بخشی از مقاله
تعدد زنان زندگی
زن انساني است شريك زندگي مرد و هر دو چون كشتي و كشتيبان هستند كه با همكاري يكديگر كشتي را به ساحل نجات برسانند. اسلام براي زن ارج و حق و قوانين معتدلي مقرر فرموده تا زندگي مشترك در سليقه هاي مختلف و نيروهاي متضاد دروني و خواسته ها و تمايلات نفساني و اصطكاك منافع و مضار با اعتدال مطلوب پايان يابد آن خالقي كه بشر را آفريد و زن را به آرامش و آسايشخاطر مرد و كارخانه توليد مثل و انسان سازي خلق كرد خداوند است كه بر طبق استعداد و ظرفيت و خواسته هاي غريزي و طبيعي براي مرد و زن محدوديت هاي تشريعي و تمايلات قائل شد تا با آزادي مطلق موفقيت هاي خود را از دست ندهند.
اسلام نظر به اين دقايق لطيف داشته كه به زن و مرد توصيه و تاكيد فرمود بايد در محدوده عفاف در حركت باشند و نسبت به هم طبق تعليمات عاليه قرآن عمل كنيد. اگر مرد يك لحظه از حال زن غفلت نمايد و يا زن يك لمحه در وظيفه و كار شوهر داري و بچه داري سهل انگاري كند حيات فردي و اجتماعي آنها به خطر مي افتد.
اسلام روابط نامشروع جنسي را حرام و در صورت ثبوت و شهود زنا معلق به هشتاد تازيانه و برجرم سنگباران است نموده تا عفت عمومي زن در جامعه محفوظ بماند و زن مسلمان مطلقا مورد تهمت قرار نگيرد.
عده زنان پيامبر اسلام (ص):
در تعداد زنان پيامبر اختلاف است. برخي 11 تن دانسته اند:
1- ام حبيبه رمله 2- ام سلمه هنه 3- جويريه 4- حفصه
5- خديجه 6- زينت بنت حجش 7- زينت هلاليه 8- سوده
9- صفيه 10- عايشه 11- ميمونه
با همه اينها زفاف شده و نه تن ايشان از خديجه و زينب هلاليه در حين وفات آن حضرت زنده بودند.
برخي تعداد ازدواج را 12 نفر نوشتهاند و ريحانه بنت يزيد را كه از قبيله بني نضير است و از اسراء بوده و بدان حضرت اختصاص يافته و پس از آن ادا كردن تزويج فرمود.
بعضي شماره ازدواج را 15 نفر دانسته و جمعي 18 نفر نوشته اند. طبري در اعلام الوري 21 زن گفته كه ام شريك، اسماء، سينا، عاليه، عمره، فاطمه، قتليه، ليلي و مليكه را افزوده و زني كه بدون نام پدرش شكايت به پيغمبر نمود كه شوهرش به علت كسالت طلاق داده در حالي كه اصلاً مريض نشده است. پيغمبر او را هم گرفت.
ولي آن چه مسلم است با 11 زن شرط زفاف به عمل آورده و بقيه موهبه النفس بوده يا مواصلت نشده است.
علامه مجلسي 22زن براي پيغمبر نقل نموده است كه با 12 نفر زفاف نموده و با 10 نفر ديگر زفاف نشده است و در حين وفات فقط 9 نفر زنده بوده اند.
سي زن:
علامه برهان الدين حلبي در سيره الحبيبه مي نويسد:
پيغمبر سي زن خطبه كرد كه برخي خود را عرضه داشتند و تقاضاي همسري نمودند. بعضي خود را به پيغمبر خدا هبه كردند و برخي را كه كنيز بودند آزاد ساخته و به مناسبت قوميت با قبايل بزرگ و خويشاوندي كه جلب محبت نمايد تا اسلام آورند و بعضي را به امر خداي بزرگسبب پيشرفت اسلاموخواهش خاندان آنها در حباله نكاح آورد.
از اين 30 زن با 13 زن همبسته شدند و بقيه افتخار خويشاوندي و نسبت او را حفظ مي كردند و افتخار داشتند و در حقيقت تمام اين زنها در ده سال مدينه بود و با آن گرفتاريهاي شگفت انگيز كه در 84 جنگ داشتند بنابراين اين جنبه شهوت و هوسراني نبود بلكه از نظر مصالح اجتماعي و ديني و پيشرفت اسلام به امر خدا اين زنان را خطبه و نكاح ميكرده است.
برخي زنان پيامبر را 15 برخي 18 بعضي 21 نفر را نوشته اند تا 22 نفر هم ذكر شده كه با 13 زن همبستر شد كه آنها عبارتند از:
1- خديجه، 2- ام سليمه، 3- ميمونه، 4- زينت بنت حجش، 5- ماريه قبطيه، 6- عايشه، 7- حفصه، 8- ام حبيبه، 9- سوده، 10- جويريه، 11- صفيه، 12- ام شريك، 13- زينت بنت خزيميه بوده اند و بقيه خدمتگذار موهوبي بوده اند.
