بخشی از مقاله
ﻋﻠﻢ ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ؛ اﺳﺎس ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻌﺎﺻﺮ
ﭼﻜﻴﺪه
در ﻓﺮاﺳﻮي ﺳﺎﺧﺘﺎرﻫﺎي ﻧﺎب ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻧﻈﻢ، زﻧﺪﮔﻲ و ﻛﻤﺎل ﻧﻬﻔﺘﻪ ﺷﺪه ا ﺳﺖ. ﻣﻬﺎرت در ﺟﺬب و ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻴﺮي اﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت و اﻧﺘﻘﺎل آن ﺑﻪ درون آﻣﻮﺧﺘﻪ ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺳﺮآﻏﺎز ﻇﻬﻮر ﮔﺮاﻳﺸﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ رﻳﺸﻪ ﻫﺎي آن را از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮد. اﻣﺮوزه رﻫﺎورد اﻳﻦ آﻣﻮﺧﺘﻪ ﻫﺎ در ﻏﺎﻟﺐ ﻋﻠﻢ "ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ" ﺑﻴﺎن ﻣﻲ ﮔﺮدد.در ﺳﺎﻟﻬﺎي اﺧﻴﺮ اﻟﻬﺎم و اﺳﺘﻌﺎره از ﻃﺒﻴﻌﺖ وارد ﺣﻮزه ي ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺰ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ دﻏﺪﻏﻪ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻤﺎري ﻛﺎﻣﻞ را ﻫﻤﻮار ﺳﺎزد. آﻧﭽﻪ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﺑﻪ ﻧﺎم "ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ" ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻣﺎﺣﺼﻞ ﺗﻼش ﻣﻌﻤﺎراﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺮش ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎري و ﺳﺎزه در ﻏﺎﻟﺐ ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺳﻌﻲ در ﺑﺮ ﻃﺮف ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻧﻘﺺ ﻫﺎ و ﺧﻄﺎﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ در اﻣﺮ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز دارﻧﺪ.اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﻲ دارد ﺿﻤﻦ ﻣﻌﺮﻓﻲ اﻳﻦ ﻧﻮع از ﻣﻌﻤﺎري و اﻟﻬﺎم ﮔﻴﺮي از ﻃﺒﻴﻌﺖ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ از ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻣﻌﻤﺎران و ﻃﺮاﺣﺎن ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺳﺎزه اي و ﻣﻌﻤﺎري را ﺑﻴﺎن ﻛﻨﺪ.
واژه ﻫﺎي ﻛﻠﻴﺪي: ﻋﻠﻢ ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ، ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ، ﺳﺎزه ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﺖ ﮔﺮا
-1 ﻣﻘﺪﻣﻪ
در دﻧﻴﺎي اﻣﺮوز، ﻫﺮﮔﺎه ﻛﻪ ﺳﺨﻦ از ﻓﻨﺎوري و ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژي ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﻲ آﻳﺪ، ﺗﺼﻮﻳﺮ دﺳﺘﺎورد ﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژﻳﻚ ﻛﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻴﺎز ﻫﺎي اﺳﺎي ﺑﺸﺮ اﻣﺮوز و آﻳﻨﺪه اﺳﺖ در ذﻫﻦ ﺗﺪاﻋﻲ ﻣﻲ ﮔﺮدد. اﻣﺎ ﺑﺎ ﻛﻤﻲ دﻗﺖ ﻣﻲ ﺗﻮان درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺸﺎء ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه ﻫﺎ ﭼﻪ در ﺣﻮزه ﻫﺎي ﺻﻨﻌﺘﻲ و ﭼﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﻟﮕﻮﻫﺎي زﻧﺪه ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﻃﺒﻴﻌﺖ؛ اﻳﻦ ﻣﻌﻠﻢ ﺑﺰرگ ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ اﻧﺴﺎن درس ﻧﻈﻢ و ﺗﻜﺎﻣﻞ آﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ. آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ "ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ" ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ: » ﻛﺘـﺎب ﻃﺒﻴﻌﺖ را ﺑﻪ زﺑﺎن رﻳﺎﺿﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ« و اﻓﺰوده اﺳﺖ ﻛﻪ » اﻟﻔﺒﺎي اﻳﻦ زﺑﺎن ﻣﺜﻠﺚ ﻫﺎ، داﻳﺮه ﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ اﺷﻜﺎل ﻫﻨﺪﺳـﻲ اﻧـﺪ ﻛﻪ ﺑﺪون آن ﻫﺎ در ﻫﺰار ﺗﻮي ﻇﻠﻤﺎﻧﻲ ﺳﺮ در ﮔﻢ ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ.