نيز، مانند ساير روستا ها و شهرك هاي مشابه، از گل، خشت و آجر است و در و پنجره ها، چوبي مي باشند. ضخامت ديوار ها نسبتاً زياد است كه خود علاوه بر تقويت استحكام بنا، باعث تعديل نوسان درجه حرارت در طي شبانه روز مي گردند.
- در زواره، طاق ها به صورت گنبدي و قوسي هستند و از چوب جهت پوشش بام، استفاده نگرديده است. سمت جنوبي خانه هاي چهارفصل، يعني همان قسمت تابستان نشين، غالباً مرتفع تر از ساير قسمت هاي خانه مي باشد و اطاق اصلي تابستان نشين در اكثر خانه ها به صورت چهار صفه يا چهار ايواني است و يك چهار طاقي در بالاي آن قرار دارد (شكل 21) كه بخشي از نور و تهويه اطاق را تامين مي كند. در طرفين بعضي از اطاق هاي چهارصفه كه بزرگتر هستند و به نام حوضخانه معروف مي باشند، غالباً يك جفت بادگير كوتاه چهار طرفه وجود دارد و اگر زير حوضخانه، سرداب قرار داشته باشد، بادگير، علاوه بر حوض خانه به سرداب نيز راه دارد.
- با وجود كوچكي و جمعيت نسبتاً كم اين شهرك ساختمان هاي با ارزش متعددي در زواره وجود دارد. علاوه بر خانه هاي مسكوني، مي تون از مسجد جامع زواره، متعلق به دوره سلجوقي كه اولين مسجد چهارايواني ايران بوده و بعد ها به صورت الگو براي ساير مساجد سبك ايراني قرار گرفته و همچنين از مسجد پامنار كه داراي يكي از قديمي ترين مناره هاي ايران است (شكل 23)، منار مسجد ابن كوير، مسجد امام حسن (ع)، مجموعه مير بهاء الدين حيدر، امامزاده يحيي، بازار، يخچال، دو حسينيه، قلعه قديمي و چندين آب انبار و حمام نام برد.
- ولي جاي تاسف است كه بافت قديم زواره با وجود داشتن پيشينه تاريخي بسيار باارزش و معماري اقليمي و در عين حال بسيار زيبا، مانند بافت قديم ساير شهر هاي ايران، در حال فروپاشي و از بين رفتن است و بنا هاي قديمي اين شهرك به تدريج، جاي خود را به سيمان و تيرآهن مي دهند.
اسلاید 6 :
دزفول و شوشتر
در سمت جنوب غربي رشته كوه زاگرس، آنجا كه سطح ناهموار كوه تمام، و دشت مسطح خوزستان شروع مي شود، از لحاظ آب و هوايي، شرايط خاصي دارد؛ زيرا اين ناحيه از يك طرف پشت به كوه و از طرف ديگر رو به دشت خوزستان و پس از آن خليج فارس دارد. رطوبت خليج بدون مشكل به اين ناحيه مي رسد منتها به لحاظ فاصله نسبتاً زياد حدود 250 كيلومتر، از مقدار رطوبت هوا كاسته مي شود. بدين جهت رطوبت شهر هايي در اين نواحي، مانند دزفول با معدل رطوبت نسبي 59% در ساعت 6:30 صبح، از رطوبت بنادر مجاور خليج فارس مانند آبادان با معدل رطوبت نسبي 63% در ساعت 6:30 صبح، كمتر است ولي به مراتب، بيش از مناطق گرم در فلات مركزي ايران مانند يزد با رطوبت نسبي 43% در ساعت 6:30 صبح، مي باشد. براي اطلاعات بيشتر به اطلاعات آمار وضع جوي مناطق مختلف اقليمي كه در بخش سوم كتاب بررسي اقليمي ابنيه سنتي ايران نوشته وحيد قباديان آمده است، مراجعه كنيد.
با توجه به ميزان درجه حرارت و رطوبت نسبي، مي توان اين ناحيه را از لحاظ اقليمي، بين منطقه گرم و خشك مناطق مركزي ايران و گرم و مرطوب سواحل جنوبي كشور، محسوب نمود. در دو شهر باستاني دزفول و شوشتر كه هر دو داراي بافت شهري قديمي اي به مقياس بسيار وسيع مي باشند، ملاحظه مي شود كه اقليم گرم و نيمه مرطوب، باعث ايجاد بافت شهري و فرم ابنيه اي شده كه حالت بينابين با بافت شهري و فرم ابنيه در دو منطقه گرم و خشك و گرم و مرطوب دارد.
