بخشی از مقاله
تغییر نقش معلم در کلاس درس: طراحی روش تدریس با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات(ICT)، و برنامه ریزی دقیق و
اصولی برای بهره بردای و استفاده از آن در آموزش و پرورش
یکی از مهمترین موضوعاتی که امروزه دست اندرکاران تعلیم و ترییت کشور را به خود مشغول کرده است، نحوه ی مواجه شدن آموزش و پرورش با فرصت ها و تهدید های حاصل از گسترش و توسعه ی فناوری اطلاعات و ارتباطات و برنامه ریزی دقیقی و اصولی برای بهره برداری و استفاده از آن است به ویژه، با توجه به تاثیر این فناوری های نوین در شیوه های باد دهی - یادگیری و تغییر نقش معلمان، ضروری است که زمینه هایی فراهم شود تا مم وزارت آموزش و پرورشر موجود در جامعه ی معلمان را شناسایی کند و هم معلمان گرامی به شناسایی و ارتقای مهارت های خود در کاربرد فناوری های نوین نظیر IDT و IT در آموزش بپردازد. در پنجاه سال گذشته بروز تحولات گسترده در زمینه کامپیوتر و ارتباطات، تغییرات عمده ای را در عرصه های متفاوت حیات بشری به دنبال داشته است. در این مقاله به بررسی اهمیت و چگونگی ورود فناوری اطلاعات و ارتباطات به عرصه آموزش می پردازیم. در بخشی دیگر از مقاله به این سوال پاسخ داده می شود که : ICT چه تاثیری بر معلم و روشر، تادریس او دارد ؟ نقش معلم چگونیه تغییر می کند ؟ در ادامه به بررسی نقش ارتباطات در غنی سازی فرایند یادگیری می پردازیم و نهایتاً به چگونگی طراحی برنامه درسی و روشری تدریس بر مبنای فناوری اطلاعات و ارتباطات، نظر می اندازیم و سطوح سهگانه یاددهی یادگیری مبتنی بر فناوری اطلاعات را معرفی می نماییم. در پیوست های مقاله را الی ۲) هم به ترتیب موارد زیر را می توانیا در قالب جادو الی جداگانه ملاحظه نماییان ارزیابی منابع مورد استفاده در آموزش مبتنی بر فناوری، ارزیابی چگونگی طراحی مواد در یادگیری مبتنی بر فناوری، ارزیابی تکنولوژی در آموزش مبتنی بر فناوری، استاندارد های ارزیابی آموزش مبتنی بر فناوری.
مقدمه:
فناوری اطلاعات وارتباطات (ICT )، بدون شک تحولات گسترده ای را در تمامی عرصه های اجتماعی و اقتصادی بشریت به دنبال داشته و تاثیر آن بر جوامع بشری بگونه ای است که جهان امروز به سرعت در حال تبدیل شدن به یک جامعه اطلاعاتی است. جامعه ای که در آن دانایی و میزان دسترسی و استفاده مفید از دانش، دارای نقشی محوری و تعیین کننده است. گستره کاربرد و تاثیرات آن در ابعاد مختلف زندگی امروزی و آینده جوامع بشری به یکی از مهمترین مباحث روز جهان مبدل شده و توجه بسیاری از کشورهای جهان را به خود معطوف کرده است Blumenfeld & Krajcik,) ' ( اما در تعریف فناوری اطلاعات و ارتباطات می توان گفت؛ فناوری عبارت است از گردآوری، سازماندهی، ذخیره و نشر اطلاعات اعم از صوت، تصویر، متن یا عدد که با استفاده از ابزار رایانه ای و مخابرات صورت پذیرد. صرفنظر از تعاریف متنوع و دامنه وسیع کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در بخشهای مختلف زندگی بشری، دسترسی سریع به اطلاعات و انجام امور بدون در نظر گرفتن فواصل جغرافیایی و فارغ از محدودیتهای زمانی محوری ترین دستاورد این فناوری است. میتوان از ارتباطات مطمئن و در دسترس بصورت کارآمد، به عنوان بخشی از ابزار مطرح سازی مشکلات جهانی بهره گرفت. ممکن است فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی به تنهایی گرسنه ها را سیر نکند، گرسنگی را ریشه کن نکند، یا مرگ و میر کودکان را نکاهد، اما عواملی بیش از پیش و با اهمیت هستند که رشد اقتصادی و برابری اجتماعی را به حرکت در می اورند .