«ﺳﺎل ﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎن در ﭘـﻲ اﺛﺒـﺎت ﻋﻠـﺖ و ﻣﻮﺟﻮدﻳـﺖ ارﺗﺒـﺎط ﺑـﻴﻦ ﺗﻜﻨﻮﻟـﻮژي و ﻃﺒﻴﻌـﺖ ﻫﺴـﺘﻨﺪ ﺗـﺎ از ﻃﺮﻳـﻖ آن ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﻲ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻨﻨﺪ و آن ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ از رﻫﺎورد اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎت ﻋﻠـﻢ ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ« را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان داﻧﺸﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﻓﻨﻲ را از راه ﺣﻞ ﻫﺎي زﻳﺴﺘﻲ ﺣﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎده اﻧﺪ و اﻳﻦ ﻋﻠﻢ ﻫﺮﭼﻨـﺪ ﻧﻮﭘـﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﺳﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﺮﺗﺮ ﺟﻬﺎن ( IT, NANI, BIONIC) ﻣﻌﺮﻓـﻲ ﮔﺮدﻳـﺪه اﺳـﺖ. ﭘـﺮ واﺿـﺢ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺗﻘﻠﻴـﺪ از ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﺰاﻳﺎي ﺑﺴﻴﺎري دارد. ﻣﻲ ﺗﻮان اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻓﺮض ﻛﺮد ﻛﻪ ﻫﺮ ﺟﺎﻧـﺪار ﻛﻨـﻮﻧﻲ، ﻣﺤﺼـﻮل ﭼﻨـﺪ ﻣﻴﻠﻴـﻮن ﺳـﺎل ﺗﻜﺎﻣـﻞ اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ را ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﻫـﺪﻓﺶ ﺳـﺎزﮔﺎري ﻧﺪاﺷـﺘﻪ از ﺑـﻴﻦ ﺑـﺮده اﺳـﺖ و اﻳـﻦ اﻣﻴﺪواري را ﺑﻪ وﺟﻮد آورده ﻛﻪ ﺑﺸﺮ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑـﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ي ﻓـﺮ آﻳﻨـﺪ ﺗﻜﺎﻣـﻞ، ﻣﻜﺎﻧﻴﺴـﻢ ﻫـﺎي ﺟﺪﻳـﺪ ﻓﻨـﺎوري را از روي ﻣﻮﺟﻮدات زﻧﺪه ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداري ﻛﻨﺪ.در ﺣﻮزه ي ﻣﻌﻤﺎري ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻮزه ﻫﺎ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺗﺎ ﺣﺪودي ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺸﺮ از اﺑﺘﺪا ﺳﻌﻲ داﺷـﺘﻪ اﺳـﺖ ﺑـﺮاي ﺳﺎﺧﺖ و ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻜﺎن ﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺧﻮد از ﻃﺒﻴﻌﺖ و ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ اﻃﺮاف ﺧﻮد اﻟﻬﺎم ﮔﻴﺮد.ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻣﺜـﺎل ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺪن ﺧﻔﺎش ﺑﺮاي» ﻟﺌﻮﻧﺎردو داوﻳﻨﭽﻲ« اﻳﺪه اي ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﭘﺮﻧﺪه را ﻃﺮاﺣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻳﺎ ﻧﻴﺮوي ﻋﻀﻼﻧﻲ و در ﻋـﻴﻦ ﺣﺎل ﺳﺮﻋﺖ زﻳﺎد دﻟﻔﻴﻦ ﻫﺎ ﺟﺮﻗﻪ اي ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن زﻳﺮ درﻳﺎﻳﻲ ﺑﻮد. ﻳﺎ ﺗﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﻨﻜﺒﻮت ﻫﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﻓﻨﺪ ﺑﺮاي ﺳـﺎﺧﺖ ﻧﻤﺎﺷﮕﺎه ﻣﻮﻧﺘﺮال اﺛﺮ»ﻓﺮاي اﺗﻮ« ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ.ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎرﻫﺎ از ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻫﺎ و اﺷﻜﺎل ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻃﺒﻴﻌﺖ اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺧﻴﺮا اﻳـﻦ روﻧـﺪ ﺑﻴﺸـﺘﺮ در ﻣﻨﻄـﻖ دروﻧـﻲ و ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژي (رﻳﺨﺖ ﺷﻨﺎﺳﻲ) ﭘﺮوﺳﻪ ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻇﺎﻫﺮ آن ﻫﺎ، ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺷﺒﻴﻪ ﺳﺎزي ﺷﺪه ﺑﺎﻳـﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﻲ از ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻧﻤﻮد ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد.ﻣﻌﻤﺎران ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ و ﻃﺒﻴﻌﺖ ﮔﺮا ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﺎزه و ﻧﻤﺎ دارﻧﺪ. ﻧﮕﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ را آﺷـﻨﺎ ﻣـﻲ ﻛﻨـﺪ و ﻏﻴـﺮ ﻣﻤﻜـﻦ را ﻣﻤﻜﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ و راه ﺣﻞ ﻫﺎﻳﻲ ﻣﺒﺘﻜﺮاﻧﻪ ﺑﺮاي ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﻜﻼت ﺳﺎﻳﺖ اﺑﺪاع ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
اﻳﻦ ﻧﻮع ﻧﮕﺮش ارﺗﺒﺎط ﻣﻴﺎن »ﺳﺎزه« و »ﻣﻌﻤﺎري« را ﻣﺘﻌﺎدل ﺳﺎﺧﺘﻪ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎﻫﻨﮕﻲ ﻣﻴـﺎن » ﻣﻌﻤـﺎري« و »ﻃﺒﻴﻌﺖ« ﻣﻲ ﮔﺮدد. [1] از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ﻏﺎﻟﺒﺎ ارزش ﻫﺎي ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ روﻳﻜﺮدي ﻣﺼﺮف ﮔﺮا ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ، ﻓـﺮم ﻫـﺎي ﻗﺮار دادي و ﺑﺎ دﻟﻤﺸﻐﻮﻟﻲ ﻫﺎي ﺷﺨﺼﻲ و ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ اﻃﺮاف آن، ﮔﺴﺘﺮه ﻓﺮم ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺳﭙﺮده اﺳﺖ، داﻣﻨﻪ آﺳﻴﺐ ﻫﺎ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺸﺮ و ﻣﺤﻴﻂ ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻴﺰ وﺳﻴﻊ ﺗﺮ ﮔﺮدﻳـﺪه ﻛﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ي آن ﺟﺰ ﺑﻪ ﺿﺮر اﻧﺴﺎن اﻣﺮوز و آﻳﻨﺪﮔﺎن وي ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. اﻳﻦ اﻣﺮ، اﻫﻤﻴﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ ﻃﺒﻴﻌـﺖ و ﺑﻬـﺮه ﮔﻴـﺮي ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ از اﻳﺪه ﻫﺎي آن را ﺻﺪ ﭼﻨﺪان ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.
-2 ﻋﻠﻢ ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ :
واژه »ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ« ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺳﺎل 1959 ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ي اﻓﺴﺮ ﻧﻴﺮوي ﻫﻮاﻳﻲ ارﺗﺶ آﻣﺮﻳﻜﺎ ﺟﻚ اي. اﺳﺘﻴﻞ ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﺷﺪ. وي ﻋﻠﻢ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﻳﻲ را ﻛﻪ ﺷﺎﻟﻮده آن ﻫﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي زﻧﺪه اﺳﺖ ﻳﺎ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي زﻧﺪه را دارد و ﻳﺎ ﺑـﻪ آن ﻫﺎ ﺷﺒﻴﻪ اﺳﺖ را ﻋﻠﻢ » ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ« ﻧﺎﻣﻴﺪ.
در واﻗﻊ ﻫﺪف از اﺑﺪاع ﻧﺎم »ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ«، ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪن آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻠﻢ راﺑﻂ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮاي ﺑـﻪ ﻛـﺎرﮔﻴﺮي داﻧـﺶ ﺳﻴﺴـﺘﻢ ﻫـﺎي زﻧﺪه در ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ رواﺑﻂ ﻣﻮﺟﻮدات زﻧﺪه و ﻣﺎﺷـﻴﻦ ﻫـﺎ از ﻃﺮﻳـﻖ ﮔـﺮد آوري ﭘـﮋوﻫﺶ ﻫـﺎي زﻳﺴـﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎن، روان ﺷﻨﺎﺳﺎن و ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن و رﻳﺎﺿﻲ داﻧﺎن ﻣﻲ ﻧﮕﺮد.
ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ داﻧﺎن ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮوه ﻫﺎﻳﻲ ﻣﺘﺸﻜﻞ از ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن و زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻨـﺪ ﻛـﻪ ﻫـﺪف ﻣﺸـﺘﺮﻛﻲ دارﻧﺪ. اﻳﻦ ﻋﻠﻢ ﻳﻚ درس داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻣﺘﻌﺎرف ﻧﻴﺴﺖ. در ﺣـﺎل ﺣﺎﺿـﺮ ﻣﺮﻛـﺰ اﺻـﻠﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت داﻧﺸـﮕﺎﻫﻲ در زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ اﺟﻼﺳﻴﻪ ﻫﺎ،ﻛﻨﮕﺮه ﻫﺎ و ﺳﻤﭙﻮزﻳﻮم ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﻛﺎر آزﻣﺎﻳﺸـﮕﺎه ﻫـﺎي ﮔﻮﻧـﺎﮔﻮن ﻣـﻮرد ﺑﺤـﺚ ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد و ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ ﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮد. در واﻗﻊ ﻋﻠﻢ ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ زﺑﺎن ﻣﺸﺘﺮﻛﻲ ﺑﻴﻦ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن رﺷﺘﻪ ﻫﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ اﺳﺖ. [1]
-3 ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ:
ﺑﺎ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﻲ ﺑﻪ ﻛﺎرﻛﺮد ﺑﻲ ﻧﻈﻴﺮ آن در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﻲ ﻣـﻲ ﺑـﺮﻳﻢ. ﺷـﺎﻳﺪ ﭘﺎﺳـﺦ در ﻗﺎﺑﻠﻴـﺖ ﻫﺎي ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ ﻃﺒﻴﻌﺖ در ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎي ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ، ﺑﻌـﺪ از ﮔﺬﺷـﺖ ﻫـﺰاران ﺳـﺎل از ﺷﺮوع ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﺑﻨﺎ، آﻧﭽﻪ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ ﺧﻮد را در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌـﺖ ﺑﺴـﻴﺎر ﻧﺎﻛـﺎر آﻣـﺪ و ﻫﻤـﻴﻦ ﻃﻮر از ﻧﻈﺮ ﺳﺎزه اي ﺑﺎ ﻣﻴﺰان ﻣﺼﺮف ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻي ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻧﺎﺗﻮان در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﺟﻮي و ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﺸـﺎن داده اﻧﺪ. ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻫﺎﻳﻲ ﻣﻀﺮ ﺑﺮاي ﺳﻼﻣﺖ اﻧﺴﺎن و ﻣﺤﻴﻂ و در ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻮارد ﻧﺎزﻳﺒﺎ از ﻟﺤﺎظ ﺑﺼﺮي و ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر ﺑﺎ ﻣﺤﻴﻂ اﻃﺮاف.در ﻣﻘﺎﺑﻞ روﻳﻜﺮد ﺗﻜﺎﻣﻠﻲ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎي ﻛﺎر آﻳﻲ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﮔﺴـﺘﺮه ي وﺳـﻴﻊ و ﺟـﺎﻟﺒﻲ از ﻓﺮم ﻫﺎ ﻣﻲ اﻧﺠﺎﻣﺪ و ﻫﻴﭽﻜﺪام ﭘﺎﻳﻪ ﺳﻠﻴﻘﻪ ﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ، ﻓﺮم ﻫﺎي آﺷﻨﺎ و ﺗﻄـﺎﺑﻖ ﻫـﺎ ﺳـﺎﺧﺘﻪ ﻧﻤـﻲ ﺷـﻮﻧﺪ. ارﮔـﺎﻧﻴﺰم ﻫـﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻃﺒﻴﻌﻲ از ﺑﺪو ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻣﻠﻬﻢ از ﻧﻮﻋﻲ ﺑﻴﻨﺶ و آﮔﺎﻫﻲ دروﻧﻲ دﻗﻴﻖ، ﺑﻪ درﺳﺘﻲ ﻣﻲ داﻧﻨﺪ ﻛﺠﺎ ﺑﺎﻳـﺪ ﺳـﺎﺧﺖ، از ﭼﻪ ﻣﺼﺎﻟﺤﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد و اﻳﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﻮﻧﺪ. در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ اﻧﺴـﺎن ﻫـﺎ ﻇـﺎﻫﺮا ﻓﺎﻗـﺪ اﻳـﻦ داﻧـﺶ ذاﺗﻲ در ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ. آن ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮا ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ.
