بخشی از مقاله
چکیده:
این مقاله به بررسی نقش حاشیه نشینی در بی ثباتی و نا امنی جوامع، توضیح راجع به حاشیه نشینی ، نظریه ها و تاریخچه مرتبط به حاشیه نشینی و ویژ گیمندیهای مناطق زاغه نشین می پردازد و در ادامه معضلات و مشکلات آنها را بررس کرده و راه حلهای موجود در این زمینه را ارایه می کند. سپس مهمترین علت بزه را در مناطق حاشیه نشین هیچ انگاری ارزشهای اخلاقی و اجتماعی می داند. در انتها علل پیدایش هیچ انگاری ارزشهای اخلاقی و اجتماعی را در این مناطق بررسی می نماید. دامنه بزه در مناطق حاشیه بسیار است ، از دیدگاه محقق این مقاله راه اساسی همانا کاهش فاصله طبقاتی وایجاد لایه بافر - میانگیر - فی ما بین فقیر و غنی می باشد. همچنین افزایش امکانات رفاهی و ایجاد سازوکار شهری از قبیل راه سازی تاثیر به سزایی در کاهش بزه در بین حاشیه نشینان دارد.
واژگان کلیدی:زاغه نشینی، امنیت، هویت اخلاقی، ناهنجاریهای اجتماعی
تعریف حاشیه نشینی
کلمه زاغه "Slum" از واژه "Slumber" گرفته شده که زمانی به کوچه های پست وگمنام وخاموش اطلاق می شد. اصطلاح حاشیه نشینی یا زاغه نشینی در کشورهاي در حال توسعه به محلاتفقیر نشینی اطلاق میشود که در اطراف شهرهاي بزرگ به وجود آمده و ساکنین این مناطق به علل گوناگون نتوانستهاند جذب نظام اقتصادي- اجتماعی شهر شده تا از امکانات و خدمات شهري استفاده نمایند. حاشیه نشینان بیشترافراد مهاجر و روستایی و عشایر و کمتر شهري - از شهرهاي دیگر یا خود شهر - هستند که اغلب فاقد مهارت لازم شهري و بعضا غیرماهرند این افراد بیشتر به علت عوامل رانش زادگاه خود افزایش بی رویه جمعیت، توزیع نامتناسب و ناعادلانه امکانات در سطح کشور به سبب عدم توجیه اقتصادي، عدم حمایت از مشاغل بومی و پایه اي در روستاها و شهرهاي کوچک و از سوي دیگر پدیده هاي طبیعی مانند سیل، خشکسالی، سرمازدگی محصولات کشاورزي، آفات دامی، ناامنی و به دلیل عوامل جاذب شهري زادگاه خود را ترک کرده و به شهرها روي می آورند.
آنها به دلیل عدم تطبیق با محیط شهري از یک سو و بر اثر عوامل پس ران شهري از سوي دیگر از محیط شهري پس زده می شوند و به تدریج در کانونهاي به هم پیوسته و یا جدا از یکدیگر در قسمت هایی از شهر سکنی می گزینند. حاشیه نشینی عبارت است از وضع زندگی تمام کسانی که در جامعه شهري ساکنند ولی از نظر درآمد، بهرهگیري از امکانات و خدمات در شرایط نامطلوبی به سر میبرند. در واقع کلیهي کسانی که از حالت تولیدي گذشته خود بیرون آمده و به صورت مازاد نیروي انسانی در حاشیه شهرها سکنی میگزینند. حاشیه ، فرهنگ مخصوص به خود دارد و این فرهنگ یک شوهي زندگی است. فرهنگ حاشیه نشینی بازتاب شیوه زندگی طبقات پایین اجتماع است که معمولاً فرهنگ فقر شناخته میشود.مثلاَ - در هند جمعیت زاغه نشین شهرهاي این کشور چیزي بین ٣٠ تا ٥٠ درصد کل ساکنین آنهاست و یا اینکه بیش از ٢٤
