بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
هدف كلي اين درس آشنايي با ادبيات و تاريخ آن از زمان پيدايش آثار مربوط به آن تا قرن چهارم هجري اsست. موضوع اصلي اين درس تعريف و هدف ادبيات و تاريخ پيدايش آن و بررسي انواع متون ادبي هر دورة تاريخي و پيدا كردن قانون حاكم بر چگونگي پيدايش و تحول آثار ادب فارسي.
اسلاید 2 :
ادب به همة افعال پسنديدهاي گفته ميشود كه از نفس صادر ميگردد و فرق آن با اخلاق در اين است كه اخلاق، هم به افعال پسنديده و هم به افعال ناپسند اطلاق ميگردد.
اسلاید 3 :
از ديرباز فنون مربوط به ادب را فنون ادبيه يا علوم ادبيه گفتهاند و مجموع فنون ادبيه را ادبيات نام دادهاند. قدما در تعداد فنون ادبي اختلاف دارند. بعضي آن را هشت فن و برخي بيشتر دانستهاند.
اسلاید 4 :
ادبيات در اصل جمع ادبيه است. با حذف موصوف آن (فنون يا علوم)، ولي عادةً در فارسي آن را جمع .ادب به كار بردهاند.
اسلاید 5 :
اديب در آن روزگار به كساني گفته ميشد كه از همة دانشهاي ادبي يا بيشتر آنها كمابيش آگاهي داشت.
به تعبير عام ادبيات معناي وسيعي دارد و بسياري از آثار علمي و فكري را شامل ميشود. اما به تعبير خاص، ادبيات به معاني گوناگون به كار ميرود.
اسلاید 6 :
اثر ادبي سخني است كه انديشه و احساس و تجربة گوينده يا نويسنده را آميخته با تخيّل هنرمندانه بيان كند. وسيلة آفرينش اثر ادبي كلمهها و جملهها، يعني زبان است.
اسلاید 7 :
شاعر يا نويسنده هنگامي ميتواند اثري ادبي بيافريند كه خود شاديها، رنجها، آرزوها، ناكاميها و فراز و نشيبهاي زندگي را آزموده باشد. به همين سبب اثر ادبي در ظاهر بيانگر عاطفه، انديشه و تجربة يك نويسنده يا شاعر است.
اسلاید 8 :
تاريخ ادبيات، تنها تاريخ شاعران و نويسندگان نيست. با تحقيق در ادبيات ملتي، ميتوان پي برد كه آن ملت چگونه ميزيسته است، و به حيات چگونه نگريسته است، و احساس آن ملت چگونه بوده است.
اسلاید 9 :
تاريخ ادبيات آينة تمام نماي حيات ملي و معنوي ملتهاست.
محيط اجتماعي مؤثرترين عامل در پديد آمدن آثار ادبي است. در دورهاي كه مردم رفاهي نسبي داشتهاند و زمام امور مملكتي در دست فرمانروايان عادل و مقتدر بوده، گويندگان و نويسندگان آن دوره آثار برجستهاي عرضه كردهاند و برعكس روزگاري كه جامعه با انحطاط روبرو شده، تدريجاً آثار انحطاط به ادبيات نيز نفوذ كرده است.
اسلاید 10 :
همانطور كه كودك در خانوادة خود چيزهايي را از والدين و اطرافيان خود فراميگيرد، شاعر يا نويسنده هم براي آفرينش اثر خويش ناگزير به پيشينيان توجه ميكند و از آثار آنان بهره ميگيرد.