همچنان که فناوری ارتباطی؛ تولید، تنوع و توزیع کارآمد محصولات کشاورزی را مقدور میسازد و امکان عرضه خدمات اولیه بهداشتی به افراد بسیار نیازمند مناطق محروم از تسهیلات بهداشتی را فراهم تر میسازد. همچنین به آموزگاران این امکان را می دهد که دانش خود را به دورافتاده ترین نقاط این سیاره برسانند. دسترسی به فناوری اطلاعات می تواند ایجاد شرکتهای کوچک و گروه بندی فقیرترین و دورافتادهترین مناطق جهان را تقویت کند و به آنها کمک کند و بخش عمده بازارهای داخلی و جهانی را به هم پیوند دهد. فناوری اطلاعات امکان جهش زیر ساختهای فقیر را طوری فراهم ساخته که دوری از بازارها دیگر عامل زیان نیست و کانالهای توزیع ناکارآمد، دیگر از میان رفته و به گذشته ها متعلق می شوند (COX 2006)
فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند تاثیر بسیار زیادی در بهبود حکومت گردانی برجای گذارد، می تواند به مردمی که دورافتاده، زبان بسته و غیر قابل بروز بودهاند صدایی بدهد که بتوانند صرف نظر از جنسیت و مکان زندگی خود سخن بگویند. با این اوصاف با پذیرش قدرت فراوان فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در بهبود و اعتلای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم، باید آن را محور تمام راهبردهای توسعه قرار دهیم. بر همین اساس نظریه هایی مانند ایجاد دولتهای الکترونیکی، شهرهای الکترونیکی، آموزش الکترونیکی، و تجارت الکترونیکی مطرح گردید و ظرف چند سال اخیر در برخی از کشورها پیشرفتهای قابل توجهی نموده است. مزایای عملی شدن این نظریه ها استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات را به یک بحث جهانی و قابل توجه جوامع مختلف مبدل کرده که یکی از آنها، بحث ایجاد دولتهای الکترونیکی است .
درسالهای اخیر موج شدیدی از علاقه عمومی در مورد اینکه چگونه کامپیوترها و اینترنت می توانند بهتر تحت کنترل درآیند تا کارایی و تاثیر آموزش را در همه سطوح و در هردو زمینه رسمی و غیررسمی پیشرفت دهند، آغاز شده است.
اما ICT ها بیشتر از فقط یک فناوری هستند ,(۲۰۰۹ ,Kraljcik & Blumenfeld) هرچند امروزه به فناوری های قدیمی مانند تلفن، رادیو و تلویزیون، توجه کمتری می شود ولی درگذشته بعنوان ابزارهای آموزشی استفاده می شدند. مثلا" رادیو و تلویزیون برای بیش از چهل سال برای آموزش باز و از راه دور بکاررفته اند. دراین راستا هرچند چاپ گرانترین روش باقی مانده است ولی در دسترسی ترین بوده و لذا در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه برجسته ترین مکانیسم ارایه است. کاربرد کامپیوتر و اینترنت هنوز در کشورهای در حال توسعه مراحل اولیه را می گذراند و اگر بخواهند بکارگرفته شوند بعلت زیرساخت محدود، دسترسی به آنها گران تمام می شود. بعلاوه فناوری های مختلف برای اینکه بعنوان یک مکانیسم منحصربفرد ارایه شوند، نوعا" بصورت ترکیبی استفاده شده اند.
