بخشی از مقاله
چکیده:
اصولا سرمایهگذاران باید بررسیهای وسیعی در موقع خرید یا فروش سهام عادی انجام دهند. در این تحقیق جامعه آماری مورد نظر بورس اوراق بهادار تهران میباشد که پس از طراحی پرسشنامه بر اساس روش ANP ، برای کسب نتایج دقیقتر، پرسشنامه مقایسات زوجی بین 25 نفر از خبرگان بورس توزیع شد.پس از بررسی پرسشنامه های جمع آوری شده ،طبق مراحل روش تحلیل شبکه ای - ANP - تجزیه و تحلیل بر روی داده ها صورت پذیرفته است .
در این پژوهش با بررسی پژوهش های پیشین واتفاق نظر خبرگان سه معیار اصلی سودآوری ، رشد و ریسک به همراه 9 زیر معیار شناسایی و از نظر درجه اهمیت اولویت بندی شد که با توجه به نتایج این تحقیق معیار اصلی رشد نسبت به دو عامل اصلی دیگر یعنی سودآوری و ریسک و زیر معیار نرخ رشد سود هر سهم نسبت به بقیه زیرمعیارهادارای تاثیرگذاری بالایی در تصمیمگیری خرید سهامداران است .
-1 مقدمه
وجود بازار سرمایه قوی، یکی از ارکان مهم رشد و توسعه اقتصادی است. این بازار با استفاده از مکانیسمهای درونی خود به تعیین قیمت عادلانه سهام و تخصیص بهینه سرمایه میپردازد و پیشرفت و گسترش آن معیاری جهت رتبهبندی کشورها از لحاظ توسعه اقتصادی تلقی میشود
امروزه با توجه به محدویت منابع اقتصادی در کشورهای جهان، تمام تلاش مدیران و مسئولین بر این است تا با صرف کمترین منابع به حداکثر نتایج مطلوب دستیابند. دستاندرکاران و تصمیم گیرندگان عرصه مالی بین-الملل،همواره بااین خطرمواجه هستندکه به هردلیل مشغول حل مسالههای کم اهمیت شده وازحل مسالههای کلیدی ملی خودغافل شوندکه نتیجه این اشتباه استراتژیک،هم اتلاف منابع خواهدبودوهم اینکه امید و باور بهبود، درجوامع تضعیف خواهد شد لذا اولویتبندی عوامل موثر بر سرمایهگذاری در هر بخش از اقتصاد یکی از کلیدیترین مسالههای هر کشوربوده و به امری انکارناپذیر تبدیل شده است.
موضوع این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش Anp می باشد . تصمیماتی که سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار برای گزینش سهام میگیرند بر عواملی مانند بازده دارایی ، حاشیه سود خالص ، سود هر سهم و .... مبتنی است.سوال اصلی در این تحقیق چنین مطرح می شود که عوامل مؤثر بر سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران ،چه عواملی هستندو سوال فرعی در این تحقیق اینگونه مطرح می شود که اولویت بندی عوامل مؤثر بر سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران به چه ترتیب است .در این پژوهش با استفاده از روش Anp به سوالات فوق پاسخ داده خواهد شد .
-2 ادبیات پژوهش
بورس اوراق بهادار به معنای یک بازار متشکل و رسمی سرمایه است، که در آن سهام شرکتها و اوراق مشارکت، تحت ضوابط و مقررات خاص، مورد معامله قرار میگیرد. بورس ایران به دنبال تحولات اقتصادی و اجتماعی دهه 1340، و با توجه به ارتباط گسترده سیاسی و اقتصادی ایران در آن دوره با نظام اقتصاد سرمایهداری غربی، متولد شد.فکر اصلی ایجاد بورس اوراق بهادار در ایران به سال 1315 بر میگردد.
در این سال یک کارشناس هلندی و یک کارشناس بلژیکی به منظور بررسی و اقدام در مورد تهیه و تنظیم مقررات قانونی ناظر بر فعالیت بورس اوراق بهادار به ایران آمدند، اما مطالعات آن دو با آغاز جنگ جهانی دوم متوقف گردید.
