بخشی از مقاله
چکیده
فضاهای درمانی به عنوان یکی از اصلی ترین مبادی و احتیاجات در امور بهداشت و درمان جامعه بوده است . معماری به هر منظور که باشد فقط در صورتی می توانندکاملاً مفید واقع گردد که فضاهای مختلفی، براساس نیازهای استفاده کنندگان در جهت بهبود و تسریع فعالیت های گوناگون پدید آورد. دانشمندان در تحقیقات خود سعی بر آن دارند تا از تاثیر رنگ و نور در میزان سلامتی کودکان استفاده نمایند، زیرا کودکان تحت تأثیر آموخته های خود قرار ندارند و این مسئله موجب به حداقل رساندن عوامل بیرونی است. از آنجایی که در طراحی فضاهای درمانی با توجه به عملکرد آن ، بیشترین تاثیر به عهده شاخصه های نور، رنگ و همچنین ایجاد فرم های تاثیر گذار بصری می باشد، استفاده از عناصری مانند تابلوهای نقاشی و تصاویری زیبا از طبیعت در اتاق های بیماران و راهروهای منتهی به بخش های مختلف درمانی در جهت القای حس آرامش، امنیت و تحریک احساسات بصری و همچنین ایجاد ارتباط فضایی و چشم انداز به فضاهای مختلف داخلی و یا طبیعت و مناظر محوطه خارجی فضا های درمانی به منظور ایجاد آرامش و کاهش استرس، می تواند در تسریع روند درمان و افزایش روحیه بیمار تاثیر بسزایی داشته باشد.
در این تحقیق با رویکردی نظری و روش توصیفی _ تحلیلی به گردآوری داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به تجزیه و تحلیل مولفه های نور و رنگ در مراکز درمانی پرداخته شده است. نتایج حاصل بیانگر آن است که رنگ و نور در فضا درمانی به عنوان عامل مؤثر در روند بهبود بیماران و افزایش بازدهی فضای درمانی، ایجاد فضای آرامش وکاهش استرس برای بیمار مهیا خواهد شد.
واژه کلیدی : رنگ، نور، فضای درمانی، کاهش استرس،کودکان
-1 مقدمه
زیبایی و معماری دو مقوله اند که هم سو با هم درحرکتند. یک معمار با مرتبکردن فرم ها، نظمی را شکل می دهد که آفریده ناب روح اوست. توسط اشکال و فرم ها احساس ما را تا حادترین نقطه تحت تاثیر قرارمی دهد و درونیات مواج ما را به انگیزش می آورد. با خلق روابطی موزون، پژواکهای گم شده درون ما را بیدارمی کند. پیمانه ای از دریای نظم به ما می نوشاند تا جنبشی در دل و ذهن بیاورد. این همان است که ما بعنوان زیبایی تجربه می کنیم (لوکوربوزیه،.(1986
رنگ و نور ازعناصر دکوراسیون داخلی در بیمارستان کودکان می باشد. طراحان بیمارستان های امروزیتقریباً همه قوانین سابق در ارتباط با محدودیتهای استفاده از نور و رنگ های گوناگون و ترکیب آنها با یکدیگر در بیمارستان ها را در هم شکسته اند و امروزه تقریبا، هر رنگی را میتوان در دکوراسیون بیمارستان ها مشاهده نمود. به دلیل آنکه محدودیت گذشته در کاربرد نور و انواع رنگ در مراکز درمانی کمتر رعایت می شود، این عامل باعث گردیده، چگونگی و سازوکار انتخاب نور مناسب و مجموعه رنگ های دلخواه برای دکوراسیون یک بیمارستان مشکل ساز گردد. پس در نهایت می توان ادعا نمود که بیمارستان امروزی ترکیبی معمارانه از محیطی برای انجام فرایند درمان، فضایی