در دﻧﻴﺎي ﻣﺎ ﻫﺮ اﻳﺪه ي ﺟﺪﻳﺪ رﻳﺸﻪ در ﻛﺸﻒ ﺗﻌﺪادي از زواﻳﺎي ﭘﻨﻬﺎن ﻃﺒﻴﻌـﺖ دارد ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﮔﻮﻧـﻪ اي ﺷـﮕﻔﺖ آور از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺸﺎﻫﺪات و ﺑﺎزﺗﺎب ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ آﺷﻜﺎر ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﻨﺒﻊ ﻣﻮج ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺑﻲ وﻗﻔﻪ و ﺗﻜﺎﻣﻠﻲ اﻧﺴﺎن رﻳﺸﻪ در آﮔـﺎﻫﻲ ﻫﺎي ﻋﻤﻴﻖ ﻃﺒﻴﻌﺖ دارد. در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻃﺒﻴﻌﺖ و ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﻪ ﻧﻘﺎط ﭘﻨﻬﺎن ﻧﺎﺧﻮد آﮔﺎه اﻧﺴﺎن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ. [2]
اﻛﺘﺸﺎﻓﺎت و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻫﻤﮕﻲ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻫﺎﻳﻲ از ﭘﺪﻳﺪه ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺗﻮﺟﻪ داﺷـﺘﻪ اﻧـﺪ. آﻧﮕﻮﻧـﻪ ﻛـﻪ ﮔﺎﺋﻮدي ﻣﻲ ﮔﻮﻳﺪ: »اﻧﺴﺎن ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ، ﺑﻠﻜﻪ ﻛﺸﻒ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ؛ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨـﻲ ﻛـﻪ ﭼـﻮن ﻫﻤـﻪ ﭼﻴـﺰ در اﺷـﻜﺎ ل ﻃﺒﻴﻌـﺖ ﭘﻨﻬﺎن اﺳﺖ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ درن آن رﻓﺘﻪ و ﻛﺸﻔﺶ ﻛﻨﺪ. ﻫﻤﻪ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪ ﭼﻴﺰﻫﺎ در ﻛﺘﺎب ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻨﺪرج اﺳﺖ.«
ﻋﻨﻜﺒﻮت ﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺎﻓﺖ ﺗﺎرﻫﺎﻳﻲ ﺑﻪ اﺳﺘﺤﻜﺎم ﭘﻮﻻد ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ. زﻧﺒﻮرﻫﺎ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻛﻠﻴﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻫﻨﺪﺳﻲ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻫﻲ اﻣﻦ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ. ﻣﻮرﻳﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺧﻮد را در ﺑﻴﺎﺑﺎن و در ﻫﻮاي ﺑﺴﻴﺎرﮔﺮم ﻣﻲ ﺳﺎزﻧﺪ، ﺗﻼش ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﻛﻨﺪن راﻫﺮوﻫﺎﻳﻲ ﭘﻴﭽﻴﺪه در ﺧﺎك ﺑﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ و ﺗﻬﻮﻳﻪ، داﺧﻞ ﻻﻧﻪ ﻫﺎي ﺧﻮد را ﺧﻨﻚ ﻧﮕﻪ دارﻧﺪ. اﻳـﻦ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻌﻤﺎران ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻣﺮوزه ﺑﺸﺮ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺪل ﻫﺎي واﻗﻌﻲ ﻣﻌﻤﺎري ﻣﻠﻬـﻢ از ﻃﺒﻴﻌـﺖ ﺑـﺎ ﻗـﺪرت ﺧﻼﻗﻴـﺖ و ﺳﺎزﻧﺪﮔﻲ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﻪ رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ.ﻣﻌﻤﺎري را ﻣﻲ ﺗﻮان ﻋﻠﻢ ﺣﻴـﺎت ﻣﺼـﻨﻮع ﻧﺎﻣﻴـﺪ. ﻋﻠﻤـﻲ ﻣﺎﻧﻨـﺪ آﻧﭽـﻪ در ﺟﻬـﺎن ﻃﺒﻴﻌـﺖ و ﻧﻈـﺎم ﺗﻜـﺮار و ﭘﺎﺳـﺦ اﺻـﻮل ﺑﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ و ژﻧﺘﻴﻜﻲ اﺗﻔﺎق ﻣﻲ اﻓﺘﺪ. آرزوي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻤـﺎري ﻛﺎﻣـﻞ ﺑـﺎ ﺑﺮرﺳـﻲ زﻧـﺪﮔﻲ و رﻓﺘـﺎر ﻣﻮﺟـﻮدات؛ ﺗﻮازن ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻤﻲ آن ﻫﺎ ﻣﻤﻜﻦ و در دﺳﺘﺮس ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. ذﻫﻨﻴﺖ ﻣﻌﻤﺎري ﻛﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺳﻨﺘﻲ آن ﻓﺮم، ﻓﻀﺎ و ﺳﺎزه ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺪﻳﺪه اي اﺳﺖ ﻛﻪ در ذﻫﻦ ﻣﻌﻤﺎر ﺷﻜﻞ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. ذﻫﻨﻴﺖ ﻣﻌﻤﺎري از ﻗﻮاﻧﻴﻦ زاﻳﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﻲ آﻳـﺪ، ﺑﻨـﺎﺑﺮ اﻳـﻦ ﺗﻜﺎﻣـﻞ آن ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺮﻳﻊ و آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﺎﺷﺪ. درﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻧﭽﻪ در ﻗﻮاﻧﻴﻦ زﺑﺎن ژﻧﺘﻴﻚ وﺟﻮد. در اﻳﻦ زﺑﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺪ ﻫـﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺷﻜﺎل ﻓﺮﻣﻲ اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﺮح رواﺑﻂ ﻣﻴﺎن ﭘﺪﻳﺪه ﻫﺎ ﻣﻲ ﭘﺮدازﻧﺪ. در ﻣﺪل ﻫﺎي ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮي ﻛـﻪ ﺑـﺮاي ﺷـﺒﻴﻪ ﺳﺎزي روﻧﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪ اﺷﻜﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻧﻴﺰ از ﻫﻤﻴﻦ ﻓﺮم ﻫﺎي ﻧﻤﺎدﻳﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮدﺷـﺎن در ﻣﺤﻴﻂ، ﺷﺒﻴﻪ ﺳﺎزي و ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. در اﻳﻦ روﻧﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻮﺗﺎه ﺗﻌﺪاد ﺑﻲ ﺷﻤﺎري از ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﻜﺎﻣﻠﻲ را ﻣﻲ ﺗﻮان ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﺮد و اﻏﻠﺐ ﻧﺘﻴﺠﻪ ي ﻛﺎر ﻓﺮم ﻫﺎﻳﻲ ﻏﻴﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮه اﺳﺖ. «ﭼﺎرﻟﻲ ﻟﻮﻛﺴﺘﻮن« از ﭘﻴﺸﮕﺎﻣﺎن ﻋﺮﺻـﻪ ﻣﻌﻤـﺎري ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﻤﺮﻛﺰ ﻣﻌﻤﺎران ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ را اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻪ ﺟﺎ از ﻣﻮاردي در ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻲ داﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﺳﺘﺤﻜﺎم ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎن و اﻳﺠﺎد ﺗﻨﻮع و آراﻣﺶ در ﻓﻀﺎ ﻣﻲ ﺷﻮد.
-4 ﺳﺎزه و اﻟﻬﺎم از ﻃﺒﻴﻌﺖ:
ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ رﺳﺪ ﻛـﻪ در ﻣﻴـﺎن ﺗﻤـﺎم ﻣﻮﺟـﻮدات، اﻧﺴـﺎن ﻛﻤﺘـﺮ از ﺑﻘﻴـﻪ از اﺳـﺘﻌﺪادي دروﻧـﻲ ﺑـﺮاي ﻃﺮاﺣـﻲ ﻫﻮﺷـﻤﻨﺪاﻧﻪ
ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎد. ﺗﻤﺎم ﻣﻮﺟﻮداﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ در ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻣﻲ ﭘﺮدازﻧﺪ، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﺮﻳﺰي و ﺑﺎ ﻣﻴﺰان دﻗـﺖ