همان گونه كه در همين مقاله ذكر شد، در شهر هاي گرم و خشك مانند يزد، نايين و زواره، بافت شهري متراكم، و ابنيه، كاملاً درون گرا مي باشند و كليه بازشو ها به درون ساختمان باز مي شوند. در كوچه هاي مناطق مسكوني اينگونه شهر ها، عابر با نماي ديوار هايي كه بجز يك درب ورودي كوچك، هيچگونه بازشويي به بيرون ندارند و با كاهگل اندود شده اند مواجه مي شود. اغلب، بعد از ورود به خانه مي توان زيبايي آجر و ظرافت هاي معماري ايران را مشاهده نمود ولي در دزفول و شوشتر، آجركاري هاي كم نظير و ريزه كاري هاي بسيار زيبا را در تمامي معابر و در سطح شهر مي توان مشاهده كرد. يكي از دلايل اين مطلب به خاطر حرارت طاقت فرسا و رطوبت نسبتاً زياد هوا در طي حدود نيمي از سال است. جهت مقابله با اين حرارت و رطوبت بيش از حد، تهويه دو طرفه هواي داخل بنا، ضروري است و به همين دليل، ساختمان هاي اين دو شهر، مانند مناطق گرم و مرطوب جنوب كشور، به صورت نيمه درونگرا هستند و بازشو ها بر روي سطوح داخلي و خارجي بنا قرار مي گيرد و هر دو نما از لحاظ اهميت و زيباي، تقريباً يكسان هستند و روي هر دوي آنها، نماسازي انجام مي شود؛ اگرچه مانند خانه هاي سواحل جنوبي، در اينجا نيز نماي داخلي، قدري زيباتر و پركار تر از نماي خارجي است
اسلاید 7 :
- در اين گذر ها، انسان، واقعاً مفهوم هماهنگي و گوناگوني در مقياس انسان را حس مي كند. اين گذر ها با وجود دارا بودن انسجام و وحدت بصري از لحاظ شكل، رنگ و نوع مصالح، از تنوع كافي از نظر نحوه اجرا، ابعاد و فرم برخوردارند و براي هر عابر پياده اي مي تواند بسيار جالب و دلپذير باشد. امري كه متاسفانه در معابر امروزي، كمتر ديده مي شود.
- در قديم چون محدوده زمين هر ساختماني، مانند امروز، مستطيل شكل نبوده و مقررات و ضوابط شهرداري نيز از لحاظ حريم فضاي معابر، همانند زمان حاضر، مدون نبوده و به علاوه، هر محله اي در بافت شهري، تقريباً خودمختار و اهل محل از لحاظ قومي و يا صنفي، هم مسلك بوده اند، لذا در بسياري از موارد، گسترش خانه بر روي كوچه نيز ادامه مي يافته و يك يا چند اطاق بر روي گذر مي ساختند و عبور و مرور از زير اين اطاق ها كه ساباط ناميده مي شده (شكل 24)، انجام مي گرفته است.
- اين ساباط ها علاوه بر سايه، باعث ايجاد كوران نيز مي شدند؛ امري كه در مناطق گرم و نيمه مرطوب، ضروري است. همانند اين ساباط ها را مي توان در بافت قديم اكثر شهر ها و روستا هاي مناطق گرم و خشك، گرم و نيمه مرطوب و همچنين سرد و كوهستاني، ديد. ساباط، باعث تعديل درجه حرارت گذر مي شود. در مناطق كوهستاني و سرد، ابعاد ساباط، كوچك ولي در مناطق گرم و خشك و مخصوصاً گرم و مرطوب، ابعاد ساباط، بزرگ مي باشد.
- به طور كلي، طول و عرض حياط هاي خانه هاي مسكوني در دزفول و شوشتر، نسبت به حياط هاي مشابه در مناطق مركزي ايران، كوچكتر، و از خانه هاي سواحل جنوبي، قدري بزرگتر است. ارتفاع اطاق ها نيز از اطاق هاي مشابه در سواحل جنوبي كوتاهتر است. در اين دو شهر، جهت پي، از سنگ و به منظور نماكاري و اجراي طاق ها، از آجر استفاده مي شود.