برای ارائه خدماتی در جهت رفاه افراد به همراه استفاده از روش های نوین ساخت و کنترل مصرف انرژی می باشد. که همواره در جستجوی راهکارهای مبتنی بر شواهد علمی برای، مهندسین بیمارستان ساز و طراحان داخلی استفاده از انواع رنگ و نور در مراکز درمانی هستند. ارایه دهندگان خدمات درمانی, معماران, طراحان و مدیران بیمارستان براین باورند که محیط بیمارستان می تواند بر خلق و خو, اضطراب و رضایت کلی بیماران و خانواده آنها و کارکنان تاثیر بگذارد. این باور باعث شده است که ارایه دهندگان این خدمات به تشخیص کیفیت و نتایج حاصل از محیط های درمانی بپردازند. با توجه به رشد جنبش رضایتمندی استفاده کننده در محیط های درمانی, احساس نیاز به اندازه گیری این مولفه شد. به علاوه فوایدی که محیط های کاربرپسند و رضایت بخش چه در بهبود بیماری و چه در صرفه اقتصادی داشته است. باعث گردیده تا نگاهی ویژه و تازه به محیط های درمانی صورت گیرد .(Varni,2004:10-20)
می توان گفت انسان از زمانی که به معماری مبادرت ورزیده، به نیازهای روحی و باطنی و حس زیبایی شناسی نیز توجه داشته است. حس و حال و روحیه در فضای معماری، ارتباطی مستقیم با انسان به طور کلی و کاربران آن به طور خاص دارد. همانگونه که برای مفهوم زیبایی نمی توان تعریف مطلقی بیان کرد، چگونگی کیفیت روحی فضاها نیز دقیقا سنجش و توصیف پذیر نیست؛ چراکه احساس و وضعیت روحی B روانی هر فرد هنگام قرار گرفتن در یک فضا تحت تاثیر دو دسته از عوامل است:-1 عوامل فردی مانند فرهنگ، عادات، خاطرات، ویژگی های شخصی، حافظه و ضمیر ناخودآگاه و بازتاب های آن در کردارها و گفتارهای آدمی؛ -2 عوامل محیطی مانند موقعیت، استقرار فضایی و خصوصیات فضایی، مثل قالب و شکل، ابعاد و تناسبات. جزئیات و به طور کلی هر آنچه که در حیطه طراحی فضا قرار می گیرد، با توجه به عوامل پیش گفته، در واقع طراحی، تمامی امکانات و اختیارات را در زمینه کیفیت
بخشیدن به فضا همیشه در دست ندارد. اما می توان چنین فرض کرد که تاثیرات روحی از یک فضا معلول تاثیر خصوصیات کالبدی، هنگام طراحی و حتی فضای باز است(آیوازیان،.(69- 64:1381
2-1 روش تحقیق
در این پژوهش با رویکردی نظری و تئوری و روش توصیفی _ تحلیلی به گردآوری داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به تجزیه و تحلیل مولفه های نور و رنگ بر کاهش استرس کودکان در مراکز درمانی پرداخته است.
3-1 هدف تحقیق
هدف این پژوهش درک ارتباط بیمار با فضای درمانی است که به طرح و بررسی عناصر محیطی مورد اهمیت بیمار در بهبود تجربه کودک و خانواده اش از مرکز درمانی می پردازد. با تمرکز بر موارد درخواست کاربر و دلایل آن، این مطالعه قصد دستیابی به تاثیر رنگ و نور و روشهای هنری به کاهش استرس بیماران در محیط های درمانی علاوه بر بهبودی سریع تر آنان، مدت اقامت بیماران در آن مراکز را تقلیل نماید و افزایش رضایتمندی بیمار از محیط بیمارستان از طریق بکارگیری اصول روانشناسی محیط بر روند درمان اثر مثبت داشته باشد.
