بخشی از مقاله
چکیده:
سوء تغذیه مانعی بر راه پیشرفت اجتماعی،سیاسی،اقتصادی و فرهنگی هر جامعه ایی می باشد.افزایش جمعیت همراه با تغییرات شدید محیط زیستی منجر به ایجاد خطراتی برای امنیت و رفاه بشر در آینده شده است، یکی از مهمترین این خطرات ناشی از بی ثباتی های اقتصادی، فقر و ناامنی غذایی می باشد. بدون شک امنیت غذایی و حصول اطمینان دسترسی به غذای سالم و کافی به حیات سیاسی و اقتصادی کشور کمک می کند.
خودکفایی غذایی جهت بهره مند شدن تمام اقشار جامعه از غذای مناسب مستلزم افزایش بهره وری از نیروی کار و سرمایه در بخش های مختلف بویژه بخش کشاورزی است.زیرا توجه به بخش کشاورزی و سرمایه گذاری و حمایت از آن در نیل به امنیت غذایی حائز اهمیت می باشد. سازمان فائو به منظور ارتقا و بهبود وضعیت غذایی با کشورهای جهان همکاری دارد و برنامه های بسیاری را با همکاری بنگاه های مالی دولتی و خصوصی در امر سرمایه گذاری و توسعه بخش کشاورزی و هسته مرکزی آن توسعه روستایی به اجرا گذاشته است.
مقدمه:
پیشرفت کمی در کاهش بحران سوء تغذیه در دو دهه گذشته صورت گرفته است و اثرات شدید بحران غذایی اخیر منجر به شروع دوباره بحث هایی برای پیدا کردن راه و روشی نوین به منظور بهبود وضعیت امنیت غذایی و تغذیه شده است.علی رغم تلاش های قابل ملاحظه ایی که از سوی دولت های ملی و جامعه بین المللی برای کاهش گرسنگی و سوء تغذیه بر اساس اهداف توسعه هزاره صورت گرفته است ،تعداد افراد دچار سوء تغذیه در کشورهای در حال توسعه از اواسط 1990 تا حد زیادی ثابت مانده است.
در حالیکه بسیاری از پیشرفت ها در رابطه با کاهش گرسنگی تا سال 2007 انجام شده است اما در سال 2008 متعاقب بحران جهانی غذا ، افزایش قیمت غذا در بازار های محلی، منجر به قرار گرفتن میلیونها نفر در وضعیت ناامنی غذایی شده است. - - Brinkman et al. 2012; FAO 2008 دلایل اصلی در افزایش ناامنی غذا در سطح جهانی و ملی شامل محدودیت های تجاری است که توسط صادرکنندگان عمده مواد غذایی اعمال شده است.
سیاست سوخت های زیستی و افزایش انباشت کالاهای غذایی ،همراه با حاکمیت ضعیف ملی و محلی برای مقابله با این شوک، منجر به افزایش بیشتر قیمت مواد غذایی و افزایش نوسانات آن شده است. - Nelson .et al. 2010; FAO 2011 - علاوه بر آن، عوامل پویا نظیر: تغییرات آب و هوایی ،تقاضای غذا از طریق تغییر الگوی آن و افزایش جمعیت، در بلند مدت، منجر به فشار بر بازارهای بین المللی غذا شده است و انتظار می رود این امر تشدید پیدا کند.
تعاریف امنیت غذایی:
امنیت غذایی یک اصطلاح گسترده می باشد.که به روش های مختلفی توسط سازمان های گوناگون در سرتا سر جهان تعریف شده است. یک تعریف پایه از امنیت غذایی باز میگردد به توانایی هر فرد در به دست آوردن غذای کافی روزانه خود.و در سطح بین المللی امنیت غذایی به عنوان توانایی افراد در تامین غذای کافی تعریف میشود. به صورت تخصصی تر امنیت غذایی توسط محققین بدینگونه تعریف شده است:دسترسی تمام افراد در تمام زمان ها به غذای کافی،برای داشتن یک زندگی سالم و فعال. - اندرسون - 1998 بر مبنای اجلاس جهانی غذا که در سال 1996 در رم تشکیل شد: امنیت غذایی زمانی وجود دارد که تمام افراد در تمام زمانها دسترسی فیزیکی و اقتصادی به غذای کافی ،ایمن و مغذی، به منظور رفع نیازهای غذایی و ترجیحا برای داشتن یک زندگی سالم و فعال داشته باشند.