فناوری اطلاعات و ارتباطات(ICT) یکی از عوامل تغییر در کلاس های درس است که ویژگی مهمی دارد و آن، این که هم عاملی برای ایجاد تغییرات و هم ابزاری تغییر دهنده است. ظهور و پیدایش جامعه ی اطلاعاتی ، بسیاری از فریضه های ما را در زمینه ی آموزش با پرسش های اساسی روبه رو ساخته است . فناوری های جدید ارتباطات و اطلاعات، دنیایی را که در آن زندگی می کنیم و روش های یاد گیری چگونه زیستن را تغییر داده اند ICT .، منبعی برای تولید دانش ، بستری برای انقال محتوا و ابزاری برای تعمل و مباحثات یاددهی - یادگیری می باشد . ورود ICT به کلاس های درسی، چه تاثیری بر معلمان دارد ؟ آیا بر میزان کار و فعالیت آن ها می افزاید یا آن را کاهش می دهد ؟ آیا ICT ابزاری برای کمک به تدریس برنامه ی درسی است یا محتوای برنامه ی درسی را افزایش می دهد ؟ آیا محتوای آموزشی و چگونگی و کیفیت آموزش را تغییر می دهد؟ (۲۰۰۶, Ministry of Education, Finland ) تشریح واژه ها ICTها و کاربرد انواع رایج آنها در تحصیلات و آموزش: ها معرف فناوری های اطلاعات و ارتباطات هستند و برای این منظور، بعنوان یک مجموعه متفاوت از ابزارها و منابع فناوری، بکاررفته برای برقراری ارتباط و ایجاد، انتشار، ذخیره کردن و مدیریت اطلاعات تعریف شده اند. این فناوری ها شامل و کامپیوتر، اینترنت، فناوری های پخش برنامه (رادیو و تلویزیون ) و تلفن است .
در سالهای اخیر موج شدیدی از علاقه عمومی در مورد اینکه چگونه کامپیوترها و اینترنت می توانند بهتر تحت کنترل در آیند تا کارایی و تاثیر آموزش را درهمه سطوح و در هردو زمینه رسمی و غیررسمی پیشرفت دهند، آغاز شده است. اما ICTها بیشتر از فقط یک فناوری هستند و هرچند امروزه به فناوری های قدیمی مانند تلفن، رادیو و تلویزیون، توجه کمتری می شود ولی درگذشته بعنوان ابزارهای آموزشی استفاده می شدند. مثلا" رادیو و تلویزیون برای بیش از چهل سال برای آموزش باز و از راه دور بکاررفته اند. در این راستا هرچند چاپ گرانترین روش باقی مانده است ولی در دسترس ترین بوده و لذا در کشورهای توسعه یافته ودر حال توسعه برجسته ترین مکانیسم ارایه است. کاربرد کامپیوتر و اینترنت هنوز در کشورهای در حال توسعه مراحل اولیه را می گذراند و اگر بخواهند بکارگرفته شوند بعلت زیرساخت محدود، دسترسی به آنها گران تمام می شود. بعلاوه فناوری های مختلف برای اینکه بعنوان یک مکانیسم منحصربفرد ارایه شوند، نوعا" بصورت ترکیبی استفاده شده اند (2005 و Intel)
آموزش از راه دور : هرچند عرفا" با تحصیلات بالاتر و آموزش واحدی آمیخته شده، اما آموزش از راه دور شامل یادگیری در همه سطوح، چه رسمی و چه غیررسمی می شود. آموزش از راه دور یک شبکه اطلاعاتی شامل، اینترنت، یک اینترانت (LAN) یا (WAN)، را بطور کلی یا جزیی برای برقراری دوره ها، اثرات متقابل و یا تسهیل امور بکار می برد. برخی آموزش ONLINEی را ترجیح می دهند که در آن، یادگیری برپایه وب بعنوان زیرمجموعه ای از آموزش از راه دور است که به کاربرد یک جستجوگر اینترنتی ( مانند Internet explorer یا NetScape ) برای این منظور اشاره دارد (۲۰۰۹ ,KOZma)
یادگیری مختلط: یک واژه دیگر که امروزه در حال رواج یافتن است یادگیری مختلط است. و آن دربرگیرنده مدلهای یادگیری است که سیستم سنتی کلاس درس با شیوه های یادگیری از راه دور آمیخته می شود. مثلا" دانش آموزان در یک کلاس سنتی می توانند به هردو روش یعنی استفاده از موضوعات چاپی یا موضوعات Online رجوع کنند و با معلم خود از طریق Chat (گفتگو همزمان) ارتباط داشته باشند ویا از پست الکترونیکی استفاده کنند و یک دوره آموزشی برپایه وب هم می تواند به دوره اضافه شود.( ابیلی، ۱۳۷۲) یادگیری مختلط بدینوسیله رواج یافت که دریافت، آموزش کامل صرفا" در یک محیط الکترونیکی حاصل نمی شود، بخصوص اینکه نقش معلم بکلی نادیده گرفته شود. در عوض باید موضوعات آموزشی و نتایج آنها و اهمیت فرد، ویژگیهای دانش آموزان و زمینه آموزشی بمنظور رسیدن به یک ترکیب مطلوب روشهای آموزشی درنظر گرفته شود .(۲۰۰۹ ,MeanS)
آموزش غیر حضوری و باز: آموزش باز و از راه دور بوسیله جوامع مشترک المنافع آموزشی بعنوان " یک راه ایجاد فرصتهای آموزشی که با جداسازی معلم و دانش آموز از نظر زمانی و مکانی یا هردو " مطرح شد، آموزشی که از بعضی جهات بوسیله یک نهاد یا موسسه تصدیق شده است. کاربرد یک دسته مختلف از وسایل ارتباطی مانند چاپ، الکترونیک، ارتباطات دوطرفه، که به دانش آموزان و معلمان اجازه برقراری ارتباط متقابل را می دهد و همچنین امکان ملاقاتهای حضوری و یک تقسیم کار در تولید و برقراری دوره های آموزشی (۲۰۰۶ ,Department of Education) مفهوم محیط دانش آموز محور : شورای ملی پژوهش ایالات متحده، محیطهای دانش آموز محور را بعنوان "محیطهایی که توجه خاص به دانشه، مهارتها و رفتارها و باورهای دانش آموزان در کلاس دارند" تعریف کرده است. مفهوم دانش آموز محوری از یک تئوری آموزشی بنام ساختار گرایی ناشی می شود، که آموزش را بعنوان یک پروسه که در آن افراد "ساختن و ایجاد کردن" را براساس دانش و تجربه قبلی خود معنی می کنند، نشان می دهد. این محیط، تجربه افراد را قادر می سازد که مدلها یا الگوهای فکری را بنا کنند تا براثر آن معنی و سازمانی برای تجربیات متعاقب ایجاد شود، لذا دانش "خارج از آنجا"، مستقل از دانش آموز و آنچه که او بطور منفعل دریافت می کند، نیست. بلکه دانش از طریق یک پروسه فعال که در آن دانش آموز اطلاعات را انتقال می دهد، فرضیه می سازد و درباره کاربرد مدلهای ذهنی خودش تصمیم می گیرد. یک شکل دیگر از ساختارگرایی بنام ساختارگرایی اجتماعی هم، بر نقش معلم، والدین، همسالان و دیگر اعضای جامعه در کمک به دانش آموزان برای مفاهیم اصلی که آنها با فکر خود بتنهایی قادر به درک آن نیستند تاکید می کند. برای ساختارگرایان اجتماعی، آموزش باید فعال، دارای مفهوم و اجتماعی باشد. اینکار در یک گروه که یک معلم بعنوان تسهیل کننده یا راهنما دارد به بهترین وجه اجرا می شود(۲۰۰۶ .Hepp)
آموزش الکترونیکی: آموزش الکترونیکی نوع جدید از آموزش و مبتنی بر فناوری است که در آن نیازی به حضور دانشجویان در کلاسهای برنامه ریزی شده نیست. به عبارتی این نوع آموزش استفاده از اینترنت برای یادگیری می باشد که از طریق ارتباطات اینترنتی و مرورگر در هر زمان و یا مکانی می توان به این مقصود دست یافت. مفاد آموزشی در آموزش الکترونیکی با آموزش سنتی متفاوت است، بطوری که در آموزش الکترونیکی ۴۰ تا ۵۰ درصد متن آموزشی از طریق استاد و بقیه درس از طریق همکاری و ارتباط مستمر دانشجویان تعیین و تدوین می شود. ر برخی تعاریف آموزش الکترونیکی به سه دسته اصلی شامل: یادگیری شخصی، یادگیری جمعی و کلاسهای مجازی تقسیم شده است .
یادگیری شخصی : در یادگیری شخصی، فرد رشته مورد علاقه خود را انتخاب و در اینترنت به جستجو و تحقیق در باره آن می پردازد؛ یادگیری جمعی: در یادگیری جمعی نیز سعی بر استفاده از ابزارهای مختلفی چون سالنهای تبادل نظر و گفتگوی اینترنتی است. دانشجویان به طور همزمان در اینترنت حضور یافته و در مورد موضوعات درسی و یا تمرینها و تحقیقات ارایه شده از طرف استاد به بحث و تبادل نظر میپردازند؛ کلاسهای مجازی: از کلاسهای مجازی به عنوان بهترین و موثرین شیوه آموزش الکترونیکی نام برده شده است. در این روش معلم و شاگرد تصویر یکدیگر را رویت و تبادل نظر می کنند.