-2 ادبیات تحقیق
1-2 کیفیت محیط بیمارستان در کاهش استرس بیماران
فلورانس نایتینگل در اواخر دهه 1800، از اولین افرادی است که به بررسی عناصر محیطی تأثیرگذار در تسریع بهبودی و کاهش فشار روانی بیماران در بیمارستان ها پرداخت و در این رابطه، اتاقهای بستری با ارتفاع بیشتر، پنجره های بزرگتر، تهویه و نور طبیعی مناسب را پیشنهاد داد De vos)،Dilani،.(1390 بعد از نظریات مطرح شده توسط او، از اواسط دهه1970، محققان در خصوص این گونه از بناها، به بحث و بررسی پرداختند و اذعان داشتند که راهروهای بدون پنجره، کریدورهای پر پیچ و خم، محوطه های داخلی استرلیزه شده با بوی نامطبوع، حسی از ناخوشایندی در فضا را به وجود می آورد و در نتیجه سبب افزایش فشار روانی و استرس در بیماران میگردد .( dams et al,1390) در این زمینه، دکتر راجر یولریچ، از محققانی است که به طور آکادمیک از سال 1980 به تحقیقات در زمینه ی اثر طراحی داخلی بر سلامتی افراد پرداخت و به طور خاص این مسأله را بر افراد بیمار و در محیطهای درمانی، در چندین پژوهش بازگونمود ulrich)،.(1390 استرس یا فشار روانی، مفهوم و پدیدهای است که تغییرات انفعالی ایجاد می کند و در
اصطلاح کلی استرس زمانی آشکار می شود که فرد در معرض محرکهای اجتماعی و یا فیزیولوژیکی و فیزیکی قرار می گیرد در نهایت شرایط آسایش فرد را برهم می زند (تی مک اندرو،.(1390در این زمینه پروفسور دیلانی بیان می کند که »محیط کالبدی بر رفتار فرد تأثیر می گذارد و محیط هایی با تجربهی مثبت و منفی، می توانند سبب شوند که فرد بر استرس خود غلبه کند و یا دچار استرس گرددdilani) «،.(1390
بنابراین در رابطه با محیط های بیمارستانی، واکنش های هیجانی منفی مانند اضطراب یا ترس، فقط با نام بردن از آن ها (ساختمان بیمارستان)می تواند نمایان و برانگیخته گردد و دیدن محیط های بیمارستانی با هر اندازه و شکلی، برای هر فردی، تجربه ترسناکی را فراهم می کند mursafavi)،.(1390
2-2 اولین برخورد بیمار با معماری بیمارستان
اولین فضایی که بیمار در بدو ورود به بیمارستان با آن در ارتباط هست، تأثیر شگرفی برنگرش او نسبت به فضا و ارتباط برقرار کردن او با محیط دارد. اولین چیزی که بیماران از فضای بیمارستان درک می نمایند، سایت مجموعه، ورودی و فرم بیمارستان است که اگر هندسه جذاب و دلپسندی داشته باشد اولین قدم موفق به سوی طراحی فضایی مورد قبول بیماران و خانواده هایشان برداشته شده است. (شامقلی،.(1390زیبایی ورودی بیمارستان به آن است که کمتر شبیه به بیمارستان و بیشتر شبیه ورودی یک هتل مرتب و تمیز بوده باشد. احترام به بیمار و همراهان او در مبلمان شهری و داخلی قسمت ورودی بیمارستان بایستی کاملاً هویدا باشد. رنگ و نوع و تعداد و آراستگی این لوازم از منظر استفاده بهینه مراجعه کنندگان بایستی دیده و انتخاب گردند. نورپردازی ورودی بخصوص در شب مقدار زیادی در رفع خستگی و بی حوصلگی بیمار و کادر درمانی و آرامش همراهان آشفته بیمار مؤثر می باشد. ورودی های رو باز بهتر است با سایبانیترجیحاً ازدرختان سایه دار پوشیده شود. اصلی ترین و اساسی ترین بخش عمومی بیمارستان که نقش اساسی در بالا بردن روحیه، القاء حس اعتماد و اطمینان و ایجاد جو صمیمی بر عهده دارد، لابی بیمارستان است که عنصری سازمان دهنده در نقش یک میدان شهری می باشد. اگر مجموعه لابی به خوبی طراحی شود، ذهنیت ماندگاری از فضا در ذهن بیمار و خانواده وی ایجاد خواهد کرد و باعث می شود که بیماران با آمادگی بهتری وارد محیط درمانی شوند چرا که با داشتن برداشتی خوب از ورود به مجموعه، به طبع فضاهای دیگر را نیز جالب و خوشایند تصور کرده و با کمترین استرس وارد بخش های درمانی می شوند (شامقلی،.(1390
