بخشی از مقاله
خلاصه
مقدمه و هدف: هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر مصرف مکمل اسید های آمینه شاخهدار در یک برنامه تمرینی پلایومتریک بر عملکرد پرش عمقی کشتی گیران بود.
روش شناسی: 22 کشتی گیر مرد شهر زنجان - سن 21,54 3,52 سال، وزن 66,18 3,76 کیلوگرم، قد168,36 2,41 سانتیمتر و شاخص توده بدن23,34 1,97 کیلوگرم بر متر مربع - انتخاب و بطور تصادفی ساده به گروه اسید آمینه شاخه دار و گروه گلوکز تقسیم شدند. این تحقیق در طول سه ماه انجام شد و در هر جلسه، هر دو گروه دو ساعت پس از صرف صبحانه در ساعت 07:00 صبح، در ساعت 9 صبح تمرینات پرش عمقی را در 6 دور پیاپی تا سرحدخستگی، با فاصله 5 دقیقه در بین ستها انجام دادند و مکمل خود را بصورت دوسوکور قبل و بعد از پرش های عمقی دریافت نمودند.
گروه اسیدآمینه شاخه دار 45 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن از هر یک از آمینو اسید های - والین، لوسین و ایزولوسین - را به صورت محلول دریافت نمودند که حجم محلول 4 میلی مول به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن بود. گروه گلوکز نیز از محلولی هم کالری و هم حجم 135 - میلی گرم گلوکز به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن - مصرف نمودند. از روش آماری تی زوجی و تی مستقل برای بررسی میزان تغییرات عملکرد درون گروهی و بین گروهی استفاده شد و سطح معنی داری - P<0/05 - در نظر گرفته شد.
یافته ها: عملکرد گروه اسید آمینه شاخه دار نسبت به گروه گلوکز بطور معناداری بالاتر بوده - P<0/05 - و در مقایسه درون گروهی نیز، عملکرد هر دو گروه پس از سه ماه تمرینات پلایومتریک افزایش معناداری داشت - . - P<0/05 حث:ب با توجه به نتایج بدست آمده احتمالاً مصرف مکمل اسید آمینه اثرات مثبتی بر عملکرد پرش در طی تمرینات پلیومتریک دارد. بدین علت که نوع تمرین، مدت و شدت تمرینی هر دو گروه یکسان بود.
مقدمه
کشتی از جمله رشته های ورزشی است که قدرت بیشینه، توان و سرعت در آن نقش اساسی دارد. تمرینات پلایومتریک یکی از این روش های تمرینی معمول برای افزایش قدرت، توان و سرعت کشتی گیران میباشد که شامل چرخه کشش و کوتاه شدن هستند
بر اساس بررسی ها توالی انقباضی برونگرا و درونگرا بهتر از به کارگیری فقط انقباض درونگرا، موجب بهبود توان و سرعت کشتی گیران میشود - 9، 16، - 24 با اینحال، تمرینات پلایومتریک می توانند موجب بروز آسیب در بخش های مختلف بدن از جمله در مهره ها، واحدهای استخوانی مفصلی و همچنین ساختارهای عضلانی شود - 5، 8، - 23 که موجب افت عملکرد عضلانی شامل کاهش در قدرت و توان تولیدی، انعطاف پذیری و سرعت دینامیکی عضله میشود 10 - ، . - 23 بنابراین جلوگیری از آسیب عضلات اسکلتی به هر روشی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. در بعضی از بررسی ها برای جلوگیری از آسیب عضلانی ناشی از تمرینات برونگرا و یا پلایومتریک، از مکمل اسید آمینه شاخه دار - BCAAs - استفاده شده است
همچنین تعدادی از تحقیقات نیز اثر گذاری مصرف مکمل BCAAs بر عملکرد را بررسی نمودهاند. بطور مثال کلاوز مدسن و همکاران - 1996 - گزارش کردند، مصرف گلوکز و اسید آمینه شاخه دار تاثیری بر عملکرد دوچرخه سواران - آماده - در مسافت بالای 100 کیلومتر نداشت. موریر و همکاران - 1997 - گزارش کردند که مصرف مکمل BCAAs باعث حفظ سطوح بالای عملکرد در آزمودنی ها در دوره محدودیت دریافت انرژی می شود. کالدرز و همکاران - 1999 - اثر مثبت مصرف BCAAs بر عملکرد ورزشی را به دلیل فراهم ساختن گلوکز در حین ورزش می دانند.