رسول خدا پس از رحلت 9 زن در خانه داشت:
1- عايشه، 2- حفصه، 3- ام سلمه، 4- سوده، 5- زينب، 6- ميمونه، 7- ام حبيبه، 8- صفيه، 9- جويريه كه نكاحيه بوده اند.
ام شريك و ماريه پس از پيغمبر زنده بودند.
زناني كه قبل از رحلت دور شدند:
1- عاليه، 2- قتليه، 3- فاطمه دختر ضحاك، 4- شيشاً،5- اسماء بنت شراجيل، 6- مليكه لبثيه، 7- عمره بنت يزيد، 8- ليلي بنت حطيم.
امهات المؤمنين:
لقبي كه پيغمبر به زبان عربي به زنان خود داد براي 11 نفر بود:
1- خديجه، 2- عايشه، 3- حفصه دختر عمر، 4- ام حبيبه، 5- ام سلمه، 6- سوده بنت زمعه، 7- زينت بنت حجش، 8- زينب الهلاليه، 9- ميمونه، 10- جويريه، 11- صفيه.
6نفر از قريش 4نفر از عرب و يك نفر از اسرائيليه.
در حين رحلت پيغمبر 9 نفر زن باقي مانده بودند و دو نفر، زينب و خديجه از دنيا رفته بودند.
1- حديجه بنت خويلد را در مكه عقد بست در 25 سالگي خود در چهل سالگي خديجه.
2- عايشه بنت ابي بكر پس از خديجه در مكه عقد بست و سال اول هجرت در مدينه زفاف نمود.
3- سوده بنت زمعه را پس از خديجه در مكه عقد بست و قبل از عايشه زفاف كرد و او از بني بخار بود.
4- ام سلمه بنت ابي اميه در مدينه در شوال سال 4 تزويج كرد، نامش رمله يا هند بنت ابي اميه بود و در 84 سالگي وفات نمود.
5- حفصه بنت عمر را در ماه مبارك رمضان سال 3 تزويج كرد.
6- ام حبيبه بنت ابي سفيان سال 7 عقد بست.
7- ميمونه بنت جرث بنام بره بود، درمدينه در سال 8 عمره قضا تزويج كرد.
8- جويريه بنت حارث از بني مصطفي در مدينه نامش بره بود و سال 6 عقد بست.
9- زينب بنت حجش در مدينه سال 5 ماه مبارك رمضان در سال 3 به زيرد عقد بست. سال 20 وفات نموده و در بقيع دفن شد.
10- صفيه بنت حسن بن اخطب را در مدينه د رجنگ خيبر سال 7 عقد بست.
توضيحات درباره زنان پيامبر
1- خديجه بنت خويلد:
خديجه بنت خويلد بن العزي بن قصي بن كلاب قرشيه اسديه مادرش فاطمه بنت زائد الاصم از اولاد عامر بن لوي بوده كنيه اش ام هند و از اشراف زنان قريش و متكن و باوقار و خردمند با ثروت و با عزم و جزم و عزم و احتياط و در عصر جاهليت به طاهره معروف بوده است. او به اتفاق آراء نخستين زني است كه اسلام آورد و هفت سال با پيامبر نماز مي خواند كه جزء او و علي و رسول خدا كسي نماز نمي گذارد.
خديجه اول زن ابوهاله بن دزاره يا هند بن نباش تميمي بوده پس از او به عقيق بن عائز مخزومي شوهر نمود. شوهران او هر دو از ملوك عرب بودند و ثروت بسياري براي او نهادند. خديجه ام المؤمنين زني دور انديش و عاقبت بين و دقيق النظر و سريع الانتقال بود. او از عوامل مؤثر پيشرفت اسلام به شمار مي رود. نخستين پروت خديجه در راه تقويت دين بذل شد و دوم شمشير و قدرت علي بود كه جانبازي حيرت آور نشان داد. در اخبار بسيار است كه پيغمبر فرمود يكي از 4 زن بزرگ جهان است.
خديجه بنت خويلد ملكه عرب:
خديجه دختر خويلد عزيزترين و محبوبترين زنان جهان است. او ايمان علم و تقوي را به هم آويخته و با اين حال عشق و تواضع به همسري بزرگترين منجي عالم انسانيت مفتخر گرديد.
خديجه در زيبايي و وقار و ادب و آداب و رسوم زندگي در حد كمال رشد و تربيت عقلاني بوده است.
خديجه كبري اشرف زنان:
خديجه از اشرف قريش بود. مادرش فاطمه بنت الاحلم از اولاد عامر بن لوي بود.