یک بیمارستان مناسب کودک تنها با نیاز دارویی و پزشکی رو به رو نیست، بلکه نیازهای حرکتی، اجتماعی، تکاملی و احساسی کودکان باید در نظر گرفته شود. یکی از عوامل مؤثر در بهبودی کودکی که در بیمارستان بستری است، همراه بودن یکی از والدین با اوست. بنابراین فضای مناسب جهت استراحت و تفکر و عبادت والدین ضروری به نظر می رسد. در محیطی مانند بیمارستان، بجاست که اتاقی برای بازی، طراحی، وسایل و مبلمان با زوایایی نرم، درآن به کار برده شود. کودکانمعمولاً به آسانی از نشستن و انتظار، ناامید و خسته می شوند. در نتیجه در بیمارستان کودکان، اتاق انتظار و راهروها باید متنوع و شاد باشد تا باعث آن گردد که علاقه ی کودکان
به ماندن در چنین محیطی تحریک شود. بنابراین، چشم انداز و مناظر سرگرم کننده و نقش و طرح ها و نقاشی های مناسب در بیمارستان کودکان امری ضروری است. طراحی ها و نقاشی ها در محیط بیمارستان کودکان باید جذاب، قابل فهم و دارای قدرت انتقال سریع موضوع باشد. هماهنگی یا هارمونی در محیط اطراف ما باید به گونه ای ایجاد شودکه دارای حد تعادل باشد، زیرا در محیط سطوح ساختمانی بهداشتی و درمانی، خصوصا بیمارستان کودکان هر کدام از بیماران از نظر روان شناسی، آداب و رسوم و زمینه های فرهنگی و قومی با یکدیگر متفاوت هستند. با ایجاد تصاویر یا حرکت اشکال و فیگورهای ساده بر دیوارها نیز، می توان کودکان را به حرکت واداشت. یکی از تفاوت
های کودکان با بزرگسالان تخیل آنان می باشد. با استفاده ی صحیح از خیالات کودکان می توان آنان را در بهبود بیماری یاری کرد. هنگامی که کودکی در بیمارستان بستری می شود، این از وظایف کادر بیمارستان است که علاوه بر بازگرداندن سلامت کودک، به نیازها و رشد طبیعی او توجه داشته باشند. بازی کردن یکی از مهمترین ویژگی های رفتاری دوران خردسالی است که نقش مهمی در جریان رشد کودکان دارد. این نیازها باید درطی روز به طور ماهرانه با کاربرد روش های صحیح تشخیص و درمان، برآورده شوند. لذا برای بازی کردن کودک وجود اتاق مخصوص بازی در بیمارستان کودکان امری اجتناب ناپذیر است.
3-2 تاثیر رنگ در فضای درمانی
رنگ یکی از عناصری است کـه در کنار نور، بافت، فرم و شکل بر ادراک بصری افراد از محیط تأثیر میگذارد اما در عین حال شاید بیشـتر از هـر مقوله دیگری در طراحی با آن به صورت تصادفی برخورد میشود. رنگ، ابزار مهمی در جهت هدایت و القاء حالات روانی خاص به افراد و جوامع است. رنگ به کاهش خستگی و برانگیختن چشم کمـک مـی کنـد. رنـگ هـا زمینـه متنوعی از تضادها را در ساعات مختلف روز پدید آورده و در هر ساعت، سایه روشنهای جدیدی را بهوجود میآورند و فضا را متنوع و سرزنده میکنند. ضمن اینکه با استفاده از رنگ میتوان به فضا یکپارچگی و وحدت بخشید یا آن را متمایز و قابل شناسایی نمود. واقعیت و اثر روحی-روانی رنگ، همان چیزی است که آن را اثر رنگ مینامیم. عامل رنگ و اثر رنگ فقط در مورد چند مایگیهای هماهنگ قابل انطباق هستند. در تمامی موارد دیگر، عاملیت رنگ تبدیل به یک اثر جدید میشود (سید صدر،.(1380
نکتهای که نباید آن را از نظر دور داشت این است که اثر فضایی رنگها دارای عوامل گوناگونی میباشد. نیرو و قدرت رنگها در مورد عمق آنها در خود رنگ نهفته است. این خصوصیات در تاریکی و روشنی، سردی و گرمی، درجه اشباع و یا میزان وسعت سطوح رنگها جلوه میکند. همچنینتأثیر هر رنگ، با موقعیت نسبی آن با رنگهای همراه تعیین میشود. یک رنگ باید با توجه به رنگهای محیط اطرافش بهکار رود. مطالعات روانشناسان در زمینهتأثیر رنگ و نور بر ادراک انسان از فضا و زمان حاکی از تأثیر رنگ بر حس وزن (سبکی و سنگینی)، دما (گرمی و سردی)، فاصله (دوری و نزدیکی) و ابعاد (بزرگی و کوچکی) است. حتی مقیاس زمان نیز در فضاهای