- به جرات مي توان بيان نمود كه شاهكار فن و هنر معماري با آجر ايران، در دو شهر دزفول و شوشتر نمايش پيدا مي كند. در اين دو شهر، تقريباً كل مجموعه بافت قديم، با آجر هاي نما پوشيده شده است و هر ساختمان، طرح مخصوص به خود دارد. اينگونه ابنيه، هنوز به مقدار وسيع در كل بافت قديم هر دو شهر وجود دارد ولي روند «توسعه»، گريبانگير اين دو شهر نيز شده است. خيابان كشي هاي بدون مطالعه و اقدامات غير منطقي مسئولان، خطري عمده در از بين رفتن هويت و اصالت اين دو شهر محسوب مي شود. آثار پيش از اسلام نيز مورد تهديد قرار دارند. ضمن بازديد نگارنده از كاخ خشايار شاه در شهر تاريخي شوش در سال 1367، مطلع شدم كه شهرداري آن شهر، خواهان تبديل اين كاخ هخامنشي به يك پارك است.
اسلاید 8 :
- در اين گذر ها، انسان، واقعاً مفهوم هماهنگي و گوناگوني در مقياس انسان را حس مي كند. اين گذر ها با وجود دارا بودن انسجام و وحدت بصري از لحاظ شكل، رنگ و نوع مصالح، از تنوع كافي از نظر نحوه اجرا، ابعاد و فرم برخوردارند و براي هر عابر پياده اي مي تواند بسيار جالب و دلپذير باشد. امري كه متاسفانه در معابر امروزي، كمتر ديده مي شود.
- در قديم چون محدوده زمين هر ساختماني، مانند امروز، مستطيل شكل نبوده و مقررات و ضوابط شهرداري نيز از لحاظ حريم فضاي معابر، همانند زمان حاضر، مدون نبوده و به علاوه، هر محله اي در بافت شهري، تقريباً خودمختار و اهل محل از لحاظ قومي و يا صنفي، هم مسلك بوده اند، لذا در بسياري از موارد، گسترش خانه بر روي كوچه نيز ادامه مي يافته و يك يا چند اطاق بر روي گذر مي ساختند و عبور و مرور از زير اين اطاق ها كه ساباط ناميده مي شده (شكل 24)، انجام مي گرفته است.
- اين ساباط ها علاوه بر سايه، باعث ايجاد كوران نيز مي شدند؛ امري كه در مناطق گرم و نيمه مرطوب، ضروري است. همانند اين ساباط ها را مي توان در بافت قديم اكثر شهر ها و روستا هاي مناطق گرم و خشك، گرم و نيمه مرطوب و همچنين سرد و كوهستاني، ديد. ساباط، باعث تعديل درجه حرارت گذر مي شود. در مناطق كوهستاني و سرد، ابعاد ساباط، كوچك ولي در مناطق گرم و خشك و مخصوصاً گرم و مرطوب، ابعاد ساباط، بزرگ مي باشد.
- به طور كلي، طول و عرض حياط هاي خانه هاي مسكوني در دزفول و شوشتر، نسبت به حياط هاي مشابه در مناطق مركزي ايران، كوچكتر، و از خانه هاي سواحل جنوبي، قدري بزرگتر است. ارتفاع اطاق ها نيز از اطاق هاي مشابه در سواحل جنوبي كوتاهتر است. در اين دو شهر، جهت پي، از سنگ و به منظور نماكاري و اجراي طاق ها، از آجر استفاده مي شود.
- به جرات مي توان بيان نمود كه شاهكار فن و هنر معماري با آجر ايران، در دو شهر دزفول و شوشتر نمايش پيدا مي كند. در اين دو شهر، تقريباً كل مجموعه بافت قديم، با آجر هاي نما پوشيده شده است و هر ساختمان، طرح مخصوص به خود دارد. اينگونه ابنيه، هنوز به مقدار وسيع در كل بافت قديم هر دو شهر وجود دارد ولي روند «توسعه»، گريبانگير اين دو شهر نيز شده است. خيابان كشي هاي بدون مطالعه و اقدامات غير منطقي مسئولان، خطري عمده در از بين رفتن هويت و اصالت اين دو شهر محسوب مي شود. آثار پيش از اسلام نيز مورد تهديد قرار دارند. ضمن بازديد نگارنده از كاخ خشايار شاه در شهر تاريخي شوش در سال 1367، مطلع شدم كه شهرداري آن شهر، خواهان تبديل اين كاخ هخامنشي به يك پارك است.
