بخشی از مقاله
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف ملاتونین بر شاخصهای قلبی -تنفسی دختران ورزشکار هنگام استراحت،فعالیت ورزشی و بازیافت بود .بدین منظورعوامل ضربان قلب،فشار خون ودمای بدن وحداکثر اکسیژن مصرفی در دو مرحله قبل و بعد از مصرف ملاتونین در سه حالت استراحت، فعالیت ورزشی و بازیافت اندازه گیری شد. 10نفر از دختران بسکتبالیست لیگ برتر شهر شیراز. - سن 21/80 1/135 سال،قد171 /10 1/676 =سانتی متر، وزن 61 /30 1/693 کیلوگرم - ، بر اساس منظم بودن سیکل عادت ماهیانه در 3 ماه گذشته، برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند.در روز اول عوامل ضربان قلب ،فشار خون و دمای استراحتی بدن اندازه گیری شد. برای بررسی عوامل مذکور در حالت فعالیت ورزشی و اندازه گیری حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنی ها، آنها تست بروس را تا سر حد واماندگی انجام دادند. عوامل مورد نظر درهنگام آزمون بروس نیز اندازه گیری و ثبت شدند. حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنی ها با استفاده از زمان آزمون بروس محاسبه شد. 30 دقیقه پس از فعالیت، عوامل ضربان قلب، فشار خون و دمای بدن در حالت بازیافت اندازه گیری و ثبت شد. در مرحله دوم، یعنی 72 ساعت بعد، ابتدا در حال استراحت و قبل از مصرف ملاتونین، عوامل یاد شده اندازه گیری و ثبت شدند. سپس هر آزمودنی 10 میلی گرم ملاتونین مصرف نموده و30 دقیقه بعد عوامل مذکور مجددا در مرحله استراحتی اندازه گیری شدند. بقیه مراحل مانند مرحله اول انجام ونتایج اندازه گیری ها ثبت شدند . ضربان قلب استراحتی ،فعالیت ورزشی و بازیافت در حد معناداری پس از مصرف ملاتونین کاهش یافت.مصرف ملاتونین بر فشار خون استراحتی علی رغم کاهش، معنادار مشاهده نشد. اما بر فشار خون فعالیت ورزشی و بازیافت به طور معناداری اثر کاهنده داشت.همچنین، مصرف ملاتونین بر دمای بدن استراحتی، فعالیت ورزشی وبازیافت اثر کاهنده معناداری را نشان داد.ضمنا مصرف ملاتونین باعث افزایش معنادار حداکثر اکسیژن مصرفی هر شخص شد.
مقدمه
ملاتونین یا 5 متوکسی- ان استیل ترپتامین هورمونی است که در غده صنوبری که اندامی کاج مانند در اعماق مغز است ساخته می شود - سوگدن و همکارانش،. - 2004 این هورمون نخستین بار در سال 1958 توسط کومر کشف شد. ساخت این هورمون با ساعت درونی بدن که در هپیوتالاموس قرار گرفته تنظیم می شود. ترشح آن بوسیله نور خورشید کنترل می شود به طوری که با وارد شدن نور به شبکیه چشم و از طریق اعصاب بینایی به هسته های سوپراکیاسماتیک هیپوتالاموس دستگاه عصبی مرکزی می رسد و ترشح ملاتونین را کنترل می کنند - سوگدن و همکارانش،. - 2004همچنین وجود ملاتونین در مایعات فولیکولی تخمدانی مشاهده شده است - سودن و همکارانش ،. - 2004 این هورمون مسئول راه اندازی و کنترل ریتم های بیولوژیکی می باشد - ریتر، 1993 و داسون و انسل، . - 1993ریتم شبانه روزی ملاتونین اصولاً بوسیله روشنایی و تاریکی کنترل می شود. ملاتونین معمولاً برای زودتر به خواب رفتن و تغییر دادن مراحل ریتم های روزانه مصرف می شود - کنی و همکارانش، . - 2006 بعضی از مسافران هوایی - مانند ورزشکاران - که در عرض نصف النهار مسافرت می کنند،ملاتونین را برای کمک به خواب یا تنظیم ریتم های شبانه روزیشان مصرف می کنند - آتکینسون و همکارانش، . - 2003ملاتونین می تواند بر پاسخ های فیزیولوژیکی بدن، تولید هورمون ها، بازسازی سلول و بر دیگر اجزای بدن تاثیر گذارد. برای مثال، ملاتونین نقش بسیارمهمی در تعدیل و تنظیم دمای روزانه بدن دارد. همچنین، نشان داده شده است ملاتونین در تنظیم دستگاه قلبی- عروقی درگیر می شود . کاهش ملاتونین با افزایش رگ تنگی و در نهایت افزایش فشار خون و ضربان قلب همراه است - وازان و همکارانش، 2003 و . - 2004
