بخشی از مقاله
چکیده
به منظور تغییرات فراوانی آلودگی به هرپس ویروس تیپ-1 در گاو و گاومیشهای استان خوزستان بین سالهای 1384 و 1394 به ترتیب از572 و 534 و راس گاو و از 245 و 150 رأس گاومیش نمونه خون اخذ گردید. سرم ها پس از جداسازی، با استفاده از کیت های تجاری الیزا و آزمایش خنثی سازی ویروس به ترتیب در گاو و گاومیش به منظور مشخص نمودن آلودگی به BHV-1 مورد آزمایش قرار گرفتند. فراوانی آلودگی در در گاو و گاومیش در سال 1384 به ترتیب 31/47 و 70/61 در صد و در سال 1394 به ترتیب 48/69 و 58/67 درصد تعیین گردید. پس از شناسایی گاوهای دارای آنتیبادی با روش خنثی سازی ویروس، چهار راس گاو سرم مثبت انتخاب و با تزریق روزانه دگزامتازون بمدت 5 روز تحت استرس قرارداده شدند.
پس ازتزریق دگزامتازون برای جداساری ویروس در کشت سلولی در طی10 روز از حیوانات سواب بینی گرفته شد. نتایج انجام آزمایش جداسازی ویروس بر روی سوآب های بینی این حیوانات نشان داد که یکی از این حیوانات در روزهای 8، 9 و 10 پس از تزریق دگزامتازون شروع به دفع ویروس نمود. شناسایی ویروس فعال شده براساس آثارسیتوپاتیک درکشت سلول RBK ، آزمایش PCR و تعیین توالی محصول PCR صورت پذیرفت. جداسازی این گونه سویه های محلی ویروس می تواند موجب افزایش درک ما از سویه های در گردش BoHV-1 در کشور گردد.
مقدمه
هرپسویروس تیپ-1 گاو - BHV-1 - که ویروس IBR/IPV نیز نامیده میشود یک DNA ویروس در جنس واریسلاویروس از خانواده هرپسویروسها است. . - 9 - بیماری IBR باعث مرگ در اثر اشکال تنفسی بیماری در تمام سنین، سقطهای همهگیر - اپیدمیک - ، ناباروری، کاهش تولید، تورم پوستولی فرج و واژن، تورم عفونی غلاف قضیب و انسفالیت میگردد. منبع اصلی عفونت ترشحات بینی، ترشحات اندامهای تناسلی، منی و مایعات جنینی و بافتهای آلوده میباشند. ویروس در اثر تماس مستقیم از طریق مجاری تنفسی و یا دستگاه تولید مثل وارد بدن میشود . - 12 - انتقال ویروس از طریق تنفسی بسیار سریع است.
در اثر ورود یک رأس دام آلوده به یک دامداری، دامهای آن دامداری سریعاً آلوده میشوند اما انتقال از طریق مقاربتی بسیار آهسته است. گاوهای آلوده بهصورت حامل باقی میمانند و تا مدتها ویروس را دفع میکنند. طیف وسیعی از عوامل مانند جابجائی دامها، سیستم چرای مشترک، مسافرت و عوامل استرسزا شرایط انتقال و آلودگی را بیشتر فراهم میکنند و باعث افزایش آلودگی سرمی به بیماری IBR میشوند . - 9 -
با توجه به تغییرات احتمالی که ممکن است در میزان فراوانی دامهای الودگی به BHV-1 در بین دامهای مختلف و همچنین در سالهای مختلف صورت گیرد این مقاله به ارزیابی مقایسهای مطالعات صورت گرفته در سالهای 1384 و 1394 بر روی گاو و گاومیش میپردازد تا میزان تغییرات صورت گرفته در فا صله زمانی 10 سال بین این دو مطالعه م شخص گردد. همچنین با توجه به اینکه یکی از مشکلات دامهای الوده به این ویروس عفونت پنهان است، به مطالعه صورت گفته در خصوص جداسازی این ویروس در گاو نیز میپردازد.