اسلاید 9 :
- ساختمان هاي گلي، خشتي و آجري
- به دليل اينكه چوب در مناطق گرم و خشك، كمياب است و از آن، جهت سرپناه نمي توان استفاده نمود و سنگ نيز فقط در مناطق كوهستاني و كنار رودخانه ها يافت مي شود، لذا تنها مصالحي كه به منظور امور ساختماني به صورت گسترده در اين مناطق مي توان استفاده نمود، خاك است. با توجه به آمار هاي نوع مصالح در ساختمان ها، مشاهده مي شود كه در كل ايران و به خصوص در مناطق گرم و خشك كشور، ساختمان هاي اجرا شده با مصالح خاكي به مراتب بيشتر از هر نوع ساختمان ديگري است. براي اطلاعات بيشتر به جداول 2 و 3 در بخش سوم يا ضميمه كتاب بررسي اقليمي ابنيه سنتي ايران نوشته وحيد قباديان مراجعه كنيد.
اسلاید 10 :
- ساختمان هاي خشتي
- ساختمان هاي خشتي نيز جزء قديمي ترين ابنيه مي باشند. باقيمانده كهن ترين نمونه هاي اين نوع ساختمان ها، در دره هاي دهلران پيدا شده كه متعلق به 5800 تا 6200 سال قبل از ميلاد مي باشد. مصالح اين ساختمان ها، خشت هاي مربع شكل است كه با دست، قالب گيري شده و در زير تابش آفتاب، خشك شده اند. در كشور ما، متداول ترين مصالح ساختماني، بجز در نواحي جنوبي بحر خزر، خشت بوده است. اكثر ساختمان هاي مسكوني و عمومي از قبيل خانه ها، مساجد، مدارس، كاروانسرا ها و غيره با خشت ساخته مي شده است. هنوز هم درصد بالايي از ساختمان هاي كنوني ايران زمين، خشتي است. طبق برآورد سرشماري نفوس و مسكن در آبان ماه 1355، 17.61 درصد ابنيه ايران، خشتي و گلي بوده كه در شهر ها اين مقدار 11.96% و در روستا ها 22.2% بوده است. استفاده از مصالح خشتي و گلي و بهبود عملكرد اين مصالح هنوز كماكان يكي از اركان اصلي معماري ما است.
- ساختمان هاي خشتي، فرم تكامل يافته ساختمان هاي گلي مي باشد؛ زيرا مصالح هر دو نوع ساختمان، يكي است؛ منتها، تفاوت در اينجاست كه براي ساختمان هاي خشتي، توده گل را ابتدا قالب گيري مي كنند و پس از خشك شدن اين توده در زير آفتاب، در ساختمان به كار برده مي شود. خشت هايي كه در تپه سيلك در نزديكي كاشان به دست آمده، به صورت مكعب مستطيل هايي است با اضلاع ناهموار كه با دست قالب گيري شده است. نوع كاملتر اين خشت ها در قالب هاي چوبي، فرم گرفته كه به صورت مكعب مستطيل و با اضلاع صاف و منظم بوده است.
- براي تهيه خشت، خاك رس را با 20 تا 30 درصد ماسه بادي مخلوط مي كنند. سپس اين مخلوط را در حوضچه هايي ريخته و حوضچه ها را با آب پر مي كنند كه بدان «آبخوره» مي گويند و به مدت دو روز به حال خود مي گذارند تا دانه هاي خاك رس خيس بخورد. خاك رس خيس خورده را دوباره به هم مي زنند تا به صورت خمير گل درآيد و سپس آن را در قالب هاي چوب يا آهني، شكل مي دهند. گاهي براي مقاوم كردن خشت، به ملات آن، گرد آهك مي زنند. گاهي هم به ملات، كاه اضافه مي كنند. كاه مانند آرماتور در بتن، دانه هاي رس و ماسه را به هم نگه مي دارد و همانطور كه قبلاً عنوان شد، مانع از ترك خوردن خشت مي شود.
- در مناطقي كه بارندگي و رطوبت، زيادتر است، به ملات خشت، نمك طعام مي زنند كه از روييدن گياهان در خشت، جلوگيري شود. به علاوه، وجود نمك طعام در خشت از نشت آب باران و برف تا اندازه اي جلوگيري مي كند و خشت كندتر آب پس مي دهد.
- پس از قالب گيري خشت، آن را در فضاي باز و در زير تابش آفتاب قرار مي دهند. خشت در هواي آزاد، پس از 3 تا 15 روز، رطوبت خود را از دست مي دهد و خشك مي شود. در نقاط نمناك، اين مدت بيشتر طول مي كشد و اگر سرما زياد باشد، خشت تر، يخ مي زند و خرد مي شود. بنابراين خشك كردن خشت در مواقع يخبندان، عملي نيست.
در متن اصلی پاورپوینت به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر پاورپوینت آن را خریداری کنید