پس از کودتای 28 مرداد 1332، مجدداً در سال 1333 مأموریت تشکیل بورس اوراق بهادار به اتاق بازرگانی و صنایع و معادن، بانک مرکزی و وزارت بازرگانی وقت محول گردید. این گروه پس از دوازده سال تحقیق و بررسی در سال 1345، قانون و مقررات تشکیل بورس اوراق بهادار تهران را تهیه و لایحه مربوطه را به مجلس شورای ملی ارسال داشتند. این لایحه در اردیبهشت ماه سال 1345 تصویب شد، اما به دلیل عدم آمادگی محافل صنعتی و بازرگانی، در بهمن ماه سال 1364 بورس تهران با ورود سهام بانک صنعت و معدن و نفت پارس، فعالیت خود را آغاز نمود
هرچند که بازار اوراق بهادار مفهومی محدودتر از بازار سرمایه دارد، لیکن در ایران نیز همانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، شبکه بانکی بر بازار سرمایه غلبه داشته است و بازار سرمایه ایران کم و بیش در بورس اوراق بهادارتهران متجلی میشود که پیشینه آن به سال 1346 باز میگردد. از این رو در گام اول، اقتصاد ایران برای دستیابی به رشدی درونزا و قابل قبول نیازمند گسترش منابع پسانداز واقعی است، در گام دوم باید وضعیت بازار سرمایه کشور را برای تجهیز منابع مالی و انباشت سرمایه ساماندهی نماید.
بیگمان نقطه آغاز حرکت از بورس اوراق بهادار میباشد. یک بازار خوب میتواند ضمن افزایش کارایی بازار سرمایه و بهرهمند ساختن بخشهای تولیدی از منابع حاصل از آن فشار تقاضا را برای منابع مالی در بازار پول به کمترین حد ممکن کاهش دهد. علاوه بر این، ارتباط بازار سرمایه ایران با شبکههای مالی بینالمللی میتواند زمینه برخورداری از سرمایههای خارجی را نیز فراهم آورد. همچنین یک بازار مالی خوب باید به گونه-ای عمل کند که » شفاف و قاعدهمند« باشد
از دیدگاه کلی، سرمایه گذاری به معنای مصرف پول های در دسترس برای دستیابی به پول های بیشتر، در آینده است؛ به عبارت دیگر، سرمایه گذاری یعنی به تعویق انداختن مصرف فعلی برای دستیابی به امکان مصرف بیشتر در آینده
در سرمایه گذاری، دو ویژگی متفاوت و مهم وجود دارند که عبارتند از: زمان و ریسک. اهمیت این دو موضوع به این علت است که در سرمایه گذاری ، صرف پول در زمان حال صورت می گیرد و مقدار آن معین است، در حالی که پاداش حاصل از آن، در آینده به دست می آید و معمولاً با نبود اطمینان همراه است.بر طبق تحقیقات به عمل آمده حدود 41 درصد از مردم کشورهای پیشرفته، سرمایه گذاری مستقیم در سهام دارند و مالکیت مستقیم سهام 20 درصد و به شکل غیرمستقیم 34 درصد کل سرمایه گذاریها در جهان را در برمی گیرد .گرچه این آمار در ایران کمتر از 20 درصد است ولی این روند رو به افزایش است و زمانی که سرمایه گذاری در صندوقهای قرض الحسنه را نیز در نظر بگیریم با عدد 54 درصد مواجه خواهیم شد
امروزه سرمایه گذاران برای انتخاب سرمایه گذاری دامنه بسیار وسیعی دارند. تصمیمات مالی مردم روز به روز پیچیده تر وپرمخاطره ترمی شود در حالی که نتایج این تصمیمات بر شیوه زندگی مردم بسیار موثر است
اهمیت سرمایه گذاری برای رشد و توسعه ی اقتصادی و اجتماعی به اندازه ای است که آن را یکی از اهرم های قوی برای رسیدن به توسعه کرده است .به همان میزان که توجه به این امر باعث می شود اقتصاد رشد یابد و شکوفا شود ،توجه نکردن به آن می تواند موجب شود افت اقتصادی پیش آید ؛ بنابر این باید گفت که رشد اقتصادی و افزایش رفاه عمومی ، در بلند مدت ، بدون توجه به سرمایه گذاری و عوامل مهم موثر موجود در محیط آن ممکن نیست .هدف هر سرمایه گذار در بورس اوراق بهادار کسب بازدهی بالاتر می باشد و در صورتی که سرمایه گذار در انتخاب سهام به طور منطقی تصمیم گیری نماید، می تواند به بازدهی مطلوب دست یابد. عوامل مهمی که می تواند به سرمایه گذاران در انتخاب بهینه سهام کمک نماید،توجه به معیارهای تایید شده توسط کارشناس مالی است
