بخشی از مقاله
چکیده
شخصیت را می توان الگوهای اختصاصی و متمایز تفکر و هیجان و رفتار دانست که اسلوب شخصی تعامل با محیط فیزیکی و اجتماعی هر شخص را رقم می زنند. با وجود دیدگاه هایی که شخصیت را ثابت تلقی میکنند رویکرد ها و دیدگاههایی هم هستند که شخصیت را وابسته به محیط و سبک زندگی میدانند و تکامل شخصیت را تا اواخر عمر در جریان می بینند.
هدف ما از این تحقیق بررسی و شناسایی این نکته است که انسان وقتی با واقعیتی ناتغییر روبرو می شود. چه تغییری در درون او ایجاد می شود برای بررسی این موضوع ما از روش پیمایشی استفاده کردیم در این تحقیق برای بررسی تاثیر بیماری های مزمن بر روی شخصیت افراد از 178 بیمار مزمن با استفاده از پرسشنامه پنج عاملی NEO شخصیت سنجی شد تا تفاوتهای موجود بین موقعیت های گوناگون با شخصیت شناسایی شود،
بین برون گرایی و روان رنجوری رابطه قوی و معکوس به میزان -.642 دیده شد،و بین انعطاف پذیری و روان رنجوری همبستگی ضعیف-.293 و بین انعطاف پذیری و برون گرایی .605 و بین دلپذیر بودن روان رنجوری -.397 و بین دلپذیر بودن و برون گرایی رابطه مستقیم.55 وبین دلپذیر بودن با انعطاف پذیری همبستگی .596 دیده شد و بین با وجدان بودن با روان رنجوری -.318 وبین با وجدان بودن و برون گرایی رابطه مستقیم .453 بدست آمد همچنین بین با وجدان بودن و انعطاف پذیری ارتباط مستقیم ضعیف .242 و بین با وجدان بودن و دلپذیر بودن همبستگی ضعیف .196 گزارش شد سطح اطمینان در بین همه صفات %99 بود و خطا در همه همبستگی ها کمتر از %01بدست آمد.
مقدمه
بیماری مزمن بیماری طولانی مدتی است که تغییرات جسمانی در بدن ایجاد می کند و کارکردهای بیمار را محدود می گرداند بیماری. مزمن معمولاً صعب العلاج است و دوره درمان آن طولانی و مراحل بهبود آن دشوار می باشد و در برخی موارد این بیماری لاعلاج است و درمان قطعی و مشخصی برای آن وجود ندارد . بیمار ناچار است برای یک دوره طولانی از عمرش و یا تا پایان عمر این بیماری را تحمل کند و با عوارض ناشی از آن کنار بیاید و خود را با شرایط دشوارو ناگوارآنها سازگار کند و بپذیرد که دیگر هرگز نمی تواند از نظر جسمانی به وضعیت قبل از بیماری خود بازگردد.
بیماری های مزمن، نگاه به زندگی را به عنوان فرایندی منظم و مستمر به چالش می کشد، چالشی که می تواند پیامدهای روانی مهمی به دنبال داشته باشد. ابعاد روانی بیماری های مزمن اغلب نادیده گرفته می شود. به عبارتی دیگر، تصور می شود که اکثر بیماران به خوبی با جنبه های روانی بیماری های مزمن سازگار می شوند . اما هنگامی که بیماران نقصی را در وضعیت سلامت جسمی شان تجربه می کنند، سازگاری روانی، دشوارتر می شود به طور کلی در حدود 20 تا 25 درصد از بیماران مزمن پزشکی از نظر بالینی، نشانه های روانی بسیار مهمی را تجربه می کنند - خیام نکویی و یوسفی - 89 شخصیت را می توان الگوهای اختصاصی و متمایز تفکر و هیجان و رفتار دانست که اسلوب شخصی تعامل با محیط فیزیکی و اجتماعی هر شخص را رقم می زنند.
