بخشی از مقاله
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق بررسی تأثیر محیط یادگیری سازنده گرا بر تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز با استفاده از روش توصیفی همبستگی میباشد. بر این اساس جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 95 1394 میباشد، نمونه آماری 70دانشجو به روش انتخاب تصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه محیط یادگیری سازنده گرایی تیلور با آلفای کرونبا - 0 64 - و پرسشنامه تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم ب - CCTST - با آلفای کرونبا - 0 75 - مورداستفاده قرار گرفت. دادههای جمع آوری شده نیز با استفاده از ابزارهای آمار توصیفی چون میانگین، واریانس و انحراف استاندارد و با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. یافتهها نشان میدهد که رابطه معناداری بین محیط یادگیری سازنده گرا، تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی وجود دارد.
کلید واژه: یادگیری سازنده گرا، تفکر انتقادی، پیشرفت تحصیلی.
مقدمه:
یکی از عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی تفکر انتقادی است. تفکر و مهارت درست اندیشیدن ازجمله مسائل مهمی است که از دیرباز ذهن اندیشمندان مختلفی را به خود مشغول کرده است و اکنون پرورش مهارتهای مختلف تفکر یکی از اساسیترین اهداف نظام تعلیم و تربیت است. تفکر انواع متفاوتی دارد که یکی از مهمترین شیوه های آن تفکر انتقادی است. تفکر انتقادی یکی از مهمترین اصول آموزش در هر کشور است و هر کشوری برای رسیدن به رشد و شکوفایی نیاز به افرادی دارد که دارای تفکر انتقادی بالایی باشند. تفکر انتقادی به عنوان یک فرایند شناختی اساسی برای رشد و بهره مندی از دانش در نظر گرفته میشود و این نوع از تفکر برای پیشرفت و حل مسأله قابل استفاده است.
تفکر انتقادی به عنوان توانایی دستیابی به نتایج منطقی مبتنی بر مشاهده اطلاعات تعریف میشود - عاشوری،. - 1393 اخیراً تحقیق در حوزه محی یادگیری کلاسی روی سنجش و بهبود یادگیری و آموزش در داخل بافت محی یادگیری سازنده گرا تمرکز داشته است - آلدریج و همکاران، 2004؛ تیلور و فریسر، 1991؛ تیلور و همکاران، . - 1997 در محی یادگیری سازنده گرا؛ معلّمان نقش تسهیل گر را ایفا میکنند و دانش آموزان را به رشد فکری تشویق میکنند. دانش آموزان ازدانش قبلی شان استفاده میکنند و در ضمن رشد فهم شان نسبت به موضوعات علمی جدید روی نظرات دانش آموزان دیگر عمیقاًمیاندیشند. اخیراً دیدگاههای سازنده گرای اجتماعی درتحقیقات مربوط به محی سازنده گرا نفوذ کردهاند. این دیدگاه می پذیرد که دانش علمی از راه پژوهش علمی بدست میآید اما ایِن دانش در ارتباط با هنجارها و ملاک های جامعه بیشترین اعتبار را دارد - تیلور و همکاران،. - 1995 به عبارت دیگر، یادگیری تنها یک فعالیت شخصی نیست بلکه یک فرایند اجتماعی نیز است.
محققان در طول این سالها به دنبال شناسایی ادراکهای دانش آموزان نسبت به محی یادگیری سازنده گرا بوده اند.سازنده گرایی یک نوع نظریه یادگیری است که ریشه روان شناسی و فلسفه دارد. در این نظریه واقعیت عینی جهان بیرون، مستقل از یادگیرنده فرض نشده و چنین تصور نمیشود که یادگیرنده از راه یادگیری نسخهای از این جهان را به ذهن خود میسپارد. بسیاری از اندیشمندان پیرو سازنده گرایی حتی نمیپذیرند که جهان قابل فهم است. به طور کلی سازنده گرایی معتقد است که یادگیرنده باید فعالانه در ساختن معنی شرکت کند. در ضدیتی با رفتارگرایی سازنده گرایان بحث میکنند که دانش منفعلانه بدست نمیآید بلکه به وسیله فاعل شناسا ساخته میشود. در نهایت آنان تمرکز از دانش به عنوان"محصول و نتیجه"را به سوی دانستن به عنوان "فرایند"تغییر دادهاند. به باور پیروان سازنده گرایی، فرایند کسب دانش، شامل استفاده از
