بخشی از مقاله
بررسی اینهیبین به عنوان تومور مارکر در خانم هاي یائسه مبتلا به بدخیمی هاي تخمدان
چکیده
زمینه و هدف: اینهیبین یک گلیکوپروتیین دایمریک با اثر مهاري برهیپوفیز است. پس از یائسگی، مقدار آن تا حد غیر قابل اندازهگیري پایین میآید اما در خانمهاي مبتلا به سرطان تخمدان و نیز در موارد عود تومور پس از عمل افزایش قابل ملاحظهاي در میزان اینهیبین دیده میشود. روش بررسی: طی یک مطالعه توصیفی- تحلیلی- مقطعی، تعداد 51
خانم منوپوز مشکوك به کانسر تخمدان مراجعهکننده به بیمارستان ولیعـصر مجتمـع بیمارسـتانی امـامخمینـی تهـران انتخاب و از میان آنها تعداد 38 نفر که پس از جراحی طبق تایید پاتولوژي، مبتلا به کانسر تخمدان بودند، بـه عنـوان گروه بیمار و نیز 38 مورد از خانمهاي منوپوزي کـه جهـت بررسـی روتـین مراجعـهکـرده و هیچگونـه مـشکلی در سونوگرافی و معاینه نداشتند، انتخاب شدند. CA125 و اینهیبین توتال در هر دو گروه و در گـروه بیمـاران در مرحلـه پیگیري پس از عمل اندازهگیري شد. یافته ها: در 38 خانم مبتلا به سرطان تخمدان مورد بررسـی، 13 نفـر (%34/2)
داراي افزایش میزان اینهیبین بودند. از این میان افزایش اینهیبین در گروه سروز آدنوکارسینوما، در سه مـورد (%18/8)
از 16 مورد و در گروه گرانولوزا در هر سه مورد (%100)، در گروه موسینوس در سه نفر (%75) از چهار بیمـار و در بین 38 نفر گروه کنترل، فقط سه نفر (%7/9)، ملاحظه شد .(p=0/005) از 38 بیمار مبتلا، شش بیمار عود داشتند که بهوضوح داراي افزایش تیتر اینهیبین بودند .(p=0/001) نتیجه گیري: اینهیبین سرم تومور مـارکر خـوبی در تـشخیص زودرس تومورهاي موسینوس و گرانولوزاي تخمدان میباشد. استفاده از CA125 و اینهیبین با هـم بـهطـور مشخـصی درصد موفقیت تشخیص تومورهاي تخمدان را افزایش میدهد.
کلمات کلیدي: تومور مارکر، اینهیبین، سرطان تخمدان.
شده است. زنجیره α از سه ناحیه و زنجیـره β از دو زیـر واحـد A و
زیــر واحــد B کــه از نظــر وزن مولکــولی متفــاوت هــستند درســت شدهاست.7 اینهیبین در خانمهایی که تخمدانهایشان فعـال مـیباشـد موجود است. اینهیبین A و اینهیبین B همراه بـا زیـر واحـدهاي آنهـا توسط فولیکولهاي تخمدان و جسم زرد تولید میشـوند بنـابراین در طی سیکل قاعدگی و دوران حاملگی وجود داشته و اثـر فیـدبکی بـر روي ترشـح FSH دارنـد.8 بعــد از دوران یائـسگی همـراه بـا کـاهش فولیکولهاي تخمدان مقدار اینهیبین بهتدریج کاهش مییابد تا جـایی که دیگر قابل اندازهگیري نمیباشد.10و9 هدف از این مطالعه استفاده از اینهیبین در تشخیص مراحل اولیه سرطان تخمدان میباشد.
