بخشی از مقاله
چکیده:
هدف از این مطالعه تحلیلی بر نقش و اهمیت نشست ها، سفرهای انگیزشی، همایش ها و نمایشگاه ها - MICE - در توسعه گردشگری جهانی در دهه های اخیر و شرح و توصیف بخش های تشکیل دهنده و ایفا کننده نقش در این صنعت می باشد. این مطالعه پیشنهاداتی را برای توسعه آینده رویدادهای تجاری ایران اسلامی بر اساس آمارهای منتشر شده جهانی ارائه می دهد. روش پژوهش در مقاله پیش روی از نوع توصیفی و تحلیلی می باشد. این نوشتار بر آن است تا حوزه های نظری گردشگری تجاری را مورد بررسی قرار داده و با استفاده از روش های تحلیلی، یافته های خود را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
نتایج حاکی از آن است که صنعت گسترده MICE که نقشی حیاتی در ده های اخیر در رشد اقتصادی و توسعه گردشگری کشورها و شهرهای دنیا ایفا می کند دارای پیچیدگی های بسیاری در تعاریف و عوامل دخیل و درگیر خود می باشد که نقش هیچ یک از آنها در توسعه این صنعت قابل چشم پوشی نیست و لذا نیاز به شناخت این عوامل و مدیریت مناسب رویدادها در ایران اسلامی نیز بسیار احساس می شود. امید است بررسی ها و نتایج این مطالعه که برای نخستین بار در چنین سطحی به مطالعه و بررسی صنعت MICE در کشورمان پرداخته است؛ مورد استفاده سیاستگذاران و دیگر پژوهشگران قرار گرفته و آغازی بر پژوهش های آتی در این عرصه باشد. همچنین نقشی تاثیر گذار بر شناخت و مدیریت مناسب رویدادهای تجاری و توسعه و شکوفایی شهر های ایران اسلامی فرآهم آورد.
مقدمه
صنعت نشست ها، سفرهای انگیزشی، همایش ها و نمایشگاه هاٌ - MICE - در دهه های گذشته به عنوان بخشی مهم از بازار گردشگری شناخته شده است. این صنعت در بر گیرنده ترکیبی از بخش های خدماتی هتلدرای و گردشگری از جمله بخش های اقامتی، اغذیه و نوشابه، کیترینگ، خدمات نشست ها، عرضه کنندگان خدمات و تجهیزات نشست ها، حمل و نقل، خرده فروشی ها و سرگرمی می باشد.
این صنعت را می توان دارای سه مشخصه رشدی دانست؛ از جمله پتانسیل رشدی بالا، رشد ارزش افزوده بالا و رشد نوآوری های پر منفعت و سه مشخصه از لحاظ بزرگی و وسعت که شامل خروجی بالا، ایجاد فرصت های شغلی بالا و صنایع وابسته بزرگ و همچنین سه مشخصه مزیتی که شامل مزیت استفاده بیشتر از صنایع دیگر در منابع انسانی، تکنولوژیکی و استفاده موثر از سرمایه و دارایی می باشد و این خود باعث شده صنعت رویدادهای تجاری - MICE - به عنوان عاملی تاثیر گذار و مهم در کمک به اقتصاد منطقه ای و ملی به شمار آید و انگیزه ای است برای کشورهای دنیا تا قدم هایی بزرگ را در جهت رشد صنعت رویدادهای تجاری برداشته و از طریق درآمد مستقیم و غیر مستقیمی که این صنعت برای مقاصد میزبان به ارمغان آورده - لارنسَ و مک کیبُ، - 2001 و همچنین ارز آوری و ایجاد فرصت های اشتغال - پیجِ، - 2003 که در پی دارد اقتصاد ملی کشورشان را جانی دوباره بخشند و سفرهای مرتبط با این صنعت را به یکی از بخش های با رشد سریع در صنعت جهانی گردشگری تبدیل کنند.
بیان مساله
گردشگری تجاری را می توان به عنوان پدیده ای جدید قلمداد کرد و با توجه به بستر ساز بودن تجارت ملی و بین المللی برای گسترش صنعت گردشگری و ارتقای سطح آن به واسطه حضور گردشگری، فقدان شناخت لازم در زمینه پیوندهای این دو حوزه با یکدیگر، مسئله ای است که ذهن نگارنده را به خود مشغول داشته و وی را به بررسی و تحقیق بیشتر در این وادی وادار نموده است .
روش گردآوری اطلاعات
با توجه به ماهیت نظری این تحقیق، جمع آوری اطلاعات برای انجام آن، عمدتا از روش کتابخانه ای صورت گرفته است و سایر اطلاعات مورد نیاز از طریق جستجوی اینترنتی و بانک های اطلاعات داخلی و خارجی به دست آمده است.
روش تحقیق
تحقیق حاضر از نوع پژوهش های موردی، و برحسب محتوا از نوع تحقیقات کاربردی، و از نظر ماهیت از نوع روش های توصیفی تحلیلی است.
مبانی نظری:
در حال حاضر، گردشگری به طور گسترده ای به عنوان بزرگترین و متنوع ترین صنعت جهان، شناخته شده است و طبق آمار سازمان جهانی گردشگریٌ میزان سفرهای گردشگران بین المللی در سال 2012 به مرز یک میلیارد نفر رسید و این سازمان ادامه چشمگیر این رشد را به میزان بیش از 1.6 میلیارد گردشگر بین المللی در سال 2020 پیش بینی کرده است. این رشد در تمامی بخش های صنعت گسترده گردشگری مشاهده می شود. بخش هایی که بر طبق طبقه بندی سازمان جهانی گردشگری به دسته های اوقات فراغت و تفریح؛ و دیگری گردشگری با اهدافی متفاوت از جمله "دیدار دوستان و آشنایان2 "، مذهب، تحصیل، گردشگری سلامت... و در آخر تجارت و شغل تقسیم شده اند.
بر اساس این طبقه بندی هر کدام از این دسته ها گردشگران با اهداف و نیازهای خاصی را در بر گرفته اند که می توانند دارای اشتراکات بسیاری نیز باشند. همانگونه که کوپرَ این صنعت رو به رشد را به طور کلی به دو دسته بزرگ گردشگری تفریحی و گردشگری تجاری تقسیم می کند، اینچنین نیز اشاره می کند که با توجه به نیازهای مشترک این دو دسته هر دو نوع گردشگری تجاری و تفریحی به زیر ساخت های مشابهی از نظر امکانات اقامتی، حمل و نقل، ارتباطات، سرگرمی، خدمات اطلاع رسانی و غیره، نیاز دارند اما باید توجه داشت که این دو نوع گردشگری دارای تفاوت هایی عمده در نوع خرید خدمات و سطح حمل و نقل و اقامت می باشند - لیکوریشُ و جنکینز ِ، . - 1999 سوارربروکّ و هرنرْ بر این تفاوت تاکید داشته و نیاز به امکانات و تجهیزات خاص همچون مراکز کنفرانس و پیمانکاران متخصص را از ویژگی های گردشگری تجاری دانسته اند - سوارربروک و هرنر، . - 2001 این مشخصه به همراه قشر تجار و بازرگانان مخاطب آن باعث شده گردشگری تجاری، در بالاترین حد کیفیت و بازده از طیف گردشگری قرار گیرد.
