بخشی از مقاله
چکیده
اهداف : ورزش به عنوان یک عامل استرس زا سبب ایجاد التهاب و همچمین فعال سازی سیستم ایمنی می گردد. هدف از این تحقیق بررسی اثر فعالیت ورزشی حاد با شدت های بالا و متوسط بر سطح WBC - گلبول سفید - موش های صحرایی نر می باشد.
روش کار : روش تحقیق نیمه تجربی با استفاده از 48 سر موش نژاد ویستار نر می باشد که به دو گروه 18 تایی تمربن با شدت بالا و شدت متوسط و گروه 12 تایی کنترل تقسیم شدند. گروه 18 تایی اول با شدت 35 متر بر ثانیه به مدت 60 دقیق و گروه 18 تایی دوم با سرعت 18 متر بر ثانیه به مدت 60 دقیقه بر روی تردمیل دویدند. سپس گروههای تجربی به سه زیر گروه 6 تایی تقسیم و در دو فاصله زمانی : بلافاصله بعد تمربن و 24 ساعت بعد تمرین خون گیری شدند.کروه کنترل نیز به سه زیر گروه 4 تایی تقسیم و باهمین فاصله زمانی خون گیری شدند.
یافته ها : بر اساس آزمون تحلیل واریانس چند متغیره انجام فعالیت ورزشی حاد با شدت های بالا و متوسط سبب تغیرات معناداری بر گلبول های سفید نداشته است همچنین تعداد گلبول های سفید بلافاصله بعد از تمرین و 24 ساعت بعد از تمرین دارای تفاوت معنا داری نشده است.
بحث ونتیجه گیری: تمرینات مختلف و با شدت های مختلف تأثیرات متفاوتی بر سطوح WBC - گلبول های سفید - دارد که می تواند نشاند دهنده این باشد که عوامل مختلفی نیز در کاهش و یا
افزایش آن ها موثر است اگرچه تمریناتی که میزان آسیب عضلانی بیشتری را ایجاد می کنند سبب افزایش تعداد گلبول های سفید می کردد.
واژه های کلیدی
فعالیت ورزشی حاد، WBC، سیستم ایمنی
مقدمه
تغییر برخی عوامل ایمنی در هنگام فعالیت های ورزشی، باعث ایجاد یک دوره به اصطلاح پنجره باز می شود که عوامل بیماری زا می توانند از این طریق، در بدن میزبان جایگاهی به دست آورند و احتمال ابتلا به عفونت را پس از ورزش افزایش دهند. به طوری که بررسی های اخیر نشان داده اند، ورزشکاران در زمان تمرین های شدید و مسابقات حساس و مهم، در برابر بیماری های خاص مانند عفونت های مجاری تنفسی فوقانی مستعدترندتعداد لکوسیت های درگردش و غلظت ایمونوگلوبولین ها و سیستم کمپلمان سرم، به عنوان عوامل مهم سیستم ایمنی بدن، ممکن است تحت تأثیر حاد فعالیت های ورزشی شدید قرار گیرند. در واقع لکوسیت ها، در تمام جنبه های اعمال ایمنی بدن درگیر هستند .این نقش ممکن است به صورت مستقیم، از طریق فعالیت سلولی و یا غیر مستقیم از طریق رهاسازی عوامل محلول در خون باشد .یکی از تغییرات چشمگیر و ثابتی که در جریان ورزش دیده می شود، لکوسیتوزیس - افزایش تعداد گلبو لهای سفید در گردش خون - است .تعداد گلبول های سفید در گردش ممکن است تا چهار برابر زمان استراحت افزایش پیدا کند و پس از توقف ورزش، تا ساعت ها در حد بالا باقی بماند؛ به طور کلی، به نظر می رسد مقدار لکوسیتوزیس، با شدت و مدت تمرین نسبت مستقیم و با میزان آمادگی فرد، نسبت معکوس دارد یکی از سیستم های مهم و حیاتی بدن سیستم ایمنی اسیت که بدون عملکرد صحیح آن ادامه حیات غیرممکن خواهد بود. جنبه های گوناگون فعالیت های بدنی، اثرات متفاوتی بر اجزای این سیستم می گذارد که شناسایی این اثرات بینش ما را در شناخت و تفسیر مکانیسم های فیزیولوژیک و عکس العمل های بیولوژیکی بدن وسیع تر می نماید فشارهای ناشی از کار بدنی به ویژه فعالیت هیی ورزشی می تواند بسیاری از اجزا و کارکردهای سیسیتم ایمنی را تحت تأثیر قرار دهد .فعالیت ورزشی می توانید به تغییرات سیسیتم ایمنی منجر شود نشان داده شده است که محیط های غیرطبیعی منبع مهم استرس فیزیولوژیکی هستند که می توانند باعث اختلال در کارکرد طبیعی سیسیتم ایمنی شوند عواملی مانند آسیب عضلانی موضعی، تغییرات متابولیکی، رهایش کورتیزول و افزایش دمای بدن باعث تغییرات ایمنی ناشی از فعالیت بدنی می شود برپایه ی برخی مطالعات ، فعالیت های ورزشی با شدت متوسط، کارکرد سیستم ایمنی بدن را ارتقا بخشییه در حالی که فعالیی های ورزشی شدید و طولانی مدت بسیاری از ابعاد کارکردی سیسیتم ایمنی را تضعیف می کند فعالیت ورزشی، واکنش التهابی مشابه با بیماری ها برای تغییرات در محتوای سلول ایمنی و آزادسازی پروتئین های واکنشی فاز حاد ایجاد می کنید گرچه وقتی فعالیت ورزشی به پایان می رسد زیر مجموعه های لکوسیت ها رفتار متناقضی را از خود نشان می دهند، اما افزایش گرانولوسیت ها برای چند ساعت پس از آزمون می توانید ثابت بماند و لنفوسیت ها به سرعت به زیر سطوح قبل ا ز فعالیت کاهش یابنداین کاهش به شدت و نوع ورزش بستگی داشته و می تواند حداقل از چندین ساعت تا چند روز ادامه یابید که خود می تواند علتی برای سرکوب سیستم ایمنی باشد
روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود و نمونه آماری شامل 48 سرموش بالغ 8 هفته ای از نژاد ویستار با وزن میانگین140-15 گرم که به صورت تصادفی به سه گروه، شامل 2 گروه تجربی و در هر گروه 18 سرموش و 1 گروه کنترل با 12 سر موش تقسیم شدند .هم گروه تجربی وهم گروه کنترل از یک نوع ماده غذایی استفاده کرده و آب حیوانات از طریق ظرف های مخصوص پلاستیکی که بر رویدرِ قفس قرار می گرفت، تأمین می شد .محل نگهداری موش های از نظر نور و دما بهدقّت کنترل می شد و حیوانات در دمای 22 درجه سانتیگراد و چرخه محیطی روشنایی به تاریکی 12 به 12 ساعت و رطوبت 53 درصد نگهداری شدند .هم چنین از تهویه و جریان مناسب هوا برخوردار بودند.
روش اجرای پروتکل تمرینی
نوار گردان ویژه موش های صحرایی که در این تحقیق استفاده شد، ساخت ایران بود . این دستگاه دارای شوکر دستی و اتومات، شیب مثبت و منفی قابل تنظیم، دارای صفحه نمایشگر سرعت، مسافت، زمان و ولتاژ شوکر بود .برنامه آشنایی شامل 5 جلسه راه رفتن و دویدن با سرعت 5 تا 8 متر در دقیقه و شیب صفر درصد و به مدت 5 تا 10 دقیقه بود .برای تحریک به دویدن، شوک الکتریکی ملایمی در عقب دستگاه تعبیه شد .برای جلوگیری از آثار احتمالی شوک الکتریکی بر نتایج پژوهش در مرحله آشناسازی حیوانات با فعالیت روی نوارگردان از طریق شرطی سازی با صدا به حیوانات آموزش داده شد تا از نزدیک شدن و استراحت در بخش انتهایی دستگاه خودداری کنند.