روانشناسیان عقیده دارند که بتدریج که »من«با آزمون واقعیت تحول می یابد، تغییر شکل می دهد.به نظر این روانشناسان »من« از بدو تولد، شروع شکل گیری می کند،و بر حول و حوش رابطه با واقعیت متمرکز است.همچنین تجربه های بیست سال اول زندگی باعث می شوند که تدریجا در شخص بازخوردها،احساسات و طرز رفتار بصورت خاص ساخته شوند.در هر آدم بزرگسال اعم از مرد و زن رگه های گوناگونی به طرز ویژه ای ترکیب می شوند و این ترکیب ها شخصیت های متفاوتی را بوجود می آورند.
از این رو هر فرد یک»سبک زندگی«مخصوص به خود دارد. آلپورت شخصیت را به عنوان سازمان پویایی در درون فرد و متشکل از نظامهای جسمی- روانی که رفتارها و افکار شاخص فرد را تعیین می کنند، تعریف کرد. این بدان معنی است که شخصیت همواره در حال تفسیر و مکب از جسم و ذهن است و تمامی رفتارها و افکارها را تعیین میکند. شخصیت محصول وراثت و محیط هر دو استپ
اریکسون رشد انسان را برحسب مجموعهای از تعارضها در نظر میگیرد، شخصیت در هر مرحله باید با یک تعارض روبرو شود هر تعارضی که به طور بالقوه در هنگام تولد، به عنوان یک زمینه فطری وجود دارد: تنها در یک مرحله معین در رشد، یعنی، هنگامی که محیط، خواستههای معینی را از فرد طلب میکند، اهمیت پیدا میکند. اریکسون این مواجهه یا رویارویی را با محیط بحران مینامد. این بحران شامل یک تغییر آشکار در چشمانداز فرد است.
این دوره، علاوه بر اینکه زمان ظاهر شدن نیروهای جدید و زمان تغییر انرژی غریزی از یک کانون به کانون دیگر و زمان خواستههای جدید محیطی است، زمان آسیبپذیری نیز محسوب میشود.
بنابراین هر مرحله از رشد، شامل یک نقطه عطف است. تغییری در رفتار و شخصیت که در آن فرد با انتخاب بین دو شیوه کنار آمدن روبرو میشود. یک شیوه ناسازگاری و منفی و یک شیوه سازگارانه و مثبت تنها هنگامی که هر بحران به طور مثبتی حل شود، در شخصیت یک رشد بهنجار، همراه با توان رویارویی با مرحله بحرانی بعدی آشکار میشود.
بیماری های مورد بررسی ما در این تحقیق بیماری های مورد بررسی ما در این تحقیق؛ سرطان خون لنفومی - Lymphoma - ، عروق کرونر. -دیابت نوع 2و قطع یا نقص در پا
پیشینه پژوهش:
فاطمه محرری و همکارانش در تحقیقشان در یافتند که اغلب بیماران مبتلا به آسم ،اختلال انسدادی مزمن ریوی از افسردگی خفیف و اضطراب متوسط رنج می برند و بین نوع بیماری با میزان افسردگی و اضطراب آشکار و پنهان رابطه معنی داری وجود داشته
همچنین علی طلایی و همکارانش درتخقیقشان نشان دادند که میزان آسیب شناسی روانی در بین بیماران انسدادی مزمن ریوی بالا است و خصوصا افسردگی به ویژه در بین زنان مبتلا شایع است که با شدت بیماری ریوی ارتباط مستقیم دارد - علی طلائی - 1390 حسن خانی و همکاران نیز نشان دادند که بیماران مبتلا به تالاسمی در معرض مبتلا به انواع اختلالات روان پزشکی بودند.
