بخشی از مقاله
چکیده
هدف از انجام تحقیق مقایسه اثر بازخورد پس از کوشش های خوب، بد، خوب-بد و بازخورد خودکنترلی در اکتساب و یادگیری تکلیف تولید نیرو بود. بدین منظور 40 شرکت کننده 21 - مرد، 19زن - با میانگین سنی 10/5 به چهار گروه بازخورد پس از کوشش های خوب، بد، خوب-بد و خودکنترلی تقسیم شدند. همه گروه ها 10 کیلوگرم نیرو را در 12 بلوک 6 تایی اجرا کردند.
کلیه شرکت کنندگان بازخورد آگاهی از نتیجه - KR - در دو کوشش از هر بلوک 6 تایی دریافت کردند. به طوری که گروه بازخورد خوب بازخورد را پس از اجرای دوتا از بهرین اجراهایش، گروه بازخورد بد بازخورد را پس از اجرای دوتا از بدترین اجراهایش و گروه بازخود خوب-بد بازخورد را پس از یک اجرای خوب و یک اجرای بد دریافت می کردند و گروه خود کنترلی در دوتا از کوشش های که خود شرکت کننده درخواست بازخورد داشت ارائه می شد. جهت تحلیل داده ها از آنوای دوراهه و یک راهه استفاده شد. یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه ها در مرحله اکتساب وجود نداشت در حای که در مرحلیه یادداری گروه بازخورد خوب عملکرد بهتری نسبت به سایر گروه ها داشت. این یافته ها نشان داد که بازخورد پس از کوشش های خوب منجر به یادگیری بهتری می شود.
مقدمه
بازخورد ، عبارت است از اطلاعاتی درباره اجرا و کیفیت حرکت ، مناسبت و یا نتایج آن . این اطلاعات به عنوان داده برای پاسخ های مهارتی بعدی به کار می روند. دانش و آگاهی برخاسته از بازخورد در بهبود فرایند تصمیم گیری و پاسخ های بعدی موثر است. تحقیقات متعددی در خصوص بازخورد خودکنترلی و بازخورد پس از کوشش های خوب و بد انجام شده است. برای مثال، در سالهای 2002 ،2005 و 2007 در ارتباط با تحقیقات اخیر توسط چیویاکوفسکی و ولف بازخورد خودکنترلی بیانگر توجه بیش از پیش به این نوع ارائه بازخوردی نسبت به سایر روشها می باشد.
رویکرد تجربی متفاوتی که در خصوص بهینه سازی ارائه بازخورد در زمینه تمرین بدنی مورد استفاده قرار گرفته است، ارائه بازخورد در زمانی است که یادگیرنده خود آن را طلب می کند. به این نوع بازخورد، خودکنترلی بازخورد خودکنترلی، بازخوردی است که طی آن امکان مشارکت فعالانه آزمودنی در تعیین ویژگی-های تمرین میسر میگردد - مگیل، - - 1383معمولاً. تحقیقات انجام شده به صورت خودکنترلی به این منوال انجام میشود که گروه خودکنترلی را با یک گروه دیگر که به صورت جفت شده با آنها هستند، مقایسه می کنند.
گروه دریافتکننده بازخورد خودکنترلی دارای مزیتهای یادگیری بیشتری نسبت به گروه بازخوردی جفتشده با آنها بودند. به این دلیل که گروه جفتی دقیقاً در همان کوششهای قرینهای بازخورد دریافت میکردند که گروه خودکنترلی درخواست داده بودند، لذا هیچگونه اختیاری نسبت به دریافت بازخورد نداشتند. برای نمونه، میشل و همکاران - 2010 - در پژوهشی نشان دادند که دو نوع بازخورد مثبت و منفی منجر به افزایش عملکرد تکلیف حدس زدن میشود؛ به طوریکه بازخورد منفی به نتایج بهتری منجر شد. از اینرو هدف از انجام تحقیق بررسی اثر برنامه ریزی بازخورد مربی مدار و آزمودنی مدار بر اکتساب مهارت در کودکان بود.
روش شناسی
40 شرکت کننده 21 - مرد، 19زن - با میانگین سنی 10/5 به چهار گروه بازخورد پس از کوشش های خوب، بد، خوب-بد و خودکنترلی تقسیم شدند. در مرحله اجرای پژوهش پس از ارائه توضیحات مقدماتی درباره ابزار اندازه گیری و هدف از اجرای آزمون، نحوه پاسخ گویی به آزمون ها برای شرکت کنندگان به طور مفصل شرح داده شد. در خصوص ملاحظات اخلاقی پس از کسب رضایت نامه از افراد و دادن اگاهی های لازم، به آنها اطمینان داده شد که اطلاعات دریافت شده فقط در این پژوهش استفاده خواهد شد و از هرگونه سوء استفاده محفوظ خواهد بود.