تدریس برای فردا تغییر نقش معلم در کلاس درس: ICT چه تاثیری بر معلم و روش تدریس او دارد ؟ نقش معلم چگونه تغییر می کند ؟
جهانی سازی و تغییرات فناوری، فرایندهایی که در پانزده سال اخیر سرعت یافته اند، باعث ایجاد یک اقتصاد جدید جهانی شده اند که با فناوری تقویت شده و سوخت (انرژی) آن بوسیله اطلاعات تامین و با دانش رانده می شود. ضرورت این اقتصاد جهانی مستلزم نوع و هدف موسسات آموزشی است. از آنجاییکه روند کنونی به سوی کاهش اطلاعات ناقص و دسترسی به اطلاعات صحیح رو به رشد است، مدارس دیگر نمی توانند شاهد صرف زمان برای انتقال یک مجموعه اطلاعات تجویز شده از معلم به دانش آموز در طی یک مقطع ثابت زمانی باشند، بلکه مدارس باید فرهنگ "آموزش برای یادگیری" را ترویج دهند. بعنوان مثال فراگیری دانش و مهارتهایی که آموزش مستمر را در طول حیات فرد ممکن می سازند. طبق گفته آلوین تافلر بی سواد قرن ۲۱، کسانی نخواهند بود که خواندن و نوشتن نمی دانند
بلکه کسانی هستند که نتوانند یادبگیرند یا یاد دهند(۲۰۰۹ ,FiShman & Davis)
نگرانی در مورد کیفیت و روش آموزشی با ضرورت توسعه فرصتهای آموزشی آنهایی که بیشترین آسیب پذیری را براثر جهانی سازی دارند همزیستی دارد. عموما" تغییرات جهانی سازی در کشورهای در حال توسعه، برروی گروههای کم در آمد، دختران و زنان و خصوصا" کارگران کم مهارت، همچنین همه گروهها برای کسب و بکارگیری مهارتهای جدید فشار می آورد. سازمان جهانی کار نیازهای آموزشی و پرورشی در اقتصاد جدید جهانی را بعنوان "آموزش پایه برای همه "، "مهارتهای کاری برای همه" و "آموزش مادام العمر برای همه " تعریف می کند. فناوری های اطلاعات و ارتباطات (ICT) شامل، رادیو و تلویزیون و همچنین فناوری های دیجیتال جدیدتر مانند کامپیوتر و اینترنت، بعنوان ابزارهای بالقوه نیرومند و فعال کننده اصلاح و تغییرات آموزشی معرفی می شوند.(۲۰۰۰ ,Kozma)
ICTهای مختلف وقتی بطور مناسب بکار برده می شوند می توانند به توسعه دسترسی به آموزش کمک کرده و رابطه بین آموزش و کارگاههای روزافزون دیجیتالی را تحکیم کنند، همچنین کیفیت آموزش را با کمک ایجاد آموزش و یادگیری در یک پروسه فعال متصل به زندگی حقیقی بالا ببرند. بهرحال تجربه مطرح شدن ICT های مختلف در کلاس درس و دیگر مکانهای آموزشی در سراسر جهان در طی چند دهه گذشته بیانگر اینست که تحقق کامل منافع بالقوه آموزشی ICTها خودکار نیست. یکپارچه سازی موثر ICTها در سیستم آموزشی یک فرایند پیچیده است که نه تنها فناوری را درگیر می کند بلکه برنامه آموزشی و فن آموزش، آمادگی نهادی، شایستگی های معلم و سرمایه گذاری دراز مدت را هم درگیر می کند. درحقیقت چنان اهمیت حیاتی به موضوع می دهد که بدست آوردن فناوری آسانترین قسمت آن است.(۲۰۰۹ ,Krajcik & Blumenfeld)
نقش ارتباطات در یادگیری
در این بخش به بررسی این دو پرسش می پردازیم: - فناوری چه تاثیری بر آموزش می گذارد ؟
چگونه ICT یاد گیری را غنی تر می سازد ؟