مواد و روش کار: -1 نمونهگیری
در سال 1384 از تعداد 572 راس گاو در اطراف شهر اهواز و 236 راس گاومیش ارجاعی به کشتارگاه اهواز و در سال 1394 از تعداد 534 راس گاو از شهرهای اهواز، باغملک، سوسنگرد، رامهرمز ، شوشتر، بهبهان، شادگان ، هندیجان و دزفول از استان خوزستان و 150 راس گاومیش ارجاعی به کشتارگاه اهواز نمونه خون اخذ گردید. در این مطالعه از کیتهای تجاری الیزا ساخت شرکتSvanovir سوئد و شرکت ID.vet فرانسه به ترتیب برای نمونه خون گاوها و از روش خنثیسازی ویروس برای نمونه خون گاومیشها به منظور شناسایی آنتیبادیهای ویژه BHV-1 استفاده شد.
-3 آزمایش الیزا
بر اساس دستورالعمل شرکتهای سازنده کیت انجام گرفت.
-1 آزمایش خنثیسازی ویروس
برای انجام آزمایش خنثی سازی ویروس بعد از تکثیر و تیترا سیون ویروس BHV-1 با ا ستفاده از تیره سلولی RBK به عنوان محیط کشت استفاده گردید.. بعد از کشت و تکثیر ویروس، تیتراسیون - عیارسنجی - ویروس بهمنظور آگاهی از عیار ویروسهای تهیه شده، جهت انجام آزمایش خنثیسازی ویروس انجام گرفت. در هر حفره پلیت 50 میکرولیتر از هر سرم همرا با 50 میکرولیتر ویروس BoHV-1 حاوی TCID50 150 افزوده شد و پلیت به مدت 18-24 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد قرار داده شد.
پس از این مرحله در هر حفره 10 هزار عدد سلول RBK در 100 میکرولیتر - در محیط کشت RPMI حاوی 2 درصد سرم گوساله - افزوده شد و در پایان پلیت بهمدت 5 روز در انکوباتور حاوی 2 در صد CO2 در دمای 37 درجه سانتیگراد گرمخانهگذاری شد. در طی این مدت پلیت ها روزانه از نظر آثار تخریب سلولی - - CPE مورد ارزیابی قرار گرفتند. سرمهایی که از تکثیر ویروس جلوگیری کرده بودند مثبت در نظر گرفته شدند.
-2 جداسازی ویروس از گاوهای مبتلا به عفونت پنهان
برای این منظور،20 راس گاو با آزمایش خنثی سازی ویروس - VNT - مورد بررسی قرار گرفتند تا حیوانات سرم مثبت شناسایی گردند. متعاقبا از میان 8 راس گاو سرم مثبت شناسایی شده، 4 راس انتخاب و با تزریق روزانه دگزامتازون تا 5 روز بطور تجربی تحت استرس قرار داده شدند. پس از تزریق دگزامتازون تا 10 روز از حیوانات سوآب های بینی گرفته شد و برای جداسازی در کشت سلولی مورد استفاده قرار گرفتند. شناسایی ویروس فعال شده بر اساس آثار سیتوپاتیک در کشت سلولی و آزمایش PCR انجام و با تعیین توالی مجصول PCR تایید گردید. نوع پرایمر استفاده شده و برنامه حرارتی PCR به شرح زیر میباشد:
-3 تجزیه وتحلیل دادهها
دادههای جمع آوری شده با ا ستفاده از نرم افزار SPSS ن سخه 16 بطور تو صیفی و تحلیلی برر سی شدند. بهمنظور تحلیل دادهها از آزمایش مربع کای، آزمایش مکنمار و آماره کاپا استفاده گردید.
نتایج:
-1 نتایج سرولوژی
بر اساس جدول شماره 1، از مجموع 572 راس گاو مورد مطالعه در سال 1384، 180 راس 31/47 - درصد - دارای پادتن ضد BHV-1 بودند. در حالیکه از مجموع 534 راس گاو مورد مطالعه در سال 1394، - 260راس 48/69 درصد - دارای پادتن ضد BHV-1 بودند. و از مجموع 245 راس گاومیش ارجاعی به ک شتارگاه اهواز 1384، 173 راس 70/61 - در صد - دارای پادتن ضد BHV-1 بودند. در حالیکه از مجموع 150 راس گاومیش ارجاعی به کشتارگاه اهواز در سال 1394، 88 راس 58/67 - درصد - راس دارای پادتن ضد BHV-1 بودند.