پیشینه نظری
ملاتونین نقش مهمی در تنظیم ریتم روزانه، وضعیت روانی، خواب، تولید مثل، رشد غدد و افزایش سن ایفا می کند - برزینسکی، . - 1997 همچنین، این هورمون نقش بسیارمهمی در تعدیل گرمای دمای روزانه بدن دارد . دمای بدن یک متغیر بنیادی است که به عنوان یکی از مشخصه های ریتم روزانه مورد استفاده قرار می گیرد - ریلی و همکارانش، . - 2003 مطابق گزارش های ریلی و همکارانش - - 1997 و ریلی و بمبئی چی - - 2003 ، بسیاری از اجراهای ورزشی در طول روز هماهنگ با تغییرات دمای بدن به عنوان یکی از متغیرهای اساسی ریتم روزانه تغییر می کند . پایین ترین دما در اولین ساعات روز که با ترشح ملاتونین تناسب دارد رخ می دهد، بعد از آن دما متعاقب توقف ترشح ملاتونین در طول روز و متناسب با ساعات روز افزایش یافته و اواخر عصر با 2 درجه فارنهایت اختلاف نسبت به صبح به اوج می رسد. ملاتونین بر فشار خون، انقباض پذیری میوکارد تاثیر گذاشته و باعث افزایش ذخایر آنتی اکسیدانی می شود - گیورآرد و همکارانش، . - 2004 همچنین ،گیرنده های ملاتونین در قلب کشف شده وپژوهش ها نشان دادند، مصرف ملاتونین باعث کاهش ضربان قلب و فشار خون می شود. این عمل از طریق رگ گشایی که ملاتونین از خود به جای می گذارد ، صورت می گیرد.ضمنا ملاتونین از طریق بازدارندگی سمپاتیکی به حمایت قلبی کمک می کند - اسکالبرت وهمکارانش،. - 1998 با توجه به اینکه ملاتونین خاصیت های آنتی اکسیدانی قویی دارد می تواند التهاب حاد را کاهش دهد. همچنین، عامل مفیدی در کاهش فشار های اکسایشی وابسته به خستگی عضلانی ناشی از ورزش می باشد - کنی و همکارانش، . - 2006 زمانی که انجام فعالیت ورزشی باعث آسیب های اکسایشی یا موضعی می شود، ملاتونین می تواند آثار بازدارنده بالقوه ای داشته باشد. پژوهشگران در پژوهش های گوناگون گزارش کرده اند مصرف ملاتونین با غلظت های متفاوت منجر به افزایش، کاهش یا بدون تاثیر بر فعالیت ورزشی و پاسخ های گرمایی به آن خواهد شد - ام سیللان،1998وآتکینسون،2005وکنی،2006وآنتی،. - 2006 این تناقضات را می توان با تفاوت های درون مطالعاتی، شرایط روشنایی، زمان مصرف در طول روز و نوع فعالیت ورزشی که انجام شده، توجیه کرد.
تاثیر فعالیت ورزشی بر غلظت پلاسمایی ملاتونین
هورمون نورآدرنالین در کنترل سنتزملاتونین در گیر است. ترشح کاتکولامین ها هنگام فعالیت ورزشی خیلی افزایش می یابد. چندین گروه پژوهش ترشح ملاتونین را در پاسخ به فعالیت ورزشی مورد بررسی قرار دادند. کار - 1981 - تاثیر 60 دقیقه فعالیت ورزشی را بر غلظت پلاسمایی ملاتونین در 7 زن بررسی کردند.آنها گزارش کرده اند، فعالیت ورزشی در ساعات 13:00 و 18:00 در مقایسه با حالت استراحتی افزایش آشکاری تا 200درصد در غلظت پلاسمایی ملاتونین را باعث می شود، اگرچه 30 دقیقه پس از فعالیت ورزشی مقادیر سطوح پلاسمایی به حالت پایه بازگشته است. نتایجی مشابه نتایج کار - 1981 - از سوی ترون و همکارانش - 1984 - گزارش شده است، با این تفاوت که آنها آزمودنی های مرد را مطالعه کرده اند. فعالیت ورزشی در ساعت 9:00 و 13:00 باعث افزایش غلظت های پلاسمایی ملاتونین شد. هر چند آنها افت سریعی را پس از فعالیت ورزشی مشاهده کردند اما افزایش ناشی از فعالیت ورزشی ملاتونین حتی زمانی که آزمودنی ها در ساعاتی از روز که روشنایی طبیعی وجود داشته و در یک اتاق تاریک فعالیت ورزشی کرده اند - 54 Lux - رخ داده است.