و درك ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻﻳﻲ از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي اﻳﻦ دﻧﻴﺎي ﺧﺎﻛﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﺪوده اي ﺑﺲ وﺳﻴﻊ ﺗﺮ از ﻣﻮﺿﻊ ﮔﻴﺮي آﻧﻬﺎ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣـﻲ ﺷﻮد، آن را اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻨﺪ.ﻇﺎﻫﺮا ﻣﻜﺎﻧﻴﺰم ﻫﺎي ﻃﺒﻴﻌﻲ از ﺟﺮﻳﺎن ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﺋﻲ اي ﺑﺮ روي ﺳﻴﺎره ﻣﺎ آﮔﺎﻫﻲ دارﻧـﺪ. ﻣـﺎ اﻧﺴـﺎن ﻫـﺎ از ﻣﻴـﺰان ﺑﺴـﻴﺎر اﻧﺪﻛﻲ از اﻳﻦ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ اﻋﺠﺎب اﻧﮕﻴﺰ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮﺟﻮدات ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻴﻢ. ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺘﺎب ﮔﺸﻮده ي ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺮاي ﻳﺎدﮔﻴﺮي ﻣﺎﺳﺖ.ﺳﺎل ﻫﺎ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ اﺻﻮل ﭘﺎﻳﻪ اي در اﻳﺠﺎد ﻓﺮم ﻫﺎي ﺧﻼﻗﻪ و ﻣﺘﻨﻮع ﺧﻮد را دارد ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان از آن ﻣﻴﺎن ﺑﻪ ﻣﻮارد ذﻳﻞ اﺷﺎره ﻧﻤﻮد:
-1 اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﻴﻨﻪ از ﻣﺼﺎﻟﺢ
-2 ﺑﻴﺸﻴﻨﻪ ﺳﺎزي ﺗﻮان ﺳﺎزه اي
-3 ﺑﻴﺸﻴﻨﻪ ﺳﺎزي ﺣﺠﻢ ﻓﻀﺎي ﻣﺤﺼﻮر
-4 اﻳﺠﺎد ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻧﺴﺒﺖ اﺳﺘﺤﻜﺎم ﺑﻪ وزن ﺳﺎزه
-5 اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻨﺶ و ﻛﺮﻧﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺒﻨﺎي ﻛﺎرآﻳﻲ ﺳﺎزه
-6 اﻳﺠﺎد ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي ﻛﺎرا از ﻟﺤﺎظ اﻧﺮژي ،ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻋﺎﻳﻖ ﺷﺪه و راﺣﺖ، ﺑﺪون ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺮژي ﺧﺎرﺟﻲ
-7 اﻳﺠﺎد ﻓﺮم ﻫﺎ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ي ﺑﻬﺒﻮد ﺳﺮﻳﻊ ﺳﻴﺮﻛﻮﻻﺳﻴﻮن
-8 اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﺤﻞ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺖ
-9 اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮم ﻫﺎي ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺷﻜﻞ ﺑﺮاي ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺳﺎزي ﻧﻴﺮوﻫﺎي وارده ﭼﻨﺪ ﺟﻬﺘﻲ
-10 اﻓﺰاﻳﺶ ﻛﺎرآﻳﻲ آﺋﺮودﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮم ﻫﺎي ﺳﺎزه
-11 ﻋﺪم ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻮاد ﺳﻤﻲ و ﻣﻀﺮ
-12 ﻃﺮاﺣﻲ ﺳﺎزه ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ ارﮔﺎﻧﻴﺰم ﻗﺎﺑﻞ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﻜﺎﻣﻠﻲ آزﻣﻮن و ﺧﻄﺎ، ﺗﺪاوم روش ﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ و ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﻧﺎ ﻛﺎر آﻣﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ اي از ﻧﺒﻮغ و ﺧﻼﻗﻴﺖ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﻌﻤﺎري ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ روﻧﺪ. [3]