ون هال و همکاران - 1995 - ، گزارش کردند که مصرف مکمل BCAAs و تریپتوفان طی تمرینات طولانیمدت هیچ تاثیری بر عملکرد ورزشی ورزشکاران نداشت. ملیسا و همکاران - 2005 - گزارش کردند شش هفته مصرف مکمل لوسین بطور معنی داری استقامت و قدرت بالاتنه را افزایش داد .
جینا فالاویگنا و همکاران - 2012 - گزارش نمودند مصرف مکمل BCAAs به همراه 6 هفته تمرین یک ساعته شنای مسابقه ای 5 روز در هفته موجب بهبود عملکرد استقامتی شد ولی تفاوت معناداری در عملکرد قدرتی ایجاد نکرد. جوس آنتونیو و همکاران - 2000 - تاثیر مصرف BCAAs به همراه 6 هفته تمرینات ترکیبی را بر عملکرد هوازی و قدرتی بررسی نمودند و مشاهده نمودند که زمان به خستگی رسیدن نسبت به گروه دارونما افزایش یافت ولی هیچ تاثیری بر قدرت عضلانی نداشت.
با توجه به تناقض نتایج بدست آمده در خصوص تاثیرگذاری مصرف مکمل بر عملکرد قدرتی و سرعتی ورزشکاران و از آنجایی که هیچ تحقیقی تاکنون تاثیرگذاری مصرف اسیدآمینه شاخه دار را در طی سه ماه تمرینات پلایومتریک مورد بررسی قرار نداده، از این لحاظ ما را به انجام این تحقیق راغب نمود که شاید مصرف مکمل اسیدآمینه شاخه دار مدت زمانی بیشتری برای تاثیرگذاری مطلوب، نیاز داشته باشد.
با توجه به پیشینه تحقیق اکثر تحقیقات تاثیر مصرف یک جلسه ای مکمل را بر عملکرد استقامتی بررسی نموده اند و برخی هم تاثیر مصرف 6 هفته ای مکمل را به همراه تمرینات استقامتی و قدرتی بررسی نموده اند. این تحقیق از این نظر که تاثیر مصرف نسبتا طولانی مدت - سه ماهه - مکمل را به همراه تمرینات پلایومتریک بر عملکرد پرش عمقی را بررسی نمود، دارای اهمیت می باشد.
روش شناسی
از بین کشتیگیران مرد باشگاهی داوطلب شهر زنجان - دارای سابقه قهرمانی استان و یا کشوری - پس از تصویب طرح تحقیق در کمیته اخلاق دانشگاه ازاد اسلامی زنجان و کسب آگاهی از تمام شرایط تحقیق - احتمال آسیب زایی، مدت تمرین، تعداد خونگیری و لزوم مصرف مکمل و پرهیز از مصرف مواد محرک و.. - و اخذ رضایت نامه کتبی، تعداد 22 نفر - سن 21,54 3,52 سال، وزن 66,18 3,76 کیلوگرم، قد168,36 2,41 سانتیمتر و شاخص توده بدن23,34 1,97 کیلوگرم بر متر مربع - که قادر به انجام حرکت پرس پا با وزنه دو برابر وزن خود بودند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند.
آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه 11 نفری شامل اسید آمینه شاخه دار و گلوکز تقسیم شدند. آزمودنی ها طی شش ماه گذشته سابقه مصدومیت نداشتند و در حال مصرف مکمل و یا سایر مواد محرک نبودند و در هر زمان برای خروج از شرایط تحقیق آزاد بودند. در هر دو جلسه پیش آزمون و پس آزمون، هر دو گروه راس ساعت 07:00 صبح، صبحانه استاندارد - نان، مارمالاد - مربای نارنج - و کمی مارگارین - دریافت نمودند. به فاصله دو ساعت پس از مصرف صبحانه استاندارد - ساعت 9 صبح - تمرینات پرش عمقی در 6 دور پیاپی تا سرحدخستگی، با فاصله 5 دقیقه در بین هر دور انجام شد و مصرف مکملها بصورت دوسوکور به فاصله 40 دقیقه قبل و بعد از انجام پرش های عمقی به صورت محلول انجام شد.
