بخشی از مقاله
چکیده
ترشح انسولین در اختلالات تولیدمثلی نظیر سندرم تخمدان پلی کیستیک - - PCOS بسیار بالا است. برای بررسی اثرات داروی الدوپا بر ترشح انسولین، ده موش صحرایی ماده بالغ مبتلا به PCOS در دو گروه 5تایی به ترتیب سالین و 100 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن الدوپا را دریافت کردند. پنج موشصحرایی سالم به عنوان کنترل تعیین شد. با جمع-آوری نمونههای سرمی میانگین غلظت سرمی آدیپونکتین با روش الایزا اندازهگیری شد. الدوپا سبب کاهش معنیدار ترشحانسولین در مقایسه با گروه PCOS کنترل شد. کاهش فعالیت مسیر پیامرسانی دوپامینرژیکی ممکن است در افزایش ترشح انسولین در افراد PCOSدخالت داشته باشد.
مقدمه
در حال حاضر یکی از مهمترین عوامل در ایجاد ناباروری زنان ابتلا به سندروم تخمدان پلیکیستیک - - PCOS است. در این سندرم سطح هورمونهای زنانه - نظیر استروژن، پروژسترون، LH و - FSH دچار عدم تعادل شده و باعث افزایش هورمون-های مردانه - آندروژن ها شامل تستوسترون، آندروستندیون، دی هیدرواپیآندروسترون - و هورمون انسولین میگردد. افراد مبتلا به PCOS به دلیل ایجاد مقاومت به انسولین در معرض خطر بالای ابتلا به دیابت هستند
دوپامین نورونرانسمیتر آمینواسیدی ازنوع کاتکولامینها است. آن یکی از نوروترانسمیترهای مهم مغزی است و اعمال مختلف آن به وسیله دو مجموعه گیرنده گروه D1 و گروهD2 انجام میگیرد. انشعابات دوپامینرژیکی همچنین درتخمدان درسلول های تکا وجوددارد.
الدوپا دارویی است که به وسیله آنزیم آروماتیک L آمینواسید دکربوکسیلاز درپایانههای عصبی درسراسربدن به سرعت به دوپامین مبدل میشود. انسولین یک هورمون پپتیدی با51 اسید آمینه است که در ابتدابه صورت یک پیش هورمون به نام پروانسولین ازسول های جزایر لانگرهانس تولیدمیشود وبعد ازتغییراتی به انسولین تبدیل میشود. از آنجا که گیرندههای دوپامین در سلول های بتای پانکراس بیان میشوند و مسیر دوپامینرژیکی اثرات مهاری بر ترشح انسولین در افراد سالم اعمال میکند در این تحقیق اثرات تزریق ال دوپا بر میزان ترشح انسولین در موشهای صحرایی مبتلا به PCOS بررسی میشود.
مواد و روش ها
برای انجام این تحقیق 15موش صحرایی ماده بالغ ، از نژاد ویستار به وزن 180 الی220 گرم انتخاب شدند. پنج موش-صحرایی سالم به عنوان کنترل تعیین شد. از طریق نمونهبرداری واژنی مرحله استروس سیکل جنسی تعیین شد و با تزریق2میلی گرم در 0/2 میلیلیتر روغن کنجدسندرم تخمدان پلی کیستیک در 10 موش هایی صحرایی القا گردید. بعد از 60روز با بررسی نمونههای واژنی و مشاهده مرحله استروس پایدارو سلولهای شاخی مخاط واژن و برشگیری از تخمدان القای کامل پلی کیستیک تایید شد. موشهای صحرایی مبتلا به PCOS در دو گروه 5 تایی به ترتیب تزریق داخل صفاقی سالین یا 100 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن الدوپا را دریافت کردند.
موشهای صحرایی سالم کنترل تزریق داخل صفاقی سالین را دریافت کردند. نمونه های خونی بعد از 30 دقیقه از تزریق از طریق ورید دم جمع آوری شدند. نمونههای سرمی با انجام سانتریفیوژ به مدت 15دقیقه با دور 3500rpm جداسازی گردید و تاهنگام اندازهگیری هورمونی دردستگاه فریزر دردمای-20 درجه سانتیگراد نگهداری شد. نمونههای سرمی با استفاده از کیت هورمون انسولین ویژه موش صحرایی و با استفاده از آزمون آنوای یک طرفه و نرم افزار SPSS آنالیز شدند و مقایسه میانگین داده ها با آزمون تعقیبی توکی صورت گرفت و P<0.05 از نظر آماری معنیدار گزارش شد.
نتایج
میانگین غلظت سرمی هورمون انسولین در موشهای صحرایی مبتلا به سندروم تخمدان پلیکیستیکدریافتکننده سالین به میزان 0.37 برابر نسبت به موشهای صحرایی سالم دریافتکننده سالین افزایشیافت که این میزان افزایش از نظر آماری معنیدار است.با تزریق داروی الدوپامیانگین غلظت سرمی هورمون انسولین در موشهای صحرایی مبتلا به سندروم تخمدان پلیکیستیک به میزان 0.28 برابر نسبت به موشهای صحرایی مبتلا به سندروم تخمدان پلیکیستیک دریافت- کننده سالین کاهش یافت که این میزان کاهش از نظر آماری معنیدار است. همچنین با تزریق داروی الدوپا میانگین غلظت سرمی هورمون انسولین در موشهای صحرایی مبتلا به سندروم تخمدان پلیکیستیک به میزان 0.07 برابر نسبت به موشهای صحرایی سالم دریافتکننده سالین افزایش یافت که این میزان افزایش از نظر آماری معنیدار نبود.
شکل 1 اثرات تزریق الدوپا بر میانگین غلظت سرمی هورمون انسولین در موشهای صحرایی ماده سالم و مبتلا به .PCOS نتایج به صورت میانگین SEM ارایه شدهاند. در هر گروه n =5 و P<0/05 از نظر آماری معنیدار گزارش شده است.
بحث
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که داروی الدوپا سبب کاهش ترشح انسولین در موشهای صحرایی مبتلا به سندروم تخمدان پلیکیستیک گردید. نتایج حاصل منطبق بر اثرات مسیر پیامرسانی دوپامینرژیکی بر ترشح انسولین در افراد سالم است که اثرات مهاری دوپامین یا آگونیستهای آن بر ترشح انسولین را گزارش کردهان.[4] از آنجا که گیرندههای دوپامین علاوه بر نواحی مختلف بدن، در سلولهای بتای غده پانکراس بیان میشود.[2] همچنین نشان داده شده است که تخریب گیرندههای دوپامینی منجر به اختلال در ترشح هورمون انسولین میگردد و سبب ایجاد اختلال در متابولیسم گلوکز می-گردد.