روح ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻳﻜﻲ از ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺮاﺣﺎن اﻳﻦ رﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺳﺎزه ﺑـﺮاي ﺗﻀﻤﻴﻦ (زﻧﺪه ﻧﻤﺎﻳﻲ) ﺑﻪ ﻛﻨﻤﻚ ﺧﻄﻮط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺧﺎﻟﺺ و اﻟﻘﺎء آﻫﺴﺘﻪ ﺗﻤﺎﻣﻴـﺖ ﺳـﺎزه ﺑـﻪ آن دﺳـﺖ ﭘﻴـﺪا ﻣـﻲ ﻛﻨﻨﺪ و ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﺮاي ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺘﻮاﻧﺪ زﻧﺪه ﺑﻮدن ﺧﻮد را اﻟﻘﺎء ﻛﻨﺪ.ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ در ﻓﻀﺎﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮوز ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ ﺗﺸﺒﻴﻪ و اﺳﺘﻌﺎره و اﻟﻬﺎم از ﻃﺒﻴﻌـﺖ وﺟـﻮد داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷـﺪ. در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﺎري ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ ﺑﺨﺸﻲ از ﻃﺒﻴﻌﺖ اﺳﺖ. ﻃﺒﻴﻌﺘﻲ ﻛـﻪ ﻣﺤـﻴﻂ ﺳـﺎﺧﺖ ﺑﺸـﺮ ﺑﺨـﺶ ﻋﻈﻴﻤﻲ از اﻛﻮﺳﻴﺴﺘﻢ ﺟﻬﺎﻧﻲ آن را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﺸﺮ و ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻳﻚ اﻧﺪازه در ﻣﻨـﺎﺑﻊ ﺳـﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ آن ﺳـﻬﻴﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ذﻫﻨﻴﺖ ارﮔﺎﻧﻴﻚ و ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ ﻣﻬﻤﺘـﺮﻳﻦ روﻧـﺪ ﻗـﺮن ﺑﻴﺴـﺘﻢ ﺑـﻮده و ﺳـﺎﻟﻴﻮان، راﻳـﺖ و ﻟﻮﻛﻮرﺑﻮزﻳـﻪ ﻫﻤﮕـﻲ روي ﺗﺸﺎﺑﻬﺎت ﺑﻴﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﻛﺎر ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ.ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان ، ﻣﻌﻤﺎران و ﺣﺘﻲ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ﺑﺪون ﺗﺨﻴﻞ اﺧﺘﺮاﻋﺎت ﺧﻮد را ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨـﺪ. ﺑـﻪ ﮔـﻮاﻫﻲ ﺗـﺎرﻳﺦ ذﻫـﻦ و ﺗﺨﻴﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ در اﺧﺘﺮاﻋﺎت اﺳﺖ. ﭘﺮﺳـﺶ ﻫـﺎي ﻣﻄـﺮح ﺷـﺪه در ذﻫـﻦ ﻳـﻚ ﻣﻌﻤـﺎر ﺑﻴﻮﻧﻴـﻚ او را در ﺟﻬـﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪن راه ﺣﻞ ﻫﺎي ﻛﺎر آﻣﺪ و ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻳﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺑﻪ ﻃـﻮر ﻣﺜـﺎل: در ﺳـﺎﻗﻪ اﻧـﻮاع ﮔﻴﺎﻫـﺎن ﺑﻨـﺪ ﻫـﺎ و ﺣﻠﻘـﻪ ﻫـﺎﻳﻲ ﻗﻄﻌﺎت و ﺳﺎﻗﻪ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﻧﮕﺎه ﻣﻲ دارد. اﻳﻦ ﻗﻄﻌﺎت در ﻋﻴﻦ ﺣﻔﻆ ﻳﻜﭙﺎرﭼﮕﻲ ﺳـﺎﺧﺘﺎر ﮔﻴـﺎﻫﻲ ، ﺑـﻪ ﮔﻴـﺎه اﻣﻜـﺎن اﻧﺤﻨﺎي ﻣﻼﻳﻢ در ﻣﺤﻞ ﺑﻨﺪ و ﺣﻠﻘﻪ را ﻣﻲ دﻫﺪ ﻣﺸﺎﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ در اﺳﻜﻠﺖ ﻫـﺎي ﺟـﺎﻧﻮري و در ﻣﻔﺎﺻـﻞ آن ﻫـﺎ ﻣﺸـﻬﻮد اﺳﺖ. در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻧﻴﺰ ﺣﻠﻘﻪ ي اﺗﺼﺎل ﺑﺎ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي ﺑﺎد ﻳﺎ دﻳﺎﻓﺮاﮔﻢ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻣﻲ ﺷـﻮد. ﻳﻜـﻲ از ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﻫـﺎي ﺑﺎرز ﻣﻌﻤﺎري ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻟﮕﻮﻫﺎي زﻧﺪه »ﺑﺮج ﺑﻴﻮﻧﻴﻚ« در ﺷﺎﻧﮕﻬﺎي ﭼﻴﻦ اﺳﺖ.(ﺷﻜﻞ [4] (1 »ﺧﺎوﻳﺮ ﺟﻲ ﭘﻴﺮوز« و »ﻣﺎرﻳﺎ رزا ﺳﺮورا« ، دو ﻣﻌﻤﺎراﺳﭙﺎﻧﻴﺎﻳﻲ ،اﻳﻦ ﺳﺎزه ﻏﻮل ﭘﻴﻜﺮ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣـﺎﻛﻢ ﺑـﺮ ﻃﺒﻴﻌـﺖ ﻃﺮاﺣﻲ ﻛﺮده اﻧﺪ. اﻳﻦ دو ﻣﻌﻤﺎر در
