بخشی از مقاله
چکیده :
-1 مقدمه :
امروزه نگرش کمّی به مسکن و توجه به رفع کمبودها از طرفی و محور قراردادن سودآوری از طرف دیگر، به نادیده گرفتن بسیاری از نیازهای انسانی و ضرورت های معماری انجامیده است. مسکن در معنای محتوایی خود با مفاهیمی چون آسایش، آرامش، امنیت روح و روان و محملی که این نیازها را تحقق می بخشد همراه است. بر اساس اصول معماری، مسکن مطلوب باید پاسخگوی ضرورت های پایداری، استحکام، زیبایی و انطباق کارکردهای بنا با نیازهای استفاده کنندگان باشد. مسکن باید محلی برای آسایش ساکنان در ابعاد عینی و ذهنی و در واقع جائی باشد که تن و جان در آن بیاساید. از این رو بی توجهی به این اصول و مفاهیم سبب شده تا بسیاری از واحدهای مسکونی عرضه شده فاقد ارزش های معمارانه و ویژگی های لازم برای برآوردن نیازهای مردم باشند.
رشد شهرنشینی و اضافه شدن هر خانوار به مجموعه ساکنان شهرهای یک کشور تبعات مختلفی دارد که از مهم ترین آنها می توان به تأمین مسکن اشاره کرد. برای مقابله با تأثیرات منفی گسترش شدید شهرنشینی در نظر گرفتن مقوله توسعه پایدار در مسکن و سکونت گاه های انسانی ضروری است. شهرها و سکونت گاه های انسانی باید به صورتی توسعه یابند که هزینه ای از این نظر بر دوش نسل های آینده منتقل نشود و توانایی نسل های آینده را در برآورده کردن نیازهای خود محدود نسازد. مسکن مهمترین عنصر شهر است که در توسعه پایدار شهر توجه به پایداری آن اساسی ترین وجه آن شناخته می شود. توسعه مسکن علاوه بر محیط زیست بر اقتصاد، فرهنگ و مسائل اجتماعی تأثیر می گذارد. - محمودی،
1388، - 7 از این رو در تحقیق حاضر با تبیین جایگاه و اهمیت دو مبحث »پایداری« و »رویکردهای اجتماعی- فرهنگی به معماری«، سعی شده است تا با مرور برخی مباحث در زمینه پایداری، مباحث فرهنگی- اجتماعی و مبانی روان شناسی محیطی، رویکردی با عنوان »پایداری اجتماعی« معرفی شود.تا پس از شناخت آن، راهکارهای لازم جهت دستیابی به آن در طراحی مجتمع های مسکونی معرفی شده که از آن طریق بتوان به نگاه کمی به موضوع مسکن پایان داده و نگرش کیفی در ساخت مسکن و مجتمع های مسکونی را به منظور دستیابی به توسعه پایدار و ایجاد محیط هایی جذاب و دلپذیر، در طراحی مجتمع های مسکونی مورد توجه قرار داد.
مسکن پایدار:
ر شد شهرن شینی و ا ضافه شدن هر خانوار به مجموعه ساکنان شهرهای یک کشور تبعات مختلفی دارد که از مهم ترین آنها می توان به تأمین مسکن اشاره کرد. برای مقابله با تأثیرات منفی گ سترش شدید شهرن شینی در نظر گرفتن مقوله تو سعه پایدار در مسکن و سکونت گاه های انسانی ضروری است. شهرها و سکونت گاه های انسانی باید به صورتی توسعه یابند که هزینه ای از این نظر بر دوش نسل های آینده منتقل نشود و توانایی نسل های آینده را در برآورده کردن نیازهای خود محدود نسازد.مسکن مهمترین عنصر شهر است که در توسعه پایدار شهر توجه به پایداری آن اساسی ترین وجه آن شناخته می شود. توسعه مسکن علاوه بر محیط زی ست بر اقت صاد، فرهنگ و م سائل اجتماعی تأثیر می گذارد.
- محمودی، 1388 ، - 7 از این رو طراحی پایدار در حوزه معماری بر سه اصل »صرفه جوئی در مصرف سوخت«، » طراحی بر اساس چرخه حیات« و »طراحی انسانی« تأکید دارد. - خلیجی، 1389، - 97 مسئله اصلی در توسعه پایدار مسکن، توجه به نیازهای نسل آینده در عین برطرف کردن نیازهای فعلی مسکن افراد جامعه ا ست، به شکلی که تأمین م سکن امروز با کمترین تغییر حالت در محیط طبیعی، این امکان را به نسل آینده بدهد که به شکلی بهینه برای خود ف ضای زی ستی منا سبی فراهم کنند. - محمودی، 1388، - 7 تو سعه پایدار سکونتگاه های ان سانی و م سکن د ست کم باید چهار وجه داشته باشد: مسکن باید به لحاظ زیست محیطی پایدار باشد. مسکن باید به لحاظ اقتصادی پایدار باشد. مسکن باید به لحاظ اجتماعی و با توجه به فرهنگ ساکنان آن پایدار باشد. مسکن باید به لحاظ کالبدی و در نظر گرفتن عملکردهای آن پایدار باشد.
پایداری زیست محیطی مسکن:
پایداری زی ست محیطی م سکن مرتبط با هزینه هایی ا ست که از راه توسعه ساخت مسکن بر محیط زیست تحمیل می شود. این هزینه ها مربوط به دوره ساخت و بهره برداری مسکن می باشد.
