بخشی از مقاله
چکیده:
موضوع این مقاله بررسی رابطه ی افزایش فساد و عدم حساسیت جامعه به معیارهای اخلاقی می باشد. فساد پدیده ای است که ماهیت پیچیده ای دارد و حل و برطرف کردن آن نیازمند زمان و صرف هزینه است لیکن برای برطرف آن باید برنامه ریزی دقیق و منسجم صورت گیرد زیرا دامنه ی بسیار گسترده و متنوعی دارد به طوری که این فساد علاوه بر آمار منفی برخی ها عقیده دارند که دارای آثار مثبت هم می باشد.
در این مقاله ما به این بحث می پردازیم که افزایش میزان فساد می تواند تحت تأثیر چه معیارهای اخلاقی باشد لیکن ساختار این مقاله را تحت عنوان دو فصل گردآوری شده است که فصل اول را به بحث فساد اداری و فصل دوم را نیز به بررسی عدم حساسیت به معیار اخلاقی می پردازد که در آن روابط خویشاوندی و تفاوت در مزایای پرداختنی را مورد بررسی قرار می دهد. نتیجه ای را که می توان ضمن این مقاله مطرح نمود این است که عدم حساسیت جامعه نسبت به معیارهای اخلاقی می تواند باعث بروز فساد باشد و دیگر اینکه عدم توجه به این معیارهای اخلاقی می تواند باعث افزایش هزینه های جامعه گردد لذا باید همواره بحث نظارت بر عملکرد ادارات و ارگان ها مورد توجه قرار گیرد که فساد کمتر محقق شود با این وجود است که می توان انتظار جامعه ای سالم و بدون فساد را داشت.
مقدمه :
فساد اداری پدیده ای است پیچیده که امروزه در اکثر کشورهای جهان و شاید بتوان گفت در تمام کشورهای جهان وجود دارد لذا فساد وقتی که در جامعه وجود داشته باشد باعث می شود که آسیب ها و ضررهایی به افراد وارد گردد و تا آنجایی که می گویند وقتی که قوانین و مقررات بهحون دقیق و احسنت در جامعه وجود داشته باشد فساد قطعاً بد خواهد بود. زیرا باعث وارد آمدن آسیب به این قوانین و مقررات می شود ولی وقتی که قوانین ناقص در جامعه ای وجود داشته باشد فساد می تواند به طور برعکس نقش مثبت را ایفاء کند و آثار مثبت را از خود به جای بگذارد.
این مقاله از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای گرد آوری شده است که فصل اول را به مفهوم فساد اداری و فصل دوم را نیز به بررسی عدم حساسیت به معیار اخلاقی می پردازد.لیکن راجع به این مبحث تاکنون مقالات متعددی چاپ و منتشر شده است که می تواند منابع خوبی در اختیار ما باشد. سوالات و فرضیاتی ضمن این مقاله مطرح است: سوال اول: آیا عدم حساسیت جامعه نسبت به معیار اخلاقی می تواند باعث بروز فساد شود؟ آیا عدم توجه به این معیارهای اخلاقی می تواند باعث افزایش میزان هزینه ها شود؟ فرض اول اینکه بله عدم حساسیت به جامعه و معیارهای اخلاقی می تواند عامل فساد باشد و فرضیه دوم اینکه خیر عدم توجه به این معیار ها باعث افزایش هزینه ها نمی شود. درضمن مقاله به بررسی سوالات و فرضیات مطرح شده می پردازیم.
فصل اول:مفهوم فساد
»کلمه فساد از ریشه فرانسوی و ریشه لاتینی به معنای »شکستن« یا »نقض کردن« گرفته شده است. آنچه که شکسته یا نقض می شوئ می تواند یک »شیوه رفتار اخلاقی یا اجتماعی و یا مقررات اداری« باشد. در زبان فارسی برای فساد معانی مختلفی مانند: »تباهی«، »ستم«، »مال کسی را گرفتن«، »گزند«، »زیان«، »ظلم و ستم«، »شرارت« و »بدکاری« ذکر شده است. - «افضلی, - 39:1390 »بسیاری از دانشمندان و متفکران سیاسی مانند ویتوتانزی، ماکیاولی، منتسکیو، روسو، بنتام، و گورنال میردال، به تعریف و اظهار نظر در مورد فساد پرداخته اند.
به عقیده ماکیاولی، فساد جریانی است که طی آن موازین اخلاقی افراد سست و قضیلت و تقوای آنها به نابودی کشیده می شود. از آن جایی که بسیاری از افراد از نظر درجه تقوا و پرهیزگاری ضعیف هستند، زمینه فساد در آنها همواره وجود دارد.، مگر آن زمانی که تحت هدایت و نفوذ یک رهبر بزرگ قرار گیرند. - «زاهدی,» - 33:1375طبق تعریف بیان شده در فرهنگ وبستر، »فساد پاداش نامشروعی است که برای ورود فرد - کارگزار دولتی - به تخلف از وظیفه محوله پرداخت می شود - «افضلی, - 39:1390
بخش اول:انواع فساد
- 1 » فساد سیاسی - مقامات بلند پایه - : فساد سیاسی رفتار منحرف شده مقا مات دولتی از ضوابط و وظایف رسمی خود به دلیل ملاحظات شخصی ، حزبی ، قومی یا منطقه ای است . - پل هیوود، فساد سیاسی ترجمه طاهری و بنی هاشمی پژوهشکده مطالعات راهبردی - 1381 »به عبارت ساده تر رفتار فسادآمیزی است که در حین تخصیص امکانات نظیر بودجه و ... یا اتخاذ تصمیم های سیاسی توسط دولتمردان و رهبران احزاب و تشکل های سیاسی رخ می دهد. فساد سیاسی پیامدهای مخربی بر تخصیص منابع دارد، زیرا تخصیص به گونه ای متفاوت انجام می شود .به عبارت دیگر، فساد سیاسی مسیر منابع را از اموری که نهاد قانون گذاری عاری از فساد با توجه به شناختی که از نیازهای عمومی و اولویت آنها دارد به آن ها اختصاص می دهد، منحرف می کند - «
