بخشی از مقاله
چکیده
بررسی تأثیر همگرایی زنجیره تأمین برعملکرد شرکت ها موضوعی است که در چند سال اخیر مورد توجه بسیاری از محققان بوده است. در این راستا تحقیق حاضر به دنبال پاسخ گویی به این سوال است که آیا همگرایی در زنجیره تأمین با توجه به بازار گرایی بر عملکرد شرکت های تولیدی شهرک صنعتی رشت تأثیر دارد؟روش تحقیق حاضر توصیفی بوده و از نظر هدف کاربردی محسوب می شود. جامعه آماری این تحقیق شامل شرکت های شهرک صنعتی رشت بوده و شیوه نمونه گیری در این تحقیق به صورت غیر احتمالی در دسترس است که 103 شرکت به عنوان نمونه، از جامعه آماری تحقیق حاضر انتخاب شده است.
روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق میدانی وابزار آن پرسشنامه می باشد.جهت سنجش روایی پرسشنامه از روش روایی محتوی وجهت تعیین پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. جهت آزمون فرضیه های تحقیق از روش رگرسیون خطی استفاده شد ، نتایج نشان داد که همگرایی در زنجیره تأمین بر عملکرد شرکت ها به صورت مستقیم و همچنین با تأثیرپذیری از بازارگرایی شرکت تأثیر مثبت دارد. این نتایج می تواند راه گشایی برای مدیران ×در جهت بهبود عملکرد شرکت ها با تأکید بر همگرایی در زنجیره تأمین و بازار گرایی باشد.
کلمات کلیدی: همگرایی زنجیره تأمین، بازار گرایی ، عملکرد
.1 مقدمه
امروزه تولید کنندگان و شرکت های تجاری برای حضور در عرصه اقتصاد جهانی با چالش های جدیدی مواجه شده اند. وجودتعدادزیاد عرضه کنندگان ورقابت فشرده آنهاوافزایش انتظارات مصرف کنندگان برای ارائه کیفیت بهترو خدمات رسانی سریعتر، فشارهای زیادی را بر تولید کنندگان وارد کرده، عواملی که شاید تا پیش از این وجود نداشته است. در این شرایط شرکت های تجاری پی بردندکه به تنهایی قادر به انجام همه امورنبوده و از سوی دیگر علاوه بر توجه به امور و منابع داخلی، نیاز به مدیریت و نظارت برمنابع وارکان مرتبط خارج از شرکت نیز وجود دارد. علت این امردستیابی به مزایای رقابتی باهدف کسب سهم بیشتر ازبازار است. بر این اساس فعالیت هایی مانند تهیه مواد،برنامه ریزی برای تولید محصول،انبارداری،کنترل موجودی،توزیع،تحویل وخدمت به مشتری که قبلا در سطح شرکت انجام می شد، به سطح زنجیره تامین انتقال یافته است[1]
مدیریت زنجیره تأمین یک رویکرد یکپارچه سازی برای برنامه ریزی و کنترل مواد و اطلاعات میباشد که از تأمین کنندگان تا مشتریان جریان دارد. مدیریت زنجیره تأمین، مدیریت موجودی باتمرکز بر مدیریت عملیات را با آنالیز ارتباطات درسازمانهای صنعتی ارتباط میدهد. وظیفه مدیریت زنجیره تأمین، مدیریت و هماهنگ سازی جریان های مختلف درون آن میباشد.اخیرأ مدیریت زنجیره تأمین هم درمراکز دانشگاهی و هم درصنعت مورد توجه خاصی قرارگرفته است. هدف اصلی مدیریت زنجیره تأمین،کاهش ریسک زنجیره تأمین، کاهش هزینه های تولید، افزایش درآمد، بهبود خدمات به مشتری، بهینه کردن سطوح موجودی و فرایند های کسب و کار و زمان سیکل و در نتیجه افزایش قدرت رقابت و رضایت مشتری و سودآوری می باشد.
.2بیان مساله
تلاش برای عملکرد بهتر،موضوعی است که انتظاربزرگ همه افراد ذی نفع سازمان اعم از مشتریان،کارکنان وسهامداران است.درمحیط های چالشی ومتلاطم، سازمان هاکم کم پی می برندکه مزیت رقابتی دیروز تضمینی برای بقای فردا محسوب نمی شود. این امر فشار شدیدی را به سازمان ها تحمیل می کند تا بیا موزند که چگونه می توانند به بهترین وجه عملکرد و مزیت خود را بهبودبخشیده وپیشرورقبا باشند.[2]بهبودمستمرعملکرد سازمان ها، نیروی عظیم هم افزایی1 ایجاد می کندکه این نیروهامی تواند پشتیبان برنامه رشد وتوسعه و ایجاد فرصتهای تعالی سازمانی شود.سازمان ها تا زمانی که برای بقاء تلاش می کنند و خود را نیازمندحضوردرعرصه ملی وجهانی می دانند، باید اصل بهبو مستمرراسرلوحه فعالیت خود قراردهند.
این اصل حاصل نمی شود، مگراینکه زمینه دستیابی به آن با بهبود مدیریت عملکرد امکان پذیرشود.[3] از سوی دیگربررسی تأثیر همگرایی زنجیره تأمین برعملکرد شرکت ها موضوعی است که درچند سال اخیر مورد توجه بسیاری ازمحققان بوده است.[4] زنجیره تأمین می تواند در پاسخگویی به چالش های تجاری، در سطح استراتژیک، عملیاتی و تکنیکی به سازمان کمک کند .[5] امروزه اصل پذیرفته شده درتجارت این است که رقابت بین زنجیره های تأمین شرکت ها است ونه بین خود شرکت ها، وقتی که زنجیره تأمین کارآ باشد، درنهایت باعث ایجاد ارزش افزوده برای شرکت ها خواهد شد که منجر به بهبود وضعیت رقابتی شرکت ها می شود .[6]
به هرحال استقرار سیستم یکپارچه زنجیره تأمین به عنوان پاسخی به تحولات محیطی است، به گونه ای که هم اکنون بسیاری از سازمان های موفق، حیات خود را درگرو تعامل بیشتر با همکاران تجاری خود در زنجیره تأمین می دانند .[7] از سوی دیگر متغیر بازار گرایی نیز به عنوان متغیر تعدیل کننده ارتباط بین همگرایی در زنجیره تأمین و عملکرد شرکت ها است. بازارگرایی نشان دهنده جهت گیری شرکت به سوی ایجاد ار زش برتربرای مشتریان بوده ونقش اساسی استراتژی های سازمانی دارد.[8]