دارای رنگهای مختلف، متفاوت است و مجموعه این عوامل باعث میشود تا صرفنظر از سایر عوامل محیطی و خصوصیات فضایی، دو فضای یکسان با ترکیبات رنگی مختلف، تأثیراتکاملاً متفاوتی را بر ادراک انسان بگذارد (محمدی وشکیبا منش،.(1384
تأثیر رنگ بر روان انسان ثابت شده است. رنگ ها در طی قرن ها به نمادهایی از احساسات درونی، حالات و صفات مشخصه شخصیتی و اجتماعی تبدیل شده اند. در سالهای اخیر تحقیقات زیادی در مورد رنگ و بازتاب آن بر روان انسان ها صورت گرفته است. به طور کلی نتایج این تحقیقات حاکی از آن است که رنگ های گرم در محیط هایی که تحرک و فعالیت وجود دارد، استفاده می شوند و رنگ های سرد در محیط هایی که نیاز به تمرکز و آرامش بیشتری وجود دارد، کاربرد دارند. باید توجه داشت که انتخاب رنگ برای فضاهای درمانی از حساسیت بیشتری برخوردار است. برای مثال استفاده از رنگ های گرم و مهیج در بیمارستان هایی که برای بیماران روانی طراحی شده
است، اثرات بسیار مضری را برجای خواهد گذاشت. انتخاب رنگ در فضاهای مختلف یک بیمارستان منوط بر شناخت کامل عملکرد آن بخش وتأثیرات هر رنگ می باشد تا در نهایت طراح به یک ترکیب رنگی ایده آل دست یابد. آن دسته از رنگ های گرم که از خود نور و تشعشع صادر میکنند، سبب احساس هوشیاری در انسان می شوند که این امر به تبع خود باعث آمادگی عضلات برای انجام حرکات فیزیکی خواهد شد. بنابراین استفاده از این دست رنگ ها در مراکز فیزیوتراپی و سالن های حرکت درمانی بسیار مناسب می باشد. این در حالی است که رنگ های سرد این تشعشع را از خود صادر نمی نمایند و به کارگیری آنها در محیطی همچون سالن فیزیوتراپی باعث افت در حرکت بیماران می شود. رنگ استفاده شده در اتاق های بستری نیز باید از نوع روشن و القاکننده آرامش باشد. محققان به این نتیجه رسیده اند که در هنگام پخش نور قرمز، فشار خون و تنفس زیاد شده، درحالی که هنگام پخش نورآبی کاهش یافته است. نور قرمز، مجرای رگ های خونی را گشاد کرده و تولید حرارت در بافت های بدن می کند. بیرن مدعی شد که رنگ قرمز می تواند باعث شفا یافتن زخم ها شود. نورآبی برای پایین آوردن سردرد و فشار خون و آرامش برای افراد بی خواب مفید است. آزمایشات ثابت کرده که میزان تحریک کنندگی رنگ هایی که سرعت بالایی دارند،خصوصاً قرمز و زرد (و انواع آن) بالا است. جرالد گزارش کرد که تحریک کنندگی نور آبی روی دستگاه عصبی پاراسمپاتیک، بسیار کمتر از نور قرمز و سفید است. هوستمایر جاکوبز دریافت که محرکترین رنگ، قرمز و بعد از آن سبز و زرد است و آبی کمترین محرک است. اساس بیشتر تحقیقات بر پایه ی میزان ضربان قلب است (کپس،.(1389
رنگ، شکل معماری را تغییر می دهد و می تواند باعث انبساط، کوتاه شدن، عریض شدن یا طولانی شدن شود و درک نادرستی را از ارتفاع سقفمثلاً( بالا یا پایین بودن آن) ایجاد کند. رنگ می تواند ظاهر محیط را آنچنان تغییر دهد که باعث تغییر خلق و خوی فرد شود (کپس،.(1389
شکل((1 تاثیر رنگ و نقاشی در بیمارستان کودکان
3-2 تاثیر نور در فضای درمانی
یکی از پیشرفت های مهم در طراحی فضاهای داخلی، تامین نور طبیعی در داخل بیمارستان و به ویژه در فضاهای میانی بخش ها می باشد. در مناطق خوش آب وهوا می توان از حیاط های مرکزی استفاده کرد تا علاوه بر برخورداری تمام طبقات از نور طبیعی، از طراحی منظر نیز بهره جست. اگر حیاط مرکزی در یک سمت راهرو اصلی یا در فضاهای تقسیم اصلی، در نظر گرفته شود (روشی که بسیاری از بیمارستان ها از آن استفاده می کنند) می تواند در جهت یابی ملاقات کنندگان و پرسنل موثر واقع شود (لیتکوهی،.(1387 نورپردازی یک محیط میتوان عامل ایجاد احساسات گوناگونی همچون آرامش، شعف، شادی، افسردگی، ترس، اضطراب، عصبانیت و احساسات دیگری مانند این ها باشد. از این رو است که انسان در یک مکان با نوعی نورپردازی احساس شادمانی میکند و در همان محیط با گونهای دیگر از نورپردازی غمگین و محزون میشود.