گروه اسید آمینه شاخهدار مقدار 4 میلیمول به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن از محلول تهیه شده - حاوی یک گرم از هر یک از اسیدهای آمینه - والین، لوسین و ایزولوسین*در هر 100 سیسی آب مقطر - را دریافت کردند. گروه گلوکز محلولی هم کالری و هم حجم - 135 میلی گرم گلوکز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن - را در الگوی مشابه مصرف نمودند 19 - ، . - 26 مصرف محلول ها در قالب لیوانهای مات 400 سیسی انجام میشد و از سوی دستیاران محقق برای مصرف تمام محلول - تعیین حجم برحسب وزن بدن با استفاده از پیمانههای 100، 50 و 10 سیسی - اطمینان حاصل میشد
برای اجرای پرشهای عمقی چهار سکو به ارتقاع 40 سانتیمتری و چهار مانع 60 سانتیمتری استفاده شد ابتدا مربعی به اضلاع یک متر در زمین آزمایشگاه فیزیولوژی ورزشی رسم شد و چهار سکوی پرش 40 سانتیمتری در چهار گوشه این مربع طوری قرار گرفتند - شکل - 1 که فاصله سکوها از هم دیگر یک متر بود. . - 15 - اجرای پرشهای عمقی بهاین صورت بود که آزمودنیها میبایست 6 دوره پرش عمقی را با استراحت 3 دقیقه بین هر ست انجام میداد، بطوری که آزمودنی روی سکوی اول قرار میگرفت و از روی سکو با اجرای یک پرش افت به جلو به حد فاصل بین سکوی اول و مانع اول فرود میآمد. سپس بلافاصله با اجرای پرش رو به بالا و گذشتن از مانع 60 سانتیمتری اول به روی سکوی 40 سانتیمتری دوم فرود میآمد و این حرکت را تا ارتکاب چهار خطا - برخورد با موانع - در بین سکوهای دیگر تکرار مینمود.
ارتکاب چهار خطا به منزله وقوع خستگی در آزمودنی بود و پایان یک ست تمرینی قلمداد میشد. با اینحال، به دلیل حاکم بودن جو دوستانه رقابتی در بین ازمودنیها و در نظر گرفتن جایزه برای بهترین اجرا، تمام آزمودنیها با انگیزه بالا، حداکثر تلاش خود را برای انجام پرشهای عمقی به کار میبردند. ریتم پرشها بر اساس فایل صوتی - با نواخت 46 پرش در هر دقیقه - کنترل میشد و در طول مدت سه ماه تمرین ثابت بود. تعداد پرش های هر آزمودنی در هر ست ثبت میشد، ولی ملاک سنجش عملکرد، مجموع پرش ها در شش دور بود.
آزمودنیها در هنگام عبور از موانع زانوها را به طرف شکم جمع میکردند. کلیه آزمودنیها به مدت سهماه، هفتهای سه جلسه و هر جلسه تکرار پرش های عمقی را تا سرحدخستگی پشت سر گذاشتند. در پایان تمرینات روزانه جهت بازگشت به حالت اولیه کلیه آزمودنیها به مدت 10 دقیقه با شدت 45 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی - - Vo2max میدویدند. در پایان دوره تمرین سه ماهه، جهت بررسی عملکرد پس از سه روز استراحت، آزمودنی ها اقدام به اجرای پرش های عمقی کردند.
تجزیه تحلیل آماری: ابتدا با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، از طبیعی بودن توزیع کلیه دادهها اطمینان حاصل شد. برای بررسی تغییرات پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون در هر یک از گروهها از آزمون تیهمبسته و برای بررسی تفاوت بین دو گروه از آزمون تی مستقل استفاده شد. در کلیه تجزیه و تحلیلها سطح معنیداری برابر با 0/05 در نظر گرفته شد. همچنین لازم به ذکر است که از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد.
یافته ها
در جدول - 1 - برخی از ویژگی های گروه اسیدآمینه شاخه دار و گروه گلوکز مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان داد که بین عملکرد، سن و شاخص توده بدن دو گروه تفاوت معنیداری وجود ندارد. همچنین بر اساس یافتههای جدول - 2 - نتایج نشان داد که میزان عملکرد پس از تمرین سه ماهه در گروهی که مکمل اسیدآمینه شاخهدار مصرف کرده بود، به طور معنیداری بالاتر از گروه گلوکز بود. بر اساس یافتههای جدول - 3 - نیز، عملکرد هر دو گروه افزایش معنیداری داشت.
* مکمل ها جدا از هم و محصول شرکت مرک آلمان بودند که توسط دستیار محقق برحسب وزن افراد از هر کدام متناسب با دستورالعمل در یک بطری به رنگ مات با آب مخلوط میشد.