مونتلون و همکارانش - 1992 - آزمودنی های مرد را در ساعت 22:40 برای 20 دقیقه ورزش دادند و غلظت های پلاسمایی شبانه ملاتونین را قبل و بعد از فعالیت ورزشی اندازه گیری کردند. نتایج نشان می دهند، بر خلاف مطالعات قبلی، غلظت ملاتونین در حد معناداری نسبت به مقادیر گروه کنترل برای 3 ساعت پس از فعالیت ورزشی کمتر بود. آنها بعدها نشان دادند افزایش ناشی از فعالیت ورزشی ترشح پلاسمایی کورتیزول، از اوج ترشح ملاتونین در شب پیشی گرفت. بنابراین، آنها وجود رابطه ای علی را بین کورتیزول و ملاتونین در پاسخ به فعالیت ورزشی مطرح کردند.میازاکی و همکارانش - 2001 - افرادی که به طور مکرر ورزش می کردند در زمان های مختلف و در اتاق های جداگانه را مطالعه کردند. آنها گزارش کرده اند مقادیر پلاسمایی ملاتونین در 3 ساعت بعد از هر جلسه فعالیت ورزشی بدون تغییر باقی ماند. این نتایج با نتایج مطالعه الیاس و همکارانش - 1993 - همسو بود. آپنزلر و وود - 1992 - دریافتند مقادیر ملاتونین پس از فعالیت ورزشی افزایش می یابد و مقدار این افزایش به سن وابسته است. باریگا و همکارانش - - 2000، مقادیر بزاقی ملاتونین قبل و پس از فعالیت بدنی در روز را در گروه های فعال و غیر فعال دختران و پسران 14-15 ساله آزمایش کرده اند. در گروه پسران، هیچ تفاوت معناداری بین غلظت های ملاتونین قبل و بعد از فعالیت ورزشی در هر گروه فعال و غیر فعال دیده نشد. در دختران، هر دو گروه فعال و غیر فعال افزایش ناشی از فعالیت ورزشی ملاتونین را نشان دادند، گرچه تغییرات در گروه دختران فعال خیلی بیشتر بود.
آثار مصرف مکمل ملاتونین بردستگاه های فیزیولوژیکی بدن در پاسخ به فعالیت ورزشی
آثار مصرف ملاتونین بر پاسخ های فیزیولوژیکی به فعالیت ورزشی بسیار زیاد است. مصرف ملاتونین خاصیت آنتی اکسیدانی قویی از خود به جا می گذارد و التهاب حاد را کاهش می دهد. - ریتر و همکارانش،. - 2005همچنین، می تواند عامل مفیدی در کاهش فشارهای اکسایشی خستگی عضلانی ناشی از فعالیت ورزشی باشد - رید و همکارانش، . - 1984 زمانی که فعالیت ورزشی باعث آسیب های اکسیداتیو یا موضعی می شود، ملاتونین می تواند تاثیر باز دارنده بالقوه ای داشته باشد - آبوجا و همکاران، . - 1997 در مطالعه میکینگ و همکارانش - 1999 - که تاثیر خوردن 5 میلی گرم ملاتونین را بر ترشح هورمون رشد در پاسخ به فعالیت ورزشی مطالعه کردند، معلوم شد مصرف ملاتونین باعث افزایش ترشح هورمون رشد ناشی از فعالت ورزشی می شود.مطالعاتی که تاثیر مصرف ملاتونین را بر پاسخ های فیزیولوژیکی به فعالیت ورزشی بررسی کرده اند گزارش می کنند،مصرف مقدار 6 میلی گرم ملاتونین بر پاسخ های ضربان قلب به فعالیت ورزشی تاثیری نداشته است - چیودرا و همکارانش،1998، و فورسلینگ