همه گروه ها 10 کیلوگرم نیرو را در 12 بلوک 6 تایی اجرا کردند. کلیه شرکت کنندگان بازخورد آگاهی از نتیجه - KR - در دو کوشش از هر بلوک 6 تایی دریافت کردند. به طوری که گروه بازخورد خوب بازخورد را پس از اجرای دوتا از بهرین اجراهایش، گروه بازخورد بد بازخورد را پس از اجرای دوتا از بدترین اجراهایش و گروه بازخود خوب-بد بازخورد را پس از یک اجرای خوب و یک اجرای بد دریافت می کردند و گروه خود کنترلی در دوتا از کوشش های که خود شرکت کننده درخواست بازخورد داشت ارائه می شد. شاخص های که برای تحلیل استفاده شد خطای متغیر و خطای ثابت مطلق بودند.
تکلیف تولید نیرو: برای جمع آوری داده ها از تکلیف تولید نیرو - دینامومتر - استفاده شد. این دستگاه شامل یک دستگیره است که شرکت کننده با فشردن آن با دست می تواند میزان نیرو را تولید نماید. جهت تحلیل داده ها از آنوای دوراهه و یک راهه استفاده شد.
نتایج
اکتساب
خطای متغیر: تحلیل واریانس دوراهه اثر معنی داری برای بلوک - p>0/05 ،484 - = 120/65، - F - 12 ، گروه p>0/05 - ، - = 1/7 484، - F - 3 و تعامل گروه و بلوک p>0/05 - ،484 - = 0/51، - F - 33 را نشان نداد.
خطای ثابت مطلق: یافته ها نشان داد که تنها اثر اثلی بلوک معنی دار بوده است p<0/05 - ،484 - = 91/93،. - F - 11 اثر معنی داری دیگری یافت نشد.
یادداری
خطای متغیر: در مرحله یادداری اثر اصلی گروه معنی داری بود. یافته ها در جدول 1 ارائه شده است p<0/05 - ،47 - = 10/8،. - F - 3 نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که عملکرد گروه بازخورد خوب و خودکنترلی نسبت به گره های دیگر بهتر بوده است - جدول . - 1 خطای ثابت مطلق: اثر معنی داری یافت نشد.
جدول.1 میانگین و انحراف استاندارد در مرحله یادداری
بحث و نتیجه گیری
هدف از انجام تحقیق بررسی اثر برنامه ریزی بازخورد مربی مدار و آزمودنی مدار بر اکتساب مهارت در کودکان بود. یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه ها در مرحله اکتساب وجود نداشت در حالی که بین گروه ها در مرحله یادداری تفاوت معنی دار بود به طوری که گروه بازخورد پس از کوشش های خوب و خودکنترلی عملکرد بهتری نسبت به سایر گروه ها داشتند.
در تبیین این یافته ها می توان گفت که بازخورد خودکنترلی، بازخوردی است که طی آن امکان مشارکت فعالانه آزمودنی در تعیین ویژگی -های تمرین میسر میگرددمعمولاً. تحقیقات انجام شده به صورت خودکنترلی به این منوال انجام میشود که گروه خودکنترلی را با یک گروه دیگر که به صورت جفت شده با آنها هستند، مقایسه می کنند. گروه دریافت کننده بازخورد خودکنترلی دارای مزیت های یادگیری بیشتری نسبت به گروه بازخوردی جفتشده با آنها بودند. به این دلیل هک گروه جفتی دقیقاً در همان کوششهای قرینهای بازخورد دریافت میکردند که گروه خودکنترلی درخواست داده بودند، لذا هیچگونه اختیاری نسبت به دریافت بازخورد نداشتند .
نتایج تحقیق حاضر در راستای پیشبینیهای چهارچوب نقطه چالش گودانگلی و لی - 2004 - است که پیشنهاد میکند تعامل نیازهای تکلیف، ویژگیهای یادگیرنده و شرایط تمرینی بر سطح چالشی که یادگیرنده در طول تمرین با آن مواجه میشود، تأثیر میگذارد. یک نقطه چالشی بهینه وجود دارد که در آن فواید تمرینی برای یادگیری به حداکثر خود میرسد. زیرا تمرین یک سطح شناختی متناسب با یادگیرنده را طلب میکند.
اگر سطح چالشی از این نقطه چالشی مطلوب فراتر برود، نتیجه تلاش شناختی ممکن است بالاتر از توانایی پردازش اطلاعات یادگیرنده باشد و لذا با فواید یادگیری تداخل یابد. چهارچوب نظریه نقطه چالشی بیشتر از این پیشبینی میکند که این نقطه چالشی مطلوب در خصوص یادگیرندگان دارای ظرفیتهای پردازشی و مهارتهای مختلف مانند کودکان و بزرگسالان متفاوت است .لذا شرایط تمرینی که یادگیری را در بزرگسالان تهسیل میکند ممکن است برای کودکان مثمرثمر نباشد.
بنابراین انتظار داریم که کودکان به ویژه کودکان دچار آسیبهای رشدی مغز نظیر کودکان فلج مغزی به منظور دستیابی به فواید مطلوب یادگیری حرکتی نیازمند تواترهای بازخوردی بالاتر باشند .همچنین یافته های حاضر درک مناسبی را در خصوص اینکه چگونه تلاش شناختی در طول تمرین ممکن است اکتساب مهارت حرکتی را تحتتأثیر قرار دهد، فراهم میکند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که بازخورد پس از کوشش های خوب به دلیل اثرات انگیزشی و اطلاعاتی که دارد می تواند با بازخورد خودکنترلی که خود شرکت کننده طلب می کند برابری داشته باشد.
