بخشی از مقاله
چکیده
آموزش زیربنای ساخت جامعه سالم و فرهنگ آن میباشد و آنچه امروزه آن را بیش از هرزمانی بهصورت پدیدهای پیچیده درمیآورد، تعدد عوامل سازنده آن و روابط نامحدود میان آنها و درعینحال کلیت آنهاست. برای پرورش خلاقیت، ضرورت بهکارگیری شیوههای درست تربیتی ضروری است و اگر اهمیت این موضوع نادیده گرفته شود میتوان با صراحت بیان داشت با افزایش سن کودک، خلاقیت نیز در او سرکوب میشود. فضاهای آموزشی سنتی در کشور ما جوابگوی کامل برای بروز خلاقیت در کودکان نمیباشد.
یکی از فضاهایی که موجب رشد خلاقیت درکودکان می گردد؛ فضاهای انعطاف پذیر می باشد که در این نوشتار به آن پرداخته می شود، افزایش ویژگی انعطاف پذیری و خلاقیت در کودکان می تواند شرایط مناسبی را برای ایجاد تغییرات در کودکان فراهم نماید. به همین خاطر در این نوشتار بر آن شدیم تا تاثیر معماری فضاهای آموزشی انعطاف پذیر بر ارتقاء خلاقیت در کودکان بپردازیم. این پژوهش دارای ماهیتی توصیفی و تحلیلی است و گردآوری اطلاعات آنعمدتاً مبتنی بر روش کتابخانهای و اسنادی است. بدین منظور با بهرهگیری از کتب، مقالات و سایر اسناد موجود داخلی و خارجی مرتبط با موضوع، اطلاعات موردنیاز گردآوری گردیده است.
مقدمه
سرعت و شتاب زندگی و پدید آمدن تحولات شگفتانگیز از ویژگیهای عصر حاضر است و هرلحظه اتفاقی جدید در حال وقوع است و این اتفاقات همچون حلقههای زنجیر به یکدیگر متصل بوده و از دل زمان خارج میشوند تولید علم و دانش چنان سرعتی به خود گرفته است که بارانی از اطلاعات بر روی سر انسانها در حال فروریختن است. شبکه اینترنت که ریشههای گسترده فناوری اطلاعات را تشکیل میدهد با سرعتی شگفتانگیز بهپیش میرود و هر نقطهای از کره زمین را تحت سیطره خود درمیآورد و هرلحظه مغز یک انسان را به هزاران انسان دیگر مرتبط میکند و بدینوسیله او را در میان سیلاب اطلاعات رها میسازد.
اگر تا دو دهه پیش به آدمی میآموختند که چگونه به کسب اطلاعات و گردآوری آن بپردازد، اکنون در پی آناند که به انسان بیاموزند که چگونه سدی بسازد تا از یورش سهمگین اطلاعات، خود را ایمن سازد و تنها از آن میزان اطلاعات که نیاز واقعی اوست بهره مند شود.
امروزه نوزادان متولد میشوند تا بتوانند آینده را مدیریت کنند و این رسالت سنگینی است که بر عهده ماست تا آنان را برای آن دوران آماده نماییم. دورانی که انسان علاوه بر زندگی در محیط در حال تغییر، باید بتواند خلاقانه بیندیشد و با ایجاد افکار نو به حل مشکلات بپردازد و با هنرمندی کشتی زندگی خویش را در این دریای متلاطم بهپیش ببرد. هنگامیکه نوزادی متولد میشود، گویی خلاقیت زاده شده است، مغز آدمی در این مرحله تشنه یادگیری و جستجوگری است و وجود یک شرایط محیطی مناسب به همراه یک معلم پر انگیزش میتواند هدایتگر انسان بهسوی خلاقیت و نوآوری باشد.
آموزش زیربنای ساخت جامعه سالم و فرهنگ آن میباشد و آنچه امروزه آن را بیش از هرزمانی بهصورت پدیدهای پیچیده درمیآورد، تعدد عوامل سازنده آن و روابط نامحدود میان آنها و درعینحال کلیت آنهاست. برای پرورش خلاقیت، ضرورت بهکارگیری شیوههای درست تربیتی ضروری است و اگر اهمیت این موضوع نادیده گرفته شود میتوان با صراحت بیان داشت با افزایش سن کودک، خلاقیت نیز در او سرکوب میشود. در نظام مدارس کشور هرگاه سخن از ارزیابی کیفی تعلیم و تربیت به میان آمدهغالباً محتوای آموزش موردنقد بررسی و اهمیت فضای آموزشی ازنظر کالبدی کمتر موردتوجه واقعشده است. معماری فضاهای آموزشی باید در تأثیر متقابل با نظام و محتوای آموزش باشد و کیفیت فضایی آن در میزان هماهنگی با نظام آموزشی آن ارزیابی شود
هر جامعه با توجه به اصول و اهداف مشخصی که دارد محیطهای آموزشی را پیشبینی مینماید. بهعنوانمثال وقتی خلاقیت بهعنوان یکی از ملاکهای رشد و پیشرفت محسوب شود باید زمینه تمرین »خلاقیت« در محیط فراهم آید. لازمه خلاقیت استفاده از فضاهای باز در معماری و شیوه تربیتی حمایتکننده و ملایم بهعنوان روش تربیتی است. پس فضاهای سنتی ما فضاهایی نیستند که بتوانند جوابگوی مسئله باشند.
یکی از فضاهایی که خلاقیت کودکان را افزایش می دهد، فضاهای انعطاف پذیر می باشد که در این نوشتار به آن پرداخته می شود، افزایش ویژگی انعطاف پذیری و خلاقیت در کودکان می تواند شرایط مناسبی را برای ایجاد تغییرات در کودکان فراهم نماید. به همین خاطر در این نوشتار بر آن شدیم تا تاثیر معماری فضاهای آموزشی انعطاف پذیر بر ارتقاء خلاقیت در کودکان بپردازیم. این پژوهش دارای ماهیتی توصیفی و تحلیلی است و گردآوری اطلاعات آنعمدتاً مبتنی بر روش کتابخانهای و اسنادی است. بدین منظور با بهرهگیری از کتب، مقالات و سایر اسناد موجود داخلی و خارجی مرتبط با موضوع، اطلاعات موردنیاز گردآوری گردیده است.
