بخشی از مقاله
چکیده
فضاهای عمومی مهمترین بخش های شهر را تشکیل می دهند که یکی از این فضاها خیابان ها و میادین شهری هستند. که تعاملات اجتماعی و جنب و جوش شهری در آنها به حداکثر کمی و کیفی خود میرسد. طراحی مناسب فضا های شهری تاثیرات بسزایی در جامعه ایفا میکند.دیدن مناظر زیبای شهری که با توجه به اصول شهرسازی طراحی شده باشد میتواند خستگیها ی روزانه و دغدغه های ذهنی را بسیار کم رنگتر کند. ارسطو کلیه اصول شهرسازی را در یک جمله خلاصه کرده یک شهر باید به نحوی ساخته شود که ساکنان آن احساس امنیت و رضایت کنند. مقاله حاضر به بررسی طراحی خیابانی وتعاملات بین مردم می پردازد.با استفاده از انرژیهای پاک میتوان خیابان هایی را طراحی کرد که در شب و روز برای افراد جامعه القا کننده آرامش باشد و تعاملات بین افراد را افزایش دهد. در نگاشت این مقاله ازروش کتابخانه ای و روش میدانی بهره گرفته شده است.
واژه های کلیدی : شهرسازی،معماری خیابانی، معماری پایدار،تعاملات اجتماعی
1
مقدمه
تحقیق و شناخت معماری ایران خصوصاً معماری بافت شهری با بازشناسی ارزش های کالبدی و محیطی همراه است؛ که متاسفانه چنان که باید از گذشتگان به ما منتقل نشده و سبب بیگانگی نسل طراح کنونی از دستاوردهای استادان هنر معماری ایران بوده است. پیامد این بیگانگی، محتوای معماری و سیمای شهری است که اکنون در خیابان ها و فضاهای شهری، ناظر آن هستیم.
با توجه به نیاز های انسان ها شهر ها شکل می گیرد، وهر روز در حال گسترش است و این گسترش روز افزون مستلزم برنامه ریزی دقیق است. اما متاسفانه عدم طراحی و طراحی های نادرست باعث بوجود آمدن مشکلات زیادی در شهر ها شده است. در این طراحی ها میتوان از تکنولوژیهای روز و همچنین انرژیهای پاک بهره برد که به یک شهر پایدار رسید. در مقاله حاضر به مشکلات طراحی ها و ارائه راهکارهایی برای حرکت به سوی پایداری شهری می پردازیم که با استفاده از این طراحی بتوان تعاملات اجتماعی و فرهنگی جامعه را گسترش داد.طراحی صحیح و خلاقانه فضا های شهری میتواند جامعه شهری را بسوی شهری پایدار وآرمانی سوق دهد.
×
شهر و فضاهای شهری
شهر، محلی است با حدود قانونی که در محدوده جغرافیائی بخش، واقع شده و از نظر بافت ساختمانی، اشتغال و سایر عوامل، دارای سیمائی با ویژگی های خاص خود، بوده؛ به طوری که اکثریت ساکنان دائمی آن، در مشاغل کسب، تجارت، صنعت، کشاورزی، خدمات و فعالیت های اداری، اشتغال داشته و در زمینه خدمات شهری، از خودکفائی نسبی، برخوردار و کانون مبادلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی حوزه جذب و نفوذ پیرامون خود، بوده و حداقل دارای ده هزار نفر جمعیت باشد [14]. از نظر کالبدی شهر جایی است که دارای ساختمانهای بلند، خیابانها، ادارات، پارک ها و زیرساختهای شهری و ... باشد.