زمان جاهليت خديجه را به سبب موقعيت ظاهر، مي گفتند پيغمبر اسلام كه او را گرفته به نام خديجه كبري ناميد. بدون شك و ترديد خديجه كبري بزرگترين و شريف ترين زنان پيامبر (ص) مي باشد و پسران او قاسم و طيب و طاهر و عبدالله. هر چهار تا از دنيا رفتند.
خديجه 24 سال و چند ماه در شرف همسري با پيامبر خدا بود و در سال دهم بعثت سه سال قبل از هجرت در مكه در سن 65 سالگي از دنيا رفت. بنابراين تولد خديجه 58 سال قبل از هجرت بوده است.
فرزندان خديجه كبري:
1- قاسم 7 روز زيست. در مكه متولد شد.
2- ابراهيم 18 ماه زيست در مدينه بدنيا آمد.
3- عبدالله 7 روز زيست در مكه وفات يافت.
4- فاطمه 18 سال و 75 روز زيست. رد مكه متولد شد سال پنجم بعثت.
5- رقيه در سال دوم از بين رفت.
ترتيب تولد:
زينب، قاسم، ام كلثوم، فاطمه، رقيه، عبدالله، ابراهيم.
2- اسماء بنت نعمان الكنديه:
اسماء دختران نعمان بن شراحيل كندي از رناني است كه خود را به پيغمبر خدا (ص) هبه نمود. ولي قبل از زفاف مطلقه شد. به نقل اعلام الوري افتخار همسري را نداشته است و پس از تزويج پيغمبر او را به سوي قبيله اش برگردانيد
.
3- ام شريك بنت دودان:
اين بانو به نام غزيه دختران دودان بن عمرو «عوف» بن عامر بن رواحه بن منقد قرشيه عامريه از محدثات و اصحاب حضرت رسول (ص) بود كه به عقيه برخي از زنان آن حضرت است و به قولي از زناني است كه خود را هبه نمود و خواستار افتخار زوجيت را داشته باشد.
طبرسي در اعلام الوري گويد: ام الشريك چهارمين زني است كه خود را هبه نمود و قبلا زن ابوالعكر بن سمي ازدي بود و از پسري داشته به نام شريك در خيرات احسان گويد: ام شريك غذيه
درخواست نمود در صف زوجات پيغمبر مفتخر گردد، «اما به مقصود خود نائل نشده» معلوم نيت مقصود جمله آخر اين است كه با او زفاف انجام نشده يا رسول خدا قبول نفرموده است. به نظر نگارنده از زنان پيغمبر است كه افتخار قبول همسري داشته ولي زفافي رخ نداده است.
4- ام شريك بنت جابر:
ام شريك بنت جابر غفاري بنقل اعيان الشعير از صحابه بود و بات حضرت رسالت (ص) بيت كرده و به نقل برخي از زوجات پيغمبر (ص) بوده است.
در كنزل العزمان مي نويسد: ام شريك بنت جابر موفق خبر سجاد از زناني بود كه به عنوان هبه نفس بشرف ازدواج درآمده است و مفتخر به پيوستگي با آن حضرت شد.
اين از همان مواردي است كه گفته شد، زن بيش از همه چيز تحت تاثير مقام و اين زنان آزاده و عاقله بوده نيازي به معاش زندگي نداشته براي تحصيل سعادت خود را به پيغمبر خدا هبه نمودند.
5- ام سلمه بنت ابي اميه حذيفه بن المغيره مخزومي به نام هند:
از زنان عاقله پرهيزگار، امين و راستگو و مؤمن واقعي به خدا و امامان بود.
اين زن قديشه مخزوميه از كبار و اجلاي زنان صحابه است و از بزرگان زنان پيغمبر و نخست زن ابوسلمه بن عبدالاسد مخزومي عمه زاده آن حضرت كه مادرش بره دختر عبدالمطلب است، بود.
چهار فرزند به نام سلمه، عمرو، دره، زينب از او دانسته است و از اين جهت او را عمه سلمه گفته اند.
چون ابوسلم در سال 2 هجري ماه شوال از دنيا رفت پيغمبر (ص) ام سلمه را در سال 4 هجري به تزويج خود درآورد.
اين زن مؤمنه مسلمان دو هجرت نمود يكي با شوهرش به حبشه و يكي به مدينه 328 تا 378 حديث از او نقل نموده اند.
پس از خديجه كبري افضل زنان خدا ام سلمه است.
ام سلمه بود كه عايشه را از رفتن جنگ جمل منع نمود و پند و امر به توبه داده.
اين بانوي بزرگ نخست زن ابو سلمه عبدالاسد مخزومي بود و فرزندي آورد به نام سلمه كه او را ام سلمه گويند.
ام سلمه داراي فصاحت و بلاغت بيان و حصافت عقل و حذاوت راي بود.
ام سلمه حافظ حقوق اهل بيت عقدت و مدافع آنها بود تا زمان معاويه سال 62 از دنيا رفت. در اعلام الوري طبرسي ام سلمه را هفتمين زن پيغمبر معرفي كرده است.