بخشی از مقاله

چكيده

يكي از مسئووليتهاي اساسي مديريت آموزشي و تربيتي در سطح ملي،پيشبرد توسعه آموزش و تربيتي است. مديريتهاي فرهنگي و تربيتي در مسير دستيابي به اهداف توسعه ، ناگزير به استفاده از روشها، تكنيكها و ابزارهايي هستند كه سياستگذاري آموزش و پرورش،در اولويت نخست و از مهمترين آنهاست.اين مقاله با هدف تبيين حوزه مفهومي سياستگذاري آموزش و پرورش و معرفي سند 2030 يونسكو كه مديران و دولتمردان كشور جمهوري اسلامي ايران آن را پذيرفته اند به نگارش در آمده و به اهداف و جنبه هاي پيدا و پنهان مي پردازد.

مرور زمينههاي نظري شكلگيري مفهوم سياست فرهنگي و تربيتي،راهبردهاي اصلي و سطوح آن و امكانات و محدوديتهاي سياستگذاري فرهنگي،هدف عام سياستگذاري سند 2030 يونسكو و انواع آن را طرح نموده و مدل برنامهريزي راهبردي سياستگذاري اين سند را مورد اشاره قرار ميدهد. سوال اصلي مقاله اين است كه هدف اصلي از اين سند چيست و با زندگي ايراني اسلامي چقدر مطابقت دارد؟ شاخصهاي شهروند جهاني چيست؟ آيا ما در ايران بهدنبال تربيت آن هستيم؟ اين مقاله به روش توصيفي و تحليلي جمع آوري شده است.

مقدمه

رهبر انقلاب اسلامي در بيانات خود به موضوع پذيرش سند ٢٠٣٠ سازمان ملل و يونسكو از جانب دولت اشاره كردند و با انتقاد شديد از اين موضوع گفتند: اين سند و امثال آن، مواردي نيستند كه جمهوري اسلامي ايران تسليم آنها شود، و امضاي اين سند و اجراي بي سر و صداي آن قطعاً مجاز نيست و به دستگاههاي مسئول نيز اعلام شده است.

حضرت آيت االله خامنه اي تأكيد كردند: به چه مناسبت يك مجموعه به اصطلاح بين المللي كه تحت نفوذ قدرتهاي بزرگ نيز قرار دارد، به خود حق مي دهد كه براي ملتهايي با تاريخ و فرهنگ و تمدن گوناگون، تكليف معين كند. ايشان با تأكيد بر اينكه اصل اين كار غلط است، خاطرنشان كردند: اگر چنانچه با اصل كار نميتوانيد مخالفت كنيد، صراحتاً اعلام كنيد كه جمهوري اسلامي ايران در زمينه آموزش و پرورش، داراي اسناد بالادستي است و احتياجي به اين سند ندارد.

رهبر انقلاب اسلامي با گلايه از شواريعالي انقلاب فرهنگي گفتند: اين شورا بايد مراقبت مي كرد و نبايد اجازه مي داد كه كار تا جايي پيش برود كه اكنون ما مجبور به جلوگيري از آن شويم.

حضرت آيت االله خامنه اي تأكيد كردند: اينجا جمهوري اسلامي ايران است و در اين كشور مبنا اسلام و قرآن است. اينجا جايي نيست كه سبك زندگي معيوب و ويرانگر و فاسد غربي بتواند اعمال نفوذ كند. در نظام جمهوري اسلامي پذيرش چنين سندي، معنا ندارد.

يونسكو

سازمان علمي، فرهنگي و تربيتي ملل متحد ، - به انگليسي : The United Nations Educational, Scientificand CulturalOrganization - كه بهطور خلاصه يونسكو - UNESCO - ناميده ميشود، يكي از سازمانهاي تخصصي وابسته به سازمان ملل متحد است كه درسال ١٩٤٥ تشكيل شد. هدف اين سازمان كمك به صلح و امنيت در جهان از راه همكاري بينالمللي در زمينههاي آموزشي و علمي و فرهنگي وتربيتي به منظور افزايش احترام به عدالت و قانونمداري و حقوق بشر، بر پايه منشور سازمان ملل متحد است.

١٩٥ كشور عضو يونسكو هستند. مقر آن در پاريس پايتخت فرانسه است و دفترهايي در كشورهاي مختلف دارد. در سال 1945 و پس از پايان جنگ جهاني دوم،كنفرانس بزرگي در لندن تشكيل گرديد.در اين كنفرانس نمايندگان چهل كشور شركت نمودند.

فرانسه و انگلستان به عنوان دو كشوري كه بيشترين صدمات را از جنگ تحمل كرده بودند پيشنهاد نمودند كه سازماني با هدف نهادينه ساختن فرهنگ صلح به معناي واقعي كلمه تأسيس شود، از نظر آنان سازمان جديد بايد در راه»همبستگي فكري و اخلاقي بشريت«خدمت كند و مانع از وقوع جنگ جهاني ديگري شود.در همان سال نمايندگان 37 كشور اساسنامه آن را امضا نمودند و به اين ترتيب يونسكو شكل گرفت.

يونسكو با ازدياد و تقويت مناسبات آموزشي،علمي و فرهنگي دو هدف را تعقيب ميكند:

-1 توسعه،كه وراي تقاضاي ساده پيشرفت مادي،بايد به طيف گستردهاي از خواستهاي انسان پاسخ گويد،بدون آنكه ميراث نسلهاي آينده را به خطر افكند.

-2 برقراري فرهنگ صلح،بر اساس آموزش مسئوليت شهروندي و مشاركت كامل در فرايندهاي بر پايه دموكراسي.

كنفرانس سانفرانسيسكو كه منجر به تشكيل سازمان ملل متحد در سال 1945 شد،از دولت انگلستان دعوت كرد كنفرانسي جهت تدوين اساسنامه بينالمللي فرهنگي برگزار كند.اين كنفرانس در نوامبر همان سال با شركت 43 كشور از جمله ايران در لندن برگزار گرديد.

هدف اوليه كنفرانس تأسيس سازماني صرفا آموزشي جهت بازسازي مراكز آموزشي بود ولي شركتكنندگان در كنفرانس لندن فرهنگ را نيز به عنوان بخشي از برنامه سازمان منظور نمودند.در طي اين سالها كشورهاي زيادي عضويت در يونسكو را پذيرفتهاند و هم اكنون 190 كشور در آن عضويت دارند.در صورتي كه ساير كشورهاي جهان - غير عضو - در راستاي اهداف يونسكو گام بردارند منعي جهت عضويت آنها وجود ندارد.

مأموريتهاي يونسكو

اساسنامه يونسكو پنج مأموريت بزرگ را براي سازمان تعيين كرده است:

-1پيشبرد،انتقال و سهيم شدن در دانش

-2مطالعه درونگرانه

-3تعيين معيارها

-4كارشناسي

-5مبادله اطلاعات تخصصي

يونسكو با اولويت بخشي به»تحقيقات آموزش و مهارتآموزي«به محققان،اساتيد و دانشجويان كليه كشورها كمك ميكند تا بتوانند به دانش و معرفت بشري دست يابند و آنها را به افراد بيشتري انتقال دهند و بكوشند هيچكس را بيبهره نگذارند. يونسكو با استفاده از منابع مكتوب و با استفاده از فنآوري جديد اطلاعات مرتبط با پنج حوزه تخصصي خود يعني آموزش، علوم، علوم اجتماعي و انساني و ارتباطات را گردآوري و در سطح جهاني توزيع ميكنند.

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید