بخشی از مقاله
چکیده
پیش زمینه و هدف: با توجه به تاثیر روشها و شدت هاي مختلف تمرینی بر تولید رادیکال هاي آزاد و تاثیر رادیکال هاي آزاد بر آسیب سلول هاي کبدي و افزایش رهایش آنزیم هاي کبدي در خون، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات استقامتی شدید بر سطوح سرمی آنزیم هاي کبدي - ALT,AST - موشهاي صحرایی نر ویستار بود.
مواد و روش کار: 14 سر موش صحرایی نر بالغ، به صورت تصادفی در 2 گروه کنترل - - 6 و استقامتیشدید - - 8، تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل تمرین استقامتی روي تردمیل به مدت 8 هفته - 5 روز در هفته - بود. آب و غذاي استاندارد به اندازه اشتها در اختیار آزمودنی ها بود. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و پس از 8 ساعت ناشتایی شبانه، نمونههاي خونی و بافتی جمع آوري شد و با استفاده از روش IFCC ، غلظت سرمی آنزیمها اندازه گیري شد. براي تجزیه و تحلیل دادهها از تی تست مستقل استفاده شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد 8 هفته تمرینات استقامتی در مقایسه با گروه کنترل تاثیر معنی داري بر میزان AST سرم نداشت، اما موجب افزایش غیرمعنیدار 8 - درصدي - میزان ALT سرم نسبت به گروه کنترل شد. این بدان معنی است که تمرینات استقامتی موجب افزایش غیر معنی دار میزان ALT نسبت به گروه کنترل شده است - . - p>0/05
نتیجهگیري: افزایش این آنزیم هاي ترانس آمیناز سرم نشانگر در خطر بودن کبد است. اما این پژوهش نشان داد که 8 هفته تمرین استقامتی تاثیري بر این آنزیم ها نداشته است.
مقدمه
فعالیتهاي ورزشی میتواند بسیاري از اجزاء و عملکردهاي دستگاه ایمنی را تحت تاثیر قرار دهد - . - 1 یکی از آسیب هایی که خستگی تمرین به همراه دارد، آسیب هاي حاد کبد می باشد که باعث افزایش آنزیم هاي آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز می شود. در رابطه با اثر تمرینات طولانی مدت مشخص شده است که 6 و 12 هفته تمرینات تداومی و تناوبی باعث افزایش معنی داري در سطوح آنزیم هاي آلانین آمینوترانسفراز فسفاتاز، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز می شود - . - 2 پژوهش هاي دیگر نیز اثرات دوي مارتن را روي پارامترهاي بیوشیمیایی و هماتولوژیکال بررسی کردند و نتایج نشان دادند که فعالیت آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز سرم بعد از مسابقه افزایش یافته است - . - 3 اخیرا در پژوهشی برخی از پژوهشگران - 2015 - عنوان کرده اند تولید رادیکال هاي آزاد توسط مواد سمی در بدن موجب اختلال در عملکرد کبد شده و با آسیب به سلول هاي کبدي موجب افزایش آنزیم هاي کبدي آسپارتات آمینوترانسفرازها 1 - AST - و آلانین آمینوترانسفرازها 2 - ALT - می شود. . - 4 -
آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در قلب، کبد، عضله اسکلتی، کلیه، مغز، پانکراس، ریه، لکوسیت ها و اریتروسیت ها یافت شده است - - 5، اما آنزیم آلانین آمینوترانسفراز فسفاتاز در کبد، کلیه و با مقادیر کمتر در قلب و عضله اسکلتی یافت می شود - . - 5 آسپارتات آمینوترانسفرازها - AST - و آلانین آمینوترانسفرازها - ALT - ، آنزیم هاي آمینوترانسفراز داخل سلولی موجود در سلول هاي کبدي هستند و پس از مرگ سلولی یا آسیب در سلول هاي کبدي، به گردش خون آزاد می شوند و افزایش این آنزیم هاي ترانس آمیناز سرم نشانگر در خطر بودن کبد است - . - 4 از این رو احتمالا تغییر غلظت این آنزیم ها می تواند به علت ایجاد آسیب کبدي و عضلانی باشد. اما از طرف دیگر سایر مطالعات نشان داده اند که تمرین تاثیري بر این آنزیم ها نداشته است. این گونه به نظر می رسد که شدت، مدت و نوع تمرین، آثار متفاوتی بر بروز آسیب هاي به همراه داشته باشد . با توجه به تاثیر روشها و شدت هاي مختلف تمرینی بر تولید رادیکال هاي آزاد - 6 - و تاثیر رادیکال هاي آزاد بر آسیب سلول هاي کبدي و افزایش رهایش آنزیم هاي کبدي در خون - 4 - و تاثیر تمرینات شدید بر افزایش آنزیم هاي کبدي - - 7 ,3 ,2، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات استقامتی بر سطوح سرمی آنزیم هاي کبدي - ALT,AST - موش هاي صحرایی نر ویستار خواهد بود.
مواد و روش کار
پژوهش به روش تجربی انجام گرفت. 14 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن 8 هفته - بالغ - از انیستیتو پاستور - ایران - خریداري شد. پس از یک هفته آشناسازي با پروتکل تمرینی، موشها بر اساس وزن به طور تصادفی در 2 گروه گروه هاي کنترل - 6 سر - و استقامتی شدید - 8 سر - قرار گرفتند. موشها در قفسهاي پلیکربنات، در دماي 22±2 درجه سانتیگراد و چرخه 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و رطوبت یکسان و کنترل شده - - 55-45 نگهداري شدند. آب و مواد غذایی در حد اشتهاي موشها در دسترس بود. پروتکل تمرین استقامتی شامل 8 هفته - - 8 و به مدت پنج روز در هفته - شنبه،یکشنبه،دوشنبه،چهارشنبه،پنجشنبه - و در ساعت مشخصی از روز 15 - تا 18 عصر - بر روي نوارگردان جوندگان اجرا شد. برنامههاي تمرینی با سرعت 10 متر در دقیقه و به مدت 30 دقیقه در هفته اول اجرا شد و در ادامه با افزایش تدریجی - هر هفته - ، سرعت به 35 متر در دقیقه ، و مدت زمان تمرین در هفته آخر به 70 دقیقه - برابر با 80-85 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی - رسید - جدول . - 1 براي جلوگیري از بیش تمرینی در هفته پنجم کاهش بار - جدول - 1 اعمال شد. قبل از شروع هر جلسه تمرین، 5 دقیقه گرم کردن - با سرعت 8 متر در دقیقه - و در پایان تمرین 5 دقیقه سرد کردن - با سرعت 6 متر بر دقیقه - انجام شد.