مقدمه
از آنجا که میزان پنج ساله بقاء در خانمهاي مبتلا به سـرطان تخمـدان اینهیبین Inhibin در انواع سرطانهـاي تخمـدان تولیـد مـیشـود، با پیشرفت بیماري به ترتیب زیر کاهش مییابد، }در مرحلـه (%90) I بنابراین اندازهگیري دقیق و کنترل آن در تشخیص اولیه سـرطانهـاي و در مرحلــه (% 70) II و در مرحلــه { %37) III لــذا تــشخیص زود تخمدان و همچنین در موارد عـود پـس از جراحـی مفیـد مـی باشـد. هنگام، باعث افزایش میزان بقا بیماران میشـود.3و2 رایـجتـرین روش ارزش آن بهخصوص در خانم هـاي یائـسه جهـت تـشخیص زودرس براي تشخیص در حال حاضـر، سـونوگرافی و تومـور مـارکر CA125 سرطان تخمدان حائز اهمیت میباشد، زیـرا مقـدار آن پـس از دوران است.4 اگرچه سایر مارکرهـاي تشخیـصی تومـور از جملـه CA19-9،
یائسگی در حالت طبیعی بسیار کم میشـود.1 مـرگ و میـر خـانمهـا CA15-3 نیز گاهی استفاده میشوند اما میزان اختصاصیت و حساسیت بهعلت سرطان اپیتلیـال تخمـدان بـیش از سـایر سـرطانهـاي زنـان هر کدام متفاوت می باشد. CA125 در بیش از %80 از تومورهـاي غیـر میباشد. براساس آمار انجمن بینالمللی زنان و مامایی شیوع سـرطان موسینوسی تخمدان تولید میشود.5 اپیتلیال تخمدان 15 مورد در 100 هزار خانم گزارش شده است. این اینهیبین یک گلیکوپروتیین دیمریک است که توسط گنادها ترشح سرطانها در بیشتر موارد در مراحل پیشرفته، تشخیص داده میشود و و توسط پالس هیپوفیز کنترل میشود.6 اینهیبین از دو زنجیره تـشکیل
روش بررسی
در طی این مطالعهي توصیفی تحلیلی مقطعی، 38 خانم یائـسهاي که مشکوك به تومـور تخمـدان بودنـد و جهـت جراحـی در بخـش انکولوژي زنان بیمارستان ولیعصر (عج) از فـروردین مـاه 84 لغایـت آذر ماه 87 بستري بودند، مورد بررسی قرارگرفتند.
گروه کنترل شامل 38 مورد از خانمهاي یائسهاي که براي بررسی روتین به درمانگاه زنان مراجعه کرده و در معاینه بالینی و سـونوگرافی بدون علایمی از تومور تخمدان و یا سایر سرطانهـا بودنـد، انتخـاب شدند. میانگین سن بیماران و گروه کنترل، 54 سال و حداقل دو سـال از شروع یائسگی آنها گذشته بـود. بـا اسـتفاده از روش ELISA و بـا کیت Invitrogen) Biosource آلمان) نمونهها بررسی شـد و اینهیبـین توتال و CA125 براي هر دو گروه یک بار قبل از جراحی و یـک بـار هم براي بیمارانی که پس از جراحـی جهـت پـیگیـري بـه درمانگـاه انکولوژي مراجعه میکردند، اندازهگیري شد.
اطلاعات آماري پس از پردازش با نـرمافـزار SPSS ویراسـت 16 آنالیز شد. در مقایسه تحلیلی از تـست 2 اسـتفاده و مقـادیر p<0/05 معنیدار تلقی شد.
یافتهها
در بین 38 بیماري که از نظر پاتولوژي بدخیمی آنها تأیید شـده و مبتلا به سرطان تخمدان بودند. 13 خانم اینهیبیـن توتـال بـالا داشتنـد 16 .(%34/2) بیمار از نظر پاتولوژي دچار سروزآدنوکارسـینوما بودنـد که از بین آنها سه نفر اینهیبین تـوتـال بـالا داشتنـد .(%18/8) بعـد از
جراحی مشخص شد که چهار نفر مبتلا به موسـینوس آدنوکارسـینوما هستند که از بین آنها سه نفـر دچـار افـزایش اینهیبـین توتـال بودنـد .(%75) سه بیمار از مجموع 38 نفر، دچار گرانولوزاسل تومـور بودنـد که همه این موارد دچار افـزایش اینهیبـین توتـال بودنـد .(%100) در مجموع این مارکر بهطور معنـی داري در گـروه بیمـار بـالاتر از گـروه شاهد بود (p=0/005) (جدول .(1 تومور مارکر CA125 نیز براي همـه بیماران اندازهگیري شد. اینهیبین توتال سرم در بیمارانی کـه مبـتلا بـه گرانولوزاسل تومور و موسینوس کارسینوما بودنـد بـهطـور مـشخص بالاتر از سایر تومورهاي تخمدان بود. از مجموع 38 بیمار شش بیمـار دچار عود بیماري شـدند (%15/7)، کـه در آنهـا هـم اینهیبـین توتـال بهطور قابل توجهی بالا بود .(%15/7)
