بخشی از مقاله
چکیده
بدیهی و روشن است که برخی از آیات قرآن بدون مراجعه به روایات رسیده ازنبی مکرم اسلام - ص - و ائمه اطهار علیهم السلام به عنوان جانشینان بر حق پیامبر مجمل و مبهم است - آیات مربوط به چگونگی اقامه نماز،پرداخت زکات و... - و تنها راه برداشتن پرده ابهام از معنای آن و نه لفظ - در قرآن لفظ مبهم وجود ندارد - آن مراجعه به روایات رسیده از این ذوات مقدس است .در این مقاله موضوعاتی چون نیاز به سنت به جهت فراگیری و اختصار برخی از آیات،تاثیر قرآن در اعتبار بخشیدن به روایات و بالعکس،چگونگی معیار بودن قرآن در پذیرش سنت،رابطه سنت با قرآن و نقش تبیینی سنت نسبت به قرآن و در پایان به موضوع محوریبودن قرآن و طرح این موضوع و نقد آن پرداخته شده است.
مقدمه:
نیاز به سنت به جهت کلی گویی و اختصار در برخی آیات صلابت و استواری قرآن موجب شده که همگان در آسمانی بودن آن, تردید نکنندو تمام فرقه های اسلامی, یکصدا آن را به عنوان اوّلین و مهم ترین منبع فهم دین می شناسند. آنچه که توجّه به آن در این زمینه لازم است, ویژگی کلی گویی و اختصار, چند معنایی بودن و برون سویی قرآن است. از نمونه های مشهور اختصارگویی در قرآن, چهره پردازینمازاست.
با آن که از اعلام نماز به عنوانِ ستون دین و نیز یادکردِ فراوان آن در قرآن - حتّی با ذکر نماز پیامبران و امّت های پیشین و - … به ارزش و جایگاه آن پی می بریم, می بینیم که در قرآن, با هاله ای از ابهام در تعداد رکعات, ارکان, کیفیت اقامه و… که در اثر اختصارگویی پیدا شده, مواجه هستیم. آنچه از قرآن درباره نماز قابل استفاده است, اوقات پنجگانه آن و احیاناً برخورداری آن از رکوع و سجود و قرائت است.24 امام صادق - ع - در پاسخ به کسی که پرسیده بود: - چرا نام حضرت علی - ع - در قرآن نیست؟ - فرمود: خداوند از نماز یاد کرده استامّا; تشریح رکعات و چگونگی ادای آن را به پیامبر - ص - واگذار نموده است.
