بخشی از مقاله
خلاصه
هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک جلسه تمرین مقاومتی اکسنتریک برفاکتور های انعقادی ورزشکاران پرورش اندام مرد بود.28 داوطلب مرد بدنساز به صورت تصادفی به دو گروه تجربی وکنترل تقسیم شدند.آزمودنی های گروه تجربی تمرین اکسنتریک بازگشت کنترل شده - اکستنشن - ازحرکت فلکشن آرنج که در بر دارنده یک انقباض برونگرا است اجرا کردند.خون گیری 15 دقیقه قبل و بلافاصله بعد تمرین انجام شد.یافته ها نشان داد،زمان پروترومبین و ترومبوپلاستین بلافاصله بعد از تمرین تغییر معناداری پیدا نکرد.اما تعداد پلاکت ها بلافاصله بعد از تمرین اکسنتریک نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت.
مقدمه
هموستاز شامل تعادل فیزیولوژیکی فاکتورهای انعقادی و ضد انعقادی می باشد و باعث حفظ جریان خون و ساختمان عروق می شود.هموستاز خون مجموعه ای از کنش های متقابل میان پلاکتها و عوامل انعقادی است که همه این اجزا در خون به شکل پروتئین های غیر فعال وجود دارند. هنگامی که این فرایندها فعال شوند این پروتئین ها به شکل آنزیمی فعال خود تبدیل می شوند و مسیر های درونی و بیرونی ترکیب شده تا ترومبین رااز پروترومبین تولید کنند.فیبرینولیز و انعقاد که دو بخش اصلی فرایند هموستاز هستند.تحت تاثیر عوامل بسیاری از جمله جنسیت،یائسگی،فعالیت بدنی و حتی رژیم غذایی قرار دارند.از طرفی شدت فعالیت ونوع،زمان و سطح آمادگی افراد عکس العمل های متفاوتی را در سیستم انعقاد خون خواهد داشت.]،2،[1وگاه این موارد باعث افزایش قدرت انعقاد و افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلب و عروقی می شود..[3] مطالعات صورت گرفته پیرامون تاثیر نوع انقباض عضلانی بر سیستم هموستاز و شاخص های پلاکتی بسیار اندک است،همچنین مطالعات نشان داده است که پاسخهای هموستاز خون و شاخص های پلاکتی به فعالیت های کوتاه مدت و حاد بیشتر از فعالیت های بلند مدت می باشند بنابر این پژوهش حاضر به صورت حاد طراحی گردید [4].
پلاکتها نیز نقش مهمی در تبدیل پروترومبین به ترومبین بازی می کنند.فیبرینولیز و انعقاد که دو بخش اصلی فرایند هموستاز هستند تحت تاثیر عوامل بسیاری از جمله فعالیت بدنی دارند.از طرفی شدت فعالیت ونوع، زمان و سطح آمادگی افراد عکس العمل های متفاوتی را در سیستم انعقاد خون خواهد داشت پاسخ سیستم هموستازی به فعالیت مورد توجه محققین است .اگرچه جنبه های مثبت فعالیت بدنی شناخته شده است اما چگونگی بهره بردن بیشتر از فعالیت بدنی نیاز به مطالعه بیشتر در این زمینه دارد.با توجه به تاثیر تمرینات ورزشی مقاومتی در افزایش قدرت و افزایش تمایل مردم عادی و ورزشکاران به رشته های بدنسازی و پرورش اندام و محدودیتهای پژوهشی در حیطه پاسخهای انعقادی در این مطالعه اثرات حاد یک جلسه تمرین مقاومتی اکسنتریک بر روی شاخص های انعقادی خون که شامل تعداد پلاکتها و زمان پروترومبین و ترومبوپلاستین است بررسی گردیده است.مطالعات صورت گرفته در رابطه با تاثیر نوع انقباض عضلانی بر سیستم هموستاز و شاخص های پلاکتی بسیار اندک است همچنین مطالعات نشان داده است که پاسخهای هموستاز خون و شاخص های پلاکتی به فعالیت های کوتاه مدت و حاد بیشتر از فعالیت های بلند مدت می باشند بنابر این پژوهش نیز به بررسی یک جلسه تمرین حاد انجام شد.
