بخشی از مقاله
چکیده
رادیولاریت هاي داراب در بخش فوقانی دو سکانس توربیدایتی قرار داشته و در 23 کیلومتري جنوب غربی شهرستان داراب رخنمون دارد. بر اساس مطالعات زیست چینهاي، پنج فوناي رادیولري، در این دو سکانس معرفی شده،که اکثرا به راسته ناسه لاریا تعلق دارند. با بررسی مقالات منتشر شده در سایر نقاط دنیا، فوناي I راشبیه مجموعه رادیولاریتی میدانیم، که توسط - Pr.Schmid,et al.2007 - در تشکیلات زلاتار در جنوب غربی صربستان معرفی شده است، این فونا را به ژوراسیک میانی نسبت می دهیم.
فوناي II نیز دقیقا با فوناي رادیولاریتی موجود در رخساره چرتی- آواري توخا ترین در جنوب غربی سیخوتو- آلن روسیه که توسط معرفی شده یکسان است.2 فوناي فوق در قسمت فوقانی سکانس توربیدایتی - 1 - قرار دارند. فوناهاي - - III - , - IV - , - V با مجموعه هاي رادیولاریتی معرفی شده در گروه YEZOو SORACHI در هوکایدوي ژاپن کاملا منطبق است. این 3 فونا در قسمت فوقانی سکانس توربیدایتی2 قرار دارند. در این مقاله براي اولین بار در ایران به طور علمی فونا هاي یافت شده را باساب زون هاي جهانی رادیولر که در آسیاي جنوب شرقی و اروپا معرفی شده، منطبق نمودیم.
مقدمه
چرتهاي رادیولردار، غالباًهمراه با مجموعه هاي افیولیتی دیده می شوند، این مجموعه ها غالباً آثار و بقایایی از اقیانوس قدیمه و قسمتهایی از جبه می باشند که غالباً در موقعیت هاي متفاوت زمین شناسی با دیگر واحدهاي زمین ساختی قرار گرفته و در نواحی ریفتی در اثر کشش پوسته اقیانوسی ایجاد می شوند. این مجموعهها در ایران از توسعه وگسترش بالایی برخوردار بوده و حداقل 3 کمربند اصلی را در کشورمان بوجود آورده اند. یکی از این کمربند ها نوار افیولیت – رادیولاریت زاگرس مرتفع بوده و رادیولاریتهاي داراب در بخشی از این نوار قرار می گیرند.
عوامل تکتونیکی به شدت به روي سنگهاي منطقه تأثیر گذاشته و نتیجه آن ایجاد درزهها، گسلها و چین خوردگیها فراوان در رادیولاریت هامی باشد. یک برش چینه شناسی به ضخامت 220 m براي این رادیولاریت ها در منطقه داراب در طول شرقی 54°30′ - 54°20′ عرض شمالی 29° - 28 °50′ انتخاب شد. با توجه به ستون چینه شناسی، این رادیولاریتها به صورت چرت رادیولر دار با رنگ خاکستري تا قرمز با توالی شیل مدادي در قسمت فوقانی این دو سکانس توربیدایتی رخنمون دارند. ضخامت این چرتها در سکانس توربیدایتی 90 m - 1 - ودر سکانس توربیدایتی 70 m - 2 - می باشد.قسمت زیرین این برش چینهشناسی آبرفتی بوده و قسمت فوقانی آن توسط 10 متر آهک تاربور - کرتاسه بالایی - به صورت دگر شیب پوشیده شده است.
بحث
رادیولاریتهاي داراب، توسط - Stoneley - 1981 بررسی شده و سن آن را مشابه سري رادیولاریتی دال نشین - شمال دریاچه بختگان - ، با سن تورونین - کنیاسین زیرین در نظر گرفته است، اما با بررسی دقیق در منطقه و با تکیه بر مقالات جدید، اقدام به بررسی دقیق این رادیولاریتها گرفته شد و بر این اساس حدود 24 نمونه از چرتها ي رادیولر دار برداشت شد.که نمونه هاي DB1 تاDB12 در بخش فوقانی سکانس توربیدایتی - 1 - قرار دارند و نمونه هاي DB15 تا DB24 دربخش فوقانی سکانس توربیدایتی - 2 - قرار می گیرند.
این دو سکانس یک توالی دانه ترتیبی را نشان میدهند وطبقات ماسه سنگی در دو سکانس بیشتربا بخش C سیکل بوما - ماسه با طبقه بندي مورب - شروع شده که این خودموید این است که این رسوبات توسط جریانهاي توربیدیتی کم انرژي بر جاي گذاشته شده اند. پس از نمونه برداري از چرت هاي رادیولر دارو تهیه مقطع نازك از آنها، نمونههاي دستی با تنوع و فراوانی بالاي فوناي رادیولر مشخص شد، سپس از این نمونهها برش نازك تهیه شد.
این برشها درون اسید 10% HF قرار گرفت و با استفاده از روش دویر و بابازاده - 2003 - نمونههاي رادیولر بصورت ایزوله شده در آمد ودرون سلول نگه داري شد وسپس با استفاده از - - SEM از این نمونهها با بزرگ نمایی 300 تا μm 700 عکس برداري شد. جنسها و گونههاي مربوطه با استفاده از اطلس گوري کان و اَُدوقرتی - 1994 - شناسایی شدند؛ در این رابطه 5 فونا شامل 22 جنس و39 گونه شناسایی شد. این فوناهاي یافت شده را بر زونهاي رسمی رادیولر که توسط Matsuoka - 1995 - O’ Dogherty - 1994 - , معرفی شده، منطبق نمودیم. که در نمودار زیر نشان داده شده است.
