بخشی از مقاله
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ارزشیابی توصیفی بر مهارت های خواندن و نوشتن دانش آموزان پایه سوم ابتدایی شهرستان اسلام آباد غرب در سال تحصیلی 1395-1396 اجرا شد. روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بوده است. جامعه آماری این پژوهش همه دانش آموزان پایه سوم ابتدایی شهرستان اسلام آباد غرب در سال تحصیلی 1395/1396 را در بر می گیرد و حجم نمونه 80 نفر از دانش آموزان مدارس این شهرستان است.
از کلاس های موجود4 کلاس انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی2 کلاس از مدارسی که طرح ارزشیابی توصیفی در آنها اجرا می شد، برای طرح آزمایشی - طرح توصیفی - و2 کلاس از مدارسی که از آنها خواسته شد برای چندهفته طرح ارزشیابی سنتی را اجرا کنند برای طرح گواه - طرح ارزشیابی سنتی - انتخاب شدند. معلمان کلاس هایی که به عنوان گروه آزمایشی انتخاب شدند، به طور ویژه توسط پژوهشگر برای اجرای صحیح طرح آموزش دیده و به ترتیب توسط پژوهشگر مورد نظارت و راهنمایی لازم قرار می گرفتند.
برای سنجش مهارت خواندن دانش آموزان مورد پژوهش آزمون تشخیص سطح خواندن اصفهان که توسط دکتر محمدرضا عابدی و مرضیه عزیزیان تهیه و هنجاریابی شده، مورد استفاده قرار گرفت و برای سنجش مهارت نوشتن دانش آموزان از آزمون نوشتاری محقق ساخته استفاده شد که روایی صوری آزمون نوشتن، توسط نظر سنجی از معلمان دوره ابتدایی و کارشناسان گروه های آموزشی استان به دست آمد و با انجام اصلاحات، مورد تأیید قرار گرفت.
ضریب کل بازآزمایی آزمون مهارت خواندن 0/78 و ضریب کل بازآزمایی آزمون مهارت نوشتن 0/73 به دست آمد جهت آزمایش فرضیه های تحقیق و بررسی تأثیرات پیش آزمون-پس آزمون، از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از تأثیرمعنادار ارزشیابی توصیفی بر دو مهارت خواندن و نوشتن دانش آموزان بوده است. از نتایج دیگر پژوهش، توانایی بیشتر مهارت خواندن درگروه توصیفی نسبت به گروه سنتی و توانایی بیشتر مهارت نوشتن گروه توصیفی نسبت به گروه سنتی بوده است.
مقدمه
ارزشیابی توصیفی طرحی است که از سال 1383 در مدارس ابتدایی کشور آغاز شده است و با رویکردهای جدید و ابزارهای متنوع به دنبال بهبود کیفیت آموزشی به ویژه کیفیت بخشی به دو مهارت خواندن و نوشتن دانش آموزان است . - Hassani, 2008 - ارزشیابی توصیفی شیوه ای از ارزشیابی تحصیلی- تربیتی است که اطلاعات لازم، معتبر و مستند برای شناخت دقیق و همه جانبه فراگیران در ابعاد مختلف یادگیری، با استفاده از ابزارها و روش های مناسب مانند کارپوشه، آزمون ها - با تاکید بر آزمون های عملکردی - و مشاهدات در طول فرایند یاددهی- یادگیری به دست می آید؛ تا بر اساس آن بازخوردهای توصیفی مورد نیاز برای کمک به یادگیری و یاددهی بهتر در فضای روانی و عاطفی مطلوب برای دانش آموز، معلم و اولیا حاصل آید.
در ارزشیابی سنتی، امتحان به عنوان آخرین حلقه فرآیند آموزشی تلقی می شود که در پایان دوره آموزشی برای جدا کردن دانش آموزان قبول یا رد شده به کار می رود. اما در شیوه های جدید، امتحان و ارزشیابی را بخش جدایی ناپذیر از فرآیند یاددهی- یادگیری می دانند که همراه با آموزش و با داشتن ارتباط تنگاتنگ با آن، به گونه ای مستمر انجام می گیرد و به جای تأکید بر طبقه بندی دانش آموزان و مقایسه آنان با یکدیگر، هدایت یادگیری آنان را مورد توجه قرار می دهد.
ارزشیابی توصیفی جزئی از فرآیند تعلیم و تربیت و وسیله مناسبی برای اصلاح هدف ها، برنامه ها و شیوه های تدریس شناخته می شود.