کاربردهای جدید فناوری ارتباطات و اطلاعات چون پست الکترونیکی ، اینترنت و شبکه ی جهانی و ویدئو کنفرانس ، امکانات ارتباطی گوناگونی را برای مدارس فراهم آورده است. در کلاسی که دانش آموزان به اینترنت دسترسی دارند، ارتباط با خارج از محیط و فرهنگ مدرسه میتواند امکان درک فراتر از محیط اطراف و فرهنگ را فراهم نماید. دانش آموزان در یک شهر، استان و کشور می توانند تجربیات خود را از طریق پست الکترونیکی یا ویدئو کنفرانس با دانش آموزان شهر ها، استان ها و کشور های دیگر به اشتراک گذارند. آن ها هنگام کار با ICT اغلب در گروه ها با یکدیگر مشارکت می کنند . تجربه ی کار گروهی ICT بر رشد و توسعه ی مهارت های فردی - اجتماعی تاثیرات مفیدی دارد. (۲۰۰۹,MiniStry Of Education, Singapore) در حل مسائل به شکل گروهی، در عین این که همه به طور فعال درگیر انجام دادن تکلیف و فعالیت اند، هر دانش آموز نقش خاصی دارد ICT . ابزاری مناسب برای برقراری ارتباط و کنترل آن در اختیار دانش آموز قرار می دهد. دانش آموزان در مواجه با چالش های موجود، اعتماد به نفس خود را افزایش می دهند و احساس قدرت می کنند. این امر روابط بین معلمان و دانش آموزان را تغییر می دهد. ارتباط های On-Line به دانش آموزان قدرت کنترل می دهد. در این حالت، معلم یک رهبر، هدایت گر، یاری دهنده ، همکار و ارز یاب است که نقش سنتی کارشناسی موضوعی وی را با مدیر برنامه تلفیق می کند.( لا Mui ۲۰۰۶ ICT (Chun از طریق درگیر کردن دانش آموزان در کار جمعی مشترک، یک کلاس درس را به محیطی جامع با دایره شمول وسیع تر تبدیل می کند. ظرفیت و قابلیت ICT به گونه ای است که برای هر دانش آموز، با هر میزان توانایی مورد استفاده قرار می گیرد ICT . مجموعه ای از ابزار را برای دانش آموز فراهم می سازد تا پس از تسلط بر نکات فنی ، تکالیف و فعالیت های آموزشی را به شکلی جالب تر و لذت بخش تر ارائه نمایند.( MiniStry Of f3y (Planning and International Cooperation, Jordan,Y به یاد آوری است که برخی اوقات این امر با سر خوردگی و یأس همراه است. یکی از چالش هایی که ICT برای معلمان تدارک می بینند تعریف نقش آنان به عنوان تسهیل کننده یاد گیری ، سازمان دهنده ی کارهای گروهی ، مدیر فعالیت های کلاس درس و... است. به این ترتیب ، معلمان بیش تر وقت خود را صرف پشتیبانی تک تک افراد یا گروه ها خواهند کرد و کم تر به تدریس در کلاس خواهند پرداخت. نیکلاس نگروپونته می گوید: « ما می توانیم جامعه ای با تعداد کمتری دانش آموز که توانایی یاد گیری در آن ها کم است و محیطی که قابلیت آموزشی بیشتری دارد، داشته باشیم. رایانه ها این تغییرات را ایجاد می کنند.» استفاده از ICT محیطی بت قابلیت آموزشی ویژه در کلاس درس ایجاد می کند که به طور مسلم در ظهور ظرفیت های پنهان دانش آموزان اثر گذار خواهند بود 2006 ) ,National Center On Education and the Economy )
غنی سازی یاد گیری
برنامه های درسی باید دوباره مورد بررسی قرار گیرند. یادگیری های لازم برای مواجه با آینده، فراتر از یادگیری دانش محور در مدارس سنتی است . در پی یک دستور کار، کمیسیون بین المللی آموزش در قرن بیست و یکم یونسکو، چار چوب تحولات آموزشی برای محیط آینده را پیشنهاد داد. این چارچوب ، بستر مناسبی برای بحث در باره ی برقراری ارتباط بین ICT و یاد گیری است . ایده ی اصلی این گزارش ، ایده ای قوی و مبتنی بر چارچوبی برای یادگیری . شامل چهار محور و رکن اساسی است