ابعاد امنیت غذایی
مرکز فقر ،اشتغال و رشد - - CPEG شورای تحقیقات علوم انسانی - - H SR C اذعان کرده که امنیت غذایی دارای سه بعد می باشد که عبارتند از: قابلیت استفاده از مواد غذایی، دسترسی به غذا و استفاده از غذا. قابلیت استفاده از مواد غذایی در تعریف نشان میدهد که یک کشور باید مقادیری از منابع غذایی قابل دسترس را بر پایه ای ثابت در دو سطح ملی و خانگی داشته باشد دسترسی غذایی اشاره دارد به توانایی یک ملت و خانواده های آن در به دست آوردن غذای کافی بر اساس بنیادی استوار. استفاده غذایی باز میگردد به استفاده مناسب بر اساس دانش پایه تغذیه و مراقبت همانند نیاز به آب کافی و بهداشت. مجمع جهانی غذا در سال 1996 بیان میکند: امنیت غذایی زمانی وجود دارد که تمام افراد در همه زمانها به غذای کافی و امن و مغذی، دسترسی فیزیکی و اقتصادی داشته باشند تا بتوانند نیازهای روزانه خود را برطرف کرده و ارجحیت غذایی برای یک زندگی سالم و فعال را برآورده نمایند.
براساس تعریف فوق 4 بعد اصلی امنیت غذایی را می توان شناسایی کرد:
-دسترسی فیزیکی به مواد غذایی:
دسترسی فیزیکی به غذا، به ذخیره عرضه در امنیت غذایی اشاره دارد که توسط میزان تولید غذا و سطوح سهام وشبکه تجاری مشخص میشود.
-دسترسی اقتصادی به غذا:
ذخیره غذایی کافی در سطح ملی یا بین المللی به تنهایی امنیت غذایی در سطح خانوار را تضمین نمیکند. نگرانی در مورد دسترسی به غذای ناکافی دارای تاثیر بر موارد زیر است: سیاست های دولت ، تمرکز بیشتر روی درآمدها و مخارج، بازار و قیمت ها.
-کاربرد مواد غذایی:
بکارگیری مواد غذایی بطور معمول ، روشی است که بدن از غذا مواد مغدی مورد نیاز خود را ایجاد می کند. انرژی کافی و مواد مغذی دریافتی توسط هر فرد ناشی از مراقبت مناسب و شیوه صحیح تغذیه آن فرد می باشد. آماده سازی مواد غذایی، تنوع رژیم همراه با استفاده بیولوژیکی از مواد غذایی مصرفی، تعیین کننده وضعیت تغذیه افراد است.
-پایداری دیگر ابعاد در طول زمان:
اگر شما به صورت ادواری به غذای کافی دسترسی نداشته باشید، حتی اگر مواد غذایی مصرفی امروز شما کافی باشد، شما هنوز به عنوان فردی که امنیت غذایی ندارد درنظرگرفته می شوید. شرایط نامساعد آب و هوایی، ناپایداری سیاسی یا فاکتورهای اقتصادی - بیکاری، طغیان قیمت غذا - میتوانند اثر گذار بر وضعیت امنیت غذایی باشند. برای رسیدن به اهداف امنیت غذایی باید تمام ابعاد بطور همزمان انجام شود.
ناامنی غذایی :
تحلیلگران امنیت غذایی، دو نوع کلی از ناامنی غذایی را تعریف کرده اند.