غلامرضا تبریزی در تحقیقی نشان داد که بیماران مبتلا به ایدز در مقایسه با گروه کنترل، در طی دوران رشد خود در مقیاس الگوهای شخصیت اجتنابی، اسکیزوتایپ، مرزی، پارانوئید، سندرومهای بالینی، اضطراب، افسرده خویی، وابستگی به الکل و مواد مخدر، اختلال تفکر، افسردگی اساسی و اختلالات هذیانی با افراد سالم به طور معناداری تفاوت داشتند
هانیه شفیعی نشان داد که ، ویژگی شخصیتی روان نژندی در بین بیماران قلبی، کلیوی و افراد عادی تفاوت معنادار وجود داشت، ولی ویژگی های شخصیتی برونگرایی، انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری و دلپذیر بودن در بین بیماران قلبی، کلیوی و افراد عادی تفاوت معنادار وجود نداشت و از بین ابعاد ویژگی های شخصیتی، بعد روان نژندی بین زنان و مردان دارای بیماری قلبی تفاوت معناداری وجود داشت و بعد روان نژندی زنان به گونه ای معنادار بالاتر از مردان بود و هم چنین، بین سلامت روانی زنان و مردان دارای بیماری کلیوی تفاوتی معنادار وجود نداشت.
هم چنین، بین سلامت روانی زنان و مردان دارای بیماری قلبی نیز تفاوتی معنادار وجود نداشت. در ضمن، بعد روان نژندی بین زنان و مردان دارای بیماری قلبی تفاوت معناداری وجود داشت که بعد روان نژندی زنان به گونه ای معنادار بالاتر از مردان بود. - هانیه شفیعی - 1390 پژوهشهای انجام شده نشان دهنده محیط بر روان افراد تاثیر می گذارد.تحقیق حاضر بررسی نوع تاثیر احتمالی بیماری های مزمن بر شخصیت افراد می باشد.
روش پژوهش
جامعه آماری ما در این تحقیق بیماران مزمن شهر تهران می باشد از جمله مهمترین بیماریهای جسمی مزمن که می توانند زمینه ساز بروز اختلالات روانی در بیمار گردند عبارتند از :،سرطان،بیماریهای قلبی و عروقی ،بیماریهای گوارشی - زخمهای گوارشی ، کولیت روده ، گاستریت معده - ،اختلالات تیروئیدی، اختلالات ریوی، آسم و آلرژی، تالاسمی، ایدز - سندرم نقص ایمنی اکتسابی - ، دیابت، جذام، صرع
- نارسائی های مزمن کلیه - دیالیز ، اختلال سنگ کلیه -
- بیماریهای مزمن استخوانی و مفصلی - آرتروز ، روماتیسم -
- معلولیتهای جسمی - نظیر نابینایی ، ناشنوایی ، لالی ، نازائی ، فلج های عضوی به علت قطع نخاع ، بیماریها ، سکته مغزی و حوادث مانند سوختگی که منجر به قطع عضو و یا بد فرم شدن صورت و بدن می گردد - .
بیماری های مزمنی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند - سرطان خون، بیماری قلبی تنگی عروق کرونر، دیابت نوع دو،نقص عضو - پا -
روش نمونه گیری
نمونه مورد بررسی شامل 178 نفر از بیماران مراجعه کننده به دو بیمارستان شریعتی و امام خمینی تهران بودند از نمونه مورد بررسی 62 نفر که 34/8 درصداز نمونه را تشکیل می داد بیماران سرطانی بودند، 50 نفر 28/1درصد از آنها بیماری قلبی داشتند، 37 نفر 20/8 درصد از آنها نقص عضو بودند، 29 نفر 16/3 درصد از بیماران نیز دیابتی بودند. از تعداد نمونه 75 نفر زن و 103 نفر را مردان تشکیل میدادند.
ابزار تحقیق:
در این تحقیق برای اندازه گیری متغیرها مورد نظر از پرسشنامه پنج عاملی شخصیتی نئو NEOPIR استفاده شد. این پرسشنامه فرم کوتاه شده پرسشنامه شخصیتی نئو - NEO - که توسط کاستا و مک کری در سال 1985 تهیه شده است که توسط کیامهر در سال 1381 هنجار شده است این پرسشنامه 60 سوالی است و برای ارزیابی 5 عامل شخصیت -1 - عصبیت -2 برونگرایی -3 باز بودن -4 توافق پذیری -5 وجدانی بودن - بکار می رود
