بخشی از مقاله
چکیده
توسعه منابع انسانی یکی از مهمترین موضوعات زمان حاضر است. محققان مدیریت آن را به عنوان یک زیر مجموعه مدیریت منابع انسانی در نظر گرفته اند. اما اکثر محققان در تلاش براي توسعه اهداف منابع انسانی هستند و سعی می کنند که مفهوم توسعه منابع انسانی را از دیدگاه اجتماعی و اقتصادي تبیین نمایند و ابعاد با اهمیتی همچون بعد فکري، فیزیکی، اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و معنوي را ارائه کنند. در حالی که پژوهشگران مدیریت منابع سازمانی آن را در چارچوب سازمانی می نگرند.
از دیدگاه محققان HRM، مدیریت منابع انسانی در یک مفهوم دقیق شامل فعالیت هاي یادگیري و اموزش و نوآوري می باشد. با این حال، تمام این اصطلاحات داراي معانی گسترده تر و عمیق تري از برداشت هاي معمول در اجتماع می باشند. علاوه بر این، توسعه منابع انسانی شامل فعالیت هاي گسترده اي همچون توانمندسازي، افزایش آگاهی، ایجاد گروه هاي تیمی، تجهیز و توسعه جامعه، توسعه سازمان، توسعه کارآفرینی، حساس سازي و شیوه هاي مربوط برنامه ریزي منابع انسانی را شامل می شود.
مقدمه
از مهمترین عوامل مهم توسعه ي اقتصادي و اجتماعی در مواقع مختلف توجه به نقش سازنده و موثر نیروي انسانی است زیرا انسان بر خلاف سایر موجودات داراي نقش خلاق و کارآمد است که می تواند کار خود را از جنبه کمی و کیفی ارتقاء بخشیده و با ابداع روشهاي جدید مشکلات احتمالی را بر طرف نماید. نیروي انسانی آموزش دیده و ماهر می تواند با قدرت تعلق و تفکر خود بهترین استفاده را از منابع موجود ببرد
واقعیت این است که اگر سازمانها از وجود انسانهاي خلاق، دانشگر، فرصت شناس و تبیینگر مسائل بی بهره باشند، بسیاري از فرصتها و موقعیتها را از دست خواهند داد. براي رسیدن به هدف جهانیشدن و یا حتی ماندن در این سطح، پرورش و جایگزینی نیروهاي جدید به منظور ادامه راه رشد و ترقی الزامی است و آینده متعلق به کسانی است که براي آن برنامه و هدف دارند.
توسعه منابع انسانی در حال حاضر یکی از موضوعاتی است که توجه اکثر محققان را به خود جلب کرده است. اگر چه توسعه منابع انسانی یک رشته اکادمیکی نوپایی است اما به عنوان یک رشته عملی و کاربردي تلقی می شود - اسوانسون و هولتون - . تعریف عملیاتی که میتوان از توسعه ي منابع انسانی نمود تعریف والتون میباشد. وي توسعه ي منابع انسانی را به منزله "مجموعه فعالیتهاي سازمانی که در مدت زمان معینی صورت میگیرد و براي ایجاد تغییرات رفتاري در کارکنان طراحی میشود." تعریف میکند
محققان نظریه هاي جدید و مفهومی را توسعه داده اند که دامنه وسیعی از علاقه به حرفه توسعه منابع سازمانی را نشان می دهد
ناحیه کلیدي تحقیق، تلاش در کشف مرزهاي خارجی مدیریت منابع انسانی است اما تعریف توسعه منابع انسانی آنقدر ساده نیست و به نظر می رسد یک اجماع کلی بر آن وجود ندارد. علی رغم این واقعیت تلاش هاي متعددي در زمینه تعریف مدیریت منابع انسانی صورت گرفته است.
مطابق با تعریف رائو - 1995 - ، هدف مدیریت منابع انسانی از یک طرف توسعه رقابت پذیري منابع انسانی از طریق افزایش دانش، ایجاد مهارت، تغییر در نگرش و ارزش هاي یادگیري است و از سوي دیگر، شرایطی را از طریق سیاست عمومی، برنامه ها و مداخلات براي کمک به مردم به منظور اعمال رقابت براي نفع رساندن به خود و دیگران به شمار می اید.
روش شناسی پژوهش
این مقاله در صدد تبیین مدل حاصل از توصیف مطالب مربوط به ادبیات مروري توسعه منابع انسانی و مدیریت منابع انسانی از طریق مجلات چاپ شده به شکل مقالات تحقیقی، گزارش سازمان هاي مختلف و کتابهاي مربوط به محققان منابع سازمانی می باشد.
تعریف توسعه منابع انسانی از دیدگاه محققان مدیریت کسب و کار به عنوان یک زیر مجموعه از مدریت منابع انسانی در رابطه با توسعه مهارت هاي تولیدي از طریق ترویج اموزش در نظر گرفته شده است. محققان مدیریت منابع انسانی همچون وارنر و دسیمون - 2006 - توسعه منابع انسانی را به صورت زیر تعریف کرده اند:
یک مجموعه از فعالیت هاي منظم و برنامه ریزي شده از طریق سازمان که اعضا را با فرصت هایی براي یادگیري مهارت هاي ضروري براي دستیابی به اهداف جاري و تقاضا براي شغل هاي اتی تجهیز می کند.
هسیلیندا - 2009 - ، به مطالعات بسیاري اشاره می کند که تلاش هاي زیادي براي تعریف توسعه منابع انسانی از سوي محققان و دانشجویان صورت گرفته است و منجر به سردرگمی در تعریف دقیق آن شده است. این شواهد نشان ار ماهیت ناشناخته و گریزان این مفهوم دارد. فرایند تعریف مدیریت منابع انسانی با تکامل ماهیت ان در حال سخت تر شدن است.
براي مثال، اصطلاح مدیریت منابع انسانی به سادگی از واژه یادگیري شروع می شود و سپس به یادگیري و توسعه ارتقا می یابد و در نهایت به مدیریت منابع انسانی می رسد. این مفهوم با تلاش براي تعریف مدیریت منابع انسانی از دیدگاه جهانی یا بین المللی بیشتر پیچیده می شود. مدیریت منابع انسانی از دیدگاه ملی در حال توسعه یافتن است و نفوذ قابل توجهی در تعریف آن از دیدگاه بین المللی دارد.