تحقیقات نشان می دهد اتاق هایی از بیمارستان که با نور خورشید روشن می شوند در برابر اتاق های کم نور و تاریک نتایج درمانی بهتری را در پی دارند. بیماران افسرده ای که در اتاقهای نورانی بستری می شوند، نسبت به بیمارانی که بر اتاق های تاریک به سر می برند، مدت زمان بستری کوتاهتری دارند. همچنین بر اساس تحقیقات صورت گرفته، کادر درمان به کارکردن در محیط های روشن بیشتر از محیط هایی که دید به سایه دارند، تمایل نشان می دهند. با این حال بیماران و کارکنان به وجود پنجره هایی کهمستقیماً در مقابل نور خورشید بوده، تشعشع ونور خیره کننده ایجاد کند، تمایلی نداشته اند. تحقیقات صورت گرفته در این زمینه نشان می دهند که بیماران افسرده با استقرار در اتاق های روشن به طور متوسط3/67 روز از مدت بستری آن ها در بیمارستان کاسته می شود . در این
میان نور صبحگاهی بیش از نور بعدازظهر مورد توجه بیماران بوده است (لیتکوهی،.(1387 نحوه نورگیری اتاق های بیماران در بیمارستان نیز نکته دیگری است که بسیار اهمیت دارد چرا که مشخص شده است میزان افسردگی با طراحی معماری که نور روز را در اتاق بیماران محدود کند، افزایش می یابد. یک نمونه از راهکارهای معماری ناموفق در این زمینه باز کردن پنجره اتاق بیماران به آتریمی است که نورگیرهای سقفی محدود داشته و برای حفظ حریم بیماران، پنجره های اتاق های آنها کدر شده است. نورپردازی (در هردو بخش رنگ و کیفیت آن) از دیگر مواردی می باشد که باید در محیط های درمانی مورد توجه قرار گیرد. به طور مثال برای کارکنانی که مدت زیادی را در داخل بیمارستان سپری می کنند، کیفیت نور از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. به صورتی مشابه ملاحظاتی نیز برای مهار نور خیره کننده باید مورد توجه قرار بگیرد ونوری روشن و غیر مستقیم برای فضاها پیش بینی شود (لیتکوهی،.(1387
3-2 تاثیررنگ و نور بر افزایش کیفیت فضای درمانی
رنگ و نور میتوانند تاثیرات پیچیده و گسترده ای را بر روی احساسات و ایجاد واکنش مردم نسبت به محیط داشته باشند(Birren،.(23:1978 و همچنین در افزایش میزان بهبودی بیماران و بالابردن کیفیت فضایی قابل درک به صورت کلی برای بیماران، کارکنان و بازدیدکنندگان موثر می باشد Mahnke FH)،.( 6: 1947 رنگ و نور مناسب می تواند ابزار قدرتمندی برای نشانه گذاری،
جهت یابی و پیدا کردن مسیر باشد مطالعات نشان داده اند که بالا بردن و افزایش کیفیت بصری محیط باعث بالا رفتن سرعت نرخ بهره وری بیمارستان به بیشتر از % 15 شده است. در واقع این پیشرفت ها به عناصر خاصی از محیط بصری شامل : استفاده از رنگ مناسب در دکوراسیون داخلی، نمایش برخی آثار هنری، استفاده، از نور خورشید و ایجاد دیدهای بصری جذاب از محیط خارج بیمارستان نسبت داده شده اند Ulrich RS)،.( 420 –1: 1984
شکل((2 استفاده از ترکیب نور ورنگ در لابی بیمارستان
نتیجه گیری
امروزه معماران، پزشکان، پرستاران و روانشناسان درمورد بناهای ساخته شده، به عنوان یک مؤلفه از فرایند درمانی یاد می کنند. در این بین، مطالعات به طور خاص، نشان دهنده اثر محیط های درمانی بر سلامتی افراد، روند درمانی و بهبودی افراد بیمار می باشد. استفاده از نور و رنگ در فضای درمانی و تاثیر آن، باعث افزایش حس امنیت و القای حس تعلق برای کلیه افراد حاضر نسبت به فضای درمانی و در نتیجهکاهش افسردگی، استرس، فشار خون و مصرف مسکن ها و بهبود خواب، حس امید به درمان، پیدا کردن مسیرها و روحیه می انجامد که در کل کم شدن مدت زمان بستری در مرکز درمانی حاصل می شود.