×روششناسی تحقیق
روش تحقیق نیمه تجربی و با گروه تجربی و کنترل بود.از125 نفر تعداد 18 نفر بطور تصادفی در تحقیق شرکت کردند.ویژه گیهای فردی آزمودنیها، - 24 - 3,32سال، - 180 - 6,21سانتیمتر، - 83 - 6,27کیلوگرم بود. متغیرهای پژوهش شامل زمان پروترومبین و تعداد پلاکت هابع عنوان متغی وابسته و تمرین اکسنتریک به عنوان متغیر مستقل بررسی شد. برا ی تعیین یک تکرار بیشینه با انتخاب وزنه مناسب برای انجام حرکت جلو بازو به میزان10الی 12تکرار و کمتر از آن انتخاب شد به این ترتیب یک تکرار بیشینه آزمودنیها با استفاده از فرمول برزیسکی بر اساس تعداد تکرارها و مقدار وزنه ای که جابه جا شده محاسبه گردید. آزمودنیها در هر سه گروه در دمای مشابه 21 درجه سانتی گراد و رطوبت 50درصد مورد ارزیابی قرار گرفتند . دستور عمل این آزمون شامل دو مرحله بود مرحله اول شامل 5 دقیقه گرم کردن عمومی - چند حرکت کششی و آرام - و گرم کردن اختصاصی با میله هالتر بدون وزنه - 10 کیلوگرمی - در گروه تجربی و کنترل بود.تمرین اکسنتریک با 80 درصد یک تکرار بیشینه 8 ست 10 تایی که مدت زمان استراحت بین هر ست 60 ثانیه در نظر گرفته شد تمرین بازگشت کنترل شده - اکستنشن - از حرکت فلکشن آرنج را که در بر گیرنده یک انقباض برونگرا است اجرا کردند دامنه حرکتی 60 تا 140 درجه بودو برای اطمینان از اجرای درست حرکت برونگرای محض، هالتر در مرحله کانسنتریک با کمک فرد دیگری انجام می شود .اما در مرحله برگشت ،آزمودنی ها با حرکت کنترل شده و با حداقل سرعت ممکن هالتر را در 10 تا 15 ثانیه به جای اول خود باز میگردانند. و این در حالی بود که گروه کنترل نشسته و حرکتی را انجام ندادند .
خونگیری از داوطلبین 15 دقیقه قبل از انجام تمرین در حالت نشسته از ورید دست راست و بلافاصله پس از تمرین در حالت نشسته از همان دست گرفته شد. - . - 3کیت پی تی و پی تی تی تست فیشر و توسط دستگاه اتومات استیلکس انجام شد.اندازه گیری تعداد پلاکتها با ماده ضد انعقاد ای دی تا و توسط دستگاه خودکار هماتولوژی آنالایزر سیسمکس استفاده گردید.تحلیل داده ها باواریانس یک راهه و آزمون تعقیب توکی، و با استفاده از 18 spss انجام و سطح معناداری S 0.05در نظر گرفته شد. زمان پروترومبین - پی تی - ، زمان ترومبوپلاستین - پی تی تی - ، و تعداد پلاکت - پی ال تی - گروه های پژوهش در جدول 1 نشان داده شده است.زمان پروترومبین و ترومبوپلاستین معنی دار نبود.پلاکت قبل و بعد از مداخله معنی دار بود. - - P <0/001وآزمون تعقیبی توکی نشان داد که اختلاف گروه کنترل با گروه اکسنتریک - - P <0/027 معنی دارشد.
×بحث و نتیجه گیری
هدف از تحقیق بررسی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی اکسنتریک بر برخی عوامل انعقاد خون در مردان بدنساز بود به طوری که هم اثر تمرین اکسنتریک بر عوامل انعقادی با گروه کنترل مقایسه و هم اثر تمرین در گروه تجربی بر روی عوامل انعقادی خون بررسی گردید.نتایج نشان داد که زمان پروترومبین و زمان ترومبوپلاستین در گروه تجربی تغییری به وجود نیامدامامیانگین تعداد پلاکتها بلافاصله بعد از تمرین افزایش مشاهده شد.میانگین تعداد پلاکتها در گروه اکسنتریک از گروه کنترل بیشتر است.تمرینات اکسنتریک تعداد پلاکت را افزایش داد.تحقیق کادریو وریبریو که اثر سه نوع تمرین مقاومتی را مطالعه کردند،پی تی و پی تی تی تغییری نکرد و با نتایج این تحقیق نیکوخصلت و قنبری نیز متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی در مردان جوان غیر ورزشکار گزارش کرد پی تی و پی تی تی تغییرمشاهده نشد، هم سو بود..[5,6]شواهد نشان داد که تعداد پلاکتها با اجرای یک جلسه ورزش سبک افزایش پیدا می کند.این نتیجه با نتایج تحقیقات اکبر سزاوار